Ελληνικός Παρατηρητής τής Σκοπιάς

Φραγμός στην εκμετάλλευση της απειρίας των άλλων

Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Σύντομες μελέτες: Ιστορικά και Ψηφιακά Βιβλία

Εξέταση τών 70 ετών κατά το Ζαχαρίας 1: 7, 12

Η "χαριστική βολή" τού Ιερού Κειμένου στο βασικότερο δόγμα "τού Πιστού και Φρονίμου Δούλου": Η ίδια η Αγία Γραφή πλέον επιβεβαιώνει και συμφωνεί με τους κοσμικούς Ιστορικούς ότι το 587 π.Χ. είναι το έτος καταστροφής τής Ιερουσαλήμ και καταρρίπτει πανηγυρικά την ψευδοδιδασκαλία τής Σκοπιάς περί τού 607 π.Χ. και τη δήθεν Β΄ Παρουσία τού Χριστού το 1914!!!

 1. Τι λέει το εξεταζόμενο χωρίο

«Εν τη εικοστή τετάρτη ημέρα τού ενδεκάτου μηνός, όστις είναι ο μην Σαβάτ, εν τω δευτέρω έτει τού Δαρείου, έγινε λόγος Κυρίου προς Ζαχαρίαν, τον υιόν τού Βαραχίου, υιού τού Ιδδώ, τον προφήτην, λέγων....Και ο άγγελος τού Κυρίου απεκρίθη, και είπε, Κύριε τών δυνάμεων, έως πότε δεν θέλεις σπλαχνησθή συ την Ιερουσαλήμ, και τας πόλεις τού Ιούδα, κατά τών οποίων ηγανάκτησας τα εβδομήκοντα ταύτα έτη;» (Ζαχ. 1:7, 12 – Εβραϊκό Κείμενο, Μετάφραση Νεοφύτου Βάμβα).

«Την εικοστή τετάρτη ημέρα του ενδεκάτου μήνα, δηλαδή του μήνα Σεβάτ, στο δεύτερο έτος του Δαρείου, ήρθε ο λόγος του Ιεχωβά στον Ζαχαρία, το γιο του Βερεχία, γιου του Ιδδώ, τον προφήτη, λέγοντας...Ο άγγελος του Ιεχωβά, λοιπόν, απάντησε και είπε: «Ιεχωβά τών στρατευμάτων, ως πότε εσύ δεν θα δείχνεις έλεος στην Ιερουσαλήμ και στις πόλεις τού Ιούδα, τις οποίες είχες σε κατάκριση αυτά τα εβδομήντα χρόνια;» (Ζαχ. 1:7, 12 – Μ.Ν.Κ.)

Ένας άγγελος ρωτάει τον Κύριο, ενώ έχουν ήδη συμπληρωθεί 70 χρόνια από τότε που άρχισε η οργή Του εναντίον τής Ιερουσαλήμ και τού Ιούδα, έαν πρόκειται να την σπλαχνιστεί ή αν θα συνεχίσει να είναι οργισμένος, παρόλο που συμπληρώθησαν 70 έτη οργής και αγανακτήσεως.

Βεβαίως η Εταιρία Σκοπιά, η οποία έχει αναγάγει εις επιστήμη την ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ κι ΑΛΛΟΙΩΣΗ καίριων σημείων τής Γραφής που διατρανώνουν και ξεσκεπάζουν τις πλάνες που διδάσκει, υποστηρίζει ότι εδώ γίνεται λόγος για τα έτη τής Βαβυλωνίου αιχμαλωσίας, για τα 70 έτη ερημώσεως τής πόλεως, κι όχι για άλλα έτη, για έτη δηλαδή οργής και αγανακτήσεως τού Θεού (Ξύπνα 08.05.1972 σελ.27, Αγγλ.έκδ. και 22.09.1972, σελ.27, Ελλ.έκδ., ‘Ο Παράδεισος Αποκαθίσταται’, κεφ.8, σελ.132, παρ.21). Βέβαια εάν τολμήσει να παραδεχθεί κάτι τέτοιο γκρεμίστηκε αυτομάτως το 1914 και το οικοδόμημα τού ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ τινάσσεται εις τον αέρα!

 2. Το τέχνασμα που επινόησε η Σκοπιά για να παραπλανήσει τους αναγνώστες

Εις το κείμενο που ακολουθεί, αγαπητοί αναγνώστες, έχουμε υπογραμμίσει την απέλπιδα προσπάθεια τής Εταιρίας Σκοπιά προκειμένου να μπερδέψει τούς ακολούθους της, όσον αφορά εις τα 70 έτη τού ΖΑΧ. Α:1-12:

«Τόσο ο προφήτης Ζαχαρίας όσο και οι άγγελοι γνώριζαν ότι αυτά τα εβδομήντα χρόνια ολοκληρωτικής ερήμωσης για τη γη του Ιούδα και την Ιερουσαλήμ, χωρίς να υπάρχει εκεί άνθρωπος ή κατοικίδιο ζώο, είχαν τελειώσει το έτος 537 Π.Κ.Χ., όταν το Ιουδαϊκό υπόλοιπο επέστρεψε από τη Βαβυλώνα και κατοίκησε ξανά στη γη·....Αν, άλλωστε, τα εβδομήντα χρόνια συνεχίζονταν ακόμη ή είχαν μόλις τελειώσει τότε που ο Ζαχαρίας είδε το πρώτο του όραμα, γιατί να μιλήσει έτσι ο άγγελος, γνωρίζοντας αυτά που γνώριζε; Εφόσον ήξερε ότι αυτή η χρονική περίοδος θα διαρκούσε ούτως ή άλλως εβδομήντα χρόνια, τότε γιατί είπε: «Ιεχωβά των στρατευμάτων, ως πότε;» (Ζαχαρίας 1:12) Πολύ νωρίτερα, στο πρώτο έτος του Δαρείου του Μήδου, μετά την ανατροπή της Βαβυλώνας το 539 Π.Κ.Χ., ο προφήτης Δανιήλ διέκρινε «από τα βιβλία τον αριθμό των χρόνων σχετικά με τα οποία είχε έρθει ο λόγος του Ιεχωβά στον Ιερεμία τον προφήτη για τη συμπλήρωση των ερημώσεων της Ιερουσαλήμ, δηλαδή εβδομήντα χρόνια». (Δανιήλ 9:1, 2)

Και όπως είναι φυσικό, ο Δανιήλ επαλήθευσε τον αριθμό των ετών, όχι δεκαεφτά χρόνια νωρίτερα από τότε που αυτά επρόκειτο να τελειώσουν, αλλά αμέσως πριν από το τέλος των εβδομήντα χρόνων, το πρώτο έτος της βασιλείας του Κύρου του Πέρση.

Έτσι λοιπόν, ο ηλικιωμένος προφήτης Δανιήλ, ο οποίος έζησε τουλάχιστον μέχρι «το τρίτο έτος του Κύρου, του βασιλιά της Περσίας», ήταν σε θέση να ξέρει ότι είχε υπολογίσει το μήκος αυτής της χρονικής περιόδου σωστά. (Δανιήλ 10:1) Άρα, αυτά τα «εβδομήντα χρόνια» δεν εκτείνονταν μέχρι τότε που έλαβε ο Ζαχαρίας το πρώτο του όραμα, το 519 Π.Κ.Χ.» (Ο Παράδεισος Αποκαθίσταται, κεφ.8, σελ.132, παρ.21-22)

Διερωτώνται οι συγγραφείς τού κειμένου:

«...οι άγγελοι γνώριζαν ότι αυτά τα εβδομήντα χρόνια....είχαν τελειώσει το έτος 537....Αν, άλλωστε, τα εβδομήντα χρόνια συνεχίζονταν ακόμη ή είχαν μόλις τελειώσει τότε που ο Ζαχαρίας είδε το πρώτο του όραμα, γιατί να μιλήσει έτσι ο άγγελος, γνωρίζοντας αυτά που γνώριζε; Εφόσον ήξερε ότι αυτή η χρονική περίοδος θα διαρκούσε ούτως ή άλλως εβδομήντα χρόνια, τότε γιατί είπε: «Ιεχωβά των στρατευμάτων, ως πότε;»

ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ θα πρέπει να αναρρωτηθείτε ΕΣΕΙΣ κύριοι συγγραφείς τού ανωτέρω βιβλίου. Εφόσον τα 70 έτη έχουν ολοκληρωθεί προ 17 σχεδόν ετών, γιατί άραγε ο άγγελος είπε: «Κύριε τών δυνάμεων, έως πότε δεν θέλεις σπλαχνησθή συ την Ιερουσαλήμ, και τας πόλεις τού Ιούδα....;»

Μήπως ο άγγελος ομίλησε έτσι, αγαπητοί συγγραφείς τών εκδόσεων τού ‘πιστού και φρονίμου δούλου’, διότι απλούστατα τα 70 αυτά έτη δεν έχουν ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με την εβδομηκονταετή περίοδο τής ερημώσεως τής Ιερουσαλήμ, όπως απεγνωσμένα προσπαθείτε να μπερδέψετε τούς αναγνώστες και να τούς πείσετε για τού λόγου σας το ασφαλές;

Κι όχι μόνον επιχειρείτε να τούς μπερδέψετε ΑΠΑΞ, επικαλούμενοι την απορία τού αγγέλου, αλλά ΔΙΣ, επικαλούμενοι και τον προφήτη Δανιήλ, ο οποίος αναφέρει τα 70 έτη τού Ιερεμία, τα οποία φυσικά ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΧΕΣΗ έχουν με αυτά τού Ζαχαρία, όπως εντέχνως προσπαθείτε να τα ταυτίσετε.

Προσέξτε τώρα, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, με ποίον τρόπο η Εταιρία Σκοπιά προσπαθεί να ισχυροποιήσει τον συλλογισμό της και ταυτοχρόνως να αποπροσανατολίσει τούς αναγνώστες. Επικαλείται τον προφήτη Δανιήλ γράφοντας τα εξής:

«Πολύ νωρίτερα, στο πρώτο έτος του Δαρείου του Μήδου, μετά την ανατροπή της Βαβυλώνας το 539 Π.Κ.Χ., ο προφήτης Δανιήλ διέκρινε «από τα βιβλία τον αριθμό των χρόνων σχετικά με τα οποία είχε έρθει ο λόγος του Ιεχωβά στον Ιερεμία τον προφήτη για τη συμπλήρωση των ερημώσεων της Ιερουσαλήμ, δηλαδή εβδομήντα χρόνια». (Δανιήλ 9:1, 2) Και όπως είναι φυσικό, ο Δανιήλ επαλήθευσε τον αριθμό των ετών, όχι δεκαεφτά χρόνια νωρίτερα από τότε που αυτά επρόκειτο να τελειώσουν, αλλά αμέσως πριν από το τέλος των εβδομήντα χρόνων, το πρώτο έτος της βασιλείας του Κύρου του Πέρση».

Η Σκοπιά δηλαδή μάς λέει εδώ, ότι εφόσον ο Δανιήλ επιβεβαίωσε τα 70 έτη τού Ιερεμίου ‘αμέσως πριν από το τέλος των εβδομήντα χρόνων’, και όχι 17 έτη προ τής λήξεώς των (όπως θα συνέβαινε εάν αυτά τα έτη υφίσταντο έως την εποχή τής ερωτήσεως τού αγγέλου, το 520 π.Χ.), άρα, υπαινίσσεται η Εταιρία, εις τα συγκεκριμένα χωρία τού Ζαχαρίου (Α:7,12), γίνεται λόγος για τα 70 έτη τής ερημώσεως τής Ιερουσαλήμ, που ολοκληρώθησαν προ 17 ετών (από τότε που ερώτησε ο άγγελος τον Θεό), κι όχι για κάποια άλλα 70 έτη που συνεχίζουν να υφίστανται έως το δεύτερο (2^ο) έτος τού Δαρείου τού Υστάσπους, δηλαδή το 520 π.Χ.!

Η Εταιρία Σκοπιά, αγαπητοί αναγνώστες, έχουμε επανειλημμένως πει, ότι έχει αναγάγει εις επιστήμη την εν παντί τρόπω παροδήγηση τών ακολούθων της. Όσον αφορά λοιπόν τα συγκεκριμένα χωρία τού Ζαχαρίου (Α:7,12), πιστή εις τις αρχές που προαναφέραμε, προκειμένου να αποδείξει, ότι εδώ γίνεται λόγος μόνον περί τών 70 ετών ερημώσεως τής Ιερουσαλήμ, έχει υιοθετήσει και προβάλλει εις τούς αναγνώστες το εξής σκεπτικό:

Γνωρίζει πολύ καλά ότι ο άγγελος κάνει λόγο περί 70 ετών οργής και αγανακτήσεως χρησιμοποιώντας την δεικτική αντωνυμία ‘ταύτα’, η οποία όμως, αυτή καθ’ αυτήν, τινάζει εις τον αέρα το σκεπτικό και τον ισχυρισμό της, περί δήθεν 70 ετών που ολοκληρώθησαν εις το παρελθόν, εφόσον αυτή και μόνο η αντωνυμία, όπως αποδεικνύουμε παρακάτω, σημαίνει, ότι ο άγγελος κάνει λόγο περί ετών που ΔΙΑΝΥΟΝΤΑΙ, δηλ. που ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ την στιγμή που γίνεται η συγκεκριμένη στιχομυθία!

Γι’ αυτό δε τον λόγο και ο καθηγητής Hinckley G. Mitchell αποδίδει την φράση ως: ‘now seventy years’, ΚΑΙ εις αυτό το χωρίο, αλλά ΚΑΙ εις το αντίστοιχο με αυτό (Ζ:5) που θα εξετάσουμε κατωτέρω! (Hinckley G. Mitchell, The International Critical Commentary. A Critical and Exegetical Commentary on Haggai, Zechariah, Malachi and Jonah, έκδ. S. R. Driver, A. Plummer & C. A. Briggs, Edinburgh: T. & T. Clark, 1912, σελ.123–124, 199–200).

Ο ‘πιστός και φρόνιμος δούλος’ όμως, έπρεπε να βρει έναν τρόπο προκειμένου να παρακάμψει αυτόν τον ‘σκόπελο’. Ότι δηλαδή δεν γίνεται λόγος περί 70 ετών που υφίστανται κι εκτείνονται έως τήν εποχή που ερωτάται ο Θεός υπό τού αγγέλου, δηλαδή το 520 π.Χ., αλλά ότι ο άγγελος κάνει λόγο ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ περί τών γνωστών 70 ετών τής ερημώσεως τής Ιερουσαλήμ, που έληξαν κι ολοκληρώθησαν προ 17 ετών, για το διάστημα δηλαδή μεταξύ 607-537 π.Χ. Και τί διενοήθη, αγαπητοί αναγνώστες, να κάνει η Σκοπιά προκειμένου να υπερκεράσει αυτό το εμπόδιο; Παρενέβαλε εμβολίμως τον προφήτη Δανιήλ, προκειμένου ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΟΝ ΠΛΕΟΝ, να ερμηνεύσει τα λόγια τού αγγέλου!!!

Το ΤΕΧΝΑΣΜΑ που εφηύρε η Εταιρία Σκοπιά, αγαπητοί αναγνώστες, είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ! Τα αποτελέσματα δε τής παροδηγήσεως τών αναγνωστών αγγίζουν σε επιτυχία το 100%. Διότι ποίος ακόλουθος τής Σκοπιάς δύναται να εννοήσει την ακριβή έννοια τού χωρίου, αλλά και τών λόγων τού αγγέλου, όταν όλα αυτά αναιρούνται με την εμβόλιμη ερμηνεία τού προφήτου Δανιήλ;

Εφόσον ο Δανιήλ επικαλείται τον Ιερεμία, κι επιβεβαιώνει τα 70 έτη ολίγον προ τής λήξεώς των, κι εφόσον ο τελευταίος (συμφώνως προς την Σκοπιά) κάνει λόγο περί 70 ετών πλήρους ερημώσεως τής Ιερουσαλήμ, άρα ο άγγελος (που όπως αναφέρουν ‘γνωρίζοντας αυτά που γνώριζε΄, ήξερε δηλαδή όλα τα ανωτέρω), πώς είναι δυνατόν να κάνει λόγο περί άλλων ετών, που εσυνεχίζοντο και υφίσταντο έως την στιγμή που ερωτήθη ο Θεός;;; Είναι ποτέ δυνατόν ο άγγελος να κάνει λάθος; Όχι, βεβαίως. Άρα ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ συμφωνεί με τον Δανιήλ!!!

Κατ’ άλλον δε τρόπον είναι σαν να λέγει η Σκοπιά εις τούς αναγνώστες: «Εάν υπολογίσουμε τα 70 έτη από τότε που μίλησε ο άγγελος, τότε ο Δανιήλ έκανε λάθος! Επειδή όμως ο Δανιήλ ΔΕΝ έκανε λάθος, εφόσον κατενόησε την προφητεία τότε ακριβώς που εκπληρωνόταν, άρα δεν μπορούμε από τα λόγια τού αγγέλου να βγάλουμε συμπέρασμα για τη διάρκεια ΑΥΤΩΝ τών 70 ετών»!

Με άλλα λόγια είναι σαν να υπαισίσσεται τα εξής: «Εφ' όσον ο άγγελος ΔΕΝ ήτο δυνατόν να μην ήξερε τον υπολογισμό τού Δανιήλ προ 19 ετών, για μια προφητεία που εκπληρώθηκε προ 17 ετών, πρέπει να κατανοήσουμε ότι αυτά τα εβδομήκοντα έτη ΔΕΝ εκτείνονταν μέχρι τότε που έλαβε ο Ζαχαρίας το πρώτο του όραμα, δηλαδή το 519 π.Χ.»!

Ανερυθριάστως δηλαδή, οι αρθρογράφοι τής Σκοπιάς, καθιστούν τον άγγελο τού Θεού αφ’ εαυτόν... αναξιόπιστο!!! Γι’ αυτό δε τον λόγο παρεμβάλλουν εμβολίμως τον Δανιήλ (τον οποίον παρερμηνεύουν οικτρά), ώστε η εσφαλμένη ερμηνεία που προτείνει η Σκοπιά εις το ΔΑΝ. Θ:2 να (παρ)ερμηνεύσει και τα λόγια τού αγγέλου, κι έτσι ‘ο πιστός και φρόνιμος δούλος’ να παροδηγήσει τούς αναγνώστες εις την ερμηνεία που ΑΥΤΟΣ επιθυμεί, όσον αφορά εις το συγκεκριμένο χωρίο!

Με άλλες λέξεις, οι συγγραφείς τής Σκοπιάς, θέτουν τούς αναγνώστες εις ένα ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ κι ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΟ δίλημμα: Εάν δηλαδή διανοηθεί-τολμήσει κάποιος αναγνώστης, με βάση την συνάφεια τού κειμένου να συλλογιστεί, ότι ο άγγελος ομιλεί περί 70 ετών που υφίστανται μέχρι εκείνη την στιγμή (κι όχι περί 70 ετών που έληξαν εις το παρελθόν), τότε η Σκοπιά τον φέρνει εις άμεση σύγκρουση με τον προφήτη Δανιήλ!

Είναι δηλαδή σαν να λέει εις τον αναγνώστη: «Ποιον θα πιστέψεις από τούς δύο, τόν άγγελο ή τον Δανιήλ;»

Κι έτσι, η Εταιρία Σκοπιά, με την βοήθεια τού ΔΑΝΙΗΛ, (αλλά και τού πονηροτάτου διλήμματος που φέρνει τούς αναγνώστες) ερμήνευσε τα λόγια τού ΑΓΓΕΛΟΥ (!!!), ώστε τελικά να συμφωνεί και ο άγγελος, με το σκεπτικό και την ερμηνεία τών 70 ετών, τού ‘πιστού και φρονίμου δούλου’!

Όταν, αγαπητοί αναγνώστες, οι «ΠΑΓΙΔΕΣ» ‘τού πιστού και φρονίμου δούλου’ είναι στημένες τόσον ΑΡΙΣΤΟΤΕΧΝΙΚΩΣ, πώς είναι δυνατόν να τις αποφύγουν οι ακόλουθοι τής Εταιρίας Σκοπιά;

Αυτό είναι που ονομάζουμε και εις άλλο σημείο τής μελέτης μας «Ερμηνευτική Βαβέλ τής Σκοπιάς», δια τής οποίας επιχειρεί να μπερδέψει και να φέρει εις σύγχυση τούς αναγνώστες, όσον αφορά τα περίφημα 70 τού Ιερεμίου! Κι όλα αυτά αποσκοπούν εις έναν και μόνον σκοπό:

Να μην καταλάβουν οι αναγνώστες, ότι εδώ ΔΕΝ έχουμε να κάνουμε με τα περίφημα 70 έτη τού Ιερεμίου και τής Βαβυλωνίου αιχμαλωσίας, αλλά με 70 έτη οργής και αγανακτήσεως τού Θεού εναντίον τής Ιερουσαλήμ, τα οποία υφίστανται έως την εποχή τής στιχομυθίας αγγέλου-Θεού!

Εις την επομένη παράγραφο τού ιδίου βιβλίου, διαβάζουμε την εξήγηση από την Σκοπιά, τών λόγων που απηύθυνε ο άγγελος προς τον Θεό. Επίσης θα αποκαλύψουμε άλλο ένα τέχνασμα, που μετεγχειρίσθη η Σκοπιά, για να θολώσει τα νερά και να ρίξει στάχτη εις τα μάτια τών αναγνωστών, προκειμένου να μην διαπιστώσουν το πραγματικό νόημα τού συγκεκριμένου χωρίου τού Ζαχαρία.

«Επομένως, ο άγγελος που φώναξε «Ιεχωβά των στρατευμάτων, ως πότε;» προφανώς αναφερόταν στο παρελθόν, σε εκείνη την περασμένη περίοδο των εβδομήντα χρόνων, χρησιμοποιώντας την σαν παράδειγμα κατάκρισης του εκλεκτού λαού του Ιεχωβά από τον Ίδιο. Ρωτούσε αν η κατάκρισή τους από τον Ιεχωβά είχε ανανεωθεί εξαιτίας του ότι είχαν παραμελήσει τόσον καιρό το ναό Του. Άρα λοιπόν, ο άγγελος ρωτούσε πόσος καιρός ακόμη θα περνούσε προτού δείξει ο Ιεχωβά έλεος στην Ιερουσαλήμ και στις άλλες πόλεις του Ιούδα. Ο προφήτης Ζαχαρίας ενδιαφερόταν και ο ίδιος να το μάθει αυτό. Το ίδιο και εμείς!» (Ο Παράδεισος Αποκαθίσταται, κεφ.8, σελ.133, παρ.23)

Αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, ας θαυμάσουμε όλοι μαζί το ΤΕΧΝΑΣΜΑ που εφηύρε η Εταιρία Σκοπιά, προκειμένου να αποφύγει τον σκόπελο τού χωρίου, όσον αφορά εις την εβδομηκονταετή οργή και αγανάκτηση τού Θεού. Ο ‘δούλος’ γνωρίζει πολύ καλά, ότι εάν εξισώσει την οργή και αγανάκτηση τού Θεού με τα 70 έτη τής αιχμαλωσίας (που έχουν ΗΔΗ ολοκληρωθεί εις το παρελθόν), τότε πράγματι το ερώτημα τού αγγέλου είναι άτοπον και περιττόν.

Το χωρίο (ΖΑΧ. Α:12) κάνει εμφανέστατα λόγο περί 70 ετών οργής και αγανακτήσεως τού Θεού εναντίον τού Ισραήλ, τα οποία υφίσταντο έως την στιγμή που ετέθη το ερώτημα υπό τού αγγέλου, κάτι βεβαίως που γκρεμίζει συθέμελα το οικοδόμημα τού ‘δούλου’ περί δήθεν καταστροφής τής Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ., γι’ αυτό προσέξτε τί έκανε:

Διεχώρησε την οργή και αγανάκτηση τού Θεού με τα 70 έτη, και παρέτεινε ΜΟΝΟΝ την οργή και αγανάκτηση έως και το 519 π.Χ., προκειμένου να έχει νόημα η ερώτηση τού αγγέλου και να μην είναι άνευ νοήματος!

Διεχώρισε δηλαδή τα 70 έτη από την οργή και αγανάκτηση τού Θεού και μάς λέγει τα εξής: τα 70 έτη που διερωτήθηκε ο άγγελος ‘προφανώς αναφερόταν στο παρελθόν, σε εκείνη την περασμένη περίοδο των εβδομήντα χρόνων’, είχαν δηλαδή ολοκληρωθεί, ενώ η οργή και αγανάκτησή Του συνεχίζετο [ή ανανεώθηκε (!!!), λόγω τής παραμέλησης τού Ναού], έως την στιγμή που ρώτησε ο άγγελος, δηλαδή το 519 π.Χ!!!

Είναι δηλαδή σαν να μάς λέγει η Σκοπιά, ότι ναι μεν τα έτη τής ερημώσεως ήσαν 70 κι ολοκληρώθησαν εις το παρελθόν, αλλά η οργή και αγανάκτηση τού Θεού συνεχίζετο ή ανανεώθηκε για επιπλέον δεκαοκτώ (18) έτη και διήρκησε 90 σχεδόν έτη (!!!), έως τότε δηλαδή που ρωτήθηκε ο Θεός, κι όχι 70 έτη, όπως αναφέρει ο άγγελος!

3. Το "άλλοθι" που εφηύρε η Σκοπιά στο Ζαχαρίας Α: 12 προκειμένου να παραπλανήσει τους αναγνώστες από την Αγιογραφική αλήθεια περί τής καταστροφής τής Ιερουσαλήμ το 587 π.Χ.

Εις το σημείον όμως αυτό, αγαπητοί αναγνώστες, αξίζει να σχολιάσουμε το εξής: Ευθύνοντο όντως ο Ιουδαίοι για την καθυστέρηση τής ανοικοδομήσεως τού Ναού; Ευσταθεί δηλαδή αυτό που γράφουν οι αρθρογράφοι τής Σκοπιάς περί πολυετούς υπό τών Εβραίων παραμελήσεως τού Ναού, ώστε να έχει νόημα η παράταση ή ανανέωση τής οργής και αγανακτήσεως τού Θεού κατά τού λαού Του; Ας εξετάσουμε όμως πώς έχει το συγκεκριμένο θέμα.

Το ποίος ευθύνεται για την καθυστέρηση τής ανοικοδομήσεως τού Ναού δυνάμεθα να το διαπιστώσουμε εάν αναγνώσουμε προσεκτικώς όλο το 4^ον κεφάλαιο τού Έσδρα. Εκεί βλέπουμε τούς Σαμαρείτες, όταν είδαν να οικοδομείται ο Ναός και η Ιερουσαλήμ, ζηλοτυπώντας και φθονώντας τους, πλησιάσαν τον Ζοροβάβελ και τούς αρχηγούς τών πατριών και τούς ζήτησαν να συνεπικουρήσουν εις την ανοικοδόμηση, διότι πίστευον και αυτοί εις τον ίδιο Θεό (στίχ.1-2). Ο Ζοροβάλελ όμως και οι λοιποί τούς απήντησαν, ότι δεν είναι εφικτό κάτι τέτοιο, διότι δεν υπάρχε κάτι κοινό εις την λατρεία μεταξύ των (στίχ.3). Τότε οι Σαμαρείτες προέβησαν εις ‘αντίποινα’ με το να τούς παρεμποδίζουν εις την ανοικοδόμηση και με την εξαγορά πρακτόρων να ματαιώνουν τις αποφάσεις των (στίχ.4).

Εν συνεχεία, με επιστολή που έστειλαν εις τον Αρταξέρξη, τούς συκοφάντησαν λέγοντας, ότι εάν η Ιερουσαλήμ οικοδομηθεί και εγερθούν οι τοίχοι της, θα ανεξαρτητοποιηθεί και δεν θα πληρώνουν πλέον οι κάτοικοι φόρους κι έτσι θα ζημιωθεί το βασιλικό εισόδημα! Κι αν ανεξαρτητοποιηθεί τότε θα επαναστατήσει, όπως πολλάκις έπραξε και εις το παρελθόν (στίχ.11-16).

Αφού ο βασιλεύς διεσταύρωσε τις ανωτέρω πληροφορίες, διέταξε να σταματήσει αμέσως η ανοικοδόμηση τής πόλεως έως νεωτέρας διαταγής (στίχ.17-22). Και με την διαταγή τού βασιλέως εις τα χέρια πλέον, οι Σαμαρείτες, έπαυσαν βιαίως τούς Ιουδαίους από την ανοικοδόμηση τού Ναού και τής πόλεως, έως το 2^ο έτος τού Δαρείου τού Υστάσπους (στίχ.23-24). Το ανωτέρω γεγονός περιγράφεται και υπό τού Ιωσήπου εις το βιβλίον Ιουδαϊκές Αρχαιότητες, Βιβλίο 11, κεφ.2.

Άρα λοιπόν, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, με βάση όλα τα προαναφερθέντα που περιγράφονται εις το 4^ο κεφάλαιο τού Έσδρα, δεν ομιλούμε πλέον περί παραμελήσεως τής ανεγέρσεως τού Ναού, αλλά περί εξαναγκασμού, που προήλθε από συγκεκριμένη βασιλική διαταγή! Με ποίαν λοιπόν έννοια ευθύνονται οι Ιουδαίοι εις αυτό; Δυνάμεθα λοιπόν εν προκειμένω να κατηγορήσουμε τούς Εβραίους για παραμέληση, όπως ποιεί η Εταιρία Σκοπιά; («είχαν παραμελήσει τόσον καιρό το ναό Του» Ο Παράδεισος Αποκαθίσταται, κεφ.8, σελ.133, παρ.23)

Έπρεπε όμως η Σκοπιά, αγαπητοί αναγνώστες, να εφεύρει ένα άλλοθι, προκειμένου να δικαιολογήσει την επέκταση τής οργής και αγανακτήσεως τού Θεού έως το 519 π.Χ., που διημείφθη ο διάλογος Θεού και αγγέλου, και ταυτοχρόνως η οργή και αγανάκτηση τού Θεού να μην έχει σχέση με τα περίφημα εβδομήκοντα έτη τής, κατ’ αυτήν, ερημώσεως τής Ιερουσαλήμ. Έπρεπε δηλαδή να συμβιβάσει τα λόγια τού αγγέλου, που αφορούσαν εις την έως και εκείνη την στιγμή υφιστάμενη οργή και αγανάκτηση τού Θεού, αλλά και ταυτοχρόνως ο θυμός τού Θεού να μην έχει σχέση με τα εβδομήκοντα έτη τής, κατ’ αυτήν, ερημώσεως τής πόλεως! Και το άλλοθι αυτής ονομάζεται...παραμέληση τής ανοικοδομήσεως τού Ναού!

Αυτές δυστυχώς τις ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΕΣ ερμηνείες ‘σερβίρει’ ως ‘τροφή’ εις τούς ακολούθους του ‘ο πιστός και φρόνιμος δούλος’ και δι’ αυτού τού τρόπου ρίχνει ‘στάχτη’ εις τα μάτια τών αναγνωστών, ώστε να μην δύνανται να εννοήσουν ότι το συγκεκριμένο χωρίο, με τον ορθό ερμηνευτικό συλλογισμό, μάς προσφέρει με μαθηματική ακρίβεια ΤΟ ΑΚΡΙΒΕΣ ΕΤΟΣ καταστροφής τής Ιερουσαλήμ, κι αυτό βεβαίως δεν είναι το έτος-απάτη που προτείνει η Σκοπιά, δηλαδή το 607 π.Χ., αλλά το ορθόν 587 π.Χ.!

4. Η ορθή ερμηνεία τού επίμαχου χωρίου Ζαχαρίας Α: 12

Ευθύς αμέσως, αγαπητοί αναγνώστες, θα προτείνουμε και θα αναλύσουμε την ορθή ερμηνεία τού χωρίου, την οποίαν, εάν εμπεδώσει οποιοσδήποτε Μάρτυρας τού Ιεχωβά, θα μπορέσει να βρει μίαν άκρη, ένα δηλαδή φως στο τούνελ, για να μπορέσει να καταλάβει την πλάνη που κηρύσσει η Εταιρία Σκοπιά εις το μείζον θέμα τής καταστροφής τής Ιερουσαλήμ και κατ’ επέκτασιν τής Β΄ Παρουσίας τού Χριστού εις το 1914.

Προσέξτε, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, μια λεξούλα τού κειμένου για να εννοήσετε την πλάνη που διδάσκει η Σκοπιά και εις αυτό το θέμα!

«Και ο άγγελος τού Κυρίου απεκρίθη, και είπε, Κύριε τών δυνάμεων, έως πότε δεν θέλεις σπλαχνησθή συ την Ιερουσαλήμ, και τας πόλεις τού Ιούδα, κατά τών οποίων ηγανάκτησας τα εβδομήκοντα ταύτα έτη»; (ΖΑΧ.Α:12 Εβρ.)

Το κείμενο περέχει την δεικτική αντωνυμία ‘ταύτα’, η οποία είναι ικανή να τινάξει εις τον αέρα το οικοδόμημα τού ‘δούλου’ για την περίφημη Δευτέρα Παρουσία τού Χριστού εις το έτος 1914. Αυτή η αντωνυμία, όπως αποδεικνύουμε παρακάτω σημαίνει, ότι ο άγγελος κάνει λόγο για έτη που διανύονται, που υφίστανται την στιγμή που γίνεται η συγκεκριμένη στιχομυθία.

Πότε απηύθυνε αυτήν την ερώτηση ο άγγελος προς τον Κύριο; Το δεύτερο έτος τού Δαρείου τού Υστάσπους «Εν τη εικοστή τετάρτη ημέρα τού ενδεκάτου μηνός, όστις είναι ο μην Σαβάτ, εν τω δευτέρω έτει τού Δαρείου, έγινε λόγος Κυρίου προς Ζαχαρία...» (στίχ.7). Με ποια χρονιά συμπίπτει το δεύτερο έτος τού Δαρείου; Μάς το λέει η ίδια η Σκοπιά εις τις παραθέσεις που ακολουθούν, έχοντας εμείς απλώς υπογραμμίσει βασικές έννοιες:

«Η οικοδόμηση τού ναού ξανάρχισε «εν τω ογδόω μηνί, τω δευτέρω έτει τού Δαρείου» (Οκτώβριος/Νοέμβριος τού 520 Π.Κ.Χ.), και τότε άρχισε να προφητεύει ο Ζαχαρίας. (1:1) Το βιβλίο αναφέρει, επίσης, ‘την τέταρτη μέρα τού εννάτου μηνός, του Χισλεύ’, «εν τω τετάρτω έτει τού βασιλέως Δαρείου» (γύρω στην 1 Δεκεμβρίου 518 Π.Κ.Χ.). (7:1) Επομένως, ο Ζαχαρίας πρέπει αναμφίβολα να είπε καθώς και να κατέγραψε την προφητεία του στη διάρκεια τών ετών 520-518 Π.Κ.Χ.» (‘Όλη η Γραφή είναι Θεόπνευστος και Ωφέλιμος’, σελ.169, παρ.3)

«Ο ναός θεμελιώθηκε το 536 Π.Κ.Χ., αλλά το έργο της ανοικοδόμησης τέθηκε υπό απαγόρευση το 522 Π.Κ.Χ. και «παρέμεινε σταματημένο μέχρι το δεύτερο έτος της βασιλείας του Δαρείου» (520 Π.Κ.Χ.)....Η τελευταία χρονική ένδειξη που βρίσκουμε στο βιβλίο τού Ζαχαρία είναι η τέταρτη ημέρα του Χισλέβ στο τέταρτο έτος τής βασιλείας τού Δαρείου (περίπου 1 Δεκεμβρίου του 518 Π.Κ.Χ.). (7:1) Κατά συνέπεια, το βιβλίο αυτό δεν θα μπορούσε να είχε γραφτεί πριν από τα τέλη τού 518 Π.Κ.Χ. Εφόσον «τον όγδοο μήνα, στο δεύτερο έτος τού Δαρείου» (Οκτώβριος/Νοέμβριος τού 520 Π.Κ.Χ.), «ήρθε ο λόγος τού Ιεχωβά στον Ζαχαρία» (1:1), το βιβλίο καλύπτει περίοδο τουλάχιστον δύο ετών. (Ενόραση, τόμ.1, σελ.697, 1047)

Άρα το δεύτερο έτος τού Δαρείου είναι Φθινόπωρο 520 π.Χ. με Φθινόπωρο 519 π.Χ. Πλέον συγκεκριμένως, η εικοστή τετάρτη ημέρα τού ενδεκάτου μήνα συμπίπτει προς την 15^ην Φεβρουαρίου τού 519 π.Χ. (R.A. Parker & W.H. Dubberstein, Babylonian Chronology: 626 Β.C.–AD 75, Providence: Brown University Press, 1956, σελ.30. Η ημερομηνία δίδεται με την προϋπόθεση, ότι η μέτρηση γίνεται με το Περσικό σύστημα υπολογισμού έτους ενθρονίσεως. Εάν όμως ο Ζαχαρίας εφαρμόζει το Εβραϊκό σύστημα μη υπολογισμού έτους ενθρονίσεως, τότε η ημερομηνία μεταφέρεται κατά ένα έτος παλαιότερα, δηλαδή την 15^ην Φεβρουαρίου τού 520 π.Χ.).

Εις τα λόγια τού αγγέλου είναι εμφανές, ότι αυτή η οργή και αγανάκτηση τού Θεού για την Ιερουσαλήμ, είχε ΗΔΗ διαρκέσει 70 έτη, έως και την ώρα δηλαδή που ο άγγελος απηύθυνε την ερώτηση εις τον Θεό, κι εσυνεχίζετο έως εκείνη τη στιγμή («τα εβδομήκοντα ταύτα έτη»), αλλιώς η ερώτηση τού αγγέλου, είναι άχρηστη, άτοπη, περιττή και άνευ νοήματος!

Η Εταιρία Σκοπιά εφαρμόζει αυτά τα εβδομήκοντα έτη τού αγγέλου εις την περίοδο 607-537 π.Χ. και τα εξισώνει με τα 70 έτη τού Ιερεμίου.

«Τα εβδομήκοντα ΤΡΕΧΟΝΤΑ έτη, αυτά που ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ», είναι σαν να λέγει και υπονοεί ο άγγελος με την δεικτική αντωνυμία ‘ταύτα’, κι ΟΧΙ αυτά που τελείωσαν προ 18 σχεδόν ετών, με την απελευθέρωση και την επιστροφή τών Εβραίων από την Βαβυλώνα εις την Ιερουσαλήμ (537 π.Χ), όπως διαστρεβλωμένα, για μία ακόμη φορά, εξηγεί και ερμηνεύει η Εταιρία Σκοπιά! (όρα Ξύπνα 08.05.1972 σελ.27, Αγγλ.έκδ. και 22.09.1972, σελ.27, Ελλ.έκδ., ‘Ο Παράδεισος Αποκαθίσταται’, κεφ.8, σελ.132, παρ.21)

Αφού, λοιπόν, βρήκαμε πότε ειπώθησαν τα λόγια τού αγγέλου, εάν προσθέσουμε 70 έτη θα φτάσουμε εις την έναρξη τής οργής και αγανακτήσεως τού Θεού εναντίον τής Ιερουσαλήμ!

519 π.Χ. + 70 = 589 π.Χ.

Η ίδια, λοιπόν, η Γραφή, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, μάς πληροφορεί ότι ο Θεός ηγανάκτησε εναντίον τής Ιερουσαλήμ 2 σχεδόν έτη προ τής καταστροφής της! Θέλετε αυτό να το δείτε και γραμμένο ξεκάθαρα μέσα εις την Παλαιά Διαθήκη για να καταλάβετε σε τι πλάνη σάς έχει οδηγήσει ‘ο αγωγός τού Θεού’, με το να προσπαθεί να σάς πείσει ότι οι ‘καιροί τών εθνών’ ξεκίνησαν το 607 π.Χ. κι άρα έληξαν το 1914 μΧ.;

Ας ανοίξουμε, λοιπόν, να διαβάσουμε τον ΙΕΡ. ΚΑ:4-5 «Ούτω λέγει Κύριος, ο Θεός τού Ισραήλ. Ιδού, εγώ στρέφω εις τα οπίσω τα όπλα τού πολέμου, τα εν ταις χερσίν υμών, με τα οποία σεις πολεμείτε κατά τού βασιλέως τής Βαβυλώνος, και τών Χαλδαίων οίτινες σάς πολιορκούσιν έξωθεν τών τειχών. Και θέλω συνάξει αυτούς εις το μέσον τής πόλεως ταύτης, Και εγώ θέλω πολεμήσει εναντίον σας με χείρα εξηπλωμένη, και με βραχίονα κραταιόν, και με θυμόν, και με αγανάκτηιν, και με οργήν μεγάλη».

Πότε λέγει ο θεόπνευστος Ιερεμίας ότι ωργίσθη και ηγανάκτησε ο Θεός εναντίον τής Ιερουσαλήμ; Όταν επολιορκείτο από τα στρατεύματα τού Ναβουχοδονόσορος, προ δηλαδή τής καταστροφής της. Πόσο διήρκησε η πολιορκία τής πόλεως; Δύο σχεδόν έτη. Και για να είμεθα ακριβείς, όπως και πρέπει να είμεθα όταν μιλάμε για την Γραφή, η πόλις επολιορκείτο 18 μήνες και τον 19^ον ήλθε ο Ναβουζαραδάν, ο αρχισωματοφύλακάς του, και την κατέκαψε ολοσχερώς:

«Και εν τω εννάτω έτει τής βασιλείας αυτού (σημ. τού Σεδεκίου, τού τελευταίου βασιλέως τής Ιερουσαλήμ), τον δέκατον μήνα, την δεκάτην τού μηνός, ήλθε Ναβουχοδονόσορ ο βασιλεύς τής Βαβυλώνος, αυτός, και παν το στράτευμα αυτού, κατά τής Ιερουσαλήμ, και εστρατοπέδευσεν εναντίον αυτής. Και ωκοδόμησαν περιτειχίσματα εναντίον αυτής κύκλω. Και η πόλις επολιορκείτο, μέχρι τού ενδεκάτου έτους τού βασιλέως Σεδεκίου» [Β΄ ΒΑΣ. ΚΕ: 1-9, πρβλ. επίσης ΙΕΡ. ΝΒ:4-5 και ΙΕΖ. ΚΔ:1-2]

Εάν, λοιπόν, τώρα, αφαιρέσουμε τα σχεδόν δύο (2) έτη που επολιορκείτο η Ιερουσαλήμ, από το 589 π.Χ., που βρήκαμε ότι ξεκίνησε η πολιορκία της από τον Ναβουχοδονόσορα (πλέον συγκεκριμένως εις τις 27 Ιανουαρίου τού 589 π.Χ.), βρίσκουμε με μαθηματική ακρίβεια το έτος καταστροφής της:

589 π.Χ. – 2 = 587 π.Χ. (Έτος καταστροφής τής Ιερουσαλήμ)

ΑΥΤΗ, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, είναι και η ορθή ερμηνεία τού επιμάχου χωρίου τού Ζαχαρίου, εις το οποίο είναι εμφανές, ότι τα μνημονευόμενα 70 έτη (ΖΑΧ. Α:12) ΔΕΝ αναφέρονται βεβαίως εις την προφητεία τού Ιερεμίου, όπως ΚΑΚΟΔΟΞΩΣ διδάσκει η ΜΟΝΙΜΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΕΑΣ τών Ιερών Γραφών Εταιρία Σκοπιά, αλλά απλώς εις τον καιρόν που είχε περάσει από την πολιορκία και την καταστροφή τής Ιερουσαλήμ και τού Ναού της (589 π.Χ.), έως το 519 π.Χ. που διημείφθη το περιστατικό με τον άγγελο!

Αυτό επίσης συμπεραίνουν και πολλοί σύγχρονοι υπομνηματιστές τού Ιερεμίου:

«In Zech. 1:12 it seems to denote the interval between the destruction of the temple in 587 B .C. and its rebuilding in 520–515 B.C.» (J.A. Thompson, The Book of Jeremiah, Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publishing Co., 1980, σελ.514)

«Εις το ΖΑΧ.Α:12 φαίνεται να υποδηλώνεται το διάστημα μεταξύ τής καταστροφής τού ναού το 587 π.Χ. και την ανοικοδομήσεώς του το 520-525 π.Χ.»

«If we tabulate from the beginning of Babylon’s plans for the first siege of Jerusalem (590/589; 2 Kgs. 24:10) to the time of this vision (520), the seventy years show up in a remarkably accurate way!» (Dr. Carroll Stuhlmueller, Rebuilding with Hope, A Commentary an the Books of Haggai and Zechariah, Grand Rapids: Wm. B. Eerdmans Publ. Co., 1988, σελ.64)

«Εάν συνοψίσουμε από την έναρξη τών σχεδίων τής Βαβυλώνος για την πρώτη πολιορκία τής Ιερουσαλήμ (590/589, Β΄ ΒΑΣ. 24:10) έως την εποχή αυτής τής οράσεως(520), τα εβδομήκοντα έτη φαίνονται με έναν εξαιρετικά ακριβή τρόπο».