Ελληνικός Παρατηρητής τής Σκοπιάς

Φραγμός στην εκμετάλλευση της απειρίας των άλλων

Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Σύντομες μελέτες: Ιστορικά και Ψηφιακά Βιβλία

Το διάταγμα τού Κύρου. Έγινε το 537 π.Χ. όπως λέει η Σκοπιά;

 1. Ο ισχυρισμός τής Σκοπιάς για το 537 π.Χ.

Όταν ο Κύρος εισέβαλε νικηφόρα εις την Βαβυλώνα, εξέδωσε ένα διάταγμα με το οποίο επέτρεψε εις τούς αιχμαλώτους Ιουδαίους να επιστρέψουν εις την πατρίδα τους και ν’ ανοικοδομήσουν τον Ναό τους. Η χρονική στιγμή (537 π.Χ.) κατά την οποίαν ο λαός τού Ιούδα (πλέον συγκεκριμένως η πρώτη ομάδα εκ τού μετοικησθέντος λαού) επέστρεψε και ‘συνηθροίσθη ως είς άνθρωπος εις Ιερουσαλήμ’ (ΕΣΔΡΑ Γ:1), θέτοντας ταυτοχρόνως τα θεμέλια τού θυσιαστηρίου τών ολοκαυτωμάτων, για την Εταιρία Σκοπιά είναι σπουδαιοτάτης σημασίας, διότι σηματοδοτεί το τέλος τής ερημώσεως τής πόλεως κι άρα το τέλος τών προφητευμένων υπό τού Ιερεμίου 70 ετών. Ας διαβάσουμε όμως και την ομολογία τής ίδιας τής Σκοπιάς για την σπουδαιότητα τής συγκεκριμένης ημερομηνίας.

«This date (σημ. 537 π.Χ.) plays a very important role for all Bible students, for by it we can fix the time of the beginning of the desolation of the land of Judah and the beginning of the ‘times of the Gentiles’, or, ‘the appointed times of the nations’. Luke 21:24» (Σκοπιά, 15.09.1965, σελ.567-568) δηλ.

«Η ημερομηνία αυτή παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο για όλους τούς Σπουδαστές της Γραφής, διότι από αυτήν δυνάμεθα να καθορίσουμε το χρόνο τής ενάρξεως τής ερημώσεως τής γης τού Ιούδα και την έναρξιν τών ‘καιρών τών εθνών’, ή, ‘τών προσδιορισμένων καιρών τών εθνών’»

Κατά την Σκοπιά λοιπόν αυτό το έτος επιστροφής και λήξεως τών 70 ετών είναι το 537 π.Χ. εις το οποίο προσθέτει τα περίφημα 70 έτη για να καταλήξει εις την έναρξιν τής ερημώσεως και καταστροφής τής Ιερουσαλήμ, δηλαδή το 607 π.Χ. Εν συνεχεία εις το 607 π.Χ. προσθέτει 2.520 έτη για να καταλήξει εις το 1914 ως έτος λήξεως ‘τών καιρών τών εθνών’ και Β΄ Παρουσίας Χριστού.

Εάν λοιπόν η πρώτη ομάδα Ιουδαίων δεν επέστρεψε εις την Ιερουσαλήμ κατά την διάρκεια τού 537 π.Χ., τότε αυτομάτως καταρρέει το 1914 και μαζί με αυτό η ιδιότητα τής Σκοπιάς ως ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ καθώς και ο ισχυρισμός, ότι αποτελεί την μόνη αληθινή θρησκεία (Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον Παράδεισο στη γη, έκδ.1982, σελ.193, παρ.8), όπως επίσης καταρρέει και το πιστεύω ότι μόνον το Κυβερνών Σώμα έχει την εξουσία να εξηγεί την Αγία Γραφή (Σκοπιά 01.10.1986, σελ.24-25). (Για τις κυριώτερες δογματικές διδασκαλίες που συμπαρασύρει η μη Έλευση τού Χριστού εις το 1914 δύναται ο αναγνώστης να διαβάσει το κεφ. «Ποιές δογματικές διδασκαλίες καταρρέουν εκ τής μη Ελεύσεως τού Χριστού εις το 1914», σελ.7 τής παρούσης μελέτης)

Δηλαδή για να το εκφράζουμε κι αλλιώς, το 1914 ισχύει ΜΟΝΟΝ εις την περίπτωση που ισχύει το 537 π.Χ.! ΕΑΝ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ (537), ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ (1914) !!!

Εις το συγκεκριμένο λοιπόν κεφάλαιο, αγαπητοί αναγνώστες, θα προσπαθήσουμε να αποδείξουμε, δι’ ενός ακόμη ετέρου ανεξαρτήτου τρόπου, ότι η ημερομηνία που προτείνει η Σκοπιά ως έτους καταστροφής τής Ιερουσαλήμ (607 π.Χ.) είναι εις τον αέρα, για τον απλούστατο λόγο, ότι αδυνατεί να αποδείξει το πότε ακριβώς επέστρεψαν οι Ιουδαίοι εις την Ιερουσαλήμ. (Εννοείται βεβαίως, ότι καταχρηστικώς αποδεχόμεθα το σκεπτικό τής Σκοπιάς περί λήξεως εβδομηκονταετούς περιόδου κατά την επιστροφή τών Ιουδαίων εις την Ιερουσαλήμ. Ως γνωστόν εις την ημετέραν μελέτην έως τώρα απεδείξαμε, ότι τα 70 έτη ΟΥΔΕΜΙΑΝ σχέση έχουν με τον Ιούδα, αλλά με την Βαβυλώνα, κι έληξαν με την πτώση τού βασιλέα της κι όχι δύο έτη αργότερα, όπως βολεύει την Εταιρία Σκοπιά.)

 2. Υποθέσεις και πιθανολογίες τής Σκοπιάς για το διάταγμα

Είπαμε ανωτέρω, ότι η Σκοπιά αδυνατεί να αποδείξει τον ακριβή χρόνο επιστροφής τών Ιουδαίων εις την Ιερουσαλήμ, διότι η Γραφή δεν αναφέρει ποίαν συγκεκριμένη χρονική στιγμή, κατά το 1^ον έτος τής βασιλείας του, εξέδωσε ο Κύρος το περίφημο διάταγμα επιστροφής τών Εβραίων. Κι επειδή αγνοείται το ακριβές χρονικό διάστημα, η Σκοπιά αναγκάζεται εκ τών πραγμάτων, όταν κάνει λόγο γι’ αυτό, να ομιλεί συνεχώς υποθετικά και πιθανολογικά!!! Ομιλεί δηλαδή συνεχώς κάνοντας χρήση τών ‘πρέπει’, ‘εάν’, ‘πιθανό’ και ‘πιθανώς’

Ας αναγνώσουμε όμως τα ίδια της τα κείμενα για να διαπιστώσουμε τού λόγου το ασφαλές. Ας ξεκινήσουμε από την Σκοπιά που ήδη παραθέσαμε για την σπουδαιότητα τού 537 π.Χ., υπογραμμίζοντας ταυτοχρόνως σημαντικές έννοιες:

«Therefore, the decree of Cyrus must have been made toward the close of winter and the beginning of spring of 537 B.C.E... In this case Cyrus’ decree must have been made before this latter date that is, late in the year 538 or early in 537 B.C.E» (Σκοπιά, 15.09.1965, σελ.567 και υποσημείωση) δηλ.

«Συνεπώς, το διάταγμα τού Κύρου πρέπει να εξεδόθη προς το τέλος τού χειμώνα και την αρχή τής Άνοιξης τού 537 π.Χ….Εις αυτήν την περίπτωση το διάταγμα τού Κύρου πρέπει να εξεδόθη πριν από την τελευταία αυτή ημερομηνία, δηλαδή αργά το 538 π.Χ. ή νωρίς το 537 π.Χ.»

«Therefore Cyrus’ issuing of the decree for the return of the Jews must have taken place before April, 537 B.C.» (Σκοπιά, 01.02.1955, σελ.94) δηλ.

«Συνεπώς η έκδοση τού διατάγματος τού Κύρου για την επιστροφή τών Εβραίων πρέπει να έλαβε χώρα πριν από τον Απρίλιο, 537 π.Χ.»

«Όπως αναφέρεται δε στο λήμμα ΚΥΡΟΣ, είναι πολύ πιθανό ότι το διάταγμα εκδόθηκε το χειμώνα του 538 Π.Κ.Χ. ή προς την άνοιξη του 537 Π.Κ.Χ» (Ενόραση, τόμ.2, σελ.1323 και Βοήθημα για κατανόηση τής Βίβλου, έκδ.1971, σελ.333)

«Το διάταγμα του Κύρου πρέπει να εκδόθηκε προς το τέλος του 538 Π.Κ.Χ. ή στις αρχές του 537 για δύο λόγους. Η ερήμωση έπρεπε να διαρκέσει μέχρι να τελειώσει το 70ό έτος, και οι απελευθερωμένοι Ισραηλίτες δεν θα ταξίδευαν λογικά μέσα στο βροχερό χειμώνα, όπως θα συνέβαινε αν το διάταγμα είχε εκδοθεί μερικούς μήνες νωρίτερα. Πιθανώς εκδόθηκε στις αρχές της άνοιξης του 537 Π.Κ.Χ., ώστε να έχουν οι Ιουδαίοι τη δυνατότητα να ταξιδέψουν κατά τη διάρκεια της εποχής της ξηρασίας, να φτάσουν στην Ιερουσαλήμ και να στήσουν το θυσιαστήριο την πρώτη ημέρα του έβδομου μήνα (Τισρί) του έτους 537 Π.Κ.Χ., στις 29 Σεπτεμβρίου σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο.—Εσδ 3:2-6.» (Ενόραση, τόμ.1, σελ.1006 και Βοήθημα για κατανόηση τής Βίβλου, έκδ.1971, σελ.558)

«Με βάση το Βιβλικό υπόμνημα, το διάταγμα του Κύρου για την απελευθέρωση των Ιουδαίων και την επιστροφή τους στην Ιερουσαλήμ πιθανότατα εκδόθηκε στα τέλη του 538 ή στις αρχές του 537 Π.Κ.Χ.» (Ενόραση, τόμ.2, σελ.177 και Βοήθημα για κατανόηση τής Βίβλου, έκδ.1971, σελ.410)

«Αν το διάταγμα του Κύρου εκδόθηκε αργά στο πρώτο έτος της βασιλείας του, οι Ιουδαίοι θα μπορούσαν εύκολα να έχουν γυρίσει στην πατρίδα τους τον έβδομο μήνα (Τισρί) όπως λέει ο Έσδρας 3:1· αυτό θα ήταν τον Οκτώβριο του 537 π.Χ.» (Ελθέτω η βασιλεία σου, έκδ.1982, σελ.189)

«Όπως φαίνεται, αυτό το διάταγμα το εξέδωσε στα τέλη του 538 Π.Κ.Χ. ή στις αρχές του 537 Π.Κ.Χ» (Όλη η Γραφή είναι Θεόπνευστος και Ωφέλιμος, σελ.85, παρ.3)

Γιατί δεν μάς λένε οι αρθρογράφοι από πού φαίνεται, ότι το διάταγμα ο Κύρος το εξέδωσε αργά εις το 1ο έτος τής βασιλείας του, όπως ισχυρίζονται ανωτέρω εις το βιβλίο Ελθέτω η βασιλεία σου, έκδ.1982, σελ.189; Κι αφού είναι σίγουροι ότι το διάταγμα εξεδόθη αργά εις το 1ο έτος τής βασιλείας του, γιατί εις την 1^ην έκδοσιν τού βιβλίου «Όλη η Γραφή Θεόπνευστος και Ωφέλιμος» (την οποίαν ευθύς κατωτέρω παραθέτουμε) αναφέρουν, ότι το διάταγμα εξεδόθη ‘στην διάρκεια τού 538’ ή ‘κάποιον καιρό πριν από την άνοιξη τού 537’; Γιατί τέτοια αοριστολογία; Μήπως τότε, δηλ. το 1971, δεν ήσαν σίγουροι και το ‘φως’ ήρθε αργότερα, δηλ. το 1982;

«Στο επόμενο έτος, που άρχιζε το 538, ο Κύρος άρχισε το πρώτο του πλήρες έτος ως παγκόσμιος άρχων, και στην διάρκεια αυτού τού έτους, κάποιον καιρό πριν από την άνοιξη τού 537, ο Κύρος ‘διεκήρυξε δι’ όλου τού βασιλείου αυτού’, εξουσιοδοτώντας τούς Ιουδαίους ν’ αναβούν εις Ιερουσαλήμ και ανοικοδομήσουν τον οίκο τού Ιεχωβά» (Όλη η Γραφή είναι Θεόπνευστος και Ωφέλιμος, έκδ.1971, σελ.85, παρ.3)

Η σύγχυση δε τής Σκοπάς είναι εις τέτοιον βαθμό, που εις το Βοήθημα για κατανόηση τής Βίβλου γράφει, ότι το διάταγμα τού Κύρου εξεδόθη ‘εντός δύο ετών’!!!

«Within two years Cyrus issued his famous decree permitting nearly 50.000 captives to return to Jerusalem» (Βοήθημα για κατανόηση τής Βίβλου, έκδ.1971, σελ.178)

Βέβαια την γκάφα τους την διέγνωσαν και την διόρθωσαν ως εξής, όταν μετά από μερικά έτη εξεδόθη το αντίστοιχον τού ‘Βοηθήματος για κατανόηση τής Βίβλου’, το ‘Ενόραση’:

«Στο πρώτο έτος του Κύρου, μετά την κατάληψη της Βαβυλώνας, ο Κύρος εξέδωσε το περίφημο διάταγμα με το οποίο επέτρεπε σε μια ομάδα που περιλάμβανε 42.360 άντρες, εκτός από τους πολλούς δούλους και τους επαγγελματίες τραγουδιστές, να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ» (Ενόραση, τόμ.1, σελ.428)

Εις τις ανωτέρω λοιπόν παραπομπές, είναι εμφανέστατη η αβεβαιότητα τής Σκοπιάς ως προς τον ακριβή χρόνο τής εκδόσεως τού διατάγματος τού Κύρου. Πιθανότατα, λοιπόν, μάς λέγει η Σκοπιά, ο Κύρος εξέδωσε το διάταγμά του εις το τέλος τού 1^ου έτους τής βασιλείας του. Αυτό το χρονικό διάστημα η Σκοπιά το εντοπίζει εις το τέλος τού 538 π.Χ. με αρχή 537 π.Χ. Αυτό αυτομάτως σημαίνει, ότι η Σκοπιά υιοθετεί (υπονοώντας κατ’ επέκτασιν και τον Έσδρα) το Περσικό σύστημα μετρήσεως τών βασιλικών ετών που περιλαμβάνει έτος ενθρονίσεως. Αυτό άλλωστε παραδέχεται και εις την ακόλουθη παραπομπή:

«If we proceed according to the cuneiform inscriptions, rather than the Bible, we have to take the position that Darius the Mede and Cyrus the Persian reigned concurrently for a time. According to this, the accession year (an incomplete lunar year) of Cyrus as king of Babylon began on October 23 of 539 B.C.E., when he entered the city (by day) after its capture by his troops. Hence his first regnal year (a full lunar year) began on Nisan 1 of 538 B.C.E., or on March 17/18 of 538 B.C.E., Gregorian time. The cuneiform tablet entitled ‘Strassmaier, Cyrus No. 11’ mentions Cyrus’ first regnal year. By this tablet it is calculated that this year began March 17/18, 538 B.C.E., and it ended on March 4/5 of 537 B.C.E., Gregorian time. So Cyrus’ second regnal year began the next day, on March 5/6, 537 B.C.E. In this case Cyrus’ decree must have been made before this latter date that is, late in the year 538 or early in 537 B.C.E.» (Σκοπιά, 15.09.1965, σελ.567) δηλ.

«Εάν προχωρήσουμε συμφώνως προς τις σφηνοειδείς επιγραφές, παρά με την Αγία Γραφή, πρέπει να υποστηρίξουμε τη θέση ότι ο Δαρείος ο Μήδος και ο Κύρος ο Πέρσης βασίλευσαν ταυτοχρόνως για κάποιο χρονικό διάστημα. Συμφώνως προς αυτήν (την θέση), το έτος ενθρονίσεως (ένα ημιτελές σεληνιακό έτος) τού Κύρου, ως Βασιλεύς τής Βαβυλώνος, άρχισε εις τις 23 Οκτωβρίου τού 539 π.Χ., όταν εισέβαλε εις την πόλη, μετά την κατάληψή της από τα στρατεύματά του. Συνεπώς το πρώτο του βασιλικό έτος (ένα πλήρες σεληνιακό έτος), άρχισε εις την 1^η Νισάν τού 538 π.Χ., ή εις τις 17/18 Μαρτίου τού 538 π.Χ., κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Η σφηνοειδής πινακίδα που ονομάζεται ‘Strassmaier, Cyrus No.11’ αναφέρει το 1^ο βασιλικό έτος τού Κύρου. Από αυτή την πινακίδα υπολογίζεται, ότι αυτό το έτος άρχισε εις τις 17/18 Μαρτίου τού 538 π.Χ. και τελείωσε εις τις 4/5 Μαρτίου τού 537 π.Χ., κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Έτσι το 2^ο βασιλικό έτος τού Κύρου άρχισε την επομένη ημέρα, εις τις 5/6 Μαρτίου τού 537 π.Χ. Εις αυτήν την περίπτωση το διάταγμα τού Κύρου πρέπει να εξεδόθη πριν από αυτή την τελευταία ημερομηνία, δηλαδή αργά το έτος 538 ή νωρίς το 537 π.Χ.»

 3. Σύγχυση και αντιφάσεις τής Σκοπιάς για το 1ο έτος τού Κύρου

Χρησιμοποιούσαν οι συγγραφείς τής Αγίας Γραφής το Περσικό σύστημα μετρήσεως ετών βασιλέων;

Εις τις παραπομπές όμως που θα ακολουθήσουν ευθύς αμέσως, θα διακρίνουμε άλλες τινές αντιφάσεις, εις τα ίδια της τα κείμενα, ως προς το 1^ο έτος τού Κύρου, το συγκεκριμένο διάταγμα και το πότε ακριβώς εξεδόθη.

«Στο εδάφιο Δανιήλ 9:1 το Βιβλικό υπόμνημα κάνει λόγο για «το πρώτο έτος του Δαρείου», το οποίο μπορεί να παρεμβλήθηκε ανάμεσα στην πτώση της Βαβυλώνας και «στο πρώτο έτος του Κύρου» ως ηγεμόνα της Βαβυλώνας. Αν ήταν όντως έτσι, αυτό θα σήμαινε ότι ο συγγραφέας πιθανώς θεωρούσε πως το πρώτο έτος του Κύρου άρχισε στα τέλη του έτους 538 Π.Κ.Χ. Ωστόσο, αν θεωρήσουμε ότι ο Δαρείος κυβερνούσε τη Βαβυλώνα ως αντιβασιλιάς, οπότε η βασιλεία του ήταν παράλληλη με τη βασιλεία του Κύρου, τότε το πρώτο βασιλικό έτος του Κύρου, κατά το βαβυλωνιακό έθος, θα άρχιζε τον Νισάν του 538 και θα ολοκληρωνόταν τον Νισάν του 537 Π.Κ.Χ.» (Ενόραση, τόμ.2, σελ.177)

Aς αναλύσουμε όμως λίγο την ανωτέρω παραπομπή να δούμε τί ακριβώς θέλουν να μάς πουν οι αρθρογράφοι. Εις το ΔΑΝ.Θ:1 γίνεται λόγος περί του 1^ου έτους τού Δαρείου. Εάν όμως παρεμβάλλεται ο Δαρείος, με ένα ξεχωριστό έτος βασιλείας του, μεταξύ πτώσεως Βαβυλώνος και 1^ου έτους Κύρου, τότε αυτομάτως το 1^ο έτος τού Κύρου (και μάλιστα εις την καλύτερη περίπτωση που δεν λάβουμε υπ’ όψει έτος ενθρονίσεως για τον Δαρείο) αρχίζει να λαμβάνει χώρα εις τα τέλη τού 538 π.Χ. με τέλη 537 π.Χ., κάτι βεβαίως που τινάζει εις τον αέρα την θεωρία τής Σκοπιάς περί επιστροφής τών Ιουδαίων εις την Ιερουσαλήμ τον Τισρί (Σεπτέμβριο) τού 537 π.Χ. δηλαδή ΠΡΟ τού τέλους τού 537 π.Χ.!

Οπότε εν τοιαύτη περιπτώσει η Σκοπιά, για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, αναγκάζεται να ΤΑΥΤΙΣΕΙ το 1^ο έτος τού Δαρείου με αυτό τού Κύρου με την δικαιολογία, ότι η βασιλεία τού Δαρείου ήτο παράλληλη με την βασιλεία τού Κύρου. Άρα το τελικό συμπέρασμα που εξάγουμε αβιάστως από την ανωτέρω παραπομπή τού Ενόραση είναι ότι το 1^ο έτος τού Δαρείου ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ με το 1^ο έτος τού Κύρου και αυτό δεν είναι άλλο από αυτό που αρχίζει από τον Νισάν τού 538 π.Χ. και ολοκληρώνεται τον επόμενο Νισάν τού 537 π.Χ. Κρατάμε το συμπέρασμα αυτό, αγαπητοί αναγνώστες, διότι θα το αντιπαραβάλλουμε με τις αμέσως επομένες παραπομπές που ακολουθούν.

«Daniel, at Babylon, speaks of the ‘first year of Darius the son of Ahasuerus of the seed of the Medes, who had been made king over the kingdom of the Chaldeans.’ (Dan. 9:1; 11:1; 6:1, 6, 9, 25, 28) The liberation decree was not made in this year, for it was in this year that Daniel studied the release to come at the end of the seventy years. (Dan. 9:1-18) So with at least one year and possibly a part of a second year for Darius the Mede, the first year of King Cyrus the Persian may not have begun until the year 538 B.C.E., to extend into the following year, 537 B.C.E….Therefore, the decree of Cyrus must have been made toward the close of winter and the beginning of spring of 537 B.C.E» (Σκοπιά, 15.09.1965, σελ.567 η υπογράμμιση δική μας) δηλ.

«Ο Δανιήλ, εις την Βαβυλώνα, κάνει λόγο περί τού ‘πρώτου έτους τού Δαρείου τού υιού τού Ασσουήρου, εκ τού σπέρματος τών Μήδων, όστις εβασίλευσεν επί το βασίλειον τών Χαλδαίων’ (Δαν. 9:1; 11:1; 6:1, 6, 9, 25, 28). Το διάταγμα τής απελευθερώσεως δεν εξεδόθη αυτό το έτος, διότι ήταν εις αυτό το έτος που ο Δανιήλ εννόησε, ότι η απελευθέρωση θα ήρχετο εις το τέλος τών εβδομήκοντα ετών (Δαν. 9:1-18). Έτσι με τουλάχιστον ένα έτος και ενδεχομένως (πιθανώς) ένα μέρος ενός δευτέρου έτους για τον Δαρείο τον Μήδο, το πρώτο έτος τού βασιλέως Κύρου τού Πέρση μπορεί να μην έχει αρχίσει έως το έτος 538 π.Χ., (μπορεί) να επεκτείνεται εις το επόμενο έτος, 537 π.Χ….Συνεπώς, το διάταγμα τού Κύρου πρέπει να εξεδόθη προς το τέλος τού χειμώνα και την αρχή τής Άνοιξης τού 537 π.Χ.»

«The reign of Darius I was brief; mention of ‘the first year’ of his reign infers he was king for at least a full year. (Dan. 9:1; 11:1) Cyrus followed him on the throne by late 538 and Jehovah’s prophet Daniel continued in his high office…Cyrus acceded to the throne and ‘in the first year’ of his reign, at least before the spring of 537, ‘Jehovah roused the spirit of Cyrus.’ He issued the famous edict permitting the Jews to return and rebuild Jehovah’s temple» (Σκοπιά, 15.08.1968, σελ.493, παρ.22 Αγγλ.έκδ. και Σκοπιά, 15.11.1968, σελ.685, παρ.22 Ελλ.έκδ. η υπογράμμιση δική μας) δηλ.

«Η βασιλεία τού Δαρείου Α΄ ήταν σύντομη· Η μνεία ‘του πρώτου έτους’ της βασιλείας του υπονοεί ότι ήταν βασιλεύς τουλάχιστον ένα πλήρες έτος. (Δαν. θ΄1- ια΄1). Τον διεδέχθη στο θρόνο ο Κύρος προς το τέλος του 538 και ο προφήτης του Ιεχωβά Δανιήλ εξακολούθησε να παραμένη στην υψηλή θέσι του...Ο Κύρος ανέβηκε στο θρόνο και ‘στο πρώτο έτος’ τής βασιλείας του, τουλάχιστον πριν από την Άνοιξη τού 537, ‘ο Ιεχωβά διήγειρε το πνεύμα τού Κύρου’. Εξέδωσε το περίφημο διάταγμα επιτρέποντας στούς Ιουδαίους να επιστρέψουν και να ανοικοδομήσουν τον Ναό τού Ιεχωβά».

Εις τις ανωτέρω δύο παραπομπές (Σκοπιά, 15.09.1965, σελ.567 και Σκοπιά, 15.08.1968, σελ.493, παρ.22 Αγγλ.έκδ. (αντίστοιχη Ελλ. έκδ. Σκοπιά, 15.11.1968, σελ.685, παρ.22), η Οργάνωση μάς λέει εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που διαβάσαμε εις το Ενόραση.

1^ον) Εις τις ανωτέρω Σκοπιές μάς λέγει εμφανέστατα, ότι το διάταγμα τής απελευθερώσεως τών Ιουδαίων δεν εξεδόθη εις το 1^ον έτος τού Δαρείου! Συμφώνως όμως προς το Ενόραση, αυτό το έτος αρχίζει από Νισάν 538 π.Χ. έως Νισάν 537 π.Χ.! Άρα, ούτε εις αυτό το έτος, μάς λέγει εδώ η Σκοπιά, εξεδόθη το διάταγμα τού Κύρου!!!

2^ον) Εάν το διάταγμα δεν εξεδόθη εις το 1^ον έτος τού Δαρείου (που κατά το Ενόραση ταυτίζεται με το 1^ον έτος τού Κύρου εφόσον συμβασιλεύουν), τότε ποίο άλλο έτος τού Κύρου εξεδόθη το διάταγμα εκτός από το 1^ον όπως μαρτυράει η Γραφή;

3^ον) Εμφανέστατα οι ανωτέρω Σκοπιές αναφέρουν, ότι ο Δαρείος ο Μήδος είχε ένα ξεχωριστό και ανεξάρτητο έτος βασιλείας από τον Κύρο, κι ενδεχομένως παραπάνω από ένα έτος (μάλλον οι αρθρογράφοι πρέπει να εννοούν, ότι ξεπερνάει το έτος εάν λάβουμε υπ’ όψει και τούς μήνες τής ενθρονίσεώς του). Αυτή όμως η δήλωση έρχεται εις καταφανέστατη αντίθεση με την δήλωση τού Ενόραση που όπως είδαμε ΤΑΥΤΙΖΕΙ το 1^ον έτος βασιλείας αμφοτέρων τών βασιλέων!

4^ον) Εις τις ανωτέρω Σκοπιές δηλώνεται ευθαρσώς, ότι το 1^ον έτος τού Κύρου μπορεί να μην έχει αρχίσει ούτε μέσα εις το 538 π.Χ. και ενδέχεται να επεκτείνεται ακόμη και εις το 537 π.Χ.! Εάν όμως ισχύει κάτι τέτοιο, τότε αναιρούνται ΟΛΑ σχεδόν τα προαναφερθέντα έντυπα τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά τα οποία κάνουν λόγο περί εκδόσεως τού διατάγματος εις το ΤΕΛΟΣ τού 1^ου έτους τού βασιλέως Κύρου!!!

5^ον) Εφόσον δηλώνεται ευθαρσώς, ότι ο Κύρος διεδέχθη τον Δαρείο (Σκοπιά, 15.08.1968, σελ.493, παρ.22 Αγγλ.έκδ. και Σκοπιά, 15.11.1968, σελ.685, παρ.22 Ελλ.έκδ.), τότε εμφανέστατα δεν ταυτίζεται πλέον το 1^ο έτος τού Δαρείου με το αντίστοιχο τού Κύρου, αλλά θεωρείται ξεχωριστό έτος βασιλείας, το οποίο ξεκινάει από την αρχή (Άνοιξη) τού 538 π.Χ. και τελειώνει την Άνοιξη τού 537 π.Χ., ΤΟΤΕ, λένε οι αρθρογράφοι, ξεκίνησε το πρώτο έτος τής βασιλείας τού Κύρου, το οποίο επεκτείνεται μέσα εις όλο το 537 π.Χ. Εφόσον το 1^ο έτος τού Κύρου επεκτείνεται εντός τού 537 π.Χ. κι εφόσον το διάταγμά του εξεδόθη εις την Άνοιξη, δηλαδή εις την αρχή τού 537 π.Χ. τότε το διάταγμα εξεδόθη εις ΤΗΝ ΑΡΧΗ τής βασιλείας του και ΟΧΙ εις το ΤΕΛΟΣ του, όπως αναφέρουν τα περισσότερα έντυπά που παραθέσαμε!!!

Θαυμάστε, αγαπητοί αναγνώστες, την ΣΥΓΧΥΣΗ και την ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΒΑΒΕΛ που επικρατεί εις τον ‘πιστό και φρόνιμο δούλο’! Το ένα έντυπο έρχεται εις ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ με το άλλο, κι ύστερα η Σκοπιά προσπαθεί παντοιοτρόπως να πείσει τούς ακολούθους της, ότι τα έντυπά της προέρχονται από τον Ιεχωβά!

(Και το ότι τα έντυπά της προέρχονται από τον ίδιο τον Θεό [όσο κι αν αυτό δεν το δέχονται οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά], φαίνεται ολοκάθαρα από την φωτογραφία εις την Σκοπιά 1.10.1987, σελ.10 όπου απεικονίζεται το χέρι τού Θεού να κρατάει τα εργοστάσια και τυπογραφεία τού ‘δούλου’, εκ τού οποίου ρέουν αφθόνως τα εγκεκριμένα υπ’ Αυτού έντυπα εις τις Αίθουσες Βασιλείας, απ’ όπου τα προμηθεύονται οι Μάρτυρες για να τα διανείμουν εις τον ‘αγρό’!)

Το 1^ο έτος τού Κύρου εκτείνεται από την Άνοιξη (1^η Νισάν) τού 538 π.Χ. έως την Άνοιξη τού 537 π.Χ. Εάν όμως ο Έσδρας ακολούθησε την Εβραϊκή μέθοδο μετρήσεως τών ετών, δηλαδή μετρώντας το έτος ενθρονήσεως ως το 1^ο έτος, τότε μάλλον υπολογίζει το 539/538 π.Χ. ως το 1^ο έτος τού Κύρου.

4. Ο κύλινδρος τού Κύρου: Η μοναδική πηγή για τον χρόνο τού διατάγματος

Πρόκειται για έναν πέτρινο κύλινδρο μήκους 23cm και διαμέτρου 11cm, που ανεκαλύφθη εις την περιοχή τής Βαβυλώνος το 1878, από τον Ασσύριο αρχαιολόγο Hormuz Rassam εις τα θεμέλια τού Εσαγίλα, τού κύριου ναού τής Βαβυλώνος, όπου και είχε τοποθετηθεί. Χρονολογείται μεταξύ 538 και 529 π.Χ. Η γραφή που φέρει είναι σφηνοειδής και αναφέρει σε πρώτο πρόσωπο τα εξής για τον Πέρση βασιλιά Κύρο:

• Είναι ο πανίσχυρος βασιλιάς όλου του κόσμου και των εθνών και πέτυχε τα κατορθώματά του με τη βοήθεια του θεού Μαρδούκ.

• Αναφέρει τα διατάγματα που εξέδωσε για την επιστροφή τών εικόνων διαφόρων θεών, που είχαν προσκομιστεί ως λάφυρα εις την Βαβυλώνα, εις τους κατάλληλους ναούς κάθε υποτεταγμένου λαού καθώς επίσης και διατάγματα για βοήθεια αποκατάστασης τών ναών τών διαφόρων λαών και επιστροφή τών ανθρώπων εις τις πατρίδες των.

Το πλέον πιθανό λοιπόν είναι, ότι το διάταγμα επιστροφής τών Εβραίων εις την Ιερουσαλήμ να ήτο ένα μέρος από την γενική απελευθέρωση εξορισθέντων ανθρώπων διαφόρων εθνικοτήτων. Αυτό όμως που έχει σημασία, αγαπητοί αναγνώστες, είναι ότι το κείμενο υπαινίσσεται, ότι ο Κύρος εξέδωσε το διάταγμά του, όχι πολύ μετά την πτώση τής Βαβυλώνος.

Ο συγκεκριμένος λοιπόν κύλινδρος αποκαλύπτει ότι ο Κύρος, σχεδόν αμέσως μετά την κατάληψη τής Βαβυλώνος, εξέδωσε ένα διάταγμα που επέτρεπε εις τούς διαφόρων εθνικοτήτων ανθρώπους, που είχαν εξορισθεί εις την Βαβυλώνα, να επιστρέψουν εις τις αντίστοιχες χώρες τους. Το δε κείμενο που αναφέρεται εις το διάταγμα, ευρίσκεται εις την γραμμή 22 κι έχει ως εξής:

«When I entered Babylon as a friend…As to the inhabitants of Babylon [they saw their] hearts con[tent] (because) [I abolished] the yoke which was against their (social) standing. I brought relief to their dilapidated housing, putting (thus) an end to their (main) complaints» (James B. Pritchard, Ancient Near Eastern Texts Relating to the Old Testament, Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 1950, σελ.316, η υπογράμμιση δική μας) δηλ.

«Όταν εισήλθον εις την Βαβυλώνα ως φίλος... Ως προς τούς κατοίκους τής Βαβυλώνος [αυτοί είδαν] τις καρδιές τους ευχαριστημένες (επειδή) [κατήργησα] τον ζυγό ο οποίος υπήρχε εις βάρος τής (κοινωνικής) τους καταστάσεως. Έφερα ανακούφιση εις την ετοιμόρροπη στέγασή τους, δίνοντας [έτσι] ένα τέλος στα κυριότερα παράπονά τους».

Η επίμαχη πρόταση «Όταν εισήλθον εις την Βαβυλώνα ως φίλος» εις άλλες μεταφράσεις έχει ως εξής: «When I went as harbinger of peace i[nt]o Babylon» δηλαδή «Όταν πήγα ως προάγγελος ειρήνης εις την Βαβυλώνα» (Μετάφραση υπό Irving Finkel, Assistant Keeper in the British Museum, Department of the Middle East http://www.britishmuseum.org/explore/highlights/article_index/c/cyrus_cylinder_-_translation.aspx) και «When I entered Babylon in a peaceful manner» δηλαδή «Όταν εισήλθον εις την Βαβυλώνα κατά ειρηνικό τρόπο» (Mordechai Cogan, The Context of Scripture Vol. II: Monumental Inscriptions from the Biblical World, έκδ.W.H. Hallo and K.L. Younger, 2003, Leiden and Boston).

Ως γνωστόν ο Κύρος κατέλαβε την Βαβυλώνα χωρίς οι υπερασπιστές τής πόλεως να προβάλλουν την παραμικράν αντίστασιν, χάριν εις το τέχνασμα που έκανε με την εκτροπή τών υδάτων τού Ευφράτου ποταμού. Γι’ αυτόν δε τον λόγο και ο Κύλινδρος αναφέρει περί ειρηνικής εισόδου τού Κύρου εις την Βαβυλώνα.

Η δε Σκοπιά, όταν παραπέμπει εις το διάταγμα τού Κύρου, δεν αναφέρει την συγκεκριμένη λεπτομέρεια, ότι δηλαδή η απελευθέρωσις τών αλλοεθνών κατοίκων τής Βαβυλώνος υπό τού Κύρου, έλαβε χώρα μόλις ο Κύρος εισήλθε νικητής εις αυτήν, παρά αναφέρει μόνον το κείμενο τού διατάγματος, π.χ.

«Το γεγονός ότι ένα τέτοιο διάταγμα θα ήταν σε αρμονία με την πολιτική αυτού του άρχοντος επιβεβαιώνεται από την περιγραφή του Κυλίνδρου του Κύρου. Εκεί αναφέρεται ότι ο Κύρος είπε: «Επέστρεψα σε [ωρισμένες προηγουμένως αναφερόμενες] ιερές πόλεις στην άλλη πλευρά του Τίγρητος, τους ναούς οι οποίοι ήσαν ερειπωμένοι επί αρκετό καιρό, τις εικόνες τις οποίες (χρησιμοποιούσαν) όταν ζούσαν εκεί και κατεσκεύασα γι’ αυτούς μόνιμους ναούς. (Επίσης) συνεκέντρωσα όλους τους (προηγούμενους) κατοίκους των και τους έκαμα να επιστρέψουν στους τόπους της κατοικίσεώς των.»—Αρχαία Κείμενα της Εγγύς Ανατολής του Ιακώβου Μ. Πρίτσαρτ, έτος 1955 σελ. 316». (Σκοπιά, 01.01.1977, σελ.26)

«Το 1879 ο Χ. Ράσσαμ, κάνοντας ανασκαφές στη Βαβυλώνα για λογαριασμό του Βρετανικού Μουσείου, ανακάλυψε αυτό που είναι γνωστό σαν ο Κύλινδρος του Κύρου, που είναι σκαλισμένος με σφηνοειδή γραφή. Το 1970 βρέθηκε ένα πρόσθετο απόσπασμα που ανήκει στον κύλινδρο αυτό. Έτσι αποκαταστάθηκε άλλο ένα μέρος του κειμένου. Τι δείχνουν τα συμπεράσματα από τη μετάφραση του κειμένου; Σε ό,τι αφορά την Ασούρ και τα Σούσα, την Αγάδη και την Εσνούνα . . . καθώς και την περιοχή των Γουτίων, των οποίων οι ναοί είναι ερειπωμένοι εδώ και πολλά χρόνια, έδωσα πίσω στις ιερές αυτές πόλεις, που βρίσκονται στην άλλη πλευρά του Τίγρη, τις εικόνες που ήταν εκεί και ίδρυσα γι’ αυτές μόνιμους ναούς. (Επίσης) συγκέντρωσα όλους τους πρώην κατοίκους τους και (τους) επέστρεψα στους τόπους της διαμονής τους». (Ξύπνα, 08.12.1983, σελ.4)

«Η αρχαιολογία έχει πιστοποιήσει ότι αυτό το διάταγμα ήταν σε αρμονία με την πολιτική του Κύρου. Σ’ έναν πήλινο κύλινδρο που βρέθηκε στα ερείπια της Βαβυλώνας, ο Κύρος λέει: Έδωσα πίσω σε (αυτές) τις ιερές πόλεις . . . των οποίων οι ναοί βρίσκονταν ερειπωμένοι για πολύ καιρό, τα ομοιώματα τα οποία ζούσαν παλιά εκεί μέσα και ίδρυσα μόνιμους ναούς γι’ αυτά. Συγκέντρωσα (επίσης) όλους τους (πρώην) κατοίκους τους και (τους) έδωσα πίσω τη γη τους» (Σκοπιά, 15.03.1988, σελ.27)

Όπως φαίνεται από το βιβλίο τού Έσδρα, οι Εβραίοι, οι οποίοι ανταποκρίθησαν εις το διάταγμα, άρχισαν αμέσως να οργανώνονται για το ταξίδι τής επιστροφής (ΕΣΔΡΑ Α:5-Β:70), και ‘τον έβδομον μήνα’ (Τισρί) είχαν φθάσει εις τις πόλεις τους. Το κείμενο εις τον Έσδρα φαίνεται να εννοεί, ότι όλα αυτά συνέβησαν κατά την διάρκεια τού 1^ου έτους τού Κύρου (ΕΣΔΡΑ Α:1-Γ:1). Οι περισσότερες αυθεντίες συμπεραίνουν, ότι αυτό συνέβη εις το Φθινόπωρο τού 538 π.Χ. και όχι εις το 537 π.Χ., όπως επιμένει η Σκοπιά (όρα π.χ. Dr. T. C. Mitchell, The Cambridge Ancient History, τόμ. III:2, Β΄ έκδ. Cambridge: Cambridge University Press, 1991, σελ.430–432, Elias Bickerman, Studies in Jewish and Christian History, Leiden: E. J. Brill, 1976, σελ.72–108, Keith N. Schoville, Ezra-Nehemiah, The College Press NIV Commentary, 2001, σελ.64).

Η Εταιρία Σκοπιά όμως δεν δύναται να δεχθεί το 538 π.Χ. ως έτος επιστροφής τών Εβραίων εις την Ιερουσαλήμ, διότι αυτό θα μετακινούσε την έναρξη τής εβδομηκονταετούς περιόδου πίσω εις το 608 π.Χ., με επακόλουθο την ανατροπή τού υπολογισμού της περί ‘τών καιρών τών εθνών’ και Β΄ Παρουσίας Χριστού εις το 1914!