Ενότητες:

• 1. Πώς περιγράφει η Αγία Γραφή τον Οργανισμό τής Εκκλησίας

• 2. Οι διαφορές τού οργανισμού τής Εκκλησίας από την οργάνωση τής Σκοπιάς

  • Α. Οι "Δύο Τάξεις" τής Σκοπιάς

  • Β. Όλοι τους "Στόμα" και "Δάσκαλοι"!

  • Γ. Διαφορετική διάρθρωση

  • Δ. Λείπουν Χαρίσματα τού Αγίου Πνεύματος

  • Ε. Το κεφάλι συνδέεται με κάθε μέλος

• 3. Τα πλεονεκτήματα τής Συνοδικής διαρρύθμισης τής αληθινής Εκκλησίας

Στο Πρώτο Μέρος δείξαμε πρακτικά προβλήματα μιας "Πυραμιδοειδούς" οργάνωσης σαν τη Σκοπιά. Εδώ θα δούμε πόσο ασύμβατη είναι μια τέτοια οργάνωση, με αυτό που η Αγία Γραφή μάς περιγράφει ως "Σώμα Χριστού" και "Εκκλησία".

1. Πώς περιγράφει η Αγία Γραφή τον Οργανισμό τής Εκκλησίας

Ας δούμε κατ' αρχήν, πώς περιγράφει η Αγία Γραφή τον "Οργανισμό" τής Εκκλησίας, και στη συνέχεια θα κάνουμε μια σύγκριση με την "Οργάνωση" τής Σκοπιάς, για να δούμε αν αυτά συμβιβάζονται, και αν έχουν ομοιότητες ή διαφορές.

Γράφει ο Απόστολος Παύλος στην Α΄ προς Κορινθίους επιστολή, (κεφάλαιο 12, και εδάφια 12-31), περί τού Σώματος τής Εκκλησίας τα εξής (σε κείμενο και μετάφραση):

Κείμενο

Μετάφραση

12 Καθάπερ γαρ το σώμα εν εστι και μέλη έχει πολλά, πάντα δε τα μέλη του σώματος του ενός, πολλά όντα, εν εστι σώμα, ούτω και ο Χριστός·

13 και γαρ εν ενί Πνεύματι ημείς πάντες εις εν σώμα εβαπτίσθημεν, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες, είτε δούλοι είτε ελεύθεροι, και πάντες εις εν Πνεύμα εποτίσθημεν.

14 και γαρ το σώμα ουκ έστιν εν μέλος, αλλά πολλά.

15 εάν είπη ο πούς, ότι ουκ ειμί χείρ, ουκ ειμί εκ του σώματος, -ου παρά τούτο ουκ έστιν εκ του σώματος;

16 και εάν είπη το ους, ότι ουκ ειμί οφθαλμός, ουκ ειμί εκ του σώματος, -ου παρά τούτο ουκ έστιν εκ του σώματος;

17 ει όλον το σώμα οφθαλμός, που η ακοή; ει όλον ακοή, που η όσφρησις;

18 νυνί δε ο Θεός έθετο τα μέλη εν έκαστον αυτών εν τω σώματι καθώς ηθέλησεν.

19 ει δε ην τα πάντα εν μέλος, που το σώμα;

20 νυν δε πολλά μεν μέλη, εν δε σώμα.

21 ου δύναται δε οφθαλμός ειπείν τη χειρί· χρείαν σου ουκ έχω· ή πάλιν η κεφαλή τοις ποσί· χρείαν υμών ουκ έχω·

22 αλλά πολλώ μάλλον τα δοκούντα μέλη του σώματος ασθενέστερα υπάρχειν αναγκαίά εστι,

23 και α δοκούμεν ατιμότερα είναι του σώματος, τούτοις τιμήν περισσοτέραν περιτίθεμεν, και τα ασχήμονα ημών ευσχημοσύνην περισσοτέραν έχει.

24 τα δε ευσχήμονα ημών ου χρείαν έχει. αλλ’ ο Θεός συνεκέρασε το σώμα, τω υστερούντι περισσοτέραν δούς τιμήν,

25 ίνα μη ή σχίσμα εν τω σώματι, αλλά το αυτό υπέρ αλλήλων μεριμνώσι τα μέλη·

26 και είτε πάσχει εν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη, είτε δοξάζεται εν μέλος, συγχαίρει πάντα τα μέλη.

27 Υμείς δε εστε σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους.

29 μη πάντες απόστολοι; μη πάντες προφήται; μη πάντες διδάσκαλοι; μη πάντες δυνάμεις;

30 μη πάντες χαρίσματα έχουσιν ιαμάτων; μη πάντες γλώσσαις λαλούσι; μη πάντες διερμηνεύουσι;

31 ζηλούτε δε τα χαρίσματα τα κρείττονα. και έτι καθ’ υπερβολήν οδόν υμίν δείκνυμι.

13 Επειδή, όλοι εμείς βαπτιστήκαμε διαμέσου τού ενός Πνεύματος σε ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι· και όλοι ποτιστήκαμε σε ένα Πνεύμα.

14 Επειδή, το σώμα δεν είναι ένα μέλος, αλλά πολλά.

15 Αν το πόδι πει: Επειδή δεν είμαι χέρι, δεν είμαι από το σώμα· γι' αυτό, τάχα, δεν είναι από το σώμα;

16 Και αν το αυτί πει: Επειδή δεν είμαι μάτι, δεν είμαι από το σώμα· γι' αυτό, τάχα, δεν είναι από το σώμα;

17 Αν ολόκληρο το σώμα είναι μάτι, πού είναι η ακοή; Αν ολόκληρο το σώμα είναι ακοή, πού είναι η όσφρηση;

18 Αλλά, τώρα, ο Θεός έβαλε τα μέλη το κάθε ένα απ' αυτά στο σώμα, όπως θέλησε.

19 Αν, όμως, όλα ήσαν ένα μέλος, πού είναι το σώμα;

20 Αλλά, τώρα μεν, είναι πολλά μέλη, όμως ένα σώμα.

21 Και δεν μπορεί το μάτι να πει στο χέρι: Δεν σε έχω ανάγκη· ή, πάλι, το κεφάλι να πει στα πόδια: Δεν σας έχω ανάγκη.

22 Αλλά, πολύ περισσότερο, τα μέλη τού σώματος, που φαίνονται ότι είναι ασθενέστερα, αυτά είναι αναγκαία·

23 και εκείνα που νομίζουμε ότι είναι με λιγότερη τιμή στο σώμα, σ' αυτά αποδίδουμε περισσότερη τιμή· και τα άσχημα μέλη μας έχουν περισσότερη ευσχημοσύνη.

24 Και τα ευσχήμονα μέλη μας δεν έχουν ανάγκη. Αλλά, ο Θεός συγκέρασε το σώμα, δίνοντας περισσότερη τιμή στο ευτελέστερο,

25 για να μη είναι σχίσμα μέσα στο σώμα, αλλά τα μέλη να φροντίζουν εξίσου, το ένα για το άλλο, προς το συμφέρον τους.

26 Και είτε ένα μέλος πάσχει, όλα τα μέλη συμπάσχουν· είτε ένα μέλος τιμάται, όλα τα μέλη χαίρονται μαζί.

27 Κι εσείς είστε σώμα τού Χριστού, και μέλη κατά μέρος.

28 Και άλλους μεν έβαλε ο Θεός μέσα στην εκκλησία, πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτες, τρίτον δασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα θεραπείας, βοήθειας, διακυβερνήσεις, γένη γλωσσών.

29 Μήπως όλοι είναι απόστολοι; Μήπως όλοι είναι προφήτες; Μήπως όλοι είναι δάσκαλοι; Μήπως όλοι κάνουν θαύματα;

30 Μήπως όλοι έχουν χαρίσματα θεραπειών; Μήπως όλοι μιλούν γλώσσες; Μήπως όλοι διερμηνεύουν;

31 Ζητάτε δε με ζήλο τα μεγαλύτερα χαρίσματα· και επιπλέον σας δείχνω έναν δρόμο που σε υπερβολικό βαθμό υπερέχει.

2. Οι διαφορές τού οργανισμού τής Εκκλησίας από την οργάνωση τής Σκοπιάς

Ας δούμε λοιπόν τώρα στη συνέχεια, αν η παραπάνω περιγραφή τού ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ τής Εκκλησίας, ταιριάζει με την "Πυραμιδοειδή Οργάνωση" τής Σκοπιάς:

Α. Οι "Δύο Τάξεις" τής Σκοπιάς

Μία πρώτη παρατήρηση, είναι ότι η Εκκλησία έχει πολλά μέλη, τα οποία είναι ΟΛΑ ΤΟΥΣ μέλη τού Σώματος τού Χριστού! Κανένα δεν ανήκει σε άλλο σώμα!

Βλέπουμε στο χωρίο, (εδ. 12-14, 19,20), να λέει τα εξής:

"όλα όμως τα μέλη τού ενός σώματος, ενώ είναι πολλά, είναι ένα σώμα... όλοι εμείς βαπτιστήκαμε διαμέσου τού ενός Πνεύματος σε ένα σώμα... Επειδή, το σώμα δεν είναι ένα μέλος... Αν, όμως, όλα ήσαν ένα μέλος, πού είναι το σώμα; ...είναι πολλά μέλη, όμως ένα σώμα".

Σε αντίθεση, η εταιρία Σκοπιά έχει μια οργάνωση, όπου μόνο ένα μικρό μέρος της ομολογεί ότι ανήκει στο Σώμα τού Χριστού, την Εκκλησία! Κατ' αυτούς, μόνο όσοι απόμειναν από τους 144.000, είναι Σώμα Χριστού. Τα εκατομμύρια τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ στο Σώμα τού Χριστού!

Έχουμε δηλαδή μία οργάνωση, που λειτουργεί κατά το μεγαλύτερο μέρος της, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, κατά δική τους ομολογία, σε αντίθεση με την Εκκλησία, όπου "όλοι εμείς βαπτιστήκαμε διαμέσου τού ενός Πνεύματος σε ένα σώμα".

Β. Όλοι τους "Στόμα" και "Δάσκαλοι"!

Ένα άλλο σημείο που παρατηρούμε, είναι ότι ενώ στο Σώμα τής Εκκλησίας το κάθε μέλος έχει το δικό του ξεχωριστό ρόλο, στη Σκοπιά υπάρχουν μόνο δύο ρόλοι: Αυτοί που ηγούνται και διδάσκουν, και αυτοί που κυβερνώνται και... διδάσκουν επίσης!

Το χωρίο που εξετάζουμε, στα εδάφια 17-20, 29 λέει:

"Αν ολόκληρο το σώμα είναι μάτι, πού είναι η ακοή; Αν ολόκληρο το σώμα είναι ακοή, πού είναι η όσφρηση; ...Αν, όμως, όλα ήσαν ένα μέλος, πού είναι το σώμα; ...Αλλά, τώρα μεν, είναι πολλά μέλη, όμως ένα σώμα... Μήπως όλοι είναι δάσκαλοι;".

Σε αντιστοιχία μιλώντας με το Σώμα τής Εκκλησίας, αυτοί που κηρύττουν και διδάσκουν άλλους, είναι "το στόμα" τού σώματος. Πού είναι όμως τα χέρια στη λατρεία; Πού είναι τα μάτια; Μα όλοι σε αυτή την οργάνωση είναι "στόμα"; Όλοι τους είναι "διδάσκαλοι"; Αυτό δεν μοιάζει με το περιγραφόμενο Σώμα τού Χριστού!

Και όπως λέει και ο άγιος Ιάκωβος, με μια προειδοποίηση που ΠΟΤΕ δεν εφάρμοσε η Σκοπιά: "ΜΗ γίνεστε πολλοί δάσκαλοι, αδελφοί μου, ξέροντας ότι μεγαλύτερη κατάκριση θα πάρουμε"! (Ιάκωβος 3: 1).

Αυτοί όμως αντιθέτως, κατηγορούν κιόλας τους Χριστιανούς, επειδή δεν είμαστε όλοι "δάσκαλοι"!

Γ. Διαφορετική διάρθρωση

Παρατηρούμε επίσης στο χωρίο που εξετάζουμε, ότι στο Σώμα τής αληθινής Εκκλησίας, υπάρχει μία ΙΕΡΑΡΧΙΚΗ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ, πολύ διαφορετική από αυτή τής εταιρίας Σκοπιά! Προσέξτε τι λέει στο εδάφιο 28:

"Και άλλους μεν έβαλε ο Θεός μέσα στην εκκλησία, πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτες, τρίτον δασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα θεραπείας, βοήθειας, διακυβερνήσεις, γένη γλωσσών.".

 Πού είναι οι απόστολοι τής Σκοπιάς, που κατά το εξεταζόμενο χωρίο, είναι ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ;

Πού είναι οι προφήτες της, που στην Εκκλησία είναι δεύτεροι;

Πού είναι οι χαρισματούχοι θαυματοποιοί της;

Πού είναι οι θεραπευτές της;

Πού είναι οι γλωσσολάλοι της;

Τι σχέση έχει η Αγιογραφική αυτή κατάταξη, με την πυραμίδα τής Σκοπιάς, που θέλει ένα "κυβερνόν σώμα", και μετά "γραφεία τμημάτων", και τοπικούς "διορισμούς";

Δ. Λείπουν Χαρίσματα τού Αγίου Πνεύματος

Όπως είναι φανερό, από την ιεραρχία τής Σκοπιάς, λείπουν τα χαρίσματα τού Αγίου Πνεύματος! Γιατί άραγε; Δεν λέει το απόσπασμα τής προς Κορινθίους επιστολής που εξετάζουμε, ότι: "Επειδή, όλοι εμείς βαπτιστήκαμε διαμέσου τού ενός Πνεύματος σε ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι· και όλοι ποτιστήκαμε σε ένα Πνεύμα"; (εδ. 13).

Δεν είναι προφανές από αυτό, ότι οι άνθρωποι αυτής τής πυραμιδοειδούς οργάνωσης τής Σκοπιάς, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΛΑΒΕΙ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, γι' αυτό και δεν φέρουν τα χαρίσματά Του; Τι λέει το χωρίο που εξετάζουμε; "Ζητάτε δε με ζήλο τα μεγαλύτερα χαρίσματα" (εδ. 31). Ζητούν ποτέ οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά χαρίσματα, κατά την υπόδειξη τού Αποστόλου Παύλου;

Και μη μάς απαντήσουν σε αυτό, ότι δήθεν "τα θαυματουργικά χαρίσματα έπαψαν", όπως απαντούν, χρησιμοποιώντας το χωρίο Α΄ Κορινθίους 13: 8: "τα άλλα, όμως, είτε προφητείες είναι, θα καταργηθούν· είτε γλώσσες, θα σταματήσουν". Γιατί εκεί ΔΕΝ λέει μόνο αυτό. Λέει και κάποια πράγματα ακόμα. Ολόκληρο το χωρίο (8-10), λέει:

"Η αγάπη δεν ξεπέφτει ποτέ· τα άλλα, όμως, είτε προφητείες είναι, θα καταργηθούν· είτε γλώσσες, θα σταματήσουν· είτε γνώση, θα καταργηθεί· επειδή, κατά μέρος γνωρίζουμε, και κατά μέρος προφητεύουμε· όταν, όμως, έρθει το τέλειο, τότε το κατά μέρος θα καταργηθεί".

Αν καταργήθηκαν τα θαυματουργικά χαρίσματα (επειδή ήλθε "το τέλειο"), τότε κατά το ίδιο χωρίο, πρέπει να καταργήθηκε και η γνώση! Δεν μπορεί να καταργήθηκαν μόνο αυτά που τους βολεύουν! Ή όλα, ή τίποτα! Δεν μπορούν να ασχολούνται διαρκώς με τη γνώση, και να λένε ότι καταργήθηκαν μόνο τα χαρίσματα!

Ήρθε το τέλειο; Νιώθουν "τέλειοι" τα μέλη τής οργάνωσης αυτής; Νιώθουν ότι τα δόγματά τους έστω, είναι τέλεια; Αν ναι, γιατί διαρκώς τα αλλάζουν;

Όσο υπάρχει η γνώση, τα μέλη τής Εκκλησίας οφείλουν αποδέχονται και τα θαυματουργικά χαρίσματα. Γιατί όπως λέει επίσης ο απόστολος Παύλος σε άλλο σημείο, αναφερόμενος ακριβώς σε αυτά τα ίδια ΙΕΡΑΡΧΙΚΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ που εξετάζουμε:

"Επομένως, λοιπόν, δεν είστε πλέον ξένοι και πάροικοι, αλλά συμπολίτες των αγίων και οικείοι τού Θεού, που εποικοδομηθήκατε επάνω στο θεμέλιο των αποστόλων και των προφητών, που ακρογωνιαία πέτρα είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός· στον οποίο κάθε οικοδομή, καθώς συναρμολογείται, αυξάνει σε έναν άγιο ναό εν Κυρίω· στον οποίο κι εσείς συνοικοδομείστε σε κατοικητήριο του Θεού διαμέσου τού Πνεύματος" (Εφεσίους 2/β: 19-22).

"Κι αυτός έδωσε άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτες, άλλους δε ευαγγελιστές, άλλους δε ποιμένες και δασκάλους, για την τελειοποίηση των αγίων, για το έργο τής διακονίας, για την οικοδομή τού σώματος του Χριστού· μέχρις ότου όλοι ανεξαίρετα να φτάσουμε στην ενότητα της πίστης, και της επίγνωσης του Υιού τού Θεού, σε τέλειον άνδρα, σε μέτρο ηλικίας τού πληρώματος του Χριστού" (Εφεσίους 4: 11-13).

Να λοιπόν ποιο είναι "το τέλειο", που είδαμε πριν. Είναι η τελειοποίηση τού καθενός Χριστιανού, μέλους τού Σώματος τού Χριστού. Φθάσαμε σε αυτό το σημείο, ώστε να πάψουν τα θαύματα και τα χαρίσματα;

Μήπως λοιπόν έπαψε η οικοδομείται η Εκκλησία; Αν είχε πάψει, θα είχαμε ήδη την τελειότητα και το τέλος! Όσο όμως δεν έχουμε την τελειότητα ή το τέλος, η Εκκλησία εξακολουθεί να οικοδομείται, και δεν μπορεί κανείς να τής αφαιρέσει τα θεμέλιά της τών Αποστόλων και Προφητών, και λοιπών Χαρισματούχων, για να φτιάξει μια πυραμίδα.

Όλα αυτά όμως τα χαρίσματα λείπουν από την πυραμίδα τής Σκοπιάς, γιατί απ' αυτή λείπει και το Πνεύμα το Άγιο, μια και κανείς σε αυτή την οργάνωση δεν ανήκει στο Σώμα τού Χριστού!

Ε. Το κεφάλι συνδέεται με κάθε μέλος

Και ακόμα, κάτι σημαντικό σε ένα σώμα, είναι κάθε του μέλος συνδέεται άμεσα με το κεφάλι! Στην προκειμένη περίπτωση, η κεφαλή τού Σώματος τής Εκκλησίας είναι ο Χριστός. Και κάθε Χριστιανός μπορεί να συνδέεται ΑΜΕΣΑ με τον Κύριο Ιησού Χριστό, και όχι μέσω ενός "κυβερνώντος σώματος" που προηγείται στην ιεραρχία!

Αυτό σημαίνει ότι στην Εκκλησία τού Χριστού, ΔΕΝ υπάρχει ένα "κυβερνόν σώμα", με τις αρμοδιότητες να προσδιορίζει ποια είναι τα δήθεν ορθά δόγματα που πρέπει να πιστεύει ή να αλλάζει (!!!) η Χριστιανική Εκκλησία. Η Εκκλησία έχει σαφή και ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΑ δόγματα, ίδια πάντοτε σε όλη την ιστορία, που δεν επιδέχονται την παραμικρή αλλαγή.

Τα δόγματα αυτά, δεν υπαγορεύονται από κανένα πρόσωπο ή βιβλίο, αλλά αποτελούν την ΖΩΝΤΑΝΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ τού κάθε χαρισματούχου Χριστιανού, καθώς παραλαμβάνονται άμεσα από το Άγιο Πνεύμα ως ζωντανή βίωση τής Θείας Χάριτος! Όπως σαφέστατα το διατυπώνει και η Αγία Γραφή:

"Κι εσείς, το χρίσμα που λάβατε απ' αυτόν, μένει μέσα σας, και δεν έχετε ανάγκη κάποιος να σας διδάσκει· αλλά, όπως σας διδάσκει το ίδιο το χρίσμα για όλα, έτσι και είναι αλήθεια και δεν είναι ψέμα· και καθώς σας δίδαξε, θα μένετε σ' αυτόν" (Α΄ Ιωάννου 2: 27).

Κάθε Χριστιανός μπορεί άμεσα να λάβει τη Θεία αποκάλυψη τού αιωνίου Ευαγγελίου από τον Ίδιο τον Θεό, χωρίς κανέναν μεσάζοντα "ηγέτη", όταν θα ενεργοποιηθεί το Χρίσμα τού Αγίου Πνεύματος μέσα του, και θα τον καταστήσει ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟ. "Επειδή, όλοι εμείς βαπτιστήκαμε διαμέσου τού ενός Πνεύματος σε ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι· και όλοι ποτιστήκαμε σε ένα Πνεύμα" (Α΄ Κορινθίους 12: 13).

Δυστυχώς αιρέσεις όπως η πυραμίδα τής Σκοπιάς ή τού Παπισμού, χρειάζονται ηγέτες για να τους πουν τι πρέπει να πιστέψουν, ακόμα και να τους διατάξουν ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ (!) τα δόγματα που πιστεύουν! Δυστυχώς μία μονοκρατορία ή μια ολιγαρχία, που ισχυρίζονται ότι αποτελούν τον "αγωγό" τού Θεού στη γη, πλανούν εκατομμύρια ανθρώπους, βάζοντας τον εαυτό τους ενδιάμεσους (ΜΕΣΙΤΕΣ) ανάμεσα στον Θεό και στους ανθρώπους, και γινόμενοι "αγωγοί" δια τών οποίων η θεία αποκάλυψη μπορεί να φθάσει στους ανθρώπους.

Φαίνεται όμως ότι στην περίπτωση τής Σκοπιάς, πρόκειται για "κακούς αγωγούς" τής Χάριτος, γι' αυτό και κάθε τόσο πρέπει να αλλάζουν τα δόγματά τους, ή να "δέρνουν τους συνδούλους τους", σε μια προσπάθεια να τους ελέγξουν στο τι θα σκέφτονται και τι θα κάνουν.

3. Τα πλεονεκτήματα τής Συνοδικής διαρρύθμισης τής αληθινής Εκκλησίας

Ας δούμε όμως τελειώνοντας το παρόν άρθρο, ποια είναι η πλεονεκτική διαφορά τού Εκκλησιαστικού Συνοδικού συστήματος, και τού Εκκλησιαστικού Χριστιανικού Σώματος, από τις αιρετικές "πυραμίδες" που αξιώνουν "θεοκρατικότητα", σαν αυτή τής Σκοπιάς.

Α. Η Εκκλησία ουδέποτε εξέπεσε στο σύνολό της.

Γιατί, ναι, πράγματι, ο Θεός ποτέ δεν θα άφηνε την Εκκλησία Του να διαλυθεί. Γι' αυτό έχουμε εδώ και 2000 χρόνια την Εκκλησία αμετάβλητη και σταθερό φύλακα τής Θείας αποκάλυψης και τού αμετάβλητου Χριστιανικού Ευαγγελίου. Ως εκ τούτου, κάθε άλλος που ισχυρίζεται "εκκλησιαστικότητα", είναι απλώς τσαρλατάνος! Και όποιος ισχυρίζεται ότι η Εκκλησία διαφθάρηκε, ώστε να δικαιολογήσει την ύπαρξη τής δικής του αίρεσης, είναι βλάσφημος και θεομάχος!

Β. Το πλεονέκτημα τής Συνοδικότητας

Ένας άλλος λόγος που διαφυλάχθηκε η Εκκλησία, (εκτός από την προστασία τού Θεού), ως αποτέλεσμα τής σοφής θεόδοτης διαρρύθμισης τής Εκκλησίας, είναι η Συνοδικότητα.

Η Εκκλησία ΔΕΝ είναι πυραμίδα. Είναι σύνολο αυτοκέφαλων Εκκλησιών, που η κάθε μία απ' αυτές, αποτελεί "το πλήρες (=το καθολικό) Σώμα τού Χριστού! Σε κάθε πόλη, ο Επίσκοπος που έχει διαδεχθεί την εξουσία τών Αποστόλων και Προφητών, μαζί με το λοιπό σώμα τών Χριστιανών τής πόλης του, αποτελεί ένα πλήρες σώμα, που δεν εξαρτάται από καμία άλλη επισκοπή για να λάβει οδηγίες. Κανείς Επίσκοπος δεν έχει την Παπική εξουσία για να επιβάλλει τη γνώμη του πάνω στους άλλους Επισκόπους, είτε Αρχιεπίσκοπος, είτε Πατριάρχης ακόμα. Αλλά η εξουσία του τελειώνει στα όρια τής επισκοπής του.

Κατ' αυτόν τον τρόπο, ακόμα και αν εκπέσει ένας ή περισσότεροι Επίσκοποι, από το λειτούργημά τους, πάντοτε οι υπόλοιποι θα συνεχίζουν να διαφυλάττουν το Ευαγγέλιο και τη Χριστιανική πίστη ανόθευτα. Έτσι άντεξε η Εκκλησία επί 2000 χρόνια επιβουλών τού διαβόλου και διωγμών και αιρέσεων. Ακόμα και αν εξέπεσαν μεγάλα τμήματά της από την πίστη, όπως ο Παπισμός ή οι Αντιχαλκηδόνιοι, η Εκκλησία συνέχισε με τους εναπομείναντες Επισκόπους της και Επισκοπές της, αλώβητη ως προς την πίστη και την αλήθεια.

Αντιθέτως, ο Παπισμός που εξέπεσε από την Εκκλησία φτιάχνοντας μια "πυραμίδα", κατάντησε να δημιουργήσει ένα σύνολο αιρετικών δογμάτων, κατά τις ελλείψεις και τις αιρέσεις τού ηγέτη του.

Ούτε η Εκκλησία προέβη έτσι σε αλλαγές δογμάτων, όπως κάνει κάθε τόσο η Σκοπιά, κατά τις προκαταλήψεις και ελλείψεις τών εκάστοτε ηγετών της. Αλλά όλες οι επισκοπές τού Σώματος τού Χριστού ανά τον κόσμο, εξακολουθούν να ευαγγελίζονται το ίδιο ακριβώς Ευαγγέλιο, που ευαγγελίζονταν οι πρώτοι Απόστολοι τού Χριστού, επειδή σε κάθε εποχή, οι Χαρισματούχοι τής Εκκλησίας, λαμβάνουν ΑΜΕΣΑ από τον Κύριο, την ίδια πάντοτε Θεία αποκάλυψη, που "άπαξ (=μία φορά) φανερώθηκε στους αγίους" (Ιούδας 1: 3).

Σίγουρα πολλοί επιχείρησαν να ελέγξουν στην ιστορία την Εκκλησία, και να διεισδύσουν σε θέσεις εξουσίας. Αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να αποκοπούν μαζί με ένα μόνο μέρος τής Εκκλησίας, αφήνοντας το λοιπό Σώμα τού Χριστού αλώβητο, δογματικά και εκκλησιολογικά. Σε αντίθεση με τις πυραμιδοειδείς αιρέσεις, που η πτώση τής ηγεσίας τους, αποτελεί πτώση όλων τών "από κάτω".

Γ. Ένα διαχρονικό Σώμα Χαρισματούχων μετόχων τού Χριστού

Έτσι στην Ορθόδοξη Εκκλησία τού Χριστού, σε κάθε εποχή, υπάρχουν τα ζώντα (όπως και τα νεκρά) μέλη. Υπάρχουν όλα τα χαρίσματα σε όλες τις λειτουργίες τού Σώματος, όπως το Πνεύμα το Άγιο δίνει σε κάθε μέλος τού Σώματος τού Χριστού.

Υπάρχουν οι Επίσκοποι εις τόπον Αποστόλων και Προφητών. Υπάρχουν Προφήτες και Διδάσκαλοι, θεραπευτές και θαυματουργοί άγιοι. Υπάρχουν οι γλωσσολαλούντες με την ευχή τής καρδιάς και οι ιδιώτες που απλώς απαντούν με το "αμήν" στη λατρευτική σύναξη τής Εκκλησίας. Υπάρχουν χαρίσματα κυβερνήσεων και γνώσεως, χαρίσματα διακρίσεως και φιλανθρωπίας. Χαρίσματα αγάπης και διακονίας.

Στην Εκκλησία έχουμε τον Χριστό την Κεφαλή μας, με την Οποία συνδέεται ΑΜΕΣΑ κάθε μέλος τού Σώματός Του εν Πνεύματι Αγίω. Υπάρχουν και οι "βλέποντες" προφήτες που είναι τα "μάτια" τού Σώματος, και οι Ιερείς που είναι τα "χέρια" τού Σώματος, και οι Διδάσκαλοι που είναι "το στόμα" τού Σώματος, και κάθε μέλος στη δική του θέση.

Η Εκκλησία πορεύεται διαχρονικά, ως ο Ίδιος ο Χριστός, παρατεινόμενος στους αιώνες, κηρύττοντας στον κόσμο "Ευαγγέλιο αιώνιο" και αναλλοίωτο (Αποκάλυψις 14: 6). Στην πορεία αυτή, πολλοί πέφτουν, πολλοί τελειοποιούνται, αλλά και πολλοί ανάξιοι παραχαράκτες, προσπαθούν να προσεταιρισθούν τη θέση τών αληθινών λειτουργών τού Θεού, κατασκευάζοντας "πυραμίδες" και πρόσκαιρα αιρετικά οικοδομήματα.

Η έλευση τού Χριστού θα κατακάψει όλα αυτά τα ανθρωποποίητα συστήματα με τους απατεώνες εμπνευστές τους.

Όμως οι δίκαιοι, "τών οποίων τα ονόματα είναι στο βιβλίο τής Ζωής τού Αρνίου", θα διασωθούν γνωρίζοντας εν Χριστώ την αλήθεια. (Παροιμίες 11: 9 [Μασοριτ.]).

Δ. Βιβλικός