Ελληνικός Παρατηρητής τής Σκοπιάς

Φραγμός στην εκμετάλλευση της απειρίας των άλλων

Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Σύντομες μελέτες: Ιστορικά και Ψηφιακά Βιβλία

Εξέταση τών 70 ετών κατά το Ζαχαρίας 7: 1-5

 1. Ο Ζαχαρίας δηλώνει 587 π.Χ. για την πτώση τής Ιερουσαλήμ

Κι επειδή ίσως ένα χωρίο ίσον κανένα, σάς παραθέτουμε και δεύτερο χωρίο για να ισχυροποιηθεί το επιχείρημα, ότι ΚΑΙ η Αγία Γραφή συμφωνεί με τούς ιστορικούς, αλλά κάποιος άλλος αρνείται πεισματικά να συμμορφωθεί ΚΑΙ με το έναν ΚΑΙ με το άλλον!

«Εν τω τετάρτω έτει τού βασιλέως Δαρείου, έγινε λόγος Κυρίου προς τον Ζαχαρίαν τη τετάρτη τού εννάτου μηνός, τού Χισλεύ. 2. Και εξαπέστειλαν εις τον οίκο τού Θεού τον Σαρεσέρ, και τον Ρεγέμ-μέλεχ, και τούς ανθρώπους αυτών, δια να εξιλεώσωσι το πρόσωπον τού Κυρίου. 3. Να λαλήσωσι προς τούς ιερείς, τούς εν τω οίκω τού Κυρίου τών δυνάμεων, και τούς προφήτας, λέγοντες, Να κλαύσω εν τω μηνί τω πέμπτω, αποχωρησθείς, καθώς ήδη έκαμον τοσαύτα έτη; 4. Και έγινε λόγος Κυρίου τών δυνάμεων προς εμέ, λέγων, 5. Λάλησον προς πάντα τον λαόν τής γης, και προς τούς ιερείς, λέγων, Ότε ενηστεύετε και επενθείτε εν τω πέμπτω και εν τω εβδόμω μηνί τα εβδομήντα εκείνα έτη, ενηστεύετε τωόντι δι’ εμέ; δι’ εμέ»; (Ζαχ. 7:1-5 – Εβραϊκό Κείμενο, Μετάφραση Νεοφύτου Βάμβα, η υπογράμμιση δική μας)

«Επιπλέον, το τέταρτο έτος του Δαρείου τού βασιλιά, ήρθε ο λόγος τού Ιεχωβά στον Ζαχαρία, την τέταρτη ημέρα τού ένατου μήνα, δηλαδή τού Χισλέβ. ² Και η Βαιθήλ έστειλε τον Σαρασάρ και τον Ρεγέμ-μέλεχ και τούς άντρες του για να απαλύνουν το πρόσωπο τού Ιεχωβά, ³ λέγοντας στους ιερείς που ανήκαν στον οίκο τού Ιεχωβά τών στρατευμάτων και στους προφήτες, ναι, λέγοντας: «Να κλάψω τον πέμπτο μήνα, τηρώντας αποχή, όπως έκανα όλα αυτά τα χρόνια;» ⁴ Και ο λόγος τού Ιεχωβά τών στρατευμάτων συνέχισε να έρχεται σε εμένα, λέγοντας: ⁵ «Πες σε όλο το λαό τού τόπου και στους ιερείς: “Όταν νηστεύατε και γινόταν θρήνος τον πέμπτο μήνα και τον έβδομο μήνα, και αυτό επί εβδομήντα χρόνια, μήπως πράγματι νηστεύατε για εμένα, ναι για εμένα»; (Ζαχ. 7: 1-5 - Μ.Ν.Κ. η υπογράμμιση δική μας)

ΚΑΙ εις τα χωρία αυτά, τα εβδομήντα έτη που αναφέρονται, η Σκοπιά τα ερμηνεύει ως έτη ερημώσεως τής Ιερουσαλήμ (Ξύπνα 08.05.1972 σελ.27, Αγγλ.έκδ. και 22.09.1972, σελ.27, Ελλ.έκδ.).

Ευρισκώμεθα εις το τέταρτο έτος τού Δαρείου τού Υστάσπους, δηλαδή εις το 517/516 π.Χ. (Ενόραση, τόμ.1, σελ.1047), όταν ερωτώνται οι ιερείς τού Ναού εάν πρέπει να συνεχιστεί η νηστεία τού πέμπτου και εβδόμου μηνός που είχαν καθιερώσει όλα αυτά τα χρόνια από την πτώση τής πόλεως. Η μεν νηστεία τού 5^ου μήνα ήτο εις ένδειξη πένθους για την καταστροφή τής Ιερουσαλήμ από τον Ναβουζαραδάν, τον αρχισωματοφύλακα τού Ναβουχοδονόσορος (Ιερ. 52:12-13, Β΄ Βασ. 25:8-9), η δε νηστεία τού 7^ου μήνα ήτο εις ένδειξιν πένθους για την δολοφονία τού Γεδαλία, τού κυβερνήτου που είχε τοποθετήσει ο Ναβουχοδονόσορ, και τής πλήρους ερημώσεώς της (Ιερ. 41:1-3, Β΄ Βασ. 25:22-25].

Συμφώνως, λοιπόν, προς τα χωρία 3 και 5 τού κεφ.7 τού Ζαχαρία, η νηστεία εσυνεχίζετο κάθε έτος, επί 70 έτη χωρίς διακοπή, έως και εκείνη την ώρα που ερωτήθη ο Θεός, μέσω τών ιερέων, δηλαδή μέχρι και εις το τέταρτο έτος τού Δαρείου!

Αφού η νηστεία και το πένθος εσυνεχίζοντο κάθε χρόνο, επί 70 έτη, χωρίς διακοπή, έως και την στιγμή που ερωτήθησαν οι ιερείς τού Ναού, δηλαδή έως και τον έννατο μήνα τού τετάρτου (4^ου) έτος τού Δαρείου τού Υστάσπους, δηλαδή έως και τον Νοέμβριο τού 517 π.Χ. (εφόσον είδαμε ότι ο ενδέκατος μήνας τού 2^ου έτους τού Δαρείου αντιστοιχεί προς τον Φεβρουάριο τού 519 π.Χ.), άρα η νηστεία και το πένθος άρχισαν ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΤΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΑΦΗ Η ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΔΗΛΑΔΗ 70 ΕΤΗ ΝΩΡΙΤΕΡΑ!!!

Άρα, προσθέτοντας 70 έτη εις το 517 π.Χ., ευρίσκουμε, με μαθηματική ακρίβεια, το έτος ενάρξεως τής νηστείας και τού πένθους τών Εβραίων, άρα και ΤΟ ΕΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ αφού αυτά τα δύο Τ Α Υ Τ Ι Ζ Ο Ν Τ Α Ι!!!

Η Σκοπιά, δηλαδή, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, φοβάται να μην κάνετε τον παραπάνω λογικότατο συλλογισμό και καταλήξετε εις την εξής απλούστατη μαθηματική πράξη: 517 + 70 = 587 π.Χ. ως το έτος ενάρξεως νηστείας, πένθους και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ υπό τού Ναβουχοδονόσορος, όπως ΑΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΟΜΟΦΩΝΩΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΠΛΗΝ ΤΗΣ ΒΙΒΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΥΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΣΚΟΠΙΑ!

Κι επειδή η Σκοπιά δεν θέλει με τίποτα οι ακόλουθοί της να κάνουν αυτόν τον απλό συλλογισμό, έχει πέσει με τα μούτρα εις το να θολώνει συνεχώς τα νερά γράφοντας τα εξής:

«Όταν οι εξόριστοι Ιουδαίοι νήστευαν στη διάρκεια των εβδομήντα χρόνων ερήμωσης της γης του Ιούδα και επίσης στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων από τότε που το υπόλοιπο είχε επιστρέψει στην πατρίδα του, μήπως νήστευαν πράγματι για τον Ιεχωβά;» (Ο Παράδεισος Αποκαθίσταται, κεφ.14, σελ.237, παρ.9, η υπογράμμιση δική μας)

Εις το ανωτέρω κείμενο, η Σκοπιά μάς λέγει, ότι εκτός από τα 70 έτη ερημώσεως τής Ιερουσαλήμ, οι Ιουδαίοι νήστευαν και εις την διάρκεια όλως αυτών τών χρόνων που είχαν επιστρέψει στην πατρίδα τους! Ξέρετε, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, γιατί ‘ο δούλος’ αναγκάζετε να γράψει, ότι η νηστεία συνεχίζετο ακόμη και μετά την απελευθέρωσή κι επιστροφή τους στην πατρίδα; Διότι πιέζεται από την φρασεολογία και διατύπωση τού κειμένου:

«Να κλάψω τον πέμπτο μήνα, τηρώντας αποχή, όπως έκανα όλα αυτά τα χρόνια;» ⁴ Και ο λόγος τού Ιεχωβά τών στρατευμάτων συνέχισε να έρχεται σε εμένα, λέγοντας: ⁵ «Πες σε όλο το λαό τού τόπου και στους ιερείς: “Όταν νηστεύατε και γινόταν θρήνος τον πέμπτο μήνα και τον έβδομο μήνα, και αυτό επί εβδομήντα χρόνια, μήπως πράγματι νηστεύατε για εμένα, ναι για εμένα»; (Ζαχ. 7: 1-5 - Μ.Ν.Κ)

Εφόσον όμως ‘ο δούλος’ γράφει, ότι η νηστεία εσυνεχίζετο όλα τα χρόνια ακόμη και μετά την απελευθέρωση κι επιστροφή εις την πατρίδα, έως εννοείται τότε που ερωτήθησαν οι ιερείς τού Ναού, δηλαδή τον Νοέμβριο τού 517 π.Χ., τότε δεν ομιλούμε περί 70 ετών νηστείας και πένθους, όπως λέγει το κείμενο, αλλά περί 90 ετών, εφόσον έχουμε:

607 π.Χ. – 517 π.Χ. = 90 έτη!!!

Τελικά, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, έως πότε θα συνεχίζουν κάποιοι να κοροϊδεύουν και να παροδηγούν αυτούς που τούς εμπιστευθήκαν την σωτηρία τους;

 2. Το αβίαστο συμπέρασμα που εξάγεται από τα ΖΑΧ. 1:7-12 και 7:1-5

Εν κατακλείδι λοιπόν, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, διαπιστώνουμε, ότι τα Ζαχ. 1:7-12 και 7:1-5 αμφότερα είναι ισχυρότατες αποδείξεις, ότι το έτος 587 π.Χ. είναι η ορθή χρονολογία τής καταστροφής τής Ιερουσαλήμ. Ο πιο εύκολος και πλέον ευθύς τρόπος διαβάσματος τών Ζαχ.1:7-12 και 7:1-5, μάς βοηθάει να κατανοήσουμε, ότι αμφότερα τα χωρία ευρίσκονται εις εμφανέστατη σύγκρουση με την ερμηνεία που δίδει η Εταιρία Σκοπιά εις τα περίφημα εβδομήντα έτη!

Ο άγγελος, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, ερώτησε τον Θεό: «Και ο άγγελος τού Κυρίου απεκρίθη, και είπε, Κύριε τών δυνάμεων, έως πότε δεν θέλεις σπλαχνησθή συ την Ιερουσαλήμ, και τας πόλεις τού Ιούδα....» (Ζαχ. 1:12 Εβρ.)

Ερωτούμε κι εμείς με την σειράς μας την Εταιρία Σκοπιά:

«Έως πότε θα συνεχίζετε να ΔΙΑΣΤΡΕΦΕΤΕ τις Γραφές; Έως πότε θα συνεχίζετε να ΠΑΡΟΔΗΓΕΙΤΕ και να ΠΛΑΝΑΤΕ αυτούς που σάς εμπιστεύθηκαν; Έως πότε δεν θα έχετε φόβο Θεού για τις ψυχές που σάς εμπιστεύθηκαν για την σωτηρία τους κι εσείς ΤΙΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ; Έως πότε;;;»

Βλέπετε, λοιπόν, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, ότι ΚΑΙ Η ΓΡΑΦΗ συμφωνεί με τούς ιστορικούς ως προς το έτος τής καταστροφής τής Ιερουσαλήμ;

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ;

Τα συμπεράσματα μπορεί να τα εξάγει ο καθένας από μόνος του.

Για μία ακόμη φορά, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, αναδεικνύεται το αβάσιμο τών ισχυρισμών τής Εταιρίας Σκοπιά. Αποδεικνύεται, από την Γραφή πλέον, η καταστροφή τής Ιερουσαλήμ το 587 π.Χ., άρα δικαιώνονται οι κοσμικοί ιστορικοί, τούς οποίους ΣΚΟΠΙΜΩΣ η Οργάνωση παρουσιάζει ως αναξιόπιστους εις τα μάτια τών ακολούθων της, προκειμένου να στηρίξει το αστήρικτο 607 π.Χ., κι έτσι καταρρέει το οικοδόμημά της περί δήθεν Β΄ Παρουσίας τού Χριστού εις το 1914. Δεν άρχισε λοιπόν το 1914 καμία Παρουσία τού Χριστού και ο δήθεν ‘πιστός και φρόνιμος δούλος’ δεν έχει βεβαίως διορισθεί από ΚΑΝΕΝΑΝ, πόσο μάλλον από τον Ιησού Χριστό εφόσον δεν ήρθε τότε! Εν κατακλείδι λοιπόν, το ‘ευαγγέλιο’ τής Σκοπιάς αποδεικνύεται ψευδέστατο, και συμφώνως προς το στόμα τού Χριστού, τον θεηγόρο Παύλο, ο κήρυξ τοιούτου ‘ευαγγελίου’ υπάγεται εις ΑΝΑΘΕΜΑ!

«αλλά και εάν ημείς ή άγγελος εξ ουρανού ευαγγελίζηται υμίν παρ’ ό ευηγγελισάμεθα υμίν, ανάθεμα έστω. 9. ως προειρήκαμεν, και άρτι πάλιν λέγω, ει τις υμάς ευαγγελίζεται παρ’ ό παρελάβετε, ανάθεμα έστω.» (Γαλ. 1:8-9)

«Αλλά και εάν εμείς ή άγγελος από τον ουρανό σάς κηρύττει ευαγγέλιο διαφορετικό απ’ αυτό που σάς κηρύξαμε, να είναι αναθεματισμένος! Όπως προείπαμε, και τώρα πάλι λέγω: ‘Όποιος σάς κηρύττει ευαγγέλιο διαφορετικό απ’ αυτό που παραλάβατε, να είναι αναθεματισμένος’!».