Ενότητες:

• 1. Η Πυραμιδοειδής δομή τής οργάνωσης τής Σκοπιάς

• 2. Μια πρακτικά "ασύμφορη" πυραμίδα

  • Α. Παλινωδίες ενός προσώπου

  • Β. Ολιγαρχικά προβλήματα

  • Γ. Ευάλωτοι σε επιθέσεις

• 3. Ανακολουθίες τής ένστασης περί "προστασίας τού Θεού"

1. Η Πυραμιδοειδής δομή τής οργάνωσης τής Σκοπιάς

Όταν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά μιλάνε για την "οργάνωση τού Θεού", έχουν στο μυαλό τους μία πυραμίδα που ξεκινώντας από τον Θεό, πάει στο Κυβερνόν τους Σώμα, και προχωράει ιεραρχικά από τα επί μέρους "Γραφεία" τους ανά τον κόσμο, προς τις περιφέρειές τους, τις περιοχές τους, και τελικά στα πρεσβυτέριά τους, για να καταλήξει στη βάση τών απλών πιστών τους.

Τη δομή αυτή την ονομάζουν "Θεοκρατία", και έχουν την εντύπωση ότι αυτή είναι η "από Θεού" ιεραρχημένη δομή τής οργάνωσής τους, και ότι έτσι λειτουργούσε και η πρώτη Χριστιανική Εκκλησία.

Όμως κάθε άλλο, παρά σωστή είναι αυτή τους η εντύπωση!

2. Μια πρακτικά "ασύμφορη" πυραμίδα

Σε άλλες μας μελέτες, έχουμε δείξει με ιστορικά τεκμήρια, την ιστορική αναίρεση αυτού τού ισχυρισμού, και πώς ήταν στην πραγματικότητα δομημένη η αρχαία Εκκλησία.

Εδώ θα δείξουμε πόσο λάθος είναι μία τέτοια πυραμιδοειδής δομή σαν τής Σκοπιάς, από πρακτικής, αλλά και από Αγιογραφικής πλευράς.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν στο παρόν πρώτο μέρος, με πρακτικά ατοπήματα τής πυραμιδοειδούς δομής, σαν αυτής τής Σκοπιάς:

Α. Παλινωδίες ενός προσώπου

Μια τέτοιου είδους οργάνωση, είτε έχει ως ανθρώπινη ηγεσία της έναν άνθρωπο (όπως οι τρεις πρώτοι πρόεδροι τής Σκοπιάς), είτε ένα Κυβερνόν Σώμα, μιας ολιγαρχίας 10-20 ατόμων, είναι εκτεθειμένη στις αλλοιώσεις.

Στον καιρό τών τριών πρώτων προέδρων της, η οργάνωση αυτή για παράδειγμα, άλλαζε τα δόγματά της κατά την κρίση τού προέδρου της, με βάση τις δικές του ανθρώπινες παλινωδίες. Κάθε φορά που αυτός θεωρούσε ότι έχει κάνει μια "βελτίωση" τού γνωσιακού του επιπέδου, αυτή η αλλαγή επιβαλλόταν σε όλη την (από κάτω) του οργάνωση, η οποία ακολουθούσε τις δικές του αλλαγές, ακόμα και αν κατά καιρούς επέστρεφε σε παλιές του απόψεις! Ουσιαστικά δηλαδή, οι αδυναμίες και οι ελλείψεις ενός προσώπου, επιβάλλονταν σε όλο το οικοδόμημα τής οργάνωσης!

Β. Ολιγαρχικά προβλήματα

Αλλά και από τη δεκαετία τού 1970 που η Σκοπιά λειτουργεί ως "ολιγαρχία", μέσω ενός "Κυβερνώντος Σώματος", μπορεί να μην εκτίθεται στις παλινωδίες ενός προσώπου, αλλά αντιμετωπίζει άλλα παρόμοια προβλήματα.

α) Έχει κληρονομήσει αρκετές από τις ελλείψεις τών τριών πρώτων ηγετών της, ως "δική της παράδοση", τις οποίες συνεχίζει να έχει. Γιατί πάνω στα γεγονότα τής ζωής εκείνων, αλλά και πάνω στα βασικά δόγματα εκείνων, έχει χτίσει τις ερμηνείες τών υποτιθέμενων προφητειών τής Αγίας Γραφής, που ως σήμερα διδάσκει, και που τα ντοκουμέντα τών Ιστορικών έχουν αποδείξει λάθος (π.χ. 1914 κλπ).

β) Παρουσιάζει δυσκινησία διόρθωσης ακόμα και τών λαθών που αντιλαμβάνεται η ηγεσία της, καθώς μία "παραδοσιοκρατία" διαποτίζει τη νοοτροπία τους. Σε μία οργάνωση που δεν φείδεται αλλαγών, μερικές αλλαγές που θίγουν την ίδια της την εξουσία, αποτελούν "ταμπού", με αποτέλεσμα να κρατάει εν γνώσει τής ηγεσίας της, αποδεδειγμένα λάθη, μόνο και μόνο επειδή διστάζουν να τα διορθώσουν όλα τα μέλη της. Έτσι οι άτολμοι και οι ρηχοί ηγέτες, κρατούν δέσμιους και τους ειλικρινείς σε ένα ψευδές ευαγγέλιο!

γ) Η στοιχειώδης φθορά τού χρόνου είναι ένα ακόμα αρνητικό σημείο στις ολιγαρχικές πυραμίδες. Γιατί καθώς τα χρόνια περνούν και τα πρόσωπα τής ηγεσίας αλλάζουν, κατά συνέπεια αλλάζουν και οι "συσχετισμοί απόψεών" τους. Άλλα πρόσωπα δημιουργούν άλλες πλειοψηφίες, με αποτέλεσμα η "από κάτω τους" οργάνωση, να ακολουθεί ότι κατ' ανάγκην την αλήθεια, αλλά τις αλλαγές τών νέων συσχετισμών προσωπικών απόψεων τής ηγεσίας!

δ) Η δημιουργία δικτατορικού καθεστώτος, είναι μία ακόμα επίπτωση τής ολιγαρχικής διαρρύθμισης μιας οργάνωσης. Γιατί καθώς τα χρόνια περνούν και τα πρόσωπα αλλάζουν, αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα επικρατήσουν άνθρωποι με "σκληροπυρηνικές" απόψεις, που θα επιβάλλουν σκληρούς κανόνες για τα μέλη τής οργάνωσης, σε μια προσπάθεια να την ελέγξουν πιο ικανοποιητικά. Και τέτοιου είδους κανόνες, αποσύρονται πολύ δυσκολότερα απ' ό,τι επιβάλλονται! Έτσι επιβλήθηκε και η απαράδεκτη πρακτική τής αποκοπής στη Σκοπιά, που καταστρέφει οικογένειες και φιλίες ως σήμερα.

Γ. Ευάλωτοι σε επιθέσεις

Πέρα όμως από τους αγνούς ηγέτες, (έστω και αν πλανώνται), υπάρχουν και άνθρωποι δόλιοι. Υπάρχουν αρχομανείς, ή ακόμα και "πράκτορες", που εποφθαλμιούν να πάρουν τον έλεγχο μιας οργάνωσης εκατομμυρίων ανθρώπων!

Τέτοιοι άνθρωποι, (είτε άλλων αδελφοτήτων "μυστικών", ακόμα και Σατανιστών!), πολύ θα ήθελαν να πάρουν τον έλεγχο εκατομμυρίων πιστών μιας "θεοκρατικής" οργάνωσης, και να τους ελέγξουν για τους δικούς τους  σκοπούς!

Άνθρωποι με τέτοιες βλέψεις, δεν θα δίσταζαν να μπουν σε μια οργάνωση ως απλοί πιστοί, και ακολουθώντας μία ανοδική προοδευτική πορεία με κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο, να αναρριχηθούν στα ανώτερα αξιώματά της, ώσπου να γίνουν ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ!

Μία τέτοιου είδους "διείσδυση", όχι μόνο θα μπορούσε να γίνει εύκολα εφικτή, αλλά θα μπορούσε ακόμα και να εξηγήσει πολλά "κακώς κείμενα" σε τέτοιες ομάδες! Ποιος θα μπορούσε να είναι βέβαιος, ότι μια τόσο απολυταρχική οργάνωση όπως τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, δεν αποτελεί για παράδειγμα, (ήδη), ένα κυβερνητικό πείραμα, για την εξαγωγή δεδομένων πάνω στον μαζικό έλεγχο εκατομμυρίων ανθρώπων, έτοιμων να αλλάξουν σε μία στιγμή τα ίδια τους τα δόγματα, επειδή τους το είπε η (δήθεν από Θεού κατευθυνόμενη) ηγεσία;

3. Ανακολουθίες τής ένστασης περί "προστασίας τού Θεού"

Στα παραπάνω πρακτικά προβλήματα, ο οπαδός τής Σκοπιάς, δικαίως θα προβάλλει την ακόλουθη ένσταση: "Σε μια Θεοκρατική δομή, στην κορυφή βρίσκεται ο Θεός, και Εκείνος ποτέ δεν θα αφήσει να πλανηθεί η οργάνωσή Του, με κάποιον από τους παραπάνω τρόπους".

Α. Λογική ανακολουθία

Όμως η αλήθεια είναι, ότι ακριβώς το ίδιο θα έλεγε οποιοσδήποτε οπαδός οποιασδήποτε παρόμοιας "θεοκρατικής" πυραμίδας! Από τον Παπικό, ως τον Μάρτυρα τού Ιεχωβά! Και ο ένας και ο άλλος, θεωρούν ότι ο Θεός δεν θα άφηνε ποτέ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ πυραμίδα να αλλοιωθεί, ενώ την ίδια στιγμή, με λογική ανακολουθία, θεωρούν σίγουρο ότι ο Ίδιος Θεός, άφησε να γκρεμισθεί η πυραμίδα τών άλλων!

Το ίδιο το δόγμα τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, θεωρεί ότι αν και υπήρχε ήδη από τον Πρώτο αιώνα μ.Χ. ένα "Κυβερνόν Σώμα", ο Θεός άφησε ήδη από τον Δεύτερο αιώνα μ.Χ. αυτό το Σώμα να διαφθαρεί! Ο ίδιος δηλαδή άνθρωπος που λέει ότι ο Θεός "δεν θα το άφηνε αυτό ποτέ", έχει στο ίδιο του το δόγμα τη βασική παραδοχή, ότι ο Θεός "ΗΔΗ το άφησε να συμβεί αυτό στο παρελθόν"!

Β. Πρακτική ανακολουθία

Αλλά και δεύτερη ανακολουθία υπάρχει στον συλλογισμό αυτόν. Γιατί αν πράγματι ο Θεός ήταν τόσο ενεργός, στο να μην αφήνει την "οργάνωσή Του" (τής Σκοπιάς) να πλανηθεί, πώς επέτρεψε να ήταν τόσο πολύ πλανημένη κατά καιρούς, ώστε να έχει αλλάξει τη συντριπτική πλειοψηφία τών δογμάτων της ως  σήμερα, και μάλιστα πολλά από αυτά, περισσότερες από μία φορές, επιστρέφοντας ξανά και ξανά στα ίδια που κάποτε χαρακτήριζαν "σατανική διδασκαλία"; Και πώς τούς επέτρεψε να πλανηθούν ακόμα και σε προρρήσεις προφητειών, για το τέλος τού κόσμου, αν ήταν τόσο "υπερπροστατευτικός";

Το σημαντικότερο όμως που θα απαντήσουμε σε αυτή την ένσταση, είναι ότι ο Θεός ουδέποτε θα προστάτευε μια τέτοια "θεοκρατική δομή", για τον απλούστατο λόγο, ότι ΗΔΗ έχει ιδρύσει εδώ και 2000 χρόνια μια πολύ διαφορετική δομή για την Εκκλησία Του.

Όμως αυτό θα είναι το θέμα τού επόμενου, δεύτερου μέρους αυτής τής ανάλυσης.

Δ. Βιβλικός