Θέματα της ενότητας: "Φράγκοι οι κακοί της ιστορίας":

1ο Μέρος: Η Είσοδος των Φράγκων στην ιστορία

• α) Περί του συγγραφέως

• β) Νομάδες, βάρβαροι ή κτήνη;

• γ) Η κρίσιμη ιδιαιτερότητα των Φράγκων

• δ) Η άνοδος των Φράγκων

2ο Μέρος: Οι Φράγκοι και ο πόλεμος των θρησκειών

• ε) Ο φανατισμός των Φράγκων και ο πόλεμος των θρησκειών

• στ) Το αποκορύφωμα της φραγκικής θηριωδίας

• ζ) Η νύκτα τού Αγίου Βαρθολομαίου, 1572

• Εικόνα: Οι Φράγκοι, ο αφελληνισμός της Δύσης και η δημιουργία της «παπικής» Εκκλησίας

3ο Μέρος: Διαφωτισμός και Φραγκομασονία

• η) Η ίδρυση της Φραγκομασονίας

• θ) Η ενδο-δυτική αντιπαράθεση παπισμού-μασονισμού

4ο Μέρος: Φράγκοι και Γαλάτες

• Οι σχέσεις Γαλατών και Ελλήνων

• Οι Φράγκοι και η τεράστια επίδρασή τους επί της Δύσης

Καιρός να δούμε στο τρίτο αυτό (μεστό νοημάτων και πληροφοριών) μέρος, το πώς προέκυψε η Φραγκο-Μασονία, και ποιος ο ρόλος της στη διαμόρφωση του κόσμου και των εθνικών συνειδήσεων. Και ακόμα: "Ποιος ο ρόλος των Φράγκων στις αντικληρικαλιστικές εμμονές;"

η) Η ίδρυση της Φραγκομασονίας

Φράγκος (franc) σημαίνει ελεύθερος επειδή οι νομάδες Φράγκοι κατακτητές των Γαλατών που ίδρυσαν την τάξη των ευγενών είχαν όλα τα δικαιώματα και ήσαν μόνον αυτοί ελεύθεροι μέχρι την επανάσταση του 1789.

Η βαρβαρότης του εμφυλίου πολέμου των θρησκειών έφερε στο προσκήνιο τον αντικληρικαλισμό, δηλαδή την απέχθεια για τον θεσμό της Εκκλησίας που εβαρύνετο με ακατανόμαστα εγκλήματα σε όλην την διάρκεια της φραγκικής εξουσίας από τον Καρλομάγνο μέχρι την Γαλλική Επανάσταση.

Ο αντικληρικαλισμός είναι βασικό στοιχείο της γαλλικής φραγκομασονίας από το 1789 μέχρι σήμερα και έφθασε στο υψηλότερο του σημείο το 1905, όταν «το μεγάλο έργο της μασονίας προ εκατό ετών υπήρξε η επιβολή στην Γαλλία τού νόμου του χωρισμού Εκκλησίας—Κράτους», κατά δήλωση στην εφημερίδα Le Monde της 6ης Σεπτεμβρίου 2005, τού Alain Bauer, μεγάλου διδασκάλου τού Grand Orient της Γαλλίας.

Ως αντίδραση λοιπόν στις θηριωδίες της ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που είχε ήδη από την εποχή του Καρλομάγνου περιπέσει σε ακραία φαινόμενα σατανισμού (και η λέξη αυτή όσο και να φαίνεται υπερβολική είναι θεολογικά εξακριβωμένη), ο φραγκομασονισμός ηνδρώθη αρχικώς ως προτεσταντικό φαινόμενο γαλλικής προελεύσεως σε αγγλοσαξωνικό αντιπαπικό περιβάλλον στον ΙΗ' αιώνα, στον αιώνα τού Διαφωτισμού. Αυτό συνέβη επειδή κατόπιν των φοβερών διώξεων στην Γαλλία μετά την ακύρωση του Εδίκτου της Νάντης, στις 18 Οκτωβρίου 1685 από τον Λουδοβίκο ΙΔ', οι Γάλλοι Διαμαρτυρόμενοι, οι όποιοι μέχρι τότε εκαλύπτοντο από το έδικτο αυτό, υπεχρεώθησαν να μεταναστεύσουν μαζικά εκτός Γαλλίας (κάπου 300.000 άτομα) στην Ελβετία, Γερμανία, Αγγλία και στις αγγλικές κτήσεις.

Έτσι ο Γάλλος διαμαρτυρόμενος Jean Thiophile Disaguliers, το θέρος τού 1717, στο Λονδίνο, ίδρυσε την Μεγάλη Στοά τού Λονδίνου που εδημοσίευσε υπό την υπογραφή τού James Anderson το βιβλίο Constitutions, το όποιο περιείχε τους βασικούς κανονισμούς της φραγκομασονίας.

Έκτοτε, η φραγκομασονία χωρίς να εμφανίζεται ούτε ως θρησκεία, ούτε ως μυστική επαναστατική οργάνωση και δραστηριοποιημένη πάντα στους κόλπους των τάξεων εξουσίας, αλλά με εξάπλωση πρώτα στην Γαλλία και μετά σε όλην την Ευρώπη, έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στην εδραίωση των αστικών αξιών ιδιοκτησίας και ατομισμού, που κατέληξαν στην Γαλλική Επανάσταση του 1789 και στις επακόλουθες επαναστάσεις στην Ευρώπη τού ΙΘ' αιώνος: των Καρμπονάρι στην Ιταλία, της Φιλικής Εταιρείας στην Ελλάδα και των Δεκεμβριστών στην Ρωσία.

Οι Εβραίοι, ως βασικός παράγων της ανόδου τού καπιταλισμού στην δυτική Ευρώπη και ως θύματα της φραγκικής φεουδαρχίας και των καθολικοπροτεσταντικών εκκλησιών, ενεγράφησαν μαζικά στις φραγκομασονικές στοές και για πρώτη φορά στην ιστορία τους, μέσω της αμερικανικής επαναστάσεως τού 1776 και της γαλλικής τού 1789, απέκτησαν την ισότητα στην αστική κοινωνία.

Από την Αγγλία η φραγκομασονία εισήχθη στην Γαλλία ήδη το 1725-1726. Στην επανάσταση τού 1789 η μασονική Grand Orient (Μεγάλη Ανατολή) de France είχε 60 στοές στο Παρίσι, 448 στοές στην επαρχία, 40 στοές στις γαλλικές αποικίες, 19 στο εξωτερικό και 68 στον γαλλικό στρατό. Το σύνολο αυτών των στοών συμπεριελάμβανε 70 χιλιάδες μέλη.

Οι λιμπερτίνοι, οι βολταιριανοί, οι οπαδοί τού ρασιοναλισμού, οι αντίπαλοι τού καθολικισμού, μέσω των στοών επολλαπλασιάζοντο όχι μόνον στην αστική τάξη άλλα και στον ανώτερο κλήρο των ρωμαιοκαθολικών επισκόπων (πολλοί εξ αυτών εδήλωναν ανοικτά ότι ήσαν καρδινάλιοι μεν, αλλά άθεοι!) και στην άρχουσα τάξη των ευγενών, ετοιμάζοντας έτσι το κλίμα ρασιοναλιστικού φανατισμού της Γαλλικής Επαναστάσεως. Αυτός ο φανατισμός άφησε εκατόμβες και αμέτρητες καταστροφές εκκλησιών και μοναστηριών, επηρέασε μέσω δυτικοποιήσεως, στον ΙΘ' αιώνα, τον μαρξισμό λενινισμό και επανέλαβε τα φοβερά αντικληρικά εγκλήματα το 1917 με την μπολσεβικική επανάσταση.

Η φανατική υφή και νοοτροπία των Φράγκων και τού σημερινού τους συστήματος που ονομάζουν δημοκρατία (ή πιο σωστά κοινοβουλευτική δικτατορία) εξεφράσθη εντυπωσιακά από τον Ρουσσώ στον ΙΗ' αιώνα όταν έγραψε αυτό το καταπληκτικό: ότι πρέπει να υποχρεώνης τον πολίτη να είναι ελεύθερος (le forcer ύ etre libre)!

Όταν ξέσπασε η Γαλλική Επανάσταση, ενεφανίσθησαν οι εξής μασόνοι εγκληματίες που οι γαλλικές στοές περιγράφουν ως «άτομα εμπνευσμένα από το πλέον ευγενές αίσθημα ανθρωπισμού», δηλαδή οι Marat, Babeuf, Lafayette, Mirabeau, Danton, Couthon, Romme, Desmoulins. Όλη η ρασιοναλιστική ελίτ της Γαλλικής Επαναστάσεως υπήρξε μέλος των στοών!

θ) Η ενδο-δυτική αντιπαράθεση παπισμού-μασονισμού

Ο φεουδαρχικός φανατισμός των σταυροφοριών, της Ιεράς Εξετάσεως, τού λουθηριανού προτεσταντικού φανατισμού, τού πολέμου των θρησκειών από την μία, και του δημοκρατικού αστικού φανατισμού τού μετα-επαναστατικοϋ καπιταλισμού και σοσιαλισμού από την άλλη, εξεφράσθη στον ΙΘ' ευρωπαϊκό αιώνα με χαρακτηριστικό τρόπο, από τον Λαμμεναί, τους Καρμπονάρι και την ελληνική Φιλική Εταιρεία. Ως δυτικά ρεύματα δεν ηδυνήθησαν να ξεφύγουν από την δυτική λογική ότι αλήθεια είναι αυτό που εσύ πιστεύεις.

Το 1806 λοιπόν, φωτισμένοι άνθρωποι ίδρυσαν την μυστική εταιρεία των καρμπονάρι στην Νάπολι της Ιταλίας για να δράσουν δυναμικά και με τα όπλα και να επιβάλουν τα φιλελεύθερα ιδανικά τους. Εχρησιμοποίησαν την μασονική τελετουργία για να οργανώσουν στους κόλπους των Ιταλών στρατιωτικών. Ο τρόπος δράσεως ήταν το προνουντσιαμιέντο, η υπονόμευση της ηγεσίας τού στρατού και το προπαγανδιστικό ψεύδος κατά του αντιπάλου. Τα ιδανικά τους θα επιβληθούν στην Γαλλία κατόπιν της επαναστάσεως του 1830 και στην Ιταλία μετά την επανάσταση του 1848 και την δράση του Μαζζίνι.

Η Φιλική Εταιρεία ομοίως θα βασισθή στο προπαγανδιστικό ψεύδος και θα οικοδομήση τον φραγκικό μύθο τού κρυφού σχολειού και τού αντιτουρκικού μένους με αποτέλεσμα την άνδρωση του φανατικού εθνικισμού που στο όνομα των αρχών της Γαλλικής Επαναστάσεως θα διαμελίση τα Βαλκάνια.

Ο χώρος του σοσιαλισμού θα δώση στο προπαγανδιστικό ψεύδος τεράστιες διαστάσεις με την οργάνωση τού ρωσικού συστήματος της αντζιτπρόπ (agitationpropagande) του Λένιν, ενώ στο Παρίσι και το Λονδίνο το κυβερνητικό προπαγανδιστικό ψεύδος του 1917-1918 θα θέση τις βάσεις του προπαγανδιστικού μηχανισμού τού Goebbels στο Τρίτο Ράιχ.

Τα βιβλία της Ιστορίας γραμμένα πλέον σε αυτό το πνεύμα της σπίλωσε ως του εχθρού με απίθανες κατασκευές εκ του μηδενός, υπέσκαψαν την εμπιστοσύνη τού κοινού στην ιστορική επιστήμη.

O σημερινός φραγκικός γίγας δεν επιδέχεται οιασδήποτε βελτιώσεως. Επιφέρει το τέλος του, προωθώντας το τέλος του κόσμου. Μέχρι που να επέλθη το μοιραίον, μερικοί σοφοί ανά τον κόσμο αποχωρούν στα υψώματα για να στοχασθούν για την τύχη του πλανήτου μας και να σφραγίσουν σε απόμερες σπηλιές της γνώσεως μαρτυρίες για την μετακατακλυσμιακή εποχή.

Συνεχίζεται με το 4o Μέρος: Φράγκοι και Γαλάτες