• Εισαγωγή. Ποιες είναι οι "καυχήσεις ενότητας" τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά;

• 1. Ενότητα ή Ισοπέδωση;

• 2. Ενότητα ή δικτατορία και "εξαφάνιση" τών διαφωνούντων;

• 3. Ενότητα ή Τυφλή Υποταγή;

• 4. Ενότητα ή Πλύση Εγκεφάλου;

• 5. Ενότητα ή αστάθεια και έλλειψη πίστεως;

• 6. Διασπαστική διαφορετικότητα πίστης και κηρύγματος, και άγνοια δογμάτων

• 7. Ψευδής και υποκριτική η αναφορά στους πολέμους

• 8. Διάσπαση κλίσεων και τάξεων

• 9. Διάσπαση μίσους με ορίζοντα αιωνιότητας

• 10. Τι είπαν ο Χριστός και οι Απόστολοι περί ενότητας τής Εκκλησίας;

Εισαγωγή. Ποιες είναι οι "καυχήσεις ενότητας" τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά;

Συχνότατες καυχησιολογίες για εσωτερική κυρίως κατανάλωση, περί τής ενότητάς τους, είναι συνηθέστατες μεταξύ τών οπαδών τής Σκοπιάς. Στις συναθροίσεις τους, στις συνελεύσεις τους, στα περιοδικά τους και στις μεταξύ τους συνομιλίες, συνηθίζουν να "ανακαλύπτουν" τρόπους ενότητας, που δήθεν τους κάνουν ξεχωριστού από κάθε άλλη θρησκεία, ως αληθινή θρησκεία τού Θεού. Πρόκειται για καυχησιολογίες που σχεδόν ποτέ δεν αμφισβητούνται, και δεν αντιμετωπίζουν τον παραμικρό αντίλογο, μια και λέγονται είτε μεταξύ τους, είτε σε άσχετους ενδιαφερομένους τους. Πρόκειται για καυχησιολογίες για διάφορα πράγματα και καταστάσεις, που δήθεν είναι μοναδικά στην οργάνωση τής Σκοπιάς, σε γενικευτική αντιπαραβολή (πάντα) με όλες τις άλλες θρησκείες.

Ας δούμε τις 10 συνηθέστερες καυχησιολογίες "ενότητας" τής Σκοπιάς και των οπαδών της:

1. Ποιος άλλος λαός διδάσκεται σε όλο τον κόσμο αυτά που διδασκόμαστε εμείς;

2. Ποιος άλλος λαός διδάσκεται σε όλο τον πλανήτη ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ τα ίδια ακριβώς θέματα μελέτης;

3. Ποιος άλλος λαός σε όλο τον κόσμο, μπορεί να έχει σε όλες τις γλώσσες τού κόσμου ταυτόχρονα τα ίδια άρθρα περιοδικών και βιβλία;

4. Ποια άλλη θρησκεία προοδεύει προς την αλήθεια, διορθώνοντας ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο τα λάθη της, σε όλες τις συναθροίσεις της;

5. Ποια άλλη θρησκεία έχει τέτοια ενότητα, που τα μέλη της να δείχνουν τέτοια αγάπη παγκόσμια, με αδελφούς τους απ' όλη τη γη, ακόμα και όταν δεν τους γνωρίζουν, και να γίνονται δεκτοί απ' αυτούς με τόση αγάπη;

6. Ποια άλλη θρησκεία έχει τόση ειρήνη, που τα μέλη της να μην σκοτώνονται μεταξύ τους σε πολέμους, όπως εμείς που δεν πολεμάμε;

7. Ποια άλλη θρησκεία έχει τον ίδιο αριθμό συναθροίσεων και τις ίδιες ώρες συναθροίσεων κάθε εβδομάδα;

8. Ποια άλλη θρησκεία έχει τον ίδιο αριθμό συνελεύσεων και τα ίδια θέματα σε όλο τον κόσμο;

9. Ποιας άλλης θρησκείας τα μέλη γνωρίζουν και ομολογούν την ίδια ακριβώς πίστη μεταξύ τους, χωρίς διαφωνίες;

10. Ποια άλλη θρησκεία είναι τόσο ενωμένη, όσο η δική μας, με την τάξη τού πολλού όχλου και την τάξη τών 144.000 να λαμβάνουν την εν καιρώ τροφή και να υποτάσσονται στο Κυβερνών Σώμα για το παγκόσμιο ευαγγελιστικό μας έργο;

Ας εξετάσουμε λοιπόν προσεκτικά τις 10 αυτές καυχήσεις, πόσο λογικές και σωστές είναι, και πώς μπορούν να συγκριθούν με την ενότητα τής αληθινής Χριστιανικής Εκκλησίας.

1. Ενότητα ή Ισοπέδωση;

Πιθανότατα ο αναγνώστης ήδη θα έχει διακρίνει το πρώτο σφάλμα τού συλλογισμού τής καυχησιολογίας τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά. Και είναι το ότι μπερδεύουν την ομοιομορφία και την ισοπέδωση με την ενότητα! Άλλο πράγμα η ενότητα, και άλλο η ομοιομορφία. Για παράδειγμα, σε ένα πόλεμο οι δύο αντίπαλες παρατάξεις μπορεί να έχουν όλες κράνος, τουφέκι, μαχαίρι, μπότες, χρώματα παραλλαγής, κλπ, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με το αν είναι ενωμένοι ή αν πολεμούν ο ένας κατά τού άλλου.

Από την άλλη μεριά, η ομοιομορφία δεν είναι κατ' ανάγκην παράγοντας ενότητας, αλλά ισοπέδωσης προσωπικοτήτων και ελέγχου τών μαζών! Το να διαμορφώνει μια οργάνωση πανομοιότυπες προσωπικότητες, δεν λέγεται Χριστιανική ενότητα, αλλά αποπροσωποποίηση. Οι άνθρωποι γίνονται άβουλες μαριονέτες στα χέρια επιτήδιων ηγεσιών, που τις διαμορφώνουν με κοινά "βολικά" χαρακτηριστικά για ευκολότερο χειρισμό τους. Αλλά αυτό δεν λέγεται "ενότητα". Πρόκειται για τη μετατροπή προσωπικοτήτων σε "άτομα", άβουλα και κατευθυνόμενα.

Στην πραγματικότητα, η ομοιομορφία που παρατηρείται όχι μόνο στη Σκοπιά, αλλά και σε ένα σωρό άλλες σέκτες και ομάδες, εξυπηρετεί έναν πολύ σημαντικό σκοπό: Να λαμβάνουν "γραμμή" όλοι μαζί ταυτόχρονα από μια μικρή ηγετική ομάδα, με συγκεντρωτικό τρόπο, ώστε όχι μόνο να διαμορφώνονται τόσο όμοιοι και ευκολομεταχείριστοι οι οπαδοί, αλλά και να προλαβαίνει η ηγεσία να καλύπτει τις εκπαιδευτικές τους ανάγκες, με τον ελάχιστο δυνατό κόπο. Γιατί όταν όλοι παρακολουθούν την ίδια συνέλευση, τις ίδιες συναθροίσεις, τα ίδια βιβλία, τα ίδια περιοδικά, και τις ίδιες ομιλίες, δεν χρειάζεται να κουράζεται ιδιαίτερα η ηγεσία, να τους "τροφοδοτήσει" με θέματα και μελέτες. Διαφορετικά, αν ο καθένας από τους οπαδούς έψαχνε διαφορετικά πράγματα, η ηγεσία δεν θα προλάβαινε να απαντάει στις απορίες και στα ζητήματα που θα εγείρονταν. Έτσι όμως οι μάζες είναι υποταγμένες και καλυμμένες με αρκετό προπαγανδιστικό υλικό. Το ίδιο υλικό που θα κάλυπτε έναν, καλύπτει έτσι εκατομμύρια, αρκεί να διαβάζουν ταυτόχρονα τα ίδια πράγματα! Και λαμβάνοντας "γραμμή" ταυτόχρονα για το κάθε τι, ενεργούν συντονισμένα και με τις ίδιες εντολές όλοι, σαν μαριονέτες.

Η πραγματική ενότητα θα φαινόταν, αν οι πιστοί ομονοούσαν, έχοντας πλήθος διαφορετικών συγγραμμάτων, από πλήθος διαφορετικούς συγγραφείς, και όχι κατ' ανάγκην από την ηγετική ομάδα. Τότε θα ήταν εμφανές ότι αυτό που τους ενώνει είναι η αλήθεια, και όχι η κατευθυνόμενη προπαγάνδα τής ηγεσίας! Αυτό δηλαδή που έχουμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία τού Χριστού. Σ' εμάς κάθε χρόνο εκδίδονται τόσα συγγράμματα, από τόσους συγγραφείς, και με τόσα διαφορετικά θέματα, όσα δεν έχει εκδόσει η Σκοπιά σε όλη της την ιστορία! Και παρ' όλα αυτά, οι συνειδητοποιημένοι πιστοί ομονοούν στα δόγματα τής πίστης, και παραμένουν ενωμένοι με τη διαχρονική Εκκλησία επί δύο χιλιετηρίδες!

2. Ενότητα ή δικτατορία και "εξαφάνιση" τών διαφωνούντων;

Πώς όμως θα μπορούσε η Σκοπιά να μιλάει για "ενότητα", όταν ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΕΙ τους οπαδούς της να ενεργούν χωρίς διαμαρτυρία με τις εντολές τής ηγεσίας; Ενότητα θα υπήρχε αν ΧΩΡΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΑΠΟΚΟΠΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ, ο λαός της υπάκουε και υποτασσόταν ελεύθερα. Αν σε μία φυλακή όλοι βγαίνουν από τα κελιά τους την ίδια ώρα, βγαίνουν στην αυλή τής φυλακής το ίδιο χρονικό διάστημα, τρώνε την ίδια ώρα, και ξαναμαζεύονται την ίδια ώρα στα κελιά τους, αυτό δεν λέγεται "ενότητα", αλλά ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ. Μία παρόμοια φυλακή τού μυαλού υπάρχει στη Σκοπιά. Μπορεί να μην τους απειλούν δεσμοφύλακες με όπλα και γκλομπς, ούτε να τους κλειδώνουν με σίδερα, αλλά τους απειλούν με κοινωνικό και οικογενειακό αποκλεισμό μέσω τής αποκοπής και με κίνδυνο αιωνίου θανάτου. Και στη σκέψη τους υπάρχουν οι αλυσίδες τής προκατάληψης, και τής πλύσης εγκεφάλου που έχουν υποστεί. Τέτοιες πνευματικές αλυσίδες "ενότητας" έχουν οι οπαδοί σε όλες τις σέκτες τού κόσμου!

Και πώς μπορούν να μιλούν για "ενότητα", όταν πλήθος πρώην οπαδών τους που ακόμα τους πιστεύουν, έχουν διωχθεί από την οργάνωση αυτή; Τόσο πολύ ενωμένοι ήταν μαζί τους, που τελικά έπαψαν ακόμα και να τους μιλάνε, όταν αυτοί αμάρτησαν, ή διαφώνησαν;

Και καλά αυτοί που αμάρτησαν. Αυτοί που διαφώνησαν; γιατί διώχθηκαν, αφού υπάρχει τόση "ενότητα" στη Σκοπιά; Και γιατί δεν σκέφτονται τα αμέτρητα σχίσματα που είχαν στην ιστορία τους σε πλήθος χωρών; Ξέρετε πόσες Ρωσσελιστικές ομάδες υπάρχουν στον κόσμο, που αποσχίστηκαν από την ίδια αυτή ομάδα "ενότητας"; Και ξέρετε ότι και αυτή η ίδια η ομάδα, αποσχίσθηκε από τους Σπουδαστές τής Γραφής, που είχαν αποσχισθεί από τους Αντβεντιστές, που είχαν αποσχισθεί από τους Ευαγγελικούς, που είχαν αποσχισθεί από τους Παπικούς, που είχαν αποσχισθεί από την Εκκλησία τού Χριστού;

Μα τόση ενότητα; Τέτοια ενότητα μπορεί να έχει και να καμαρώνει ο καθένας, όταν διώχνει διαρκώς όποιον διαφωνεί. Ε, βέβαια, με όσους απομένουν, ενότητα θα έχει!

Ενότητα όμως υπάρχει στην Εκκλησία τού Χριστού, όταν αντιθέτως η δική μας "αποκοπή", δεν είναι αποκοπή από την επικοινωνία και την οικογένεια και τη συντροφιά τών άλλων, αλλά από τη Θεία Κοινωνία. Έτσι ο άνθρωπος δεν απομονώνεται και δεν πιέζεται κοινωνικά για να είναι "ενωμένος" με μια ηγεσία. Ελεύθερα νιώθει και μετέχει στην ενότητα. Και ακόμα και στο σχίσμα, πάντα υπάρχει δυνατότητα προσέγγισης, χωρίς να απαιτείται υποταγή σε ανθρώπινη ηγεσία, παρά μόνο στο διαχρονικό αιώνιο Ευαγγέλιο τού Χριστού.

Από την Ορθόδοξη Εκκλησία τού Κυρίου, στη διάρκεια τών 2000 ετών ιστορίας της, αποσχίσθηκαν πολύ λιγότερες ομάδες, απ' όσες αποσχίσθηκαν από τη Σκοπιά στα 150 χρόνια της! Μια προσεκτική ανάγνωση στα Βιβλία Έτους της, θα σας πείσει!

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία τού Χριστού δεν έχουμε μοναρχία (π.χ. Πάπας σαν τών Παπικών) ή ολιγαρχία (π.χ. Κυβερνών Σώμα σαν τής Σκοπιάς). Έχουμε ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ (από το "συν" και το "οδός". Αυτοί δηλαδή που ΜΑΖΙ με ΕΝΟΤΗΤΑ βαδίζουν στην οδό τού Θεού). Και όταν υπάρχει συνοδικότητα, δεν είναι δυνατόν ο ένας ή οι λίγοι να επιβάλλουν τις κακοδοξίες τους στο σύνολο, όπως έχει κάνει ο Πάπας στους Παπικούς, ή το Κυβερνών Σώμα τής Σκοπιάς στους σκλάβους του. Γιατί είναι σίγουρο ότι και σ' αυτούς, και σ' εμάς, και όπου υπάρχουν ανθρώπινοι ηγέτες, υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν και ασεβείς και αιρετικοί και τυχοδιώκτες, που θα καταφέρουν κάποια στιγμή να ανεβούν στην εξουσία. Και όταν μεν είναι μοναρχία ή ολιγαρχία, οι απόψεις τους καθερώνονται και ο λαός πλανάται. Όταν όμως είναι ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ, τότε ο πλάνος Επίσκοπος είναι ηγέτης, (ως ένας μεταξύ πολλών ίσων Επισκόπων), μόνο μέρους τού συνόλου, και μόνο λίγους βλάπτει. Και οι υπόλοιποι διατηρούν την αλήθεια και την "συν-οδικότητα" τού Σώματος τού Χριστού. Και όταν ο πλάνος φύγει από το προσκήνιο, η πληγή στο Σώμα τού Χριστού αποκαθίσταται και η ενότητα επανέρχεται και σ' αυτό το τμήμα του.

Έτσι η Ορθόδοξη Εκκλησία κατάφερε ως σήμερα να διατηρήσει αλώβητη και ακέραιη την Ορθόδοξη πίστη, όπως ακριβώς μας παραδόθηκε από τους Αποστόλους. Και έτσι συνέχισε να παραμένει ενωμένη στην κοινωνία και στην πίστη, στα 2000 χρόνια που παρήλθαν ως σήμερα.

Και αυτό είναι το θαυμαστό. Γιατί δεν είναι θαυμαστή η ενότητα που επιτυγχάνεται με απειλές, με ψυχολογική και κοινωνική βία, και με διώξιμο τών διαφωνούντων, και με διαρκείς τυχοδιωκτικές δογματικές αλλαγές πλεύσης. Αυτό είναι το πλέον εύκολο, και το επιτυγχάνουν όλες οι απολυταρχίες. Το θαυμαστό είναι όταν έχεις μία Εκκλησία με ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ Η ΧΙΛΙΑΔΕΣ Επισκόπους, ίσους μεταξύ τους, που επί 2000 χρόνια κατορθώνουν να "συν-οδεύουν" στο δρόμο τής σωτηρίας, με τόσα λίγα σχίσματα, και διατηρώντας την πίστη ακέραιη! Εκεί φαίνεται η ενότητα η εν Αγίω Πνεύματι, και η εν Χριστώ πορεία τού Σώματός Του.

3. Ενότητα ή Τυφλή Υποταγή;

Όμως η ενότητα, πρέπει να έχει (για να είναι αληθινή ενότητα), ένα σημαντικό χαρακτηριστικό: Την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ να εξετάζει το κάθε τι, και να επιλέγει ΕΛΕΥΘΕΡΑ το αν θα συνεχίσει να βρίσκεται σε ενότητα με μια ομάδα. Όταν όμως η Σκοπιά ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ με ποινή ΑΠΟΚΟΠΗΣ, όποιον μιλάει με πρώην μέλη της, και όποιον διαβάζει συγγράμματά τους, δεν είναι αίτηση ενότητας, αλλά αίτηση ΥΠΟΤΑΓΗΣ, και μάλιστα ΤΥΦΛΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ, χωρίς να δίνει στον άνθρωπο τη δυνατότητα και την ευκαιρία να δει όλες τις παραμέτρους τού ζητήματος, και να ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ. Δεν είναι ελευθερία, όταν στερείς στον άλλον τη δυνατότητα να μάθει τι διαφορετικό υπάρχει, από αυτό που του σερβίρεις. Τότε δεν είναι ελεύθερος, αλλά δεμένος με "δεσμά σκότους". Είναι ΣΚΛΑΒΟΣ, και ΚΑΤ' ΑΝΑΓΚΗΝ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΣ.

Ενότητα έχουμε στην Ορθόδοξη Εκκλησία, όταν κανείς δεν απαγορεύει στον οποιονδήποτε να διαβάζει και τις αντίθετες απόψεις. Έτσι η δογματική ενότητά του με την Εκκλησία τού Χριστού, είναι αποτέλεσμα πληροφόρησης, και όχι απόκρυψης στοιχείων, όπως στη Σκοπιά.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία τού Χριστού μάλιστα, συχνότατα η ηγεσία (όπως παντού κατά καιρούς συμβαίνει), επιχείρησε να αλλοιώσει την αλήθεια τής πίστεως τής Εκκλησίας. Κάτι όμως που ο λαός ουδέποτε αποδέχθηκε, και ουδέποτε αλλαγή στα δόγματα τής Εκκλησίας κατάφερε να επικρατήσει. Αντιθέτως, σήμερα οι διωγμένοι εκείνοι από την Ηγεσία που στάθηκαν στο πλευρό τής αλήθειας, βρίσκονται στη χωρεία τών Αγίων τής Εκκλησίας, και οι παρασυρμένοι ηγέτες, μεταξύ τών αιρετικών! Αυτό μόνο στην Εκκλησία τού Χριστού συμβαίνει! Που η ηγεσία δεν έχει και την εν λευκώ κατεύθυνση τής πορείας τών δογμάτων, αλλά ο Χριστός παραμένει πάντα Κεφαλή τού Σώματος, και το οδηγεί ασφαλώς. Αυτή είναι η αληθινή ενότητα, όχι με την εκάστοτε ηγεσία, αλλά με τους απ' αιώνων αγίους και τον Χριστό, σε μία πίστη αδιάσπαστη και αιώνια.

Και ναι, "ποια άλλη θρησκεία μαθαίνει αυτά που μαθαίνουμε εμείς οι Ορθόδοξοι"; Γιατί βεβαίως κάθε πίστη έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που δεν μαθαίνει καμία άλλη ομάδα. Μόνο που εμείς επιτρέπεται να μαθαίνουμε όχι μόνο τα δικά μας αλλά και όλα όσα μαθαίνουν και οι άλλες ομάδες, χωρίς απαγόρευση!

4. Ενότητα ή Πλύση Εγκεφάλου;

Και όταν βομβαρδίζεσαι με πλήθος συναθροίσεις, συνελεύσεις, συνδρομητικά έντυπα και δραστηριότητες τής ομάδας, στα οποία όταν δεν συμμετέχεις χαρακτηρίζεσαι "ανώριμος" και προκαλείς τη δυσαρέσκεια τών άλλων, τότε πρόκειται για μια έντεχνα αναγκαστική συμμετοχή σε πλύση εγκεφάλου.

Εάν αυτή η επιλογή γινόταν ελεύθερα, χωρίς να σε ΠΙΕΖΕΙ κανείς, και μάλιστα επιτρέποντάς σου να δεις και τον αντίλογο, τότε ναι, δεν θα μιλούσαμε για "πλύση εγκεφάλου". Όταν όμως, σε επισκέπτεται ο "πρεσβύτερος" τής οργάνωσης όταν σε βλέπει να απουσιάζεις από τη συνάθροιση κατ' επανάληψιν, ή όταν δεν βγαίνεις να κηρύξεις, ή όταν δεν πας σε συνελεύσεις, ή όταν δεν λαμβάνεις όλα τα νέα έντυπα τής οργάνωσης, και σου τονίζει ότι "το τέλος είναι κοντά, και δεν πρέπει να είσαι αδρανής", ότι "οι αδελφοί σε ψάχνουν", και σε πιέζει να του πεις τι πρόβλημα έχεις και δεν πας, τότε δεν είσαι ελεύθερος. Και όταν αρχίζουν τα "πηγαδάκια" για εσένα οι άλλοι, βλέποντάς σε να μη συναθροίζεσαι μαζί τους, τότε αυτό είναι μια μορφή καταπίεσης. Δεν λέγεται ενότητα, να σε σέρνουν στις δραστηριότητες τής ομάδας από ντροπή, ή από φόβο μήπως πεθάνεις στον Αρμαγεδώνα! Λέγεται καταναγκαστική πλύση εγκεφάλου!

Προτιμότερο είναι να εκκλησιάζονται ΛΙΓΟΙ μεν, (σε σύγκριση με το σύνολο), αλλά ΕΛΕΥΘΕΡΑ, χωρίς κανείς να τους πιέζει και να τους σπρώχνει, (όπως συμβαίνει στην Εκκλησία τού Κυρίου), και να τους κάνει να ντρέπονται. Τότε ναι, δεν μιλάμε για σύρσιμο σε πλύση εγκεφάλου, αλλά για ελεύθερη σύναξη τών πιστών.

5. Ενότητα ή αστάθεια και έλλειψη πίστεως;

Μα μιλούν σοβαρά οι οπαδοί τής Σκοπιάς, όταν καυχώνται για το ότι... αλλάζουν τα δόγματά τους όλοι μαζί την ίδια ημέρα σε όλο τον κόσμο; Δεν είναι από μόνο του τρελό ως σύλληψη... ενότητας;

Για σκεφθείτε! Όταν αλλάζει η Σκοπιά κάποιο δόγμα της, αυτό δείχνει άραγε ενότητα, ή ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΣΠΑΣΗ; Δεν δείχνει αυτό ότι η ομάδα αυτή διασπάει την ενότητα πίστεως με όλους τους προηγούμενους ομοθρήσκους της; Πού είναι η δογματική ενότητα με όλους αυτούς; Γιατί μπορεί να καυχιέται για δογματική ενότητα με τους σημερινούς οπαδούς της, αλλά με τους προηγούμενους που πέθαναν ΠΡΙΝ από αυτή τη δογματική αλλαγή;

Δεν γνωρίζω αν υπάρχει άλλη θρησκεία με τόση δογματική αστάθεια, και με τόσο δογματικό κατακερματισμό τής πίστης τών οπαδών της! Αυτά που ο Μάρτυς τής Σκοπιάς θεωρούσε "ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ" πριν από 50 (ακόμα και 20) χρόνια, σήμερα είναι για τον Μάρτυρα "Θεϊκή διδασκαλία". Και όποιος Μάρτυρας σήμερα επιμείνει να παραμένει ενωμένος με τη διδασκαλία τών προ αυτού Μαρτύρων τής Σκοπιάς, αποκόπτεται ως "αποστάτης", επειδή... διασπάει τη δογματική ενότητα τής οργάνωσης!

Φοβερή ενότητα! Να τη χαίρονται!

Σε αντίθεση και εδώ, η Εκκλησία τού Χριστού έχει ενότητα σε όλη την ιστορική της διάρκεια τών 2000 ετών. Δεν έχει αλλάξει κανένα δόγμα της, και κηρύττει το ίδιο Ευαγγέλιο που κήρυττε ο Χριστός και οι Απόστολοι, από τότε ως σήμερα. Τα βιβλία που έγραψαν Ορθόδοξοι Χριστιανοί τού 1ου, τού 2ου, τού 4ου, τού 7ου, τού 10ου, τού 15ου, και του 20ού αιώνα μπορούν να διαβασθούν από τον σημερινό Χριστιανό με την ίδια πνευματική κατανόηση και κατάνυξη, και να νιώθει ο σημερινός Χριστιανός τα αρχαία εκείνα συγγράμματα να μοσχοβολούν την ίδια ευλογημένη ενότητα πίστεως με τα σημερινά συγγράμματα τής Εκκλησίας.

Ναι, αυτή είναι ενότητα πίστεως! Απόλυτη ενότητα 2000 ετών, και όχι διαρκής αστάθεια πίστεως που αλλάζει κάθε λίγα χρόνια σε ενάμισι μόλις αιώνα!

6. Διασπαστική διαφορετικότητα πίστης και κηρύγματος, και άγνοια δογμάτων

Μήπως θα μας υποδείξουν τη δραματική άγνοια που έχει για την Ορθόδοξη πίστη η πλειονότητα τών Ορθοδόξων, για να μας πείσουν ότι αυτοί έχουν μεγαλύτερη ενότητα πίστεως;

Μα αν εφαρμόζαμε κι εμείς τη μέθοδο τής "Αποκοπής", και "κλωτσούσαμε" από την Εκκλησία όποιον "εξείχε" από την ομοιομέρεια τού συνόλου, κι εμείς για την ίδια ομοιομορφία θα μιλούσαμε, και θα τη λέγαμε ενότητα, κρατώντας μόνο όσους μας βόλευε. Το θέμα όμως δεν είναι τι βολεύει τη δική μας βιτρίνα, αλλά το πώς είναι δυνατόν να διώξει κάποιος ένα πρόβατο από το κοπάδι τού Κυρίου; Ποιος τον έθεσε κριτή; Γιατί είναι γραμμένο: "αυτόν που έρχεται σ' εμένα δεν θα τον βγάλω έξω" (Ιωάννης 6/στ: 37).

Αν θέλουν λοιπόν οι Μάρτυρες να συγκριθούμε, ας συγκριθούν με τους συνειδητοποιημένους Χριστιανούς, και όχι με τους άσχετους που απλώς επισκέπτονται την Εκκλησία αγνοώντας το βάθος τής πίστης. Γιατί οι συνειδητοποιημένοι με τους συνειδητοποιημένους είναι τίμιο να συγκρίνονται, και όχι αφού αυτοί διώχνουν τους άσχετους, να συγκρίνουν μετά τους δασκαλεμένους δικούς τους που απομένουν, με τους άσχετους που εμείς δεν διώχνουμε.

Αλλά επειδή υπήρξα κι εγώ ο γράφων κάποτε, "διάκονος" τής οργάνωσης τής Σκοπιάς, και έκανα τη δική μου "έρευνα" για το επίπεδο τών οπαδών τής, ούτε σ' αυτό θα τους χαρισθώ! Και θα δώσω την προσωπική μου μαρτυρία, για το πόσο "κατατοπισμένος" είναι ο μέσος Μάρτυρας τής Σκοπιάς! Γιατί όταν τον εξετάσουμε λίγο βαθύτερα, πέρα από τα όσα παπαγαλίζει στις πόρτες, δεν καταφέρνει να αρθρώσει λόγο προς οποιονδήποτε γνώστη τής Ορθόδοξης πίστης, μια και δεν γνωρίζει τίποτα βαθύτερο από τα δόγματα τής Σκοπιάς, παρά μόνο επιφανειακή επιχειρηματολογία τετριμμένων θεμάτων.

Θυμάμαι όταν διηύθυνα τη "μελέτη βιβλίου", συχνότατα δοκίμαζα το επίπεδο τού ακροατηρίου, ρωτώντας τους λίγο βαθύτερα ζητήματα που δεν υπήρχαν γραμμένα στο μάθημα τής ημέρας. Ζητήματα που και με απλή συνεπαγωγή και λογική σκέψη θα προέκυπταν εύκολα. Κι όμως! Σπανίως βρισκόταν κάποιος που να τα απαντήσει, και μάλιστα όλους όσους ρωτούσα, έδιναν διαφορετικές απαντήσεις ο ένας από τον άλλο! Μεταξύ δεκάδων Μαρτύρων τού ακροατηρίου, αυτοί που κατανοούσαν λίγο βαθύτερα το θέμα, ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα τού ενός χεριού!

Και έρχομαι σήμερα (Ορθόδοξος πλέον), και ρωτώ: Οι άνθρωποι αυτοί, που κατηχούνταν τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα επί 1-2 ώρες τη φορά, χώρια τις συνελεύσεις και όλα τα έντυπα τής οργάνωσης που λάβαιναν, επιτρέπεται να είχαν τόσο χαμηλό επίπεδο κατανόησης τής πίστης τους; Γιατί όταν κατηγορεί κάποιος τον άσχετο Ορθόδοξο που δεν πατάει σε κατήχηση, για άγνοια, δεν μπορεί να δικαιολογήσει σε καμία περίπτωση τον ΚΑΤΗΧΗΜΕΝΟ και μάλιστα αυτόν που ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΝΑ ΚΗΡΥΞΕΙ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ, να μην ξέρει την πίστη τής θρησκείας του λίγο βαθύτερα από απλή παπαγαλία επιχειρηματολογίας.

Αλλά όταν αυτά που υποτίθεται ότι κατανοεί ο Μάρτυς τής Σκοπιάς, δεν είναι παρά απλή παπαγαλία φράσεων - κλισέ, τις οποίες απλώς επαναλαμβάνει και ποτέ δεν τις σκέφτεται σε βάθος, και δεν αναζητάει τη βάση τους και τη σταθερότητά τους, είναι φυσικό να μένει στην επιφάνεια. Όταν το δόγμα του δεν είναι αποτέλεσμα ΒΙΩΜΑΤΟΣ πίστεως όπως στην Ορθόδοξη Εκκλησία, (όπου η πίστη μας είναι βίωμα και όχι ξερή γνώση), αλλά αντιθέτως είναι επανάληψη προ-κατασκευασμένων δογματικών πακέτων τής ηγεσίας του, (που αύριο μπορεί να έχουν αντικατασταθεί εντελώς από άλλο δογματικό πακέτο ως ψεύδη), είναι φυσικό να μην υπάρχει στοιχειώδης κατανόηση. Γιατί στη Σκοπιά "μαθαίνεις την (υποτιθέμενη) αλήθεια" της. Στην Ορθοδοξία όμως ΒΙΩΝΕΙΣ την αλήθεια. Και τότε, δεν χρειάζεται κανείς ηγέτης να σε διδάξει, αλλά όπως είναι γραμμένο, σε διδάσκει άμεσα το Άγιο Πνεύμα (Α΄ Ιωάννου 2/β: 27).

Μεταξύ τών Ορθοδόξων που βιώνουν την πίστη τους, δεν υπάρχει καμία διάσπαση και διαφωνία, αλλά όλοι ομονοούν και ομολογούν και κηρύττουν το ίδιο που δίδασκαν οι Απόστολοι πριν 2000 χρόνια. Στη Σκοπιά όμως, μόλις βάλεις το μαχαίρι λίγο βαθύτερα, αρχίζει η διάσπαση πίστεως, και ο καθένας τους λέει άλλα. Και πάντοτε διαφορετικά απ' αυτά που έλεγαν οι ομόθρησκοί του στις περασμένες δεκαετίες!

Υπερβάλλω; Ρωτήστε για παράδειγμα 10 Μάρτυρες τής Σκοπιάς: "Στη Βασιλεία τού Θεού θα κάνουν παιδιά οι σεσωσμένοι;" Και μετρήστε τις διαφορετικές απαντήσεις που θα λάβετε!

7. Ψευδής και υποκριτική η αναφορά στους πολέμους

Μήπως η ενότητα τών Μαρτύρων τής Σκοπιάς στο θέμα τής στράτευσης δείχνει κάτι διαφορετικό;

Όχι βέβαια! Γιατί όπως και οι ίδιοι ομολογούν, δεν είναι η ειρηνιστική τους ιδεολογία που τους κάνει να αρνούνται τη συμμετοχή στους πολέμους, αλλά αντιθέτως το ότι βρίσκονται "σε άλλο στρατόπεδο", εφ' όσον έχουν χωρίσει τον κόσμο σε δύο στρατόπεδα: "Τού Θεού" όπου υποτίθεται ότι βρίσκονται μόνο τα μέλη τής Σκοπιάς και "τού Σατανά", όπου υποτίθεται ότι βρίσκονται "όλοι οι άλλοι". Αντιθέτως όμως υπάρχουν θρησκείες, (όπως π.χ. οι Κουάκεροι), που δεν στρατεύονται για καθαρά ειρηνιστικούς λόγους, και όχι λόγω διαχωρισμού τού κόσμου σε δύο στρατόπεδα, (κάτι που οδηγεί σε διαιρετική φιλοσοφία μίσους έναντι τών άλλων ανθρώπων, που υποτίθεται ότι ανήκουν σε "αντίπαλο δαιμονικό στρατόπεδο", και αξίζουν αιώνια καταστροφή, και όχι σε ενωτική, μια και όλοι είναι ενωμένοι με τους ομοίους τους) (Λουκάς 6/στ: 32,33).

Το ότι δεν είναι η φιλειρηνική τους διάθεση που τους οδηγεί σε αυτή την επιλογή, φαίνεται από τα εξής:

α) Στο περιοδικό «Ξύπνα» της 8.2.1976 σελ. 27,28, με τίτλο: «Πρέπει να υπερασπίζετε τον εαυτό σας; Ποία η άποψις της Βίβλου», φαίνεται ότι στην περίπτωση επιθέσεως οπλισμένου κακοποιού, ο φόνος επιτρέπεται και ο φονεύς δεν λογίζεται ως «ένοχος αίματος». Όταν βλέπει ένας Μάρτυς του Ιεχωβά ότι απειλείται η ζωή του ή η ζωή άλλων από κάποιον εγκληματία και ληστή, επιτρέπεται να φονεύσει. Μπορεί να προμηθευθεί ένα περίστροφο «για την προσωπική του ασφάλεια». Μπορεί να οπλοφορεί «εν όψει του αυξανομένου εγκλήματος και της βίας».

Η μη βία τους, μέχρι πρόσφατα, περιοριζόταν ΜΟΝΟ στο θέμα της στράτευσης. Είχαν όμως το δικαίωμα να αμύνονται, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΟΠΛΟΦΟΡΟΥΝ, με τις ευλογίες της οργάνωσής τους, ως το 1983! Η Σκοπιά 15/7/1983, ζήτησε από όσα μέλη της έχουν όπλα στο σπίτι τους, να απαλλαγούν εντελώς από αυτά. Τα ίδια ξανάγραψε στα τεύχη 1/3/1984 σελ. 13-15 και 15/12/1998 σελ. 22.

Από τα παραπάνω λοιπόν, βγαίνουν τα εξής συμπεράσματα:

1. Η Σκοπιά δεχόταν την ΟΠΛΟΦΟΡΙΑ μέχρι πρόσφατα. Αυτό φυσικά σημαίνει ότι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΟΙ ΕΙΡΗΝΙΣΤΕΣ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ. Αλλά ο λόγος που δεν δέχονται τους πολέμους, είναι ότι δεν αναγνωρίζουν την εξουσία των Κυβερνήσεων, και όχι το ότι είναι δήθεν ειρηνικοί. Γιατί διαφορετικά, μαζί με τη στράτευση, θα απαγόρευαν και την κατοχή όπλων.

2. Ότι αναγκάστηκε να τα απαγορεύσει, όχι επειδή είναι ειρηνιστές, αλλά για να έχουν να λένε: «το διορθώσαμε και αυτό». Δηλαδή για καθαρά απολογητικούς λόγους.

3. Ότι ήταν ανακόλουθη η θέση της στο να επιτρέπει την άμυνα σε προσωπικό επίπεδο, και να την απαγορεύει σε εθνικό. Γιατί είναι τουλάχιστον ανόητο να σου επιτρέπεται να σκοτώσεις κάποιον που απειλεί τη ζωή σου όταν αυτός είναι μόνος του και έρχεται στο σπίτι σου, αλλά να σου απαγορεύεται να τον σκοτώσεις, όταν αυτός έρχεται με άλλους 100 και πάλι για να σε σκοτώσει, σ' έναν πόλεμο!

4.Ότι αν η οπλοφορία για άμυνα είναι κακό πράγμα, η Σκοπιά ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΛΟΓΗ ΓΙΑ ΥΠΟΘΑΛΨΗ αδικοπραγούντων μέχρι τόσο πρόσφατα!

5. Ότι η Σκοπιά έτσι απαγορεύει την ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ. Και αν δεν το κάνει, εξακολουθεί να είναι σε αντίφαση με την απαγόρευση οπλοφορίας.

Με δυο λόγια: Είναι κακή η οπλοφορία; Τότε εφόσον η Σκοπιά την επέτρεπε, δεν μπορεί να είναι η οργάνωση του Θεού ως το 1983, γιατί επέτρεπε το κακό. Αν πάλι είναι επιτρεπτή, ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ; Θλιβερές αντιφάσεις. Και μιλάμε για αντιφάσεις, γιατί δεν είναι απλώς παροτρύνσεις, αλλά απαγορεύσεις «επί ποινή» αποκοπής, που γι’ αυτούς σημαίνει αιώνιο αφανισμό από τον Θεό!

β) Αποκόπτει τα μέλη της που στρατεύονται, άρα δεν αποτελεί η άρνηση στράτευσής τους καθαρά θρησκευτική τους επιλογή, αλλά προϊόν ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥ από τη Σκοπιά. Δεν είναι δηλαδή "θέμα συνείδησης" το θέμα τής στράτευσής τους, αλλά θέμα επιβολής. Αλλά αυτό δεν λέγεται όπως είπαμε "ενότητα", αλλά υποχρέωση.

γ) Από την αρχή τής ιστορίας της η Σκοπιά συμμετείχε στους δύο παγκοσμίους πολέμους. Μάλιστα (όπως η ίδια παραδέχεται στα έντυπά της), ένας από τους λόγους τής διάσπασής της από την ομάδα τών "Εναπομεινάντων Σταθερών", ήταν ότι αυτοί αρνούνταν τη συμμετοχή στον πόλεμο, ενώ αντίθετα η Σκοπιά προπαγάνδιζε τις Συμμαχικές δυνάμεις κατά τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ακόμα και από τα έντυπά της! Στον δε Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, όπως η ίδια η Σκοπιά παραδέχεται στα έντυπά της, στην Ελβετία τα μέλη της πολεμούσαν κανονικά! Άρα στους μεγαλύτερους πολέμους τής ιστορίας που ήταν παρούσα, η Σκοπιά ΔΕΝ έκανε πράξη την υποτιθέμενη "ενότητά" της εναντίον τών πολέμων!

δ) Αλλά ούτε είναι όλα αυτά απλώς "παρελθόν". Και ΣΗΜΕΡΑ η Σκοπιά βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να χρωστάει στους οπαδούς της εξηγήσεις, για ποιο λόγο είναι μέτοχος εταιριών που κερδίζουν από τις πολεμικές βιομηχανίες τών ΗΠΑ! αυτό την κάνει ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΗ για πλήθος θανάτων από πολεμικές επιχειρήσεις τών ΗΠΑ, από τις οποίες η Σκοπιά τσέπωσε δολάρια!

Άκυρη λοιπόν και η δήθεν πολεμική "ουδετερότητα" ενότητας τής Σκοπιάς. Αποτελεί μάλλον "κράχτη" για νέα μέλη, παρά πραγματικότητα στάσης ζωής.

Σε αντίθεση και εδώ, η Εκκλησία ΔΕΝ εξαναγκάζει τα μέλη της, ούτε τα αποκόπτει, για να φαίνεται δήθεν "ενωμένη", αλλά αφήνει τον καθένα ελεύθερο να επιλέξει τον τρόπο που θα ενεργήσει στο σημαντικό αυτό θέμα. Και παρ' όλα αυτά, η Εκλλησία παραμένει ενωμένη επί 2000 χρόνια σε όλο τον πλανήτη! Γνωρίζοντας η Εκκλησία ότι κανένας ενσυνείδητος Χριστιανός δεν θα συμμετάσχει σε έναν άδικο πόλεμο, (και έτσι δεν θα έρθει σε αντιπαράθεση με κανέναν ομόπιστό του, που θα υπηρετεί δήθεν σε ένα επιθετικό και άδικο στράτευμα). Γνωρίζοντας ότι ακόμα και αυτοί που θα πολεμήσουν θα το κάνουν όχι από μίσος προς τους εχθρούς, αλλά από αγάπη και για την προστασία τών συνανθρώπων τους και τών οικογενειών τους. Ομοίως, η Εκκλησία, δίνοντας σημασία στην ΠΡΟΘΕΣΗ τού ανθρώπου και όχι στο φαινόμενο μιας εξαναγκαστικής "απαγόρευσης", μπορεί να αναγνωρίσει ως άγιο και έναν πολεμιστή που (ελεύθερα) πολέμησε αυτοθυσιαστικά για την προστασία και τη σωτηρία τών συμπολιτών του, αλλά και κάποιον που (επίσης ελεύθερα), επέλεξε να πεθάνει μάλλον, παρά να αφαιρέσει τη ζωή τού συνανθρώπου του. Όπως συνέβαινε από την αρχή στην Εκκλησία τών πρώτων αιώνων!

Εκτός και αν η Σκοπιά θεωρεί ότι και εκείνη η πρώτη αποστολική Εκκλησία δεν ήταν Χριστιανική!

Εδώ είναι η ενότητα, ακόμα και μεταξύ ανθρώπων που ενεργούν ο ένας διαφορετικά από τον άλλο σε ένα τόσο σημαντικό θέμα, ο καθένας για τους δικούς του Χριστιανικούς λόγους αγάπης. Να παραμένουν σε ενότητα ακόμα και αυτοί, χωρίς να "αποκόπτεται" ο ένας χάριν τής δήθεν ειρηνικής βιτρίνας μιας θρησκείας, όσων απομένουν "ενωμένοι", ή μάλλον "ομογενοποιημένοι" δια τής καταστολής και απομάκρυνσης τών διαφωνούντων.

8. Διάσπαση κλίσεων και τάξεων

Μήπως άραγε είναι δείγμα ενότητας, η (κατά τη Σκοπιά): "θαυμαστή σύμπνοια τού Πολλού Όχλου και τών 144.000 υπό την εξουσία τού Κυβερνώντος Σώματος", για την οποία καυχώνται οι Μάρτυρες τής Σκοπιάς;

Εδώ κι αν είναι για γέλια μια τέτοια ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ενότητα! Γιατί είναι τόσο καθαρά τα λόγια τής Αγίας Γραφής: "Επειδή, ένας άρτος, ένα σώμα είμαστε οι πολλοί· δεδομένου ότι, όλοι από τον έναν άρτο μετέχουμε" (Α΄ Κορ. 10/ι: 17).

Ορίστε ποια είναι η Χριστιανική ενότητα και ποιο το κριτήριό της! Ο κοινός άρτος τής Θείας Κοινωνίας, εκ τού οποίου μετέχουν ΟΛΟΙ οι πιστοί στην αληθινή Εκκλησία τού Κυρίου! Όχι μερικοί να κοινωνάνε και μερικοί να αρνούνται στην πράξη το σώμα και το αίμα τού Χριστού όταν περνάει από μπροστά τους! Γιατί ο Χριστός είπε: "Πιέστε απ' αυτό όλοι" (Ματθαίος 26/κστ: 27). Όχι μόνο λίγοι! Με την άρνησή τους να μετέχουν σ' αυτό που ο Χριστό θέσπισε, στην ουσία αρνούνται τη Χριστιανική ενότητα στο Σώμα τού Χριστού! Γιατί η Χριστιανική ενότητα είναι σε ένα σώμα, με κεφαλή τον Χριστό, και όχι σε δύο τάξεις, με κεφαλή το... Μπρούκλιν!

Διαίρεση λοιπόν στο Σώμα τού Χριστού το οποίο υποτίθεται ότι απαρτίζουν! Διαίρεση όμως και στην ελπίδα τους και στο βάπτισμά τους, καθώς κατά δική τους δήλωση, έχουν άλλη ελπίδα και άλλο βάπτισμα, οι μεν από τους δε! Σε αντίθεση και πάλι με την Αγία Γραφή: "Ένα σώμα και ένα Πνεύμα, όπως και προσκληθήκατε με μία ελπίδα τής πρόσκλησής σας· ένας Κύριος, μία πίστη, ένα βάπτισμα" (Εφεσίους 4/δ: 4,5).

Δεν είναι η κοινή ηγεσία, αυτό που ενώνει τον πιστό, αλλά το Σώμα τού Χριστού με τον Χριστό και τους αδελφούς του. Το να αντικαθιστά κάποιος την ΑΙΩΝΙΑ ενότητα κλίσεως, βαπτίσματος, κοινωνίας και σώματος με κεφαλή τον Χριστό, με μια δήθεν ενότητα εξαναγκασμένης υπακοής τρόμου με κεφαλή το Κυβερνών Σώμα τού Μπρούκλιν, μεταξύ δύο ομάδων που υποτίθεται ότι θα ζήσουν μια αιωνιότητα χώρια, είναι τουλάχιστον αστεία, αν όχι βλασφημία!

9. Διάσπαση μίσους με ορίζοντα αιωνιότητας

Και όχι μόνο συμβαίνουν όλα τα προηγούμενα που αναφέρθηκαν, αλλά συμβαίνει και μια διάσπαση μίσους με ορίζοντα αιωνιότητας! Γιατί όταν η Σκοπιά διδάσκει μίσος προς τους "εχθρούς τού Ιεχωβά", και κατονομάζει έτσι όσους την πολεμούν, και τους θεωρεί άξιους αιωνίου θανάτου, αυτό εισάγει μια διαίρεση αιωνίου μίσους στην ίδια την ουσία τής ανθρωπότητας! Μίσος μέχρι θανάτου για συνανθρώπους τους! Αιωνίου θανάτου!

Σε αντίθεση η Εκκλησία τού Χριστού διδάσκει ότι όχι οι άνθρωποι, αλλά ΟΙ ΚΑΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ πρέπει να μισούνται, ενώ οι παραβάτες, να αγαπώνται ως ασθενείς εικόνες τού Χριστού! Και ότι ακόμα και στην αιωνιότητα η ανθρώπινη ουσία δεν δύναται να διασπασθεί με την εξαφάνιση προσώπων που έζησαν στη γη, αλλά αυτή η ενότητα θα παραμένει στην αιωνιότητα, είτε κάποιος είναι καλός, είτε κακός, είτε βιώνει την αγάπη τού Θεού στον Μέλλοντα Αιώνα ως Φως, είτε ως Πυρ, λόγω τού δικού του μίσους προς τον Δημιουργό.

Ενώ το δόγμα τής Εκκλησίας για το μέλλον της ανθρωπότητας, (ΟΛΗΣ τής ανθρωπότητας) είναι δόγμα και μήνυμα αγάπης και ενότητας, αντιθέτως το δόγμα τής Σκοπιάς είναι δόγμα διάσπασης και μίσους! Διασπαστικό για την ίδια την ανθρώπινη φύση! Διάσπαση προσώπων αυτής της φύσης, με τον υποτιθέμενο αιώνιο αφανισμό τους από την κτίση και την παρουσία τού Θεού. Διάσπαση από τον συνάνθρωπο, από τον Θεό και από την κτίση!

10. Τι είπαν ο Χριστός και οι Απόστολοι περί ενότητας τής Εκκλησίας;

Ποια είναι η ενότητα για την οποία μίλησε ο Χριστός; Ενότητα διαρκώς μεταβαλλόμενων "δογματικών πακέτων", και αυταρχικής ηγεσίας τού Μπρούκλιν, ή κάτι διαφορετικό;

Ας ακούσουμε λοιπόν την ίδια την Αγία Γραφή, συνοψίζοντας μερικά λόγια τού Κυρίου και τών Αποστόλων:

Ενότητα και με τους αμαρτάνοντες: "Αυτόν που έρχεται σ' εμένα δεν θα τον βγάλω έξω" (Ιωάννης 6/στ: 37).

Αιώνια ενότητα στο Σώμα τού Χριστού και στη Θεία Κοινωνία: "Επειδή, ένας άρτος, ένα σώμα είμαστε οι πολλοί· δεδομένου ότι, όλοι από τον έναν άρτο μετέχουμε" (Α΄ Κορ. 10/ι: 17).

Ενότητα στην ελπίδα και στην κλίση: "Ένα σώμα και ένα Πνεύμα, όπως και προσκληθήκατε με μία ελπίδα τής πρόσκλησής σας· ένας Κύριος, μία πίστη, ένα βάπτισμα" (Εφεσίους 4/δ: 4,5).

Ενότητα υπό τον Χριστό και όχι υπό δικτάτορες: "Επειδή, ο άνδρας είναι η κεφαλή τής γυναίκας, όπως και ο Χριστός είναι η κεφαλή τής εκκλησίας, κι αυτός είναι ο σωτήρας τού σώματος" (Εφεσίους 5/ε: 23).

Ενότητα με βάση τα θαυματουργικά χαρίσματα τού Αγίου Πνεύματος και την Αποστολική Διαδοχή και όχι αυθαίρετους ισχυρισμούς: "Επειδή, καθώς το σώμα είναι ένα, και έχει πολλά μέλη, όλα όμως τα μέλη τού ενός σώματος, ενώ είναι πολλά, είναι ένα σώμα· έτσι και ο Χριστός. Επειδή, όλοι εμείς βαπτιστήκαμε διαμέσου τού ενός Πνεύματος σε ένα σώμα, είτε Ιουδαίοι είτε Έλληνες είτε δούλοι είτε ελεύθεροι· και όλοι ποτιστήκαμε σε ένα Πνεύμα... Κι εσείς είστε σώμα τού Χριστού, και μέλη κατά μέρος. Και άλλους μεν έβαλε ο Θεός μέσα στην εκκλησία, πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτες, τρίτον δασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα θεραπείας, βοήθειας, διακυβερνήσεις, γένη γλωσσών." (Α΄ Κορ. 12/ιβ: 12,13, 27,28).

Διαχρονική ενότητα στο κηρυττόμενο Ευαγγέλιο και όχι αλλαγές ευαγγελίων: "Υπάρχουν μερικοί που σας ταράζουν, και θέλουν να μετατρέψουν το ευαγγέλιο του Χριστού. 8 Αλλά, και αν εμείς ή άγγελος από τον ουρανό κηρύττει σε σας ένα άλλο ευαγγέλιο, παρά εκείνο που σας κηρύξαμε, ας είναι ανάθεμα. 9 Όπως είχαμε πει πρωτύτερα, λέω και τώρα ξανά: Αν κάποιος κηρύττει σε σας ένα άλλο ευαγγέλιο, παρά εκείνο που παραλάβατε, ας είναι ανάθεμα" (Γαλάτας 1/α: 7-9).

Ενότητα στην πίστη, όχι με μεταβαλλόμενα δόγματα ανθρώπινης ερμηνείας, που επιβάλλονται με απειλές αποκοπής από δικτατορική ολιγαρχία, αλλά με ΣΥΝΟΔΙΚΑ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ δογμάτων αιωνίων και αναλλοίωτων, που γίνονται αποδεκτές ΕΛΕΥΘΕΡΑ με τη σύμφωνη γνώμη ΟΛΗΣ τής Εκκλησίας: "Τότε, φάνηκε εύλογο στους αποστόλους και στους πρεσβύτερους, μαζί με ολόκληρη την εκκλησία... Επειδή, φάνηκε εύλογο στο Άγιο Πνεύμα και σε μας" (Πράξεις 15/ιε: 22,28).

Αλλά περισσότερα για τη συνοδική ενότητα τής Εκκλησίας μπορείτε να βρείτε στο σχετικό μας άρθρο: Η Συνοδικότητα ως γεγονός κοινωνίας και ενότητας

N. M.