Διαγράψαμε λοιπόν κάπου εδώ το τέλος της πορείας μας. Ζυγώνουμε προς το τέλος σιγά - σιγά. Πιστεύουμε ότι αντιληφθήκατε πως το φαινόμενο που εξετάσαμε περισσότερο σ' αυτό το βιβλίο υφίσταται, και οι εξηγήσεις του δεν καλύπτονται μόνο από τις «γήινες» εκδοχές. Πώς γίνεται, ας πούμε, τόσες χιλιάδες μάρτυρες ν' αναφέρουν τις ίδιες επιδράσεις στις μηχανές των αυτοκινήτων, κύματα ζέστης από τα UFΟ και σχεδόν πάντα αρνητική επίδραση στα ζώα;

Το βιβλίο αυτό δεν θέλει να πείσει ότι καθετί παράξενο είναι σατανικής προέλευσης, ούτε θέλουμε να μεταδώσουμε έναν άκρατο φανατισμό προς αυτή την κατεύθυνση (ότι είναι όλα σατανικά κτλ.). Ζητάμε συγγνώμη αν φανήκαμε απόλυτοι σε πολλά σημεία του βιβλίου, θεωρώντας τους εξωγήινους ως δαίμονες. Νομίζουμε πως οφείλουμε στο βιβλίο να παραθέσουμε τη στερεή άποψη μας, βασισμένη σ' έναν ατέλειωτο κατάλογο από επιχειρήματα, με «καραμπινάτες» ομοιότητες των «εξωγήινων» και των δαιμόνων, όπως διαπιστώσατε ειδικά στο δεύτερο μέρος του βιβλίου.

Για μας είναι ένα μέρος της απλής αλήθειας, μερικές πτυχές της οποίας ίσως να μας διαφεύγουν. Μιας αλήθειας που αποκρυπτογραφήθηκε έπειτα από μία πολύχρονη έρευνα. Η αρνητική πλευρά της ζωής, η αρνητική αλλιώτικη ενέργεια είναι μία πραγματικότητα, κι αυτό σίγουρα δεν πρέπει ν' αρέσει σε κανέναν μας.

            Δεν «πετάμε» λοιπόν μία φράση ότι «τα UFΟ και τα όντα τους είναι του Σατανά» και ξεμπερδέψαμε.

 Κάθε ενέργεια και δραστηριότητα των UFΟ και των όντων τους (πλην βασικά του συγχρόνου-τεχνολογικού στοιχείου) συναντάται αντίστοιχα και στη συμπεριφορά των ψυχοκτόνων δαιμόνων. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου ειδικά, μετρήσαμε γύρω στις εκατό ομοιότητες στον τρόπο εμφάνισης και στη συμπεριφορά των δύο φαινομένων. Το μόνο που απομένει δηλαδή σε κάποιες περιπτώσεις, είναι να βγουν οι «εξωγήινοι» και να δηλώσουν: «Παιδιά, τόσο καιρό σας "δουλεύουμε". Είμαστε δαίμονες και παριστάνουμε τους εξωγήινους»!

Είδαμε τόσα «εξωγήινα» πλάσματα με καθαρά δαιμονική όψη και με ονομασίες ίδιες με αυτές των δαιμόνων. Μέχρι όντα με... κέρατα έχουν δηλωθεί (π.χ. Βιρτζίνια), αλλά κάποιοι επιμένουν: είναι εξωγήινοι, ή το ένα, ή το άλλο, ή απλά φαντασίες. Ακόμα κι αν εμφανιζόταν η παραδοσιακή μορφή του διαβόλου (με κέρατα, ουρά κτλ.) μέσα σ' ένα UFΟ, θα θεωρούσαν ότι είναι εξωγήινος από άλλον πλανήτη, ή οτιδήποτε άλλο!

Στοιχεία για εξωγήινους πολιτισμούς δε διαθέτουμε, ώστε να συγκρίνουμε και να παραλληλίσουμε τη συμπεριφορά αυτών με τους «εξωγήινους» των UFΟ. Στοιχεία όμως για τα πονηρά πνεύματα έχουμε άφθονα και τα πράγματα μιλούν από μόνα τους. Επίσης οι δραστηριότητες των «ξένων» είναι όμοιες με αυτές των μάγων και των σατανιστών και τα συμπτώματα των «επαφικών» είναι ίδια με αυτά της μαγείας[1].

Αν ζούσαμε το 1950 π.χ., δεν θα βγάζαμε το βιβλίο αυτό. Θα σκεπτόμασταν σοβαρά το ενδεχόμενο ότι μας επισκέπτονται εξωγήινοι πολιτισμοί, λόγω των καινούργιων για την εποχή εκείνη και απροσδιόριστων φαινομένων των Ιπταμένων δίσκων.

'Όμως, έχουν περάσει τόσα χρόνια. Η σύγχυση, η πλάνη, ο σκοταδισμός και η κρυφοτακτική τους συνεχίζονται. Οι επισκέψεις τους είναι γεμάτες από αναπάντητα ερωτηματικά. Πού θα πάει αυτή η κατάσταση; Τόσα χρόνια δεν μας έχουν μελετήσει; Δεν έχουν δει αυτό που θέλουν; Δεν μας έχουν «βαρεθεί» πια; Και ξαναγυρίζουμε στο ερώτημα: Πώς όλοι αυτοί οι «διαφορετικοί» εξωγήινοι, έχουν τον ίδιο τρόπο σκέψης, με τον οποίο δε μπορούμε να συντονιστούμε εμείς;

Σε τόσες θρησκευτικές ιστορίες που γνωρίσαμε, όπως επίσης σε αγιογραφίες και εικόνες, πολλοί δαίμονες είναι μαύροι, με γαμψά νύχια και με όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά τους, είτε είναι ανθρωπόμορφοι, είτε όχι. Γιατί δεν έχει ακουστεί ποτέ ότι αυτοί είναι εξωγήινοι; Δε «συμφέρει» σε κάποιους να πουν ότι είναι εξωγήινοι, ή ότι τα Φώτα που εξαφανίζονται με την προσευχή και τις άλλες λυτρωτικές επικλήσεις είναι εξωγήινα σκάφη, απλά γιατί οι «επισκέπτες» αυτοί νικήθηκαν από τους Αγίους και τις Επουράνιες Δυνάμεις και φάνηκε ξεκάθαρα η αρνητική τους προέλευση. Αυτήν ακριβώς την αρνητική προέλευση αρνούνται επίμονα να δεχτούν αυτοί οι κάποιοι.

Δε διαφωνούσε και ο γέροντας Παϊσιος με την άποψη μας; «Αυτά όλα, να ξέρεις, είναι πράγματα φανταστικά, δαιμονικά»[2]. Ο Τζων Κηλ γράφει ότι το να ανακατεύεται κανείς με τα UFΟ είναι σα να ανακατεύεται με τη μαύρη μαγεία[3]. Οι «επαφικοί» είναι συνήθως άτομα με αποκρυφιστικό παρελθόν και όταν επικοινωνούν με τους «ξένους» βρίσκονται συνήθως σε καταστάσεις ύπνωσης η έκστασης, οι οποίες παραπέμπουν καθαρά στη μαγεία, που σφύζει από οραματικές εμπειρίες του τύπου UFΟ. Σημαντικές επίσης είναι οι επισημάνσεις ότι ερευνητές που επί χρόνια ασχολούνταν με το φαινόμενο των UFΟ, μεταστράφηκαν στη μαγεία και ότι πολλές επαφές με «εξωγήινους» υπήρξαν αφετηρία για την ίδρυση αιρέσεων και καταστρεπτικών παραθρησκευτικών ομάδων, συνήθως μέσω ενός «επαφικού» ηγέτη-ιδρυτή.

Από την άλλη, πολλοί πρώην μάγοι και σατανιστές έχουν αντιληφθεί το «τι ρόλο παίζουν» τα UFΟ. Μάλιστα, σε μια κουβέντα που είχαμε μ' έναν από αυτούς, μας αποκάλυψε ότι σε σχετική ερώτηση που είχε απευθύνει σε δαίμονες για το τι είναι τα UFΟ και οι εξωγήινοι, έλαβε την απάντηση: «Εμείς είμαστε»!

Όλοι οι σοβαροί ερευνητές, όσοι δεν έχουν πέσει στο λάκκο της UFΟ-λατρείας (Κηλ, Βαλλέ, Χάϋνεκ κ.τ.λ. έχουν αντιληφθεί ότι είναι αστείο τα σκάφη αυτά να θεωρούνται σκάφη εξελιγμένων εξωγήινων πολιτισμών. Ορισμένοι απ' αυτούς, έχουν αντιληφθεί την ύπαρξη μιας ενιαίας διανοίας που τα κατευθύνει, ή τη σύνδεση εξωγήινων - πνευμάτων.

Θεωρίες ότι οι «εξωγήινοι» έρχονται από άλλους πλανήτες ή απ' οπουδήποτε αλλού έχουν σκαρφιστεί οι όποιοι «ψαγμένοι» ερευνητές, υπάρχουν πολλές. Ή έρευνα όμως που δεν είναι αποκομμένη από το Δημιουργό και που είναι θεμελιωμένη στην Πνευματική Αλήθεια του Χριστού και των αγίων Πατέρων, έχει και τις περισσότερες πιθανότητες να λύσει το μίτο της Αριάδνης.

Το ότι έχουμε μπει στην εποχή της τεχνολογίας δε σημαίνει ότι καταργήθηκαν κάποιες πνευματικές πραγματικότητες. Οι δαίμονες δεν έχουν πάψει να υπάρχουν και να ενεργούν. Το αντίθετο μάλιστα. Έχοντας πείρα αιώνων μπορούν να τροποποιούν τα σχέδιά τους και να τα «προσαρμόζουν» στις «ανάγκες» της εποχής, ωθούμενοι μάλιστα περισσότερο από την ηθική αποστασία των σημερινών ανθρώπων, του Δυτικού κυρίως κόσμου, μια αποστασία που εκφράζεται με πολλούς νέους τρόπους και με ιδιαίτερη ένταση.

Το ότι ο άνθρωπος σκέφτεται πια περισσότερο σαρκικά και υλιστικά φαίνεται από το ότι ο νους του, στο θέμα της προέλευσης των UFΟ, πηγαίνει μόνο στην «υλιστική», εύκολη εξήγηση του φαινομένου, στο ότι δηλ. προέρχονται από άλλους πλανήτες του σύμπαντος, και καθόλου στο ότι μπορεί να προέρχονται από έναν αόρατο πνευματικό κόσμο, που μορφοποιεί ποικίλα είδωλα - πειρασμούς στον δικό μας υλικό κόσμο.

Εφόσον λοιπόν το θέμα μας σχετίζεται άμεσα με τον Δημιουργό και τα κοσμολογικά μυστήρια, το εξετάζουμε σ' αλληλεξάρτηση μ' Αυτόν, ώστε να είμαστε αληθινοί και αξιόπιστοι. Οποιοσδήποτε άλλος τρόπος εξέτασης του θέματος βασίζεται σε πιθανολογίες, η ύπαρξη όμως του Θεού είναι, για μας τουλάχιστον, απόλυτα βέβαιη.

Βέβαια, σε ολόκληρο το σύμπαν ίσως να υπάρχουν όντα σαν κι εμάς, δε φαίνεται να είναι όμως τα όντα που μας επισκέπτονται και ενεργούν, κατά «διαβολική» σύμπτωση, όπως ο... διάβολος! Ενώ λοιπόν ο Λόγος του Θεού και διάφοροι ορθόδοξοι συγγραφείς δεν απορρίπτουν την πιθανότητα ύπαρξης ελλόγων (υλικών) όντων εκτός της γης, οι «εξωγήινοι» που μας επισκέπτονται, μας απογοητεύουν με τη συμπεριφορά τους.

Πάντως, δεν αποκλείουμε την πιθανότητα να πρόκειται πράγματι για έλλογα όντα από άλλους πλανήτες. Μόνο που τα όντα αυτά, κατέχοντας τα κλειδιά φυσικών δυνάμεων, τις έχουν καταχραστεί και διαστρέψει, ανάγοντας τις σε εωσφορικές - μαγικές και έτσι έχουν εξομοιωθεί με τα αρνητικά πνεύματα, στην πρόθεση και στις ιδιότητες. Δεν αποκλείουμε όμως και την πιθανότητα κάποια από τα όντα αυτά να είναι γήινα γενετικά μεταλλαγμένα ανθρωποειδή, τις κινήσεις των οποίων ελέγχει η Σκοτεινή Διάνοια, πιθανότατα λόγω μαγικών-σατανιστικών πρακτικών.

Δε συμφωνούμε επίσης με κάποιους επιστήμονες που, αγνοώντας πνευματικούς νόμους και «κολλημένοι» στα γήινα δεδομένα της εποχής μας, αρνούνται την πιθανότητα να μας επισκέπτονται νοήμονα όντα από άλλους πλανήτες, λόγω των «ανυπέρβλητων αποστάσεων». Η ταχύτητα της σκέψης όμως ποια είναι; Μα, και σε 1.000 χρόνια, αν υπάρχουμε, δεν θα έχουν εξελιχθεί σε απίθανο βαθμό οι γνώσεις και οι ανακαλύψεις μας; Τα φράγματα καταρρίπτονται συνεχώς!

Αναμένουμε πραγματική ψυχική επικοινωνία με τα «αδέρφια μας εκεί έξω», αν υπάρχουν. Ε, κι αν δεν υπάρχουν δεν θα «κάτσουμε να σκάσουμε». Έχουμε τη συντροφιά των συνανθρώπων μας, και προπάντων του Αθάνατου Τριαδικού Θεού, της Θεοτόκου, των Αγγέλων και των Αγίων που μεσιτεύουν για μας. Και, όπως είπαμε, δεν μας λείπει τίποτα, έχουμε όλες τις προϋποθέσεις για την επάνοδο, αρκεί να τις εκμεταλλευτούμε.

Αν ο άνθρωπος σκέφτεται και ερευνά με βάση τη στατιστική και τη γήινη - ανθρώπινη λογική, τότε βγάζει το «σίγουρο» συμπέρασμα ότι υπάρχουν χιλιάδες και εκατομμύρια πλανήτες με ζωή. Αν όμως στοχαστούμε πνευματικά και χωρίς γήινους - υλικούς - πτωτικούς περιορισμούς (π.χ. «το σύμπαν είναι τεράστιο» κτλ), τότε κάλλιστα μπορούμε να δεχτούμε και την πιθανότητα ότι η γη είναι το μοναδικό σημείο του σύμπαντος που φιλοξενεί έλλογα όντα.

Ας υποθέσουμε ότι ο Δημιουργός ήθελε να φτιάξει το ανθρώπινο είδος μόνο στη γη, ως κορωνίδα της δημιουργίας[4]. Τότε θα υπήρχε μόνο ο πλανήτης Γη και κανένα άλλο ουράνιο σώμα στο σύμπαν; Θα έπρεπε δηλαδή να είναι άδειο όλο το σύμπαν για να πειστούμε ότι μόνο στη Γη υπάρχει ζωή;

Γι' Αυτόν, άλλωστε, το να φτιάξει έναν κόκκο άμμου και ολόκληρο το Σύμπαν είναι το ίδιο και το αυτό. Όπως επίσης χίλια χρόνια γι' Αυτόν είναι σαν μία μέρα (Πέτρου Β' 3,8). Γι' αυτό δεν έχει καμία σημασία το ότι κάποια σημεία του σύμπαντος δεν θα τα δει μάλλον ποτέ ανθρώπινο μάτι.

Και κάτω από τις θάλασσες και τους ωκεανούς, που καλύπτουν το 70% περίπου της επιφάνειας του πλανήτη, υπάρχουν αχανείς ανεξερεύνητες εκτάσεις. Αυτό δε σημαίνει ότι εκεί ζουν οπωσδήποτε υποθαλάσσια όντα και πολιτισμοί!

Ίσως το σύμπαν να είναι η «ατμόσφαιρα» της Γης, αν σκεφτούμε πέρα από περιορισμούς χώρου και χρόνου. Ίσως ο κάθε πλανήτης του σύμπαντος, το κάθε ηλιακό σύστημα, ο κάθε γαλαξίας, ν' αποτελούν καθαρά λειτουργικά κομμάτια και να εξυπηρετούν την ισορροπία και το φωτισμό του σύμπαντος - και τίποτα περισσότερο. Μπορεί να μοιάζει αδιανόητο για μας, αλλά και το ηλιακό μας σύστημα, μία μικρογραφία της συμπαντικής δομής, λειτουργεί κατ' αυτόν τον τρόπο.

Σε κάθε κοινωνία, σε κάθε δάσος, στη θάλασσα, τίποτε δεν είναι άχρηστο και μία μονάδα εξυπηρετείται από πολλές επιμέρους μονάδες. Όλα εξυπηρετούν κάποιο σκοπό, αθέατα και μη. Όλα πάνω στον πλανήτη (χλωρίδα, πανίδα κλπ.), αθέατα και μη, ίσως είναι απαραίτητα, κατά μυστηριώδη τρόπο, για να διατηρείται η ισορροπία πάνω στον πλανήτη αυτόν, που έχει φτιαχτεί για να εξυπηρετεί και τον άνθρωπο.

Δεν είναι λοιπόν εγωιστικό, αντίθετα, αναδεικνύει την αξία μας, μας τιμά, αλλά και μας γεμίζει ευθύνη να δεχτούμε ότι και όλα τα ουράνια σώματα στο σύμπαν ίσως να υπάρχουν για λόγους ισορροπίας και αρμονίας, για τη διατήρηση της δημιουργίας, ώστε να εξυπηρετείται και να προστατεύεται ο πλανήτης μας και η «κατ' εικόνα και ομοίωση» ζωή πάνω σ' αυτόν. Έτσι δεν θεοποιούμε και αυτούς «εκεί έξω», ούτε απασχολούμε τη σκέψη μας υπέρ του δέοντος με το ζήτημα της εξωγήινης ζωής - που εντάσσεται μέσα στα πλαίσια της υλικής δημιουργίας - εις βάρος της ουσίας, της Αόρατης Δημιουργού Δύναμης.

Είναι μία άποψη κι αυτή και κανείς δεν μπορεί να την αντικρούσει, παρατάσσοντας τα «γήινα» επιχειρήματα της στατιστικής και της ανθρώπινης - εγωιστικής (όχι ανθρώπινης - θεϊκής, δηλαδή συνεργάσιμης με το Θεό, ουράνιας) λογικής.

Σύμφωνα με το νόμο των πιθανοτήτων, ένας ηλικιωμένος 80 χρονών βρίσκεται πολύ πιο κοντά στο θάνατο, απ' ότι ένα παιδί 10 χρονών. Πόσοι παππούδες όμως έχουν κλάψει για τα εγγόνια τους! Σ' αυτές τις περιπτώσεις που «πήγανε» τα επιστημονικά νούμερα της στατιστικής;

Σ' ό,τι μας είναι άγνωστο, ας μην επιμένουμε στη χρησιμοποίηση πιθανοτήτων και στατιστικής. Η αλήθεια μπορεί να ξαφνιάσει πολλούς.

Και, ξέχωρα απ' αυτό, δε μπορούμε να μιλάμε για στατιστικές, όσο δεν έχουμε καθόλου στοιχεία ή ενδείξεις για έλλογη ζωή στο εξώτερο διάστημα. Επομένως, οι πιθανότητες μοιράζονται, είναι 50 - 50: ή υπάρχει και αλλού ζωή, ή δεν υπάρχει.

Ίσως η δημιουργία έλλογης ζωής στον πλανήτη μας να προήλθε από μια σειρά εξαιρετικά πολύπλοκων διαδικασιών, που δε συντελέστηκε πουθενά αλλού στο σύμπαν. Ίσως η Γη να είναι ο ευλογημένος τόπος του Θεού, ο ευλογημένος πλανήτης. Και, ποιος ξέρει, μπορεί μια μέρα η ανθρωπότητα να δημιουργήσει αποικίες σε πολύ μακρινά μέρη του σύμπαντος.

Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα: Πολλοί είναι οι τρόποι που μεταχειρίζεται ο Πάνσοφος για να εμφανιστεί η εσωτερική ποιότητα των ανθρώπων. Επιτρέπει λοιπόν τις εμφανίσεις «UFΟ» στον πλανήτη μας για να φανερωθούν αυτοί που θ' αφοσιωθούν στη «φιλοσοφία» και στη λατρεία των ειδώλων, των (κτιστών) UFΟ, εγκαταλείποντας Αυτόν. Τις επιτρέπει όμως για να φανερωθούν και όσοι κυριεύονται από πάθη και φανατισμό και όσοι, τέλος πάντων, θα προδοθούν ότι δεν αξίζουν την Αιώνια Ζωή, αφού ζουν για τους «εξωγήινους». Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να εκδηλωθεί η ελεύθερη επιλογή, το αυτεξούσιο και τελικά η προαίρεση των ανθρώπων.

Μετά από όλα όσα γράφτηκαν στο βιβλίο αυτό, πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε αισθήματα συμπάθειας και έλξης προς τους «γκρίζους», ή γενικά τους «εξωγήινους», κατευθύνονται από μία ανώμαλη πηγή, με τη συγκατάθεση βέβαια του ατόμου, που μερικές φορές δικαιολογείται, αφού έχε άγνοια για τα καμώματα των «εξωγήινων». Μετά από την ανάγνωση του βιβλίου αυτού όμως, θα πρέπει να προβληματιστούμε πολύ σχετικά με την ψυχική ποιότητα και τους σκοπούς των όντων αυτών. Τα «όντα» αυτά είναι αναίσθητα, γλοιώδη και μοχθηρά. Κάθε προσφιλές δηλαδή συναίσθημα προς αυτά δηλώνει έναν γενικά προβληματικό χαρακτήρα, και τότε μάλλον «όμοιος αγαπά τον όμοιο». Το φαινόμενο των UFΟ λυμαίνεται τους νευρωτικούς, τους αφελείς και τους ανώριμους, όπως λέει και ο Τζων Κηλ[5].

Μέσω των UFΟ όμως, και άλλων μυστηρίων, διαφαίνονται οι αδυναμίες, οι προκαταλήψεις και ο φανατισμός και από άτομα που ανήκουν στο άλλο άκρο, όπως οι πωρωμένοι ορθολογιστές. Όταν αυτοί οι τελευταίοι έχουν ως επιχείρημα «Ποια UFΟ και αηδίες, αυτά είναι για τα ψώνια», τότε προδίδονται και οι δικές τους παρωπίδες.

Ας έρθουμε όμως σε εσάς τώρα. Αν εξακολουθείτε να επιμένετε ότι τα UFΟ είναι σκάφη Αγαθών εξωγήινων όντων, αγνοείτε παντελώς: 1) Τους, κατά παραδοχή λαού και κλήρου, Αγίους της Ορθοδοξίας. 2) Τους πιστούς άλλων θρησκειών Ινδουιστές, Βουδιστές κτλ., οι οποίοι επίσης δεν αποδέχονται τα UFΟ ως σκάφη εξωγήινων. 3) Τους ανθρώπους του απλού λαού που ζουν στη φύση (χωρικούς, γεωργούς, κτηνοτρόφους κτλ.), που επίσης με την πείρα και την αγνή τους διαίσθηση, θεωρούν, στην πλειοψηφία τους, ότι τα UFΟ είναι φαντασίες ή «δαιμονικά» και  4) Τους επιφανείς επιστήμονες, που διατείνονται με την πείρα τους ότι πίσω απ' αυτά κρύβονται χίλιες δύο εξηγήσεις, όχι όμως αυτές που δίνουν οι «ειδικοί» των UFΟ.

Και ποιοι απομένουν; οι «γκουρού» της «Νέας Εποχής» και οι ιδρυτές παραθρησκευτικών οργανώσεων, οι «Νεο­εποχίτες» και πολλοί μασόνοι. Και οι μανιώδεις αναζητητές που ακολουθούν αυτούς. Αν όλοι αυτοί έχουν δίκιο και αυτοί που αναφέραμε πριν (Άγιοι, πιστοί, άνθρωποι που ζουν στη φύση, επιστήμονες) έχουν άδικο, ε, τότε, τι να πούμε; Σηκώνουμε τα χέρια ψηλά! Είναι σύμπτωση όμως, που όλοι αυτοί οι πλανημένοι, οι μάγοι, οι κερδοσκόποι και όλοι οι Αντί-Χριστων φρονημάτων, έχουν «ψωμοτύρι» το θέμα των UFΟ;

Οι δύο σύγχρονες λοιπόν κατευθύνσεις της Δύσης, ο υλισμός και ο εωσφορικός πνευματισμός, έχουν την ίδια απόληξη: την απώλεια.

Το βιβλίο αυτό είχε σκοπό να προσθέσει άλλο ένα λιθαράκι στην έρευνα του φαινομένου, για την αποκάλυψη κάποιων πτυχών της αλήθειας.

Εντάξει, ίσως είναι καλό να διαθέτει κανείς γνώσεις για τα θέματα του ανεξήγητου, στο τέλος όμως δεν θα κριθούμε από τις γνώσεις, αλλά από τις πράξεις και την αγάπη που έχουμε. Γιατί όλα είναι προσωρινά, φθαρτά στη ζωή αυτή. Έτσι και με το θάνατο μας όλα θα γίνουν χώμα: οι γνώσεις μας, οι απολαύσεις μας κτλ. Όταν όμως οι γνώσεις αυτές (που για τα θέματα αυτά δεν είναι «κατοχυρωμένες» πολλές φορές) και οι απολαύσεις αποβαίνουν εις βάρος της Αιώνιας Ζωής, τότε θα ήταν καλύτερο να μην τις είχαμε...

Βαρεθήκαμε λοιπόν τόσα χρόνια να περιμένουμε τους «εξωγήινους» για να μας διδάξουν τη «γνώση» (μήπως δεν έρθουν ποτέ τελικά;). Βαρεθήκαμε να περιμένουμε τους Ψευδοπροφήτες (Νοστράδαμο, Κέισυ) να επαληθευτούν. Βαρεθήκαμε να περιμένουμε τη λύτρωση από τις ξενόφερτες παραθρησκευτικές ομάδες, που υπόσχονται τόσα και τόσα.

Μήπως τελικά η Αλήθεια κυκλοφορεί ανάμεσα μας; Όχι... Δεν εννοούμε κάποιους εξωγήινους. Εννοούμε τη γνήσια Ορθοδοξία, όπως αυτή εκφράζεται μέσω των Αγίων Πατέρων και των πραγματικών εκπροσώπων του Χριστού ακόμα και σήμερα...

Ή θα είμαστε λοιπόν με τον Άη Γιώργη και τους Άγιους που εξόντωναν τους δράκους, ή με τους δράκους, τα λοιπά υποχθόνια όντα και τα είδωλα. Ή με τον Άγιο Χαράλαμπο (85-198 μ.Χ.), ή με το νικημένο δαίμονα που πατάει. Ή με τους χιλιάδες πιστούς που μαρτύρησαν επί Ιουλιανού του Παραβάτη, ή με τον Ιουλιανό τον Παραβάτη (331-363 μ.Χ). Ή με τους συνανθρώπους μας που έχουν τραβήξει τόσα μαρτύρια από τους «εξωγήινους», ή με τους «εξωγήινους».

 Για όσους θέλουν λοιπόν να νικήσει μέσα τους η Αγάπη, η επιλογή είναι μία: Ο Παντοτινός Νικητής, ο Ιησούς Χριστός: ο Θεός που έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος Θεός. Ας ελπίζουμε σ' Αυτόν κι' ας μην επιτρέπουμε στους «εξωγήινους» να κλέβουν την ελπίδα μας. Ο Χριστός είναι ο πραγματικός «εξωγήινος», ο «άρτος που κατέβηκε από τον ουρανό» (Ιωάννου 6,33) και τρέφει τον άνθρωπο. Πρέπει λοιπόν ν' ακολουθήσουμε τις νουθεσίες Του. Γιατί; Γιατί, από τους «προφήτες» και τους «μύστες» των θρησκειών...

... Μόνο Αυτός ήταν ο Υιός του Θεού και του Ανθρώπου, ο Θεάνθρωπος, ο Ίδιος ο Θεός, που προϋπήρχε της δημιουργίας του κόσμου (γεννηθέντα, ου ποιηθέντα ομοούσιον τω Πατρί), και όχι απλά ένας απεσταλμένος Του.

            - Μόνο Αυτός γεννήθηκε εκ Πνεύματος Αγίου και της Παρθένου Μαρίας.

- Μόνο Αυτός, ήταν ο μοναδικός άμεμπτος - αναμάρτητος (Θε)άνθρωπος που πέρασε από τη γη (Ιωάννου 8, 46, Εβραίους 7, 26).

- Μόνο Αυτός έκανε τόσα και μεγάλα θαύματα, θαύματα ουσίας, με ηθικό και ψυχωφελές νόημα, όχι θαύματα επιδεικτικά. Δεν ήθελε μάλιστα να μαθαίνονται (π.χ. Μάρκου 5, 43) .

- Μόνο Αυτός ήταν τόσο ταπεινός, πλένοντας τα πόδια των μαθητών Του.

- Μόνο Αυτός ήξερε τα πάντα πριν συμβούν (την προδοσία του Ιούδα, τη Σταύρωση και την Ανάσταση Του κτλ.). Και όλα τα υπέμεινε με απίστευτη καρτερία.

- Μόνο Αυτός πέρασε τα Πάθη, εξευτελίστηκε, σταυρώθηκε και πέθανε πάνω στο Σταυρό, πρόσφερε θυσία τον εαυτό Του για να σώσει τον πτωτικό άνθρωπο και για να μας μεταδώσει τις αρετές. Ο Βούδας π.χ. πέθανε μετά από ένα πλούσιο γεύμα.

     - Μόνο πριν πεθάνει Αυτός, η Γη βυθίστηκε επί πολλές ώρες στο σκοτάδι (Ματθαίου 27, 45).

- Μόνο όταν πέθανε Αυτός, έγινε σεισμός σ' όλη τη Γη και σηκώθηκαν οι νεκροί, από τα μνήματα (Ματθαίου 27,51 - 52).

- Μόνο Αυτός νίκησε τον Άδη, μέσα στα Τάρταρα, μόνο Αυτός νίκησε το θάνατο και αναστήθηκε, απελευθερώνοντας και τις ψυχές αυτών που ήθελαν να Τον ακολουθήσουν.

- Μόνο Αυτός νικάει τα δαιμόνια, που φρίττουν στο σημείο του Σταυρού.  

            - Μόνο Αυτός αναλήφθηκε στους ουρανούς, μέχρι τη στιγμή που θα ξανάρθει.

- Μόνο Αυτός θα ξανάρθει κρίναι ζώντας και νεκρούς (Δευτέρα Παρουσία) και η Παρουσία Του θα καλύψει όλο το σύμπαν (Μάρκου 13,25 - 27)

            - Μόνο Αυτός υπόσχεται (και πραγματοποιεί:) την Ανάσταση των σωμάτων και την ψυχοσωματική Αιώνια Ζωή.

            - Μόνο Αυτός θα νικήσει τον Αντίχριστο και μετά θα βασιλεύει αιώνια (ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος).

            - Μόνο Αυτός είναι τελικά η Οδος, η Αλήθεια και η Ζωή.. ('Ιωάννου 14,6). Το Α και το Ω... Ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ (Αποκάλυψη 1,8). Ο  Πνευματικός Ήλιος της Δικαιοσύνης.

Ας γίνουμε ακτίνες Του.

Ας γραφτεί το όνομά μας στο ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.