Οι εμφανέστατες αντιφάσεις τής Σκοπιάς περί τής ακριβούς λήξεως τών 70 ετών. Τα 70 έτη είναι έτη δουλείας ή ερημώσεως; Εξέταση τών χωρίων που επικαλείται η εταιρία Σκοπιά. Αγιογραφική αναίρεσις τού υπό εξέτασιν θέματος. Γεωργίου Τσιμπιρίδη

Αγία Γραφή και Ιστορικοί εναντίον Σκοπιάς

για την χρονολογία καταστροφής τής Ιερουσαλήμ το 587 π.Χ.

Γεωργίου Τσιμπιρίδη

8ο Μέρος

Γ. Τα 70 έτη είναι έτη δουλείας ή ερημώσεως; Εξέταση τών χωρίων που επικαλείται η εταιρία Σκοπιά.

Αγιογραφική αναίρεσις τού υπό εξέτασιν θέματος

4. Οι εμφανέστατες αντιφάσεις τής Σκοπιάς περί τής ακριβούς λήξεως τών 70 ετών

Εφόσον λοιπόν, κατά την Σκοπιά, τα εβδομήκοντα έτη λήγουν δύο έτη (537 π.Χ.) μετά την πτώση τής Βαβυλώνος (539 π.Χ.), άρα δεν είναι δυνατόν να ισχύει αυτό που αναφέρεται εις το ακόλουθο βιβλίο τής Οργανώσεως: «Στη διάρκεια αυτών των εβδομήντα χρόνων το έθνος του Ιούδα και αυτό του Ισραήλ έπρεπε να υπηρετήσουν τη δυναστεία των βασιλιάδων της Βαβυλώνας, και στο τέλος αυτών των εβδομήντα χρόνων ο Ιεχωβά θα ζητούσε λογαριασμό από το βασιλιά της Βαβυλώνας και από τους Χαλδαίους για την εσφαλμένη συμπεριφορά τους και θα τους τιμωρούσε για αυτήν. (Ιερεμίας 25:11-13)» (Ο παράδεισος αποκαθίσταται, κεφ.8, σελ.131, παρ.20).

Ούτε αυτό που αναφέρεται εις έτερον βιβλίο, ότι ΠΡΩΤΑ λήγουν τα εβδομήκοντα έτη ΚΑΙ ΜΕΤΑ γίνεται η ανταπόδοση εις τον βασιλέα τής Βαβυλώνος «Πρώτα-πρώτα, κατονομάζεται ο Ναβουχοδονόσορ ως ο δούλος που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά για να ερημώσει τον Ιούδα και τα γύρω έθνη, «και τα έθνη ταύτα θέλουσι δουλεύσει τον βασιλέα της Βαβυλώνος εβδομήκοντα έτη». Κατόπιν, θα έρθει η σειρά της Βαβυλώνας, και αυτή θα ‘ερημωθεί αιώνια’.—25:1-14.» (Όλη η Γραφή θεόπνευστος, σελ.127, παρ.20).

Από αυτές τις παραθέσεις και μόνο, διαπιστώνουμε την σύγχυση που επικρατεί εις τούς αρθρογράφους τής Σκοπιάς, ως προς το πότε ακριβώς λήγουν τα εβδομήκοντα έτη τής προφητείας τού Ιερεμίου. Παρομοία σύγχυση, αγαπητοί αναγνώστες, περί τού τί ακριβώς τελικά ήσαν τα εβδομήκοντα έτη τής προφητείας τού Ιερεμίου, θα απολαύσουμε, εις όλον της το μεγαλείο, και ολίγον παρακάτω εις το κεφάλαιο «Η ερμηνευτική Βαβέλ τής Σκοπιάς εις την εξήγηση τών εβδομήκοντα ετών», σελ.34

Τελικά ο Ιεχωβά δεν ζήτησε λογαριασμό από τον βασιλέα τής Βαβυλώνος εις το τέλος τών εβδομήκοντα ετών, όπως αναφέρει το βιβλίο Ο παράδεισος αποκαθίσταται, κεφ.8, σελ.131, παρ.20; Τελικά ο Ιεχωβά δεν ζήτησε λογαριασμό από τον βασιλέα τής Βαβυλώνος ούτε μετά την λήξη τών εβδομήκοντα ετών, όπως αναφέρει το βιβλίο Όλη η Γραφή θεόπνευστος, σελ.127, παρ.20, αλλά δύο έτη προ τού τέλους αυτών;;; (!!!) Τελικά εις ποίο κείμενο από όλα πρέπει να πιστέψουμε ότι λέγει την αλήθεια ‘ο πιστός και φρόνιμος δούλος’ και διοχετεύει το φως τού Ιεχωβά; Να ένα αίνιγμα το οποίο αναζητεί ικανοποιητική απάντηση από τούς ακολούθους τής Εταιρίας Σκοπιά!

Παρατηρούμε δηλαδή, αγαπητοί αναγνώστες, το εξής τραγελαφικό: Η Σκοπιά δεν έρχεται εις σαφήν αντίθεσιν ΜΟΝΟΝ προς την Αγίαν Γραφήν, αλλά και προς τα ΙΔΙΑ ΤΗΣ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ!!! Τα κείμενα που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι είναι εγκεκριμένα και προέρχονται από ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ!!!

Και το ότι τα έντυπα τής Σκοπιάς προέρχονται από τον ίδιο τον Ιεχωβά, όσο κι αν δεν το αποδέχεστε αυτό αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, φαίνεται ολοκάθαρα από την φωτογραφία εις την Σκοπιά 01.10.1987, σελ.10 όπου απεικονίζεται το χέρι τού Θεού να κρατάει τα εργοστάσια και τυπογραφεία τού ‘δούλου’, εκ τού Οποίου ρέουν αφθόνως τα εγκεκριμένα υπ’ Αυτού έντυπα εις τις αίθουσες Βασιλείας, απ’ όπου τα προμηθεύονται οι Ευαγγελιζόμενοι για να τα διανείμουν εις τον ‘αγρό’!