Νεοπαγανιστικές απάτες Απάντηση στις ψευδείς συκοφαντίες του Νεοπαγανισμού

Επιστροφή στις ενότητες: Ψευτοθεοί και Φιλόσοφοι

  Ο Πλάτωνας κατά του Ομήρου και του Αισχύλου

Αν αυτά που έγραψε ο Πλάτωνας κατά του Ομήρου και του Αισχύλου, τα έλεγε κάποιος Χριστιανός, οι Νεοπαγανιστές θα χάλαγαν τον κόσμο ότι είναι "ανθέλληνας", "σκοταδιστής", "εναντίον της αρχαιοελληνικής τέχνης", "εχθρός του πολιτισμού", και άλλα τέτοια. Για τον Πλάτωνα όμως σιωπούν. Μάλιστα, ενώ οι Παγανιστές ζητούν να διδάσκονται στα σχολεία εντατικά τα μαθήματα για την Ελληνική Μυθολογία, ο Πλάτωνας ζητάει να μη διδάσκονται, επειδή κάνουν κακό στους νέους! Μάλιστα ο Πλάτωνας τα θεωρεί και βλάσφημα για τους "θεούς", για όσα τους φορτώνουν, έστω και αν αυτά είναι συμβολικά!

Σε αντίθεση με τον Πλάτωνα, στο Βυζάντιο οι Χριστιανοί διδάσκονταν Όμηρο στις σχολές τους...

Ο Πλάτωνας, θεωρούσε την ιδανική του Πολιτεία, απαλλαγμένη από τα αίσχη των πράξεων των "θεών" της αρχαίας Ελλάδος. Μάλιστα γράφει ότι ακόμα και ως συμβολικές, αυτές οι πράξεις είναι απαράδεκτες για να διαβάζονται από τους νέους, γιατί τους ΔΙΑΦΘΕΙΡΟΥΝ. Αλλά ας τα δούμε κατ' ευθείαν από τον Πλάτωνα αυτά:

Αρχαίο Κείμενο Μετάφραση
Πλάτωνος Πολιτεία, βιβλίο 2

378d
τα παιδία ευθύς και γέρουσι και γραυσί, και πρεσβυτέροις γιγνομένοις και τους ποιητάς εγγύς τούτων αναγκαστέον λογοποιείν. Ήρας δε δεσμούς υπό υέος και Ηφαίστου ρίψεις υπό πατρός, μέλλοντος τη μητρί τυπτομένη αμυνείν, και θεομαχίας όσας Όμηρος πεποίηκεν ου παραδεκτέον εις την πόλιν, ούτ’ εν υπονοίαις πεποιημένας ούτε νευ υπονοιών. ο γαρ νέος ουχ οίός τε κρίνειν ότι τε υπόνοια και ό μή, αλλ’ ά αν τηλικούτος ων λάβη εν ταις δόξαις δυσέκνιπτά.

383a [3]
πολλά άρα Ομήρου επαινούντες, αλλά τούτο ουκ επαινεσόμεθα, την του ενυπνίου πομπήν υπό Διός τω Αγαμέμνονι: ουδέ Αισχύλου, όταν φη η Θέτις τον Απόλλω εν τοις αυτής
383b
γάμοις άδοντα ενδατείσθαι τας εάς ευπαιδίας νόσων τ' απείρους και μακραίωνας βίους, ξύμπαντά τα’ ειπών θεοφιλείς εμάς τύχας παιάν’ επηυφήμησεν, ευθυμών εμέ. Καγώ το Φοίβου θείον αψευδές στόμα
ήλπιζον είναι, μαντική βρύον τέχνη ο δ’ αυτός υμνών, αυτός εν θοίνη παρών, αυτός τάδ’ ειπών, αυτός εστιν ο κτανών τον παίδα τον εμόν.

 … Αλλά οι δεσμοί [1] της Ήρας από τον γιο της και το ρίξιμο [2] του Ηφαίστου από τον πατέρα (του) επειδή επρόκειτο να αμυνθεί την μητέρα του, που ξυλοκοπιόταν, και όσες θεομαχίες κατασκεύασε ο Όμηρος δεν πρέπει να είναι παραδεκτά εις την πόλη, ούτε αν γράφτηκαν αλληγορικά είτε όχι. Επειδή ο νέος δεν είναι τέτοιος ώστε να κρίνει ότι αυτό είναι αλληγορικό και αυτό δεν είναι, αλλά αυτά που θα λάβει (διδαχθεί), όντας τέτοιας ικανότητας, …

Αν και για πολλά επαινούμε τον Όμηρο, αλλά για τούτο δεν θα τον επαινέσουμε, για την αποστολή του ονείρου από τον Δία στον Αγαμέμνονα, ούτε και τον Αισχύλο (θα τον επαινέσουμε) όταν λέει η Θέτις ότι ο Απόλλωνας στους

γάμους της τραγουδούσε: ότι της πρόσφερε γέννηση καλών παιδιών που δεν γνωρίσουν αρρώστιες και θα ‘χουν μακραίωνη ζωή, «και αφού είπε σε όλα ότι η τύχη μου θα έχει την αγάπη των θεών, έψαλε παιάνα για να ευθυμήσω. Και εγώ ήλπιζα ότι του Φοίβου το θείο στόμα είναι αψευδές, που είναι γεμάτο με μαντική τέχνη. Αλλά όμως ο ίδιος (ο Φοίβος) που είπε τον ύμνο, που ήταν παρών στους γάμους, αυτός που αν και αυτά είπε, αυτός είναι που σκότωσε το παιδί το δικό μου» [4]
Υποσημειώσεις:
1. Ο Ήφαιστος έδεσε την μητέρα του την Ήρα στο θρόνο της με αόρατες αλυσίδες
2. Ο Δίας έριξε τον Ήφαιστο στην γη, με αποτέλεσμα να μείνει για πάντα κουτσός
3. Σε αυτό το χωρίο αναφέρεται και ο Καβάφης στο ποίημά του «Απιστία»
4. Ο Πάρης σκότωσε με βέλος τον Αχιλλέα με την βοήθεια του Απόλλωνα

  Οι Χριστιανοί ήξεραν και ξέρουν να εκτιμήσουν την τέχνη του Ομήρου και του Αισχύλου. Ήξεραν και ξέρουν να εκτιμούν τους συμβολισμούς των δύο αυτών καλλιτεχνών. Όμως πολλοί αρχαίοι Έλληνες, αρνούνταν αυτή την τέχνη, γιατί τη θεωρούσαν κακή επιρροή στους νέους, όταν οι αρχαίοι "θεοί", έδιναν τόσο κακά παραδείγματα!

Βέβαια οι Χριστιανοί, δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα, γιατί γνωρίζουν, ότι οι αρχαίοι δαίμονες, όχι μόνο αυτά, αλλά και πολύ χειρότερα έκαναν και κάνουν! Και αποδεχόμαστε τους ωφέλιμους συμβολισμούς, ενώ το "ήθος" της αρχαίας θρησκείας και τα έργα των αρχαίων δαιμόνων, είναι για εμάς και τα παιδιά μας, παραδείγματα ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗΝ!

Δημιουργία αρχείου:20-12-2004.

Τελευταία ενημέρωση: 21-12-2004.

ΕΠΑΝΩ