Νεοπαγανιστικές απάτες Απάντηση στις συκοφαντίες τού Νεοπαγανισμού |
Ενότητα |
2ο Μέρος τής απάντησής μας // 3ο Μέρος τής απάντησής μας
Μέρος 1ο τής απάντησής μας Ένας παρασυρόμενος στον Νεοπαγανισμό μας γράφει Απάντηση από τον Ν. Μ. |
Τα 9 στα 10 μηνύματα που λαμβάνουμε στην ΟΟΔΕ από Νεοπαγανιστές, ή από θύματά τους, είναι υβριστικά και γεμάτα μίσος για κάθε τι αληθινό και σωστό. Γι' αυτό και ως τώρα δεν κρίναμε σκόπιμο να δημοσιεύσουμε κάτι απ' αυτά. Σε αντίθεση, ο παρακάτω επιστολογράφος, αν και εμφανώς παρασυρμένος από τις Νεοπαγανιστικές συκοφαντίες, δείχνει να μην έχει προσβληθεί από την Παγανιστική ίωση τού μίσους. Γι' αυτό και θεωρήσαμε καλό να δημοσιεύσουμε την επιστολή του και την απάντησή μας, μια και μας το ζήτησε ο ίδιος μάλιστα, έτσι ώστε να ωφεληθούν από την απάντηση και άλλοι αναγνώστες, που τα ψεύδη τών Νεοπαγανιστών τους έσπειραν αμφιβολίες και εσφαλμένα δεδομένα στη σκέψη.
Επειδή όμως η απάντησή μας κατ' ανάγκην πρέπει να απαντήσει σε πληθώρα θεμάτων που θίγει ο επιστολογράφος μας, λόγω μεγάλου όγκου θα τη χωρίσουμε σε τμήματα, τα οποία θα δημοσιεύσουμε σταδιακά. Στο παρόν άρθρο, θα δείτε το πρώτο μέρος, με τις εξής τρεις ενότητες:
Στη συνέχεια,
με σκούρο μπλε χρώμα μπορείτε να
διαβάσετε τα όσα μας έγραψε ο φίλος Μ. Δ., και με μαύρο χρώμα
τις δικές μας απαντήσεις. Παράλληλα, για θέματα στα οποία
υπάρχει εκτενέστερη ανάλυση, ακολουθήστε τους δεσμούς που θα
βρείτε με μπλε χρώμα:
1. Περί Χριστιανικής παιδείας Μ. Δ.: Αγαπητοί κύριοι, είμαι γεννημένος και βαπτισμένος ως Χριστιανός ορθόδοξος, ως παιδί πήγαινα κάθε Κυριακή σχεδόν στην Εκκλησία καθώς κατάγομαι από ευσεβή στον ορθόδοξο χριστιανισμό οικογένεια. Συγχρόνως όμως είμαι σκεπτόμενος Έλληνας και μου αρέσει να αναζητώ την Αλήθεια και να μη δέχομαι αυτά που μου "σερβίρουν" χωρίς σκέψη.
ΟΟΔΕ: Αγαπητέ μας φίλε, ένας βαπτισμένος, μπορεί
να ονομασθεί "Ορθόδοξος" και "Χριστιανός". Το να γεννηθεί
όμως κάποιος από γονείς Ορθοδόξους, (όσο ευσεβείς και αν
είναι αυτοί), δεν τον κάνει Ορθόδοξο, ούτε Χριστιανό,
πριν βαπτισθεί.
Ακόμα και το βάπτισμα όμως, όταν γίνεται σε παιδί, για να κάνει κάποιον Χριστιανό, θα πρέπει να γίνει αποδεκτό από τον ίδιο, καθώς μεγαλώνει. Γιατί ο Θεός δεν μας εκβιάζει ποτέ την πίστη και την προαίρεση, και την ελεύθερη βούληση. Αλλά μαζί με το βάπτισμα, πρέπει να υπάρχει και η αποδοχή του ανθρώπου και η πίστη. Το βάπτισμα είναι πνευματική γέννηση σε μια καινούργια Πνευματική Ζωή. Και για να έχει νόημα, πρέπει ο άνθρωπος να παραμείνει ζωντανός πνευματικά, στην υπόλοιπη ζωή του. Μας γράφεις ότι η οικογένειά σου ήταν ευσεβής και εκκλησιαζόσουν σχεδόν κάθε Κυριακή. Αυτό δείχνει ότι αποδέχθηκες αυτό το βάπτισμα, (εκτός και αν σε έπαιρναν με το ζόρι, κάτι που μια ευσεβής Χριστιανική οικογένεια ποτέ δεν θα το έκανε). Αυτό όμως που ΔΕΝ μας έγραψες, είναι το αν στην Εκκλησία που πήγαινες, κοινωνούσες και κάθε Κυριακή επίσης! Γιατί, αν μεγάλωνες πράγματι με έναν σωστό Χριστιανικό τρόπο, δεν θα εκκλησιαζόσουν απλώς, αλλά θα κοινωνούσες κιόλας! Γιατί τα μέλη τής Εκκλησίας γίνονται ορατά δια τής Θείας Κοινωνίας. Δεν μπορείς να γεννηθείς και να μην τρέφεσαι, ή να τρέφεσαι σπανίως. Θα λιμοκτονήσεις! Ομοίως και στην Εκκλησία, πάμε όχι για τις ψαλμωδίες, αλλά για να κοινωνήσουμε! Και ένα παιδί που πιστεύει, και μεγαλώνει αποφεύγοντας την αντιχριστιανική ζωή, δεν παραλείπει να κοινωνάει. Επίσης, δεν μας έγραψες, ούτε αν είχες Πνευματικό, ούτε αν παρακολούθησες ποτέ, οποιουδήποτε είδους συστηματική κατήχηση στην Ορθόδοξη πίστη, στην οποία βαπτίσθηκες. Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Θα σου εξηγήσω: Είναι προφανές ότι με τα παραπάνω λόγια τού προλόγου σου, θέλεις να μας πεις με έμμεσο τρόπο, ότι άρχισες να ψάχνεις τους Νεοπαγανιστές, αφού ΠΡΩΤΑ γνώρισες τη Χριστιανική πίστη, η οποία φαίνεται ότι δεν σε κάλυψε επαρκώς. Θέλεις λοιπόν να μας πεις, ότι άρχισες να ανακαλύπτεις κάτι πιο σωστό, κατόπιν ΕΡΕΥΝΑΣ, και σκέψης. Όπως όμως σου έγραψα και στην κατ' ιδίαν αλληλογραφία μας, (από προσωπική εμπειρία γνωρίζω, ότι) μερικές φορές ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι έχουμε κάνει σωστή γνωριμία με κάτι, ή ότι έχουμε κάνει σωστή έρευνα, αλλά στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΒΑΣΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. Δεν έχουμε μάθει ΠΩΣ να κάνουμε σωστή και απροκατάληπτη έρευνα, όχι επειδή δεν μας ενδιαφέρει η αλήθεια, αλλά επειδή κανείς δεν μας έμαθε τον τρόπο, ή κανείς δεν βρέθηκε να μας εξηγήσει μερικά βασικά πράγματα που θα έπρεπε να γνωρίζουμε για κάτι! Γιατί πιστεύω ότι αυτό συνέβη και μ' εσένα; Θα σου εξηγήσω: ΕΑΝ είχες μεγαλώνοντας στην Ευσεβή σου οικογένεια, έναν πνευματικό, (ή έστω έναν σωστό πνευματικό, και ΟΧΙ απλά εξομολόγο), και ακόμα, αν είχες συμμετάσχει σε μια συστηματική σωστή κατήχηση, ΔΕΝ θα διατύπωνες τις πρώτες γραμμές τού μηνύματός σου με τον τρόπο αυτό που τις διατύπωσες. ΚΑΝΕΝΑΣ πραγματικής γνώστης τής Ορθόδοξης πίστης, δεν θα έγραφε αυτά που γράφεις εσύ εδώ πιο πάνω. Αρχίζοντας την επιστολή σου, αφ' ενός γράφεις ότι "γεννήθηκες" Ορθόδοξος, και μετά στέκεσαι στο ότι πήγαινες στην Εκκλησία σχεδόν κάθε Κυριακή. Εάν είχες πραγματικά Ορθόδοξη παιδεία, (πέρα από μια τυπική συμμετοχή σου στον Εκκλησιασμό), δεν θα τα έγραφες αυτά. Δεν θα έλεγες ότι "γεννήθηκες" Ορθόδοξος, αλλά θα στεκόσουν ΜΟΝΟ στο ότι βαπτίσθηκες (όπως σωστά γράφεις). Επίσης, ΔΕΝ θα παρουσίαζες τον εκκλησιασμό σου ως κάτι σπουδαίο, αλλά θα μας έγραφες: "κοινωνούσα σχεδόν κάθε Κυριακή". Για να μη μας το γράψεις αυτό, δύο μόνο τινά μπορεί να συμβαίνουν: α. Ή ΔΕΝ κοινωνούσες συχνά, (κάτι απαράδεκτο για ένα παιδί που μεγαλώνει με πραγματικά Χριστιανικό τρόπο), ή β. Αν κοινωνούσες συχνά, ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙΣ τη σημασία τής Κοινωνίας, γι' αυτό και δεν θεώρησες σημαντικό να την αναφέρεις, αντί για τον Εκκλησιασμό. Τρίτη περίπτωση δεν υπάρχει. Είναι προφανές ότι ΔΕΝ ήταν η ζωή σου και τόσο Χριστιανική όσο νομίζεις. Πολύ δε περισσότερο, αν λάβουμε υπ' όψιν ότι αγνοείς τα πραγματικά σημαντικά πράγματα τής Χριστιανικής ζωής, τονίζοντας δευτερεύοντα ζητήματα, όπως ο απλός εκκλησιασμός, και ξεχνώντας τη Θεία Ευχαριστία, την κατήχηση και τον Πνευματικό, που πρώτα αυτά έπρεπε να αναφέρεις, αν είχες αληθινά εντρυφήσει στην Ορθόδοξη πίστη. Συνεπώς, αν και είναι πολύ σημαντική και σωστή η δήλωσή σου ότι "είμαι σκεπτόμενος Έλληνας και μου αρέσει να αναζητώ την Αλήθεια και να μη δέχομαι αυτά που μου "σερβίρουν" χωρίς σκέψη", σε κάποια πράγματα ΔΕΝ ήσουν τόσο κατατοπισμένος, όσο νομίζεις. (Βλέπεις, όταν βάζεις σε λειτουργία τη σκέψη, πόσα πράγματα που θεωρείς "σίγουρα", αποδεικνύονται εκ τών πραγμάτων "εσφαλμένες εντυπώσεις"); Το ότι όμως μας έγραψες, ρωτώντας μας για απαντήσεις χωρίς εμπάθεια, δείχνει άνθρωπο πραγματικά "γνήσιο", που αληθινά ερευνάει. Γι' αυτό και η επιστολή σου είναι η πρώτη που κρίναμε άξια, να τοποθετηθεί στην ενότητα αυτή της ιστοσελίδας μας. Και ελπίζουμε οι απαντήσεις μας να σε ικανοποιήσουν και στα επόμενα που ρωτάς. 2. Περί πατρίδας και ετυμολογίας τών Ελλήνων Μ. Δ.: Είδα την ιστοσελίδα σας αναζητώντας πληροφορίες σχετικά με το θέμα της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας (όπως αναφέρεται και επίσημα και αναγνωρίζεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση) σε συνάρτηση με τον Χριστιανισμό. Έχω προβληματιστεί τελευταία με το ζήτημα, καθώς νιώθω αγάπη προς την πραγματική Ελλάδα και ΟΧΙ αυτή που ζούμε σήμερα ως Ελλάδα (Ελλάδα σημαίνει φως και πέτρα) και δεν αναφέρομαι μόνο σε θέματα θρησκείας αλλά στη συνολική εικόνα της σημερινής Ελλάδας. ΟΟΔΕ: Είναι σημαντική η αγάπη για την Πατρίδα μας. Αρκεί η αγάπη αυτή να παραμένει ΦΙΛΟΠΑΤΡΙΑ, και να μη γίνεται Εθνικισμός. Η Φιλοπατρία είναι σπουδαία και Θεοδίδακτη ιδιότητα. Ο Εθνικισμός όμως είναι ακρότητα που οδηγεί σε λάθος δρόμους, μίσους, ρατσισμού, υπερηφάνειας και παραπληροφόρησης. Η δε σύγχρονη έξαρσή του, έλκει την καταγωγή της στα συμφέροντα τών Φράγκων πριν από 250 έτη, που εφηύραν την έννοια: "έθνος - κράτος", και διέσπασαν τον κόσμο σε αλληλομισούμενες εθνότητες, για να μαζέψουν μετά τα κομμάτια του σε ομοσπονδίες και διεθνείς ενώσεις. Ως παράδειγμα αυτής της παραπληροφόρησης, που γίνεται για καθαρά Εθνικιστικούς λόγους, θα σταθώ σε αυτό που λες εδώ πιο πάνω, περί τής λέξεως: "Ελλάδα". Ορισμένοι, στην προσπάθειά τους να νιώσουν "σπουδαίοι" (λόγω προγόνων, γιατί αφ' εαυτού τους νιώθουν μειονεκτικά), εφευρίσκουν έννοιες και λέξεις και σημασίες που βολεύουν την ψυχολογική τους ανάγκη για "ανωτερότητα". Και αυτό συμβαίνει, ακριβώς επειδή έχουν απωλέσει την πραγματικά ΑΝΩΤΕΡΗ παράδοση που κατέχουμε (όχι μόνο εμείς οι Έλληνες, αλλά και όλοι όσοι μετέχουν στην Ορθόδοξη παράδοση). Ως αποτέλεσμα, αναζητούν υποκατάστατα σε ειδωλολατρικούς δρόμους, σε Ανατολικούς ή δρόμους Δυτικών αιρέσεων. Γράφεις λοιπόν (ακολουθώντας άκριτα τους ισχυρισμούς τών Φουράκη, Κεραμμυδά, Δαυλού κλπ), ότι: "Ελλάδα σημαίνει φως και πέτρα". Και το αναφέρεις με τόση βεβαιότητα! Γιατί άραγε; Πόσο το "ξεψάχνισες" αυτό, πριν το δεχθείς τόσο απλά; Και μόνο το ότι αυτό τον ισχυρισμό τον διέδωσαν κυρίως οι τρεις που προανέφερα, θα έπρεπε να σε κάνει πιο προσεκτικό σ' αυτό. Μήπως πρόκειται για γλωσσολόγους; Αν όχι, πώς το δέχθηκες με τόση σιγουριά; Για παράδειγμα, για να δεις τι ρόλο παίζουν αυτοί οι τρεις, και πόσο "σοβαροί" ερευνητές είναι, μελέτησε σε παρακαλώ τους ακόλουθους δύο δεσμούς:
Αν διαβάσεις τους δύο ανωτέρω δεσμούς, θα συνειδητοποιήσεις πόσα κενά έχει η έρευνά σου και η σκέψη σου, και πόσο λάθος ήταν αυτό που έγραψες στην αρχή τού μηνύματός σου: "είμαι σκεπτόμενος Έλληνας και μου αρέσει να αναζητώ την Αλήθεια και να μη δέχομαι αυτά που μου "σερβίρουν" χωρίς σκέψη". Άραγε, (αναρωτιέμαι), πόσο "το βασάνισες", πριν αποδεχθείς τόσο εύκολα, την υποτιθέμενη έννοια τής λέξης: "Έλληνας", από τις ανωτέρω εξωφρενικές πηγές; Μήπως πριν το δεχθείς, έκανες τον κόπο να μπεις σε κάποια διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια (για παράδειγμα); Τι πιο απλό; Δες τι λέει επ' αυτού η Ελληνική Βικιπαίδεια, (την οποία ενώ τη χρησιμοποιείς παρακάτω για άλλη λέξη, εδώ ξέχασες να το κάνεις): "Η ετυμολογία της λέξεως Έλλην προκαλεί μέχρι σήμερα συζητήσεις. Η επικρατέστερη άποψη είναι ότι προέρχεται από τους Σελλούς (< θ. σελ- = φωτίζω), το ελληνικό φύλο της Ηπείρου που ήταν οι ιερείς της Δωδώνης και μέρος των οποίων μετανάστευσε στη Φθία. Άλλες απόψεις σχετίζουν το όνομα Έλλην με το θέμα ελλ- που σημαίνει ορεινός ή με τη λέξη Έλλοψ που σημαίνει άφωνος, άφθογγος". Και αν έψαχνες λίγο παραπάνω, θα έβρισκες ίσως το σχετικό μας άρθρο: Η ερμηνεία τών "Ελλήνων", που υπάρχει στο διαδίκτυο εδώ και σχεδόν 10 χρόνια, από το 1999: "Το δεύτερον σκέλος τής υπό εξέτασιν ερμηνείας αφορά εις την ετυμολογίαν τού ονόματος "Έλλην". Πολλά έχουν γραφεί κι έχουν ειπωθεί περί τής προελεύσεως τής συγκεκριμένης λέξεως, οι δε γνώμες τών ειδικών διχάζονται. Εις την συνέχειαν θ’ αναφέρομεν πιθανές ετυμολογίες τινές εκ τών οποίων σχετίζονται με την συγκεκριμένην μυστηριώδην ενότητα που εξετάζομεν. 1. Η πρώτη προέρχεται από το βιβλίον τού ερευνητού ΙΩΑΝΝΟΥ ΦΟΥΡΑΚΗ “Εβραίοι: Πλαστογράφοι τής ελληνικής ιστορίας”, έκδ. Τάλως, σελ. 41: “ΤΟ ΟΝΟΜΑ Έλλην, ή Έλ-λην, ή Έλλαν τής δωρικής και αιολικής, είναι σύνθετο. Η ρίζα του είναι το "Έλ" και το θέμα του το "λην" ή "λαν". Το πρώτο συνθετικό, το "Έλ"-, είναι η αντωνυμία "αν", αρχή τού είναι, ή τού νοείν (ην) παρατατικός τού ρήματος "ειμί", "ημί" = (ησί, ήσι, ητί), ήμην = (ήμαι), κ.λ.π. που σημαίνουν: Ο Ένας. Εγώ. Ο Μοναδικός. Ο Άναξ-Βασιλεύς-Άρχων. Ο Ισχυρός. Ο Δυνατός. Ο Ρωμαλέος. Ο Νεβρός (Νεογέννητος). Ο Φωτεινός. Ο Φωτοδότης, [π.χ. α) Έλ-λάμπω-Αστράπτω, φωτίζω μέσα ή επάνω μου, μέσα λαμπρύνω το όνομά μου, γίνομαι περίφημος, β) Έλ-λαμπρύνω-Έλ-λάμπω-Αστράπτω, φωτίζω μέσα ή επάνω μου, - (εν) Κάμνω τι λαμπρόν μέσα, συνθ. κατά μέσ. διάθ. Γίνομαι λαμπρός, ένδοξος, καυχώμαι δια τι]. ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ συνθετικό, το "λην" ή "λαν" είναι τύπος τού δωρικού ρήματος Λάω=Λαός που παράγεται από το "Λω". Το "Λάω", στο β΄ και γ΄ πρόσωπο τού ενικού γίνεται "λης" και "λη" και στον γ΄ πληθ. "λώμε" και "λώντι". (Ο Μύθος τού Δευκαλίωνος Κατακλυσμού μάς λέει: "Ο Έλ-λην γεννήθηκε από τον λίθο που πέταξε, κατόπιν οδηγιών τού Δία, ο Δευκαλίων". Λίθος λέγεται ο "λάα" και "λάα" σημαίνει Λαός. ΟΠΩΣ λοιπόν βλέπουμε, από το πρώτο συνθετικό τού Έλ-λην το "Έλ", σχηματίζεται: Ο Ένας. Εγώ. Ο Μοναδικός Άναξ-Βασιλεύς. Ο Ισχυρός. Δυνατός. Ρωμαλέος. Νεογέννητος (Νεβρός). Φωτεινός. Φωτοδότης κ.λ.π. Από το δεύτερο το "λην", ο Λαός. Έτσι από το Έλ + λην σχηματίζεται: α) Ο Ένας, ή Εγώ ο Μοναδικός Βασιλεύς (Άναξ) Λαός, β) Ο Ένας, ή Εγώ ο Δυνατός Λαός, γ) Ο Ένας, ή Εγώ ο Ρωμαλαίος Λαός, δ) Ο Ένας, ή Εγώ ο Νεογέννητος Λαός, και ε) Ο Ένας, ή Εγώ ο Φωτεινός Λαός ή Φωτοδότης Λαός. Από την τόσο πολύ περιληπτική ετυμολογική ερμηνεία τού ονόματος Έλ-λην, βλέπουμε ότι η εξαγόμενη εννοιολογική του σημασία είναι: Ο Ένας, ή Έγώ-Είναι ή Είμαι ο Μοναδικός Βασιλεύς (Άναξ), ή Δυνατός, ή Ρωμαλέος, ή Νεογέννητος, ή Φωτεινός-Λαμπρός, ή Φωτοδότη-Μεταδότης τού Φωτός Λαός. Εις την ετυμολογικήν ταύτην ανάλυσιν και ερμηνείαν να προστεθεί ότι: α΄ Εις όλας τας διαιρέσεις και αιρέσεις τής τών Ελ-λήνων θρησκείας (βουδισμόν, βραχμανισμόν, ινδουισμόν, ιουδαϊσμόν, μωαμεθανισμόν, χριστιανισμόν κ.λ.π.) ο υπέρτατος Θεός των ονομάζεται "Ελ" ή "Ηλ" = Ήλιος, β΄ Εις την προελληνιστικήν περίοδον οι Έλ-ληνες έγραφον τας επιγραφάς των μόνον με μεγαλογράμματα (κεφαλαία). Εις τας επιγραφάς αυτάς, όπως τις περιεργαζόμεθα εις τα Μουσεία και τούς αρχαιοελληνικούς χώρους, το γράμμα Η εχρησιμοποιείτο ως δηλωτικόν σύμβολον τής δασείας. Το επίθετον Έλ-λην εγράφετο ΗΕΛΛΗΝ = Έλλην και ο αριθμός εκατόν ΗΕΚΑΤΟΝ. Οι Αλεξανδρινοί γραμματικοί όμως αφήρεσαν το Η και το αντικατέστησαν με την δασείαν”. 2. Η δευτέρα ετυμολογία προέρχεται από την Φιλόλογο-Λυκειάρχη κ. ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΡΑΒΑ ΓΑΛΑΝΗ εκ τού βιβλίου της "Η Ελληνική Γλώσσα μητέρα τών γλωσσών τού κόσμου". Αναλύουσα την λέξιν "grecesco" λέγει τα εξής: "grecesco" = goerec soscoes = παίδες Γοργούς. Η Γοργώ ήταν η προσωποποίηση τού Ήλιου, επομένως "grecesco" είναι τα παιδιά τού Ήλιου. Την ίδια έννοια έχει και η λέξη "Έλλην" = Ellan = nalal = γόνος aeleae = σελίου (ηλίου), επομένως υιός τού Ηλίου, δηλαδή grecesco ! (Οι υπογραμμίσεις δικές μας) Έτσι λοιπόν μάς αποκαλούν οι ξένοι! Groecoe = Γραικοί, Γκιαούρηδες. Επομένως η λέξη "Γραικός" δεν είναι υποτιμητική, ούτε ξένη για τον Έλληνα! Είναι συνώνυμη τής λέξης "Έλλην". Δηλώνει την ίδια σημασία, που δημιουργήθηκε από το ιερό λειτούργημα που ασκούσαν οι πάλαι ποτέ πρόγονοί μας, δηλαδή τη διάδοση τής θρησκείας τού θεού Ηλίου ανά τον κόσμο! 3. Η τρίτη ετυμολογία έχει ως εξής: Επειδή η λέξις "΄Ελλην" είναι τής τρίτης κλίσεως λαμβάνομεν το θέμα της εκ τής γενικής πτώσεως ήτοι: τού "Έλ - ληνος". Έτσι δε έχομεν "Έλ" = Θεός και "ληνός" = μέρος τι τού εγκεφάλου. Άρα "Έλληνες" = τα παιδιά (οι υιοί) που εξήλθον (βγήκαν) εκ τού εγκεφάλου τού Θεού, ήτοι "οι υιοί τού Θεού"!!! 4. Εις το "Μεγάλο Λεξικό τών Ρημάτων", έκδ. Γεωργίου Κοντέου, Θεσ/νίκη 1992, τόμ. 1ος , σελ. 427 λέγει τα εξής: “Για την ετυμολογία τής λέξης Ελλάς - Έλλην πολλά έχουν λεχθεί: 1) Ο Κούρτιος προτείνει την προέλευση από το "σέλας" ( = φως) > σFελ - παραγωγική ή στενή σχέση με αυτό ( σελ-ήνη, είλ-η, έλ-η, έλ-ιος, ήλιος, ελ-άνη), 2) Ο Γερμανός φιλόλογος Willamowitz σχετίζει τη λέξη προς το ψελλίζω = σελλίζω > ελλός και έλωψ δηλωτικό χώρας βαρβαρόφωνων, που μιλούν ακατάληπτη γλώσσα. Έτσι και "Έλληνες" = βαρβαρόφωνοι, 3) η λέξη σχετίζεται προς τούς (Σ)ελλούς, ιερατικό σωματείο - και όχι λαό - τής Δωδώνης, που δρα στο ιερό τού Δία και που ελάχιστα ομιλεί, 4) Σχετίζεται περισσότερο προς το Ελλόπιον - Ελλοπία, όνομα χώρας εθνογραφικά ασταθούς, 5) Σχετίζεται με τη λέξη "έλλα" (= καθέδρα). Επομένως "Ελλάς"-"Έλληνες" = η χώρα τών αυτόχθονων, ντοπίων ανθρώπων. Η ετυμολογία αυτή είναι μάλλον ορθή. 6) Κατά τον Πρέβλιτς προέρχεται από τις λέξεις Έλλα - Έλλανες - Ελλοπία. Το όνομα εμφανίζεται για πρώτη φορά στον Όμηρο ως δηλωτικό μικρού τοπικού διαμερίσματος τής Αχαϊας Φθιώτιδας στη νότιο Θεσσαλία, η οποία κατοικούνταν από Μυρμιδόνες και ανήκε στο κράτος τού Πηλέα. Ως τότε υπήρχαν διαφορετικές, κατά έθνη, ονομασίες τών κατοίκων: Αργείοι, Αχαιοί, Δαναοί σε αντίθεση με τούς Πελασγούς. 5. Τέλος, ο διαπρεπής καθηγητής τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου τής Θεσ/νίκης ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ εις το βιβλίον του "Αι περιπέτειαι τών εθνικών ονομάτων τών Ελλήνων" έκδ. 1960 σελ.10-11 λέγει ότι: “Δεν είναι εύκολο να ετυμολογήσομεν το όνομα, διότι είναι δυνατόν να ευρεθούν πολυάριθμοι πιθαναί ρίζαι ως σαλ: προσεύχεσθαι (Σελλοί), σαλ: ξηραίνεσθαι (Σελινούς), σελ: φωτίζειν (σέλας), ελλ. ορεινός. Προσφάτως υπεστηρίχθη η υπόθεσις ότι το όνομα προήλθεν από πόλιν Ελλάδα (Ελλάς ροή: ορεινόν ρεύμα) κειμένην παρά τού Σπερχειού, ο οποίος εις τούς νεώτερους χρόνους ωνομάζετο Ελλάδα, όπως ωνομάζετο κατά την υπόθεσιν ταύτην και εις την αρχαιότητα. Βεβαίως τα ονόματα είναι αδιαχώριστα, αλλά δεν είναι δυνατόν να είπωμεν ποίον εκ τών δύο προηγήθη, ο Έλλην ή η Ελλάς. Πάντως εις την αρχαιότητα διετηρείτο παλαιοτάτη παράδοσις περί συνδέσμου τού φύλλου τών Ελλήνων με τούς Σελλούς, τούς ιερείς τής Δωδώνης τής Ηπείρου. Ο Όμηρος παρουσιάζει τον ηγεμόνα των Αχιλλέα προσευχόμενον προς τον Δωδωναίον Δία ως προς προγονικόν Θεόν: Ζεύ άνα, δωδωναίε, πελασγικέ, τηλόθι ναίων, Δωδώνης μεδέων δυσχειμέρου· aμφί δε Σελλοί σοι νέου σ’ υποφήται ανιπτόποδες χαμαιεύναι (ΙΛΙΑΣ ΙΙ 233-235) Εκεί δε απέστειλεν η παράδοσις και τον υιόν τούτου Νεοπτόλεμον δια να βασιλεύση. Εξ άλλου ο προσεκτικός Αριστοτέλης γράφει σαφέστερον: "και γαρ ούτος (ο κατακλυσμός) περί τον ελληνικόν εγένετο μάλιστα τόπον και τούτου περί την Ελλάδα την αρχαίαν. Αύτη δ’ εστίν η περί την Δωδώνην και τον Αχελώον…Ώκουν γαρ οι Σελλοί ενταύθα και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί νυν δε Έλληνες"”. (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ "Μετεωρολογικά" Α 3529) Εμείς δεν είμεθα εις θέσιν να είπωμεν ποία εκ τών ανωτέρω ερμηνειών είναι η ορθή".
Όπως παρατηρείς αγαπητέ μου φίλε Μ., αν πραγματικά θέλεις να πιστεύεις ότι η έρευνά σου είναι σωστή και σε βάθος, και ότι δεν δέχεσαι άκριτα αυτά που σου λένε, θα πρέπει να εργασθείς πολύ περισσότερο, στην εξακρίβωση τών ισχυρισμών ΟΛΩΝ, ιδιαιτέρως δε τών Νεο-παγανιστών, και πολύ περισσότερο ακραίων τέτοιων "ερευνητών", σαν τους ανωτέρω που εμπιστεύθηκες. Υπάρχουν πράγματα, στα οποία για να είμαστε συνεπείς, πρέπει να παραδεχθούμε ότι δεν έχουμε σίγουρες απαντήσεις, όπως η καταγωγή τού ονόματος τών Ελλήνων. Για μερικούς όμως είναι "σίγουρες" οι απαντήσεις, γιατί μόνο έτσι ικανοποιούν τα κόμπλεξ τους. (Μιλάμε για κόπλεξ κατωτερότητας που εμφύσησε στους Έλληνες η Δυτικότροπη παιδεία μας, της δήθεν "Πεφωτισμένης Δύσης", σε αντιπαράθεση με την δήθεν "Ψωροκώσταινα". Η ίδια αυτή Δύση, μας εμφύσησε ένα εθνικιστικό "αντίβαρο" στο κόπλεξ αυτό, για μια ΩΡΑΙΟΠΟΙΗΜΕΝΗ και ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΜΕΝΗ αρχαία Ελλάδα, και ένα δήθεν "κακό" Βυζάντιο, όπως θα δείξουμε αργότερα). Δεν είναι κακό να παραδεχθούμε ότι έχουμε ένα κόμπλεξ, (αν πραγματικά το έχουμε), και να εργασθούμε να το ξεπεράσουμε, μαθαίνοντας τα ΑΛΗΘΙΝΑ στοιχεία, και όχι αυτά που μας είπαν ορισμένοι. Για παράδειγμα, δες τι μας έγραψες: "νιώθω αγάπη προς την πραγματική Ελλάδα και ΟΧΙ αυτή που ζούμε σήμερα ως Ελλάδα (Ελλάδα σημαίνει φως και πέτρα)". Καταλαβαίνεις εδώ τι γράφεις; Το σκέφθηκες πραγματικά πριν το γράψεις; Ποια είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ Ελλάδα άραγε; Αυτή που "ζούμε σήμερα ως Ελλάδα", ή η υποτιθέμενη "Ελλάδα σημαίνει φως και πέτρα", τής φαντασίας τών Δαυλών, Φουράκηδων και Κεραμμυδάδων; Νομίζω ότι δεν θέλει πολλή σοφία, για να καταλάβει κάποιος ότι εδώ η "πραγματική Ελλάδα", είναι αυτή που ζούμε πραγματικά, και όχι η "νοητή", η "επιθυμητή" Ελλάδα, που έχουμε χτίσει στη φαντασία μας! Δηλαδή εδώ τι κάνεις; Αντικαθιστάς την πραγματικότητα με ένα ΟΡΑΜΑ, με μια "ιδέα", την οποία ονομάζεις "πραγματική", κλείνοντας τα μάτια στη σκληρή πραγματικότητα, στηριγμένος σε μία (από τις πολλές) πιθανές ερμηνείες τής λέξης Έλληνας! Δεν είναι αυτή ρεαλιστική αντιμετώπιση της αλήθειας φίλε μου! Στην αρχή έγραψες: "μου αρέσει να αναζητώ την Αλήθεια", και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το κάνεις πραγματικότητα, ξεκινώντας από την ίδια την πραγματικότητα, και όχι από ιδεολογήματα και σαθρές θεωρίες χωρίς καμία αποδεικτική αξία. Αλλά προς στιγμήν, ας υποθέσουμε ότι μεταξύ τών πολλών πιθανών ερμηνειών τής λέξης: "Έλληνας", η σωστή είναι αυτή που ανέφερες με τόση βεβαιότητα στην αρχή. Και τι μ' αυτό; Επειδή δηλαδή ονομάζεται έτσι ένα έθνος, σημαίνει ότι στην πραγματικότητα κατέχει και τις ιδιότητες τού ονόματός του; δηλαδή αν εμένα με λένε Νικόλαο, σημαίνει πράγματι ότι εκφράζω "την νίκη τού λαού"; Αν είναι δυνατόν! Ή ακόμα και αν οι Έλληνες έχουμε πράγματι "φως", (και πράγματι το έχουμε, ως Ορθόδοξοι, όσοι είμαστε αληθώς Χριστιανοί), αυτό άραγε μας ξεχωρίζει από τα άλλα έθνη, που κατέχουν και αυτά την ίδια φωτεινή παιδεία; Ή μήπως ΟΛΟΙ οι συμπατριώτες μας μετέχουν στο ίδιο φως; Δεν είναι το φως το καθενός μας προσωπική του υπόθεση, ανεξαρτήτως σε ποιο έθνος ανήκει; Αντιλαμβάνεσαι, πόσα λογικά άλματα έχει το σκεπτικό σου; Αντιλαμβάνεσαι, πόσο πρέπει να "βασανίσεις" τη σκέψη σου, μέχρι να μάθεις να "μη δέχεσαι αυτά που σου "σερβίρουν" χωρίς σκέψη"; Γι' αυτό στην αρχή σου είπα, ότι συχνά ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι σκεπτόμαστε ορθά, ότι ερευνούμε σε βάθος, ότι κατέχουμε κάποια γνώση, αλλά πλανώμαστε, επειδή δεν βρέθηκε κανείς να μας δείξει ΠΩΣ να σκεπτόμαστε συγκροτημένα, ή να μας δώσει σωστές πληροφορίες που αγνοούμε.
3. Περί "πατρώας θρησκείας" Μ. Δ.: Καταρχήν θα ήθελα να σας ρωτήσω αν εσείς ως Έλληνες νιώθετε ότι η σημερινή επίσημη θρησκεία του Ελληνικού κράτους είναι και η θρησκεία των προγόνων μας, η θρησκεία των πατεράδων μας δηλαδή ή αν η Θρησκεία των πατεράδων μας είναι η Χριστιανική Ορθόδοξη.
ΟΟΔΕ: Απαντώ λοιπόν στο πρώτο σου ερώτημα, αφού
ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα, που επίσης καταφανώς αγνοείς,
(κάτι που ενισχύει αυτό που παρατήρησα στην αρχή, ότι δηλαδή
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΣ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, έστω και αν
μεγάλωσες σε ευσεβή Χριστιανική οικογένεια). Το λέω αυτό επειδή: 1. Συγκαταλέγεις την Ορθοδοξία μεταξύ τών "θρησκειών". Όμως η Ορθοδοξία ΔΕΝ είναι θρησκεία, με τη συνήθη σημερινή έννοια τού όρου. Στην πραγματικότητα η Ορθοδοξία είναι ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ, όπως μπορείς να δεις να αναπτύσσεται σε αμέτρητα άρθρα στη σχετική μας ενότητα. Συνεπώς, πρέπει να καταλάβεις, ότι άλλο πράγμα εννοείς εσύ όταν μιλάς για "Ορθοδοξία", και άλλο πράγμα εμείς οι συνειδητά Ορθόδοξοι, που έχουμε μελετήσει, και αποδεχθεί την πίστη μας όπως πραγματικά είναι. 2. Αποκαλείς την Ορθοδοξία "επίσημη θρησκεία". Μόνο που η σωστή συνταγματική έκφραση είναι: "επικρατούσα θρησκεία". (Περισσότερα εδώ). Αυτό σημαίνει ότι η Ορθοδοξία, ("θρησκεία" κατά τον αγνοών νομοθέτη), δεν είναι τίποτα περισσότερο, από την πίστη τής πλειοψηφίας τού Ελληνικού λαού. Αυτό βεβαίως είναι πολύ διαφορετικό από τον όρο: "επίσημη θρησκεία", που φυσικά δεν αρμόζει σε ένα εθνικό κράτος σαν το δικό μας. 3. Απευθυνόμενος στην ΟΟΔΕ (η οποία είναι ομάδα, και μάλιστα διεθνής), γράφεις: "θα ήθελα να σας ρωτήσω αν εσείς ως Έλληνες νιώθετε ότι η σημερινή επίσημη θρησκεία του Ελληνικού κράτους είναι και η θρησκεία των προγόνων μας, η θρησκεία των πατεράδων μας". Όπως όμως αντιλαμβάνεσαι, δεν είναι δυνατόν να ισχύει αυτό για όλους μας. Ίσως ισχύει για την πλειοψηφία μας, όχι όμως για όλους μας! Για παράδειγμα, για εμένα που γεννήθηκα τρίτη γενιά σε Ρωσσελιστική ομάδα, δεν ισχύει. Ομοίως δεν ισχύει για άλλους συνεργάτες μας, που άλλος γεννήθηκε από γονείς Μουσουλμάνους, άλλος από Λουθηρανούς, άλλος από Πεντηκοστιανούς, ακόμα και από... Εωσφοριστές! Όπως αντιλαμβάνεσαι, αυτή είναι μια ερώτηση η απάντηση τής οποίας έχει διαφορετικό περιεχόμενο για τον καθένα από εμάς. Εγώ για παράδειγμα, (σε αντίθεση με εσένα), δεν θεώρησα κριτήριο αληθινότητας, το αν μια πίστη ήταν τών γονέων μου ή όχι. Η αλήθεια, δεν είναι συνάρτηση καταγωγής, αλλά ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΩΝ και λογικής συνοχής. Γι' αυτό και προσωπικά γελάω κάθε φορά που μου κάνουν αυτή την ερώτηση. Αν δηλαδή είχα γεννηθεί από Ινδιάνους τής Αμερικής, μήπως θα έπρεπε να προσεύχομαι στον Μεγάλο Μανιτού; Ή έπρεπε να παραμείνω στη θρησκεία τών γονέων μου, όταν ανακάλυψα ότι είναι απάτη; 4. Εάν πάλι η ερώτησή σου μεταλλαχθεί λίγο, και γίνει: "νιώθεις ότι η πίστη τών προγόνων τού σημερινού Ελληνικού κράτους είναι η Χριστιανική Ορθόδοξη;". Θα απαντούσα ευθαρσώς: "ναι". Γιατί για 2000 σχεδόν χρόνια, σε αυτή την πίστη βαπτίσθηκαν και μαρτύρησαν, και μεγαλούργησαν, και κήρυξαν στα πέρατα τού κόσμου, και Χαριτώθηκαν, η πλειονότητα τών Ρωμηών προγόνων μας. Άρα, έχοντας υπ' όψιν τις ανωτέρω επισημάνσεις, (και επειδή ξέρω "πού το πας", μια και την ίδια ερώτηση κάνουν όλοι σχεδόν οι Νεοπαγανιστές), επέτρεψέ μου να διορθώσω τη σκέψη σου στα εξής: α. Εφ' όσον η Ορθοδοξία είναι Επιστήμη και όχι θρησκεία, (μια και στηρίζεται στο πείραμα και στην επαλήθευση, και όχι σε τυφλή πίστη), τι σημασία έχει, αν ήταν ή αν δεν ήταν επιστήμη τών προγόνων μας; Σημασία έχει, αν η εφαρμογή της έχει αποτέλεσμα! Και αυτό είναι σαφώς αποδεδειγμένο, στα πρόσωπα τών αγίων μας, που με τη μέθοδο αυτή θεώθηκαν και φωτίσθηκαν (πραγματικά όμως, και όχι ετυμολογικά). Μήπως για παράδειγμα, πρέπει να πετάξουμε τους Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές, μόνο και μόνο, επειδή η κατασκευή τους, ΔΕΝ ήταν επιστήμη τών πατέρων μας; Τι είδους λογική είναι αυτή, που κρίνει την αλήθεια με την "εντοπιότητα" και την αρχαιότητα; β. Πόσος χρόνος άραγε, θεωρείται αρκετός, για να θεωρηθεί μια πίστη ως "προγονική"; Τα 2000 χρόνια τού Χριστιανισμού δεν είναι αρκετά κατά τη γνώμη σου; Και αν δεν είναι αυτά αρκετά, ΠΟΣΑ άραγε είναι αρκετά; Μήπως 5.000 χρόνια; Με ποιο κριτήριο θα κρίνουμε τον αριθμό αυτό; Και τι γίνεται πιο πίσω απ' αυτά τα χρόνια, στα οποία υπήρχαν θρησκείες άγνωστες σ' εμάς σήμερα; γ. Εφ' όσον ΚΑΜΙΑ θρησκεία, (όσο παλαιά και αν είναι), δεν μπορεί να αποδείξει ότι είναι η παλαιότερη, ποιος δικαιούται να μιλάει για ΕΓΚΥΡΗ "θρησκεία τών προγόνων του", και μάλιστα με αυθαίρετο μήκος ετών εντοπισμού της; δ. Η παλαιότητα, ή η αλήθεια και η ακρίβεια, κάνουν μια πίστη αληθινή; Τι λογικά άλματα είναι αυτά; ε. Τα έθνη είναι άραγε νεκρές οντότητες, απολιθωμένες στο παρελθόν; Δεν εξελίσσονται; Παραμένουν παγωμένα σε μια αρχαία λατρεία; Ποια λογική το επιβάλλει αυτό; Ή μήπως, δεν είναι γνωστές οι θρησκευτικές μεταλλάξεις που επήλθαν στην αρχαία προχριστιανική Ελληνική θρησκεία; Ή μήπως δεν είναι γνωστές οι διαφωνίες μεταξύ αρχαίων φιλοσόφων για την πίστη τών πατέρων τους; Μήπως έχουμε σήμερα τόση άγνοια για την "αρχαία πατρώα θρησκεία", που εξισώνουμε τις διαφορετικές εκδοχές της, απλοποιώντας την με τον όρο: "πατρώα θρησκεία"; Ορίστε μερικά παραδείγματα: στ. Και όταν μιλάμε για την "αρχαία Ελληνική θρησκεία", για ποια περιοχή τής Ελλάδος μιλάμε, και για ποια περίοδο; (με δεδομένο το ότι αυτή η λατρεία ήταν διαφορετική κατά περιοχή και περίοδο); Ποια "εκδοχή" τής αρχαιοελληνικής θρησκείας είναι νόμιμο να θεωρεί κάποιος ως "πατρογονική θρησκεία", απ' όλες αυτές τις ΑΛΛΗΛΟΣΥΓΚΡΟΥΟΜΕΝΕΣ εκδοχές της; Μήπως τελικά ήταν σωστό που οι αρχαίοι μας ειδωλολάτρες πρόγονοι κατέσφαξαν τους φιλοσόφους εκείνους, που αμφισβήτησαν την "πατρώα λατρεία" (όπως και τους Χριστιανούς); Ορίστε και μερικά στοιχεία γι' αυτές τις αμφισβητήσεις τής "πατρώας θρησκείας", από τους ιδίους μας τους προγόνους:
ζ. Μήπως οι θρησκευτικές καινοτομίες τών Φιλοσόφων, στη λατρεία τών προγόνων τους, ήταν ανεπίτρεπτες; Δεν ήταν άραγε πρόοδος, η οποιαδήποτε ΔΙΟΡΘΩΣΗ εσφαλμένων θέσεων τών προγόνων τους; Μήπως πρέπει ένα έθνος να μη χρησιμοποιεί αυτοκίνητα, επειδή οι πρόγονοί του γνώριζαν μόνο το γιαϊδουράκι; Μήπως πρέπει να δηλώσουμε "οπισθοδρομικοί", αρνούμενοι τη νεότερη (κατά τα τελευταία 2000 χρόνια), Χριστιανική πίστη τών Ελλήνων, μόνο και μόνο επειδή οι πρόγονοί τους γνώριζαν μόνο τα είδωλα; Οι δεσμοί που δόθηκαν εδώ πιο πάνω, είναι σαφέστατες αποδείξεις, αυτών τών καινοτομιών τών φιλοσόφων. η. Και πού θα θέσουμε τη διαχωριστική γραμμή, στα όρια τών αλλαγών που δικαιούται να κάνει ένας λαός, στη λατρεία τών προγόνων του; Με ποια κριτήρια; Εάν δηλαδή η Χριστιανική πίστη ήταν η ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ εκείνη τών προγόνων μας, που θεωρήθηκε ορθότερη, (την οποία μάλιστα την επέλεξαν, με τίμημα τη ζωή εκατομμυρίων αγίων Μαρτύρων που δολοφονήθηκαν από τους Παγανιστές), ποιοι είμαστε εμείς σήμερα, θα θεωρήσουμε ότι η οπισθοδρόμηση σε αυτή την πρόοδο, ήταν εσφαλμένη; Μήπως θα ήταν καλύτερα, να κρίνουμε για τους εαυτούς μας, με κριτήριο μόνο την αλήθεια, και όχι την εντοπιότητα ή την αρχαιότητα; θ. Και σε τελευταία ανάλυση, ποιος το είπε, ότι οι αρχαίοι θεοί τών αρχαίων μας Έλλήνων προγόνων, (όσων από εμάς είμαστε Έλληνες), ήταν... Ελληνικοί; Οι ίδιοι μας οι αρχαίοι πρόγονοι, είχαν διαφορετική γνώμη επ' αυτού! Οι ίδιοι μας οι πρόγονοι, δήλωναν ότι οι "θεοί" τους, ήταν ΞΕΝΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ! Ορίστε και οι σχετικές αποδείξεις:
Μήπως τελικά οι σύγχρονοι Νεοπαγανιστές, γνωρίζουν καλύτερα από τους αρχαίους μας προγόνους, την καταγωγή τών "θεών" εκείνων; ι. Αλλά όχι μόνο οι αρχαίοι "πατρώοι θεοί" δεν ήταν καθόλου πατρώοι, αλλά (ακόμα χειρότερα), οι σύγχρονες Νεο-παγανιστικές αντιλήψεις δεν είναι καθόλου "εντόπιες", που θέλουν την επιστροφή στην Κλασσική (μόνο) Ελλάδα (και μάλιστα Αθήνα και όχι Σπάρτη, για άλλους, ενώ για άλλους Σπάρτη και όχι Αθήνα...). Αυτές οι ιδέες, είναι ΥΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ σε αφελείς τής χώρας μας, από Δυτικές δυνάμεις, με σαφή πολιτικά συμφέροντα υποταγής τής χώρας μας, όχι μόνο κατά τους περασμένους 2,5 αιώνες, αλλά και σήμερα! Οι δε σημερινοί Νεο-παγανιστές, δεν είναι παρά μόνο τα "παπαγαλάκια" εκείνων, που κάνουν τη "βρωμοδουλειά" τής κατασυκοφάντησης τής Ρωμαϊκής ιστορίας τής χώρας μας, τής αποδυνάμωσης τής ισχυρότερης συνεκτικής δύναμης τού έθνους μας, (τής Εκκλησίας), σύμφωνα με το δόγμα Κίσιγκερ, τής αποχαύνωσης τού λαού με Παγανιστικές ιδεοληψίες, τής διαίρεσης τών σημερινών Ελλήνων σε "πατρώους" και "μη πατρώους", σε εξουδένωση τής ΠΙΟ ΛΑΜΠΡΗΣ παράδοσης τού κόσμου (που είναι η Χριστιανική), για να αντικατασταθεί με γελοίες αρχαίες θεωρίες και μύθους, σε υποταγή τού πραγματικά ΥΨΙΣΤΟΥ Ρωμαίικου φρονήματος τού λαού μας, σε κομπλεξικούς προσκυνητές τής εκφραγκευμένης Δύσης, σε εγκλωβισμό τού Πανανθρώπινου Ελληνικά εκφρασμένου Χριστιανικού πνεύματος σε μία Εθνικά μαντρωμένη οντότητα τού Ελλαδικού μόνο χώρου, σε κατακερματισμό τής Ρωμιοσύνης σε κρατίδια "Ελλήνων", "Μακεδόνων", "Κυπρίων", "Σέρβων", "Αλβανών", "Βουλγάρων", κλπ, κομμένων σε "μικρές μπουκιές", πρόθυμες για τα στομάχια τής Δυτικής παγκοσμιοποίησης. Για όποιον Νεοπαγανιστή δεν έχει καταλάβει τον πραγματικό σκοπό που εξυπηρετεί, αυτή είναι η θλιβερή αλήθεια. Ορίστε και τα τεκμήρια τών ανωτέρω ισχυρισμών:
Τέτοιο είναι το έγκλημα που επιτελούν οι σύγχρονοι αυτοί Νεοπαγανιστές "Εφιάλτες" στη χώρα μας, που φθάσαμε ενώ αυτοί συκοφαντούν την ιστορία μας, να κινδυνεύει να καπηλευθεί η ίδια η Ρωμαϊκή μας ταυτότητα από τους... Τούρκους! Ορίστε και τα τεκμήρια: Tο Bυζάντιο επανέρχεται AΛΛA ΣTHN... TOYPKIA! Όμως αρκετά είπαμε για το πρώτο αυτό μέρος τής απάντησής μας. Σου έχω δώσει αρκετά τεκμήρια ΓΙΑ ΑΡΧΗ, για να καταλάβεις σε τι ατραπούς σε έχει οδηγήσει η απερίσκεπτη αποδοχή τών όσων σου σερβίρισαν οι Νεοπαγανιστές. Ευτυχώς που πριν δηλητηριασθείς πλήρως από την απάτη τους και τις συκοφαντίες τους, έκανες την έξυπνη κίνηση ΝΑ ΨΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙΣ ανθρώπους που για χρόνια ερευνούμε και ελέγχουμε τους Νεοπαγανιστικούς ισχυρισμούς, και τις κρυφές τους παραμέτρους και σκοπούς.
Ολοκληρώνοντας την απάντησή μου στη πρώτη σου ερώτηση λοιπόν, επίτρεψέ μου αγαπητέ φίλε να συνοψίσω τα εξής: Πόσο λογικό είναι να κρίνεις την αληθινότητα μιας πίστης, ή μιας επιστήμης, με κριτήριο τη Γεωγραφία και την Παλαιότητα; Το βλέπεις αυτό λογικό; Και ποιος θέτει τα κριτήρια, πέραν τής ίδιας τής λογικής και της τεκμηρίωσης; Γιατί άραγε, εγώ, θα έπρεπε να μη βαπτισθώ Ορθόδοξος, και θα έπρεπε να παραμείνω στην Προτεσταντική θρησκεία τών γονιών μου, μόνο και μόνο επειδή ήταν για εμένα "θρησκεία τών πατέρων μου"; Νομίζω ότι κατάλαβες ήδη πολλά. Όμως δεν τελειώσαμε εδώ. Στο δεύτερο μέρος τής απάντησής μας προς εσένα, που θα δημοσιεύσουμε το συντομότερο δυνατό, έχουμε πολλά ακόμα να πούμε! |
Δημιουργία αρχείου: 1-7-2009.
Τελευταία ενημέρωση: 6-7-2009.