• 1. Σύνδεση με τα προηγούμενα για την πίστη περί κλήσεων τών ΜτΙ 

• 2. Η ανεπάρκεια τών περιγραφών για τα μέλλοντα αγαθά

• 3. Η ανεπάρκεια τής γλώσσας για περιγραφή τού Θεού

• 4. Αντιφατικές περιγραφές επίγειου παραδείσου

• 5. Βρώσις και πώσις στη Βασιλεία τού Θεού;

• 6. Γάμος και τεκνοποιία στη Βασιλεία τού Θεού;

• 7. Περιγραφή ενός χώρου, τού περιβάλλοντος τού ανθρώπου

• 8. Χωρία για την καταστροφή τής γης

Αγαπητοί ακροατές χαίρετε! Η σημερινή εκπομπή έχει τίτλο: "Η Χριστιανική κλήσις και η Νέα Γη" μέρος 3ο. Αποτελεί συνέχεια τών προηγουμένων εκπομπών, όπου εξετάζουμε το θέμα τής Χριστανικής κλήσεως και τών αλλοιώσεων που έχει υποστεί από τις διάφορες αιρετικές ομάδες.

1. Σύνδεση με τα προηγούμενα για την πίστη περί κλήσεων τών ΜτΙ

 Μια πτυχή αυτού τού θέματος, αφορά και τη Νέα Γη, δηλαδή την κατοικία τού ανθρώπου μετά τη Β΄ Παρουσία στον Μέλλοντα Αιώνα. Επειδή λοιπόν σήμερα θα συνεχίσουμε με τη βοήθεια τού Θεού να εξετάζουμε αυτό το θέμα, ας μάς επιτρέψετε κατ' αρχάς να κάνουμε μια μικρή σύνδεση με τα προηγούμενα.

Όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως, το  ζήτημα τής Χριστιανικής κλήσεως αποτελεί κεντρικό άξονα τού Χριστιανικού Ευαγγελίου, και αντικείμενο τής ελπίδος τών Χριστιανών όλων τών αιώνων. Ωστόσο, αυτό το τόσο σημαντικό ζήτημα τής Χριστιανικής πίστεως, έχει κατά καιρούς υποστεί βαρύτατες αλλοιώσεις στους χώρους διαφόρων αιρετικών ομάδων.

Αναφερθήκαμε ιδιαίτερα στους Μάρτυρες τού Ιεχωβά, μια αίρεση με μικρή ιστορία μόλις 100 ετών, αλλά με πάρα πολλές κακοδοξίες και πλάνες, και οι οποίοι κηρύττουν ότι υπάρχουν δύο Χριστιανικές κλήσεις, μία ουράνια και μία επίγεια.

Η πρώτη αφορά μόνον 144.000 Χριστιανούς, (μεταξύ τών οποίων βεβαίως συγκαταλέγεται και η εκάστοτε ηγεσία τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά), και οι οποίοι θα πάνε στον ουρανό (όπως λένε), για να συμβασιλεύσουν με τον Χριστό πάνω σε όλα τα άλλα πλάσματα, συμπεριλαμβανομένων και τών Αγγέλων.

Η δεύτερη τάξη, ή κάστα, όπως κάλλιστα θα μπορούσαμε να πούμε, αποτελείται από όλους τους υπολοίπους ανθρώπους, Χριστιανούς ή μη, και οι οποίοι θα ζήσουν, (κατά τους ισχυρισμούς τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά πάντοτε), επάνω σ' αυτή την γη, που βλέπουμε σήμερα, υγιείς βέβαια και νεανικοί, αλλά όχι απαλλαγμένοι από τις φυσικές ανάγκες αυτού τού σώματος, όπως είναι ο ύπνος, η τροφή, και άλλα. Ταυτόχρονα, θα είναι υποταγμένοι στους φυσικούς νόμους. Π.χ. τής βαρύτητας, τής κίνησης κλπ, και οπωσδήποτε υποκείμενοι στην φθορά και στον θάνατο.

Μεταξύ τών άλλων ερμηνευτικών ισχυρισμών, που οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά χρησιμοποιούν για να υποστηρίξουν τη θεωρία τους, που προηγουμένως αναπτύξαμε εν συντομία, και που αφορά τη διαφοροποίηση τής Χριστιανικής κλήσεως και την ελπίδα για επίγεια, και καθαρά υλιστικού τύπου ζωή, αποδίδουν στη λέξη "γη" που απαντάται αρκετές φορές στην Αγία Γραφή, ένα πολύ περίεργο περιεχόμενο.

Ξεκινήσαμε λοιπόν από την προηγούμενη εκπομπή, να εξετάζουμε με λεπτομέρεια τα εδάφια που αφορούν τη γη, που τώρα βλέπουμε και κατοικούμε, και την Νέα Γη, που αναφέρεται ότι θα είναι η κατοικία τών δικαίων στον Μέλλοντα Αιώνα. Μάλιστα η μεθοδολογία που ακολουθήσαμε στη μελέτη μας αυτή, ήταν να εξετάζουμε ξεχωριστά την κάθε μία κατηγορία εδαφίων, ώστε να ανασκευάζουμε ένα προς ένα τα επιχειρήματα τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά.

Κατ' αρχήν λοιπόν αναφερθήκαμε στη φράση: "Ουρανός και Γη", μια φράση που αναφέρεται συχνά στη Βίβλο. Είδαμε ότι η φράση: "ουρανός και γη", χρησιμοποιείται από τους ιερούς συγγραφείς για να προσδιορίσει το περιβάλλον τού ανθρώπου, και όχι τη γη σαν πλανήτη, και τον ουρανό σαν το υπόλοιπο σύμπαν, όπως τα ερμηνεύουν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά.

Είπαμε λοιπόν, ότι οι Νέοι Ουρανοί και η Νέα Γη, αναφέρονται στην Αγία Γραφή για να δηλώσουν το νέο περιβάλλον τού ανθρώπου, και όχι για να περιγράψουν με λεπτομέρεια την υφή τού πλανήτη γη στον Μέλλοντα Αιώνα, όπως εσφαλμένα ερμηνεύεται από τους αιρετικούς.

Παράλληλα, μάς δόθηκε η ευκαιρία να διαπιστώσουμε για μία ακόμα φορά, τον κακόδοξο και κακοήθη τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν το κείμενο τής Αγίας Γραφής, δεδομένου ότι ενώ ερμηνεύουν την γη και τον ουρανό ως κατά γράμμα έννοιες, στη συνέχεια ερμηνεύουν την μεν νέα γη, ότι είναι ο κατά γράμμα πλανήτης στον Μέλλοντα Αιώνα, τούς Νέους Ουρανούς τούς ερμηνεύουν συμβολικά, ότι δήθεν αναφέρονται στην ουράνια κυβέρνηση τού Μέλλοντος Αιώνος, και η οποία θα αποτελείται κατά την άποψή τους από τον Χριστού και άλλους 144.000 ακριβώς. Αυτή την ερμηνευτική τους ασυνέπεια, θα τη διαπιστώσουμε και άλλες φορές στη συνέχεια.

Αφού ολοκληρώσαμε το θέμα περί ουρανού και γης, ξεκινήσαμε την προηγούμενη φορά να εξετάζουμε αναλυτικά τον ισχυρισμό τών αιρετικών, ότι η γη σαν πλανήτης θα διαμένει στην ατελεύτητη αιωνιότητα με τη μορφή που έχει σήμερα.

Μελετήσαμε με λεπτομέρεια ένα προς ένα τα εδάφια τής Αγίας Γραφής, τα οποία προβάλλουν για να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό τους, και διαπιστώσαμε ότι κανένα απ' αυτά δεν έχει το νόημα που οι αιρετικοί τού αποδίδουν. Αλλά ούτε και ο σκοπός τού συγγραφέα ήταν να προσδιορίσει τη διάρκεια ύπαρξης τού πλανήτη.

Σήμερα, θα μελετήσουμε μια άλλη κατηγορία εδαφίων τής Αγίας Γραφής, που σε αντίθεση με τα προηγούμενα, αναφέρεται καταστροφή τού ουρανού και τής γης.

2. Η ανεπάρκεια τών περιγραφών για τα μέλλοντα αγαθά

Πριν όμως προχωρήσουμε σε αυτή την κατηγορία εδαφίων, ας εξετάσουμε μερικά εδάφια που είναι πολύ προσφιλή στους αιρετικούς που προσβλέπουν σε υλιστικό παράδεισο, και υποστηρίζουν γήινη Χριστιανική ελπίδα. Αυτά τα εδάφια αφορούν προφητικές εικόνες για τα Μελλοντικά αγαθά.

Όπως θα διαπιστώσουμε στην συνέχεια, εξετάζοντας αναλυτικά τα χωρία αυτά, οι προφήτες συγγραφείς τής Αγίας Γραφής, θέλοντας να περιγράψουν την μακαριότητα τού Μέλλοντος Αιώνος, την ειρήνη και την ασφάλεια που θα αισθάνονται οι ανακαινισμένοι άνθρωποι στο ανακαινισμένο περιβάλλον που ο Θεός θα φτιάξει γι' αυτούς, και που κατά σύμβασιν ονομάζεται: "Νέοι Ουρανοί και Νέα Γη", μη έχοντας άλλο μέσο για να μάς τα μεταφέρουν, παρά μόνο τον λόγο, ο οποίος είναι πολύ φτωχός σε λέξεις για κάτι τέτοιο, χρησιμοποίησαν λέξεις και εικόνες απ' αυτές που μπορούμε να καταλάβουμε και εμπίπτουν στις αντιλήψεις μας και στην εμπειρία μας. Διότι οι εικόνες και τα αγαθά τού Μέλλοντος Αιώνος είναι "υπέρ λόγον". Δεν υπάρχουν αντίστοιχα σε τούτον τον κόσμο, για να κάνουμε συγκρίσεις και περιγραφές. Οι άγιοι τού Θεού που με την Χάρη τού Αγίου Πνεύματος απέκτησαν κάποια εμπειρική γνώση αυτών τών αγαθών, δεν έβρισκαν κατάλληλες λέξεις από το λεξιλόγιό μας, για να δώσουν κάποιες απόλυτες και ακριβείς περιγραφές.

Έτσι, ένας από αυτούς τους αγίους, ο απόστολος Παύλος, ο οποίος είχε τέτοιες εμπειρίες από τον Μέλλοντα Αιώνα, και βεβαίως δεν υστερούσε στη δύναμη τού λόγου, όπως αποδεικνύεται από τις επιστολές του, περιορίσθηκε να αναφέρει ότι: "εκείνα τα οποία οφθαλμός δεν είδε, και ωτίον δεν ήκουσε, και εις καρδίαν ανθρώπου δεν ανέβησαν, τα οποία ο Θεός ητοίμασεν εις τους αγαπώντας Αυτόν. Εις ημάς δε ο Θεός απεκάλυψεν δια τού Πνεύματος Αυτού". Α΄ Κορινθίους 2/β: 9,10.

Αλλού δε, περιγράφοντας μια προσωπική του εμπειρία, όταν το Πνεύμα τού Θεού τον μετέφερε στον Παράδεισο, αρκέσθηκε στα εξής:

"Ηρπάγη εις στον Παράδεισον, και ήκουσεω ανεκλάλητα λόγια, τα οποία δεν συγχωρούνται εις άνθρωπον να λαλήσει" (Β΄ Κορινθίους 12/ιβ: 4).

Παρατηρούμε, ότι ο απόστολος Παύλος είναι σαφής, ότι δεν υπάρχουν απόλυτες γλωσσικές εκφράσεις, ανθρώπινα λόγια με τα οποία να μπορούν να περιγραφούν οι συνθήκες και τα αγαθά τού Παραδείσου. Μάς λέει ακόμα, ότι ούτε και η πιο τολμηρή φαντασία τού ανθρώπου δεν μπορεί να τα διανοηθεί: "εις καρδίαν ανθρώπου δεν ανέβησαν".

Ο μόνος τρόπος γνώσης είναι η προσωπική εμπειρία, ύστερα από τη αποκάλυψη τού Πνεύματος τού Θεού. Όχι η διδασκαλία ή η μελέτη, ή οποιοσδήποτε άλλος ανθρώπινος τρόπος απόκτησης γνώσης. Επειδή όμως οι αιρετικοί στερούνται τού πρώτου, καταφεύγουν κατ' ανάγκην στον δεύτερο. Προσπαθούν να εννοήσουν τα μυστήρια τού Παραδείσου, καταφεύγοντας σε ανθρώπινους λόγους και εικόνες, κάνοντας χρήση τής φαντασίας τους, και χρησιμοποιώντας βέβαια ορισμένα εδάφια, παρερμηνεύοντάς τα, για να έχουν και κάποια δήθεν αγιογραφική βάση τα λεγόμενά τους.

Όπως αναφέραμε λοιπόν προηγουμένως, πολλοί προφήτες αρνήθηκαν να δώσουν οποιαδήποτε περιγραφή τού παραδείσου, όπως ο απόστολος Παύλος, αλλά αρκέσθηκαν να δηλώσουν ότι υπάρχει ομορφιά και μακαριότητα απερίγραπτη και ασύγκριτη με οποιαδήποτε άλλη, όχι μόνον γνωρίζουμε, αλλά και μπορούμε να φαντασθούμε.

Ορισμένοι άλλοι όμως ιεροί συγγραφείς, διάλεξαν έναν άλλο δρόμο. Τον δρόμο τής αλληγορίας και τού συμβολισμού.

Απευθυνόμενοι σε ανθρώπους τής Παλαιάς Διαθήκης κυρίως, οι οποίοι είχαν πιο άμεσες και υλιστικές βλέψεις, και στους οποίους δεν είχε επιλάμψει ο φωτισμός τού Χριστού δια τού Αγίου Πνεύματος, οι προφήτες μίλησαν με αλληγορικές εικόνες.

Επειδή τα μελλοντικά αγαθά είναι πέραν πάσης συγκρίσεως με τα παρόντα, όπως είπαμε προηγουμένως, μερικοί προφήτες για να τα σκιαγραφήσουν έστω και υποτυπωδώς, χρησιμοποίησαν εικόνες από τον παρόντα αιώνα, οι οποίες όμως οδήγησαν στην υπερβολή. Αυτή είναι μια άλλη προσέγγιση στο θέμα, την οποία μάλιστα πολλές φορές χρησιμοποιούμε κι εμείς. Αν για παράδειγμα είναι κάποιος τελείως αδαής σε σχέση με τη μουσική, και ακούσει μια εξαίσια μελωδία που όμοιά της δεν έχει ακούσει ποτέ, δύο τρόπους έχει για να την περιγράψει σε άλλους:

Ο πρώτος, είναι να αναφερθεί σ' αυτήν με άρνηση. Λέγοντας ότι ήταν τόσο καταπληκτική, που όμοιά της δεν έχει ξανακούσει ποτέ,.

Ο δεύτερος τρόπος είναι ν' αναφερθεί σ' αυτήν με μια κατάφαση. Λέγοντας για παράδειγμα ότι είναι 1000 φορές καλύτερη από την καλύτερη μελωδία που έχει ακούσει ως τότε.

3. Η ανεπάρκεια τής γλώσσας για περιγραφή τού Θεού

Αλλά αυτοί οι δύο τρόποι έχουν χρησιμοποιηθεί για να περιγραφεί και ο Ίδιος ο Θεός. Και στη Θεολογία αναφέρονται σαν "αποφατική" και "καταφατική" μέθοδος. Όταν επί παραδείγματι αναφέρεται ότι ο Θεός είναι "άπειρος", δηλαδή χωρίς αρχή και τέλος, "ακατάληπτος", δηλαδή δεν μπορούμε να τον κατανοήσουμε, "αόρατος", δηλαδή δεν μπορούμε να τον δούμε, δίνεται μια περιγραφή για τον Θεό μέσω αρνήσεων. Ο άλλος τρόπος που μπορούμε να μιλήσουμε για τον Θεό, είναι μέσω καταφάσεων, λέγοντας γι παράδειγμα ότι είναι δίκαιος, ότι είναι ελεήμων, ότι είναι φιλάνθρωπος, κλπ.

Βεβαίως ούτε ο ένας ούτε ο άλλος μάς δίνουν μια ακριβή και απόλυτη εικόνα για τον Θεό, αλλά μόνο μια προσέγγιση, διότι σίγουρα ο Θεός δεν είναι δίκαιος με την έννοια που μπορούμε να τον εννοήσουμε, διότι δεν έχουμε δει έναν άλλο δίκαιο που η δικαιοσύνη του να μοιάζει με αυτήν τού Θεού.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, πως οι όροι και οι εικόνες, όταν χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν τα μυστήρια τού Θεού, δεν έχουν απόλυτη έννοια, αλλά μάλλον αλληγορική και συμβολική.

Στερούμενοι όμως οι αιρετικοί τού Πνεύματος τού Θεού, δεν διακρίνουν το πνεύμα τών λόγων, αλλά προσδίδουν σ' αυτούς απόλυτη έννοια, και κατόπιν πολυπραγμονούν περί τών μυστηρίων τού Θεού, προσκολλημένοι στις λέξεις και στις εικόνες.

Παρατηρούμε επίσης, ότι αν προσδώσει κανείς απόλυτη έννοια στις λέξεις και τις εικόνες τής Αγίας Γραφής, τότε οδηγείται σε αντιφάσεις. Διότι ο ένας προφήτης λέει ότι ο Παράδεισος είναι απερίγραπτος, και ούτε να τον φαντασθεί μπορεί, ενώ ο άλλος μάς δίνει συγκεκριμένη περιγραφή. Βάσει όμως τής Ορθοδόξου θεολογίας, αίρονται αυτού τού είδους οι αντιφάσεις, διότι απλούστατα και η άρνηση και η κατάφαση, δεν έχουν απόλυτη έννοια, αλλά είναι δύο διαφορετικοί τρόποι να προσεγγίσει κανείς το ίδιο πράγμα.

Περισσότερα όμως πάνω σε αυτό το ζήτημα, αν επιτρέψει ο Κύριος, θα πούμε σε μελλοντική εκπομπή.

4. Αντιφατικές περιγραφές επίγειου παραδείσου

Ύστερα από τα γενικά σχόλια που κάναμε προηγουμένως, είμαστε έτοιμοι να εξετάσουμε το πλέον αντιπροσωπευτικό χωρίο, στο οποίο αναφέρεται μια περιγραφή τού Παραδείσου, που χρησιμοποιούν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, για να υποστηρίξουν τις υλιστικές τους απόψεις. Ευρίσκεται στο βιβλίο τού Ησαΐα, 65/ξε: 17-25:

"Επειδή ιδού, νέους ουρανούς κτίζω και νέαν γήν· και δεν θέλει είσθαι μνήμη των προτέρων ουδέ θέλουσιν ελθεί εις τον νούν. 18 Αλλ' ευφραίνεσθε και χαίρετε πάντοτε εις εκείνο το οποίον κτίζω· διότι, ιδού, κτίζω την Ιερουσαλήμ αγαλλίαμα και τον λαόν αυτής ευφροσύνην.

19 Και θέλω αγάλλεσθαι εις την Ιερουσαλήμ και ευφραίνεσθαι εις τον λαόν μου· και δεν θέλει ακουσθή πλέον εν αυτή φωνή κλαυθμού και φωνή κραυγής.

20 Δεν θέλει είσθαι πλέον εκεί βρέφος ολιγοήμερον και γέρων όστις δεν επλήρωσε τας ημέρας αυτού· διότι το παιδίον θέλει αποθνήσκει εκατόν ετών, ο δε εκατόν ετών αμαρτωλός θέλει είσθαι επικατάρατος.

21 Και θέλουσιν οικοδομήσει οικίας και κατοικήσει, και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας και φάγει τον καρπόν αυτών. 22 δεν θέλουσι κτίσει αυτοί και άλλος να κατοικήση· δεν θέλουσι φυτεύσει αυτοί και άλλος να φάγη· διότι αι ημέραι του λαού μου είναι ως αι ημέραι του δένδρου και οι εκλεκτοί μου θέλουσι παλαιώσει το έργον των χειρών αυτών. 23 Δεν θέλουσι κοπιάζει εις μάτην ουδέ θέλουσι τεκνοποιεί διά καταστροφήν· διότι είναι σπέρμα των ευλογημένων του Κυρίου και οι έκγονοι αυτών μετ' αυτών. 24 Και πριν αυτοί κράξωσιν, εγώ θέλω αποκρίνεσθαι· και ενώ αυτοί λαλούσιν, εγώ θέλω ακούει.

25 Ο λύκος και το αρνίον θέλουσι βόσκεσθαι ομού, και ο λέων θέλει τρώγει άχυρον ως ο βούς· άρτος δε του όφεως θέλει είσθαι το χώμα· εν όλω τω αγίω μου όρει δεν θέλουσι κάμνει ζημίαν ουδέ φθοράν, λέγει Κύριος."

Το χωρίο λοιπόν αυτό, σε αντίθεση με τα όσα αναφέραμε προηγουμένως, οι αιρετικοί που προωθούν και κηρύττουν υλιστικό ευαγγέλιο και επίγειο παράδεισο, το ερμηνεύουν κατά γράμμα. Παίρνουν τις αλληγορικές και συμβολικές εικόνες τού προφήτου, σαν φωτογραφίες τού παραδείσου. Στη συνέχεια όμως θα αποδείξουμε ότι δεν είναι συνεπής η αντίληψη αυτή με την υπόλοιπη Αγία Γραφή, αλλά ακόμη περισσότερο, θα αποδείξουμε ότι οι αιρετικοί αποδεχόμενοι κάτι τέτοιο, δεν είναι συνεπείς ούτε με τον εαυτό τους, γιατί αυτή η ερμηνεία αντιφάσκει με άλλα σημεία τών κακοδοξιών τους.

Κατ' αρχήν, σημειώνουμε ότι το χωρίο αυτό αναφέρεται στους Νέους Ουρανούς και την Νέα Γη, (στίχος 17). Δεν περιγράφει λοιπόν μονάχα την Νέα Γη, όπως το απομονώνουν οι αιρετικοί, αλλά τους Νέους Ουρανούς και την Νέα Γη, δηλαδή ολόκληρο το νέο περιβάλλον τών δικαίων. Δεν λέει ότι λίγοι είναι στους Νέους Ουρανούς και πολλοί στην Νέα Γη.

Ας δούμε όμως αναλυτικότερα ορισμένα σημεία τής περιγραφής:

Λίγο πιο κάτω, στον στίχο 20, αναφέρει ότι "το παιδίον θέλει αποθνήσκει 100 ετών". Ο προφήτης Ησαΐας όμως, δεν ήταν ο μόνος ο οποίος έδωσε κάποια περιγραφή τού Παραδείσου. Μια παρόμοια εικόνα για τους Νέους Ουρανούς και την Νέα Γη, παρουσιάζεται από τον απόστολο Ιωάννη, στο βιβλίο τής Αποκαλύψεως. Διαβάζουμε από το 21/κα: 1:

"Και είδον ουρανόν καινόν και γην καινήν· ο γαρ πρώτος ουρανός και η πρώτη γη απήλθον, και η θάλασσα ουκ έστιν έτι".

Και λίγο πιο κάτω στον στίχο 4 διαβάζουμε:

"και εξαλείψει απ’ αυτών ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος ουκ έσται έτι, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος ουκ έσται έτι· ότι τα πρώτα απήλθον".

Ερωτούμε λοιπόν: Τελικά οι άνθρωποι θα πεθαίνουν ή δεν θα πεθαίνουν στον Μέλλοντα Αιώνα; Ποιος από τους δύο προφήτες έχει δίκιο; Ο Ησαΐας ή ο Ιωάννης; Διότι και οι δύο περιγράφουν τους Νέους Ουρανούς και την Νέα Γη!

Σ' αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα και τις φοβερές αντιφάσεις, θέτουν οι αιρετικοί αντιμετώπους τους εαυτούς τους, ερμηνεύοντας αυτά τα χωρία τής Αγίας Γραφής κατά γράμμα.

Μια πρόχειρη βέβαια λύση, που συνήθως ακολουθούν, είναι η αποσιώπηση. Ας σταθούμε όμως παρενθετικά λίγο περισσότερο στο κομμάτι τής Αποκαλύψεως, όπου ο απόστολος Ιωάννης περιγράφει τους Νέους Ουρανούς και την Νέα Γη, όπως εκείνος την είδε.

Αφού στο εδάφιο 21/κα: 1, μάς λέει: "είδον ουρανόν καινόν και γην καινήν· ο γαρ πρώτος ουρανός και η πρώτη γη απήλθον, και η θάλασσα ουκ έστιν έτι", στη συνέχεια μάς μιλά στον στίχο 2, για την Νέα Ιερουσαλήμ:

"και την πόλιν την αγίαν Ιερουσαλήμ καινήν είδον καταβαίνουσαν εκ του ουρανού από του Θεού, ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην τω ανδρί αυτής".

Φαίνεται λοιπόν να ταυτίζει τους Νέους Ουρανούς και την Νέα Γη με την αγία πόλη την Νέα Ιερουσαλήμ.*

Στα κεφάλαια 21/κα και 22/κβ, περιγράφει τη Νέα Ιερουσαλήμ και μάλιστα με γήινες εικόνες, όπως παραδείγματος χάριν στο 21/κα: 16:

"Και η πόλις τετράγωνος κείται, και το μήκος αυτής όσον και το πλάτος. και εμέτρησε την πόλιν εν τω καλάμω επί σταδίους δώδεκα χιλιάδων· το μήκος και το πλάτος και το ύψος αυτής ίσα εστί..."

Πιο κάτω μάς περιγράφει τα οικοδομικά της υλικά, τα οποία είναι πολύτιμοι λίθοι. Μάς περιγράφει τούς πυλώνες τής πόλεως, την πλατεία της, όπου έρεε κρυστάλλινος ποταμός ύδατος, κλπ. Γιατί λοιπόν οι αυτοαποκαλούμενοι Μάρτυρες τού Ιεχωβά αυτά τα θεωρούν συμβολικά; Γιατί αυτή η ερμηνευτική ασυνέπεια; Προφανώς γιατί μόνον έτσι μπορεί να υποστηριχθεί η παράλογη θεωρία τους για δύο διαφορετικές Χριστιανικές Κλήσεις.

Ο απόστολος Ιωάννης όμως, μάς λέει και κάτι άλλο. Ότι έξω από την πόλη, δεν υπάρχουν αγαθοί:

"έξω οι κύνες και οι φαρμακοί και οι πόρνοι και οι φονείς και οι ειδωλολάτραι και πας ο φιλών και ποιών ψεύδος" (Αποκάλυψις 22/κβ: 15).

Δηλαδή δεν αποτελεί η πόλις τους Νέους Ουρανούς, όπως θέλουν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, και έξω απ' αυτήν είναι η Νέα Γη, όπου ζουν οι άνθρωποι. Παράλληλα σημειώνουμε ότι οι Νέοι Ουρανοί και η Νέα Γη, κατά τον απόστολο Ιωάννη, έρχονται σε ύπαρξη μετά την τελική κρίση, οπότε και ο θάνατος και ο Άδης ερρίφθησαν εις την λίμνην τού Πυρός. (Αποκάλυψις 20/κ: 14). Δηλαδή οι Νέοι Ουρανοί και η Νέα Γη, εμφανίζονται μετά την Χιλιετή περίοδο. (Αποκάλυψις 20/κ: 6), και όχι πριν από αυτήν, όπως υποστηρίζουν εσφαλμένα οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, και άλλοι αιρετικοί με χιλιαστικές αντιλήψεις.

Έτσι λοιπόν, οι Νέου Ουρανοί και η Νέα Γη, δεν εφαρμόζονται σε καμία περίπτωση σε υλική Χιλιετή μεσοβασιλεία, διότι απλούστατα έρχονται σε ύπαρξη μετά το πέρας τής περιόδου τών συμβολικών 1000 ετών.

5. Βρώσις και πώσις στη Βασιλεία τού Θεού;

Ας επανέλθουμε όμως στην περιγραφή τού Ησαΐα, και ας διαβάσουμε λίγο πιο κάτω τον στίχο 21:

"Και θέλουσι οικοδομήσει οικίας και κατοικήσει, και θέλουσι φυτεύσει αμπελώνας και φάγει τον καρπόν αυτών".

Παίρνουν λοιπόν το εδάφιο αυτό οι αιρετικοί, και το κάνουν μια ωραία εικόνα τού παραδείσου, δείχνοντας ωραία σπίτια και νέους και υγιείς ανθρώπους να τρώγουν ωραία σταφύλια, καρπούζια και άλλα φρούτα, απολαμβάνοντας ταυτόχρονα την γεύση τους. Αλλά ο απόστολος Παύλος λέει ρητά στην Α΄ Κορινθίους 6/στ: 13: "Τα φαγητά είναι δια την κοιλίαν. Και η κοιλία δια τα φαγητά. Πλην, ο Θεός και ταύτην, (δηλαδή την κοιλία), και ταύτα (δηλαδή τα φαγητά, και προφανώς και τα σταφύλια), θέλει καταργήσει".

Φανερή η αντίφασις τού Ησαΐα με τον απόστολο Παύλο. Τι λέγουν όμως στο σημείο αυτό οι αιρετικοί;

Για να αποφύγουν τον σκόπελο, αυθαιρετούν και λέγουν, ότι το μεν χωρίο τού Ησαΐα αναφέρεται στην Νέα Γη και σε όσους θα ζήσουν σ' αυτήν, το δε χωρίο τού Παύλου στους Νέους Ουρανούς, και σε όσους θα ζήσουν εκεί. Δηλαδή στους 144.000. Αυτό όμως αποτελεί υψίστη καταστρατήγηση τού κειμένου. Διότι αφ' ενός ο Ησαΐας αναφέρεται και στην Νέα Γη και στους Νέους Ουρανούς και πουθενά δεν κάνει διάκριση, λέγοντας ότι αυτά αφορούν όσους θα ζήσουν στη Νέα Γη, ενώ τα άλλα σε όσους θα ζήσουν στους Νέους Ουρανούς, και αφ' ετέρου ο απόστολος Παύλος κάνει μια γενική δήλωση, και δεν λέει ότι ο Θεός θα καταργήσει την κοιλία και τα φαγητά για ορισμένους, ενώ για άλλους δεν θα τα καταργήσει.

Αλλά και αν δεχθούμε καταστρατηγώντας κάθε ερμηνευτική λογική, πως ο Θεός θα καταργήσει την κοιλία και τα φαγητά μόνο για τους 144.000 και τον Ιησού Χριστό, όπως ισχυρίζονται οι αιρετικοί, πάλι προσκρούουμε σε μια νέα αντίφαση. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, προφανώς μέλος τής ουράνιας κυβέρνησης κατά τούς αιρετικούς, και όχι κάτοικος τής Νέας Γης, θα πιεί εκεί εκ τού γεννήματος τής αμπέλου! Δηλαδή κρασί στην Βασιλεία τού Θεού!

Το διαβάζουμε στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 24/ιδ: 25:

"αμήν λέγω υμίν ότι ουκέτι ου μη πίω εκ του γεννήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης όταν αυτό πίνω καινόν εν τη βασιλεία του Θεού."

Παρατηρούμε αγαπητοί, ότι αν ακολουθήσουμε την ερμηνεία τών αιρετικών, οδηγούμαστε από τη μία αντίφαση στην άλλη! Αλλά η Αγία Γραφή δεν αντιφάσκει. Αν δεν θελήσουμε να εκβιάσουμε την ερμηνεία, πολύ φυσιολογικά συμπεραίνουμε ότι όπως μίλησε αλληγορικά ο Κύριος για νέο κρασί στην Βασιλεία τού Θεού, επειδή δεν υπήρχαν άλλες λέξεις με απόλυτη έννοια για να περιγράψει πώς θα συνευφραίνεται με τους μαθητές του στη Βασιλεία τού Θεού, έτσι αλληγορικά μίλησε και ο Ησαΐας για το ίδιο θέμα, με ανάλογες εκφράσεις κατανοητές από τους υπολοίπους.

Ο δε απόστολος Παύλος, μάς λέγει ότι τα εκεί αγαθά δεν ταυτίζονται, αλλά και δεν έχουν καμία σχέση με τα εδώ.

6. Γάμος και τεκνοποιία στη Βασιλεία τού Θεού;

Ας συνεχίσουμε όμως λίγο πιο κάτω στην περιγραφή τού Ησαΐα, για να κάνουμε ακόμα πιο σαφή την εσφαλμένη κατά γράμμα ερμηνεία τών αιρετικών.

Διαβάζουμε από το εδάφιο 23:

"Δεν θέλουσι κοπιάζει εις μάτην ουδέ θέλουσι τεκνοποιεί διά καταστροφήν"

Με βάση αυτό το εδάφιο, ερμηνεύοντάς το κατά γράμμα, ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι στον Μέλλοντα Αιώνα θα τεκνοποιούν. Αλλά ας δούμε τι είπε ο Κύριος Ιησούς Χριστούς στους Σαδδουκαίους, όταν αυτοί προσπάθησαν με λογικοφανή επιχειρήματα να τού αποδείξουν μέσα από την Αγία Γραφή ότι δεν υπάρχει ανάστασις:

"Αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς· πλανάσθε μη ειδότες τας γραφάς μηδέ την δύναμιν του Θεού. 30 εν γαρ τη αναστάσει ούτε γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται, αλλ’ ως άγγελοι Θεού εν ουρανώ εισι" (Ματθαίος 22/κβ: 29,30).

Είναι σαφής η δήλωση τού Κυρίου, ότι οι άνθρωποι στον Μέλλοντα Αιώνα, όχι μόνο δεν θα τεκνοποιούν, αλλά ούτε θα συνέρχονται σε γάμο. Θα είναι όπως οι άγγελοι, οι οποίοι βεβαίως δεν τεκνοποιούν.

Πώς λοιπόν αντιμετωπίζουν οι αιρετικοί, τη νέα αυτή αντίφαση στις θεωρίες τους; Όπως συνήθως παρερμηνεύοντας το κείμενο, και προβάλλοντας εξωφρενικές ερμηνείες.

Λέγουν λοιπόν, πως στη Νέα Γη, δεν θα τεκνοποιούν όλοι, παρά μόνον ελάχιστοι, όσοι δεν θα έχουν αναστηθεί, αλλά θα έχουν περάσει ζωντανοί από την Μέλλουσα Κρίση. Σ' αυτό τον εξωφρενικό ισχυρισμό, αντιλέγουμε ότι πουθενά στην Αγία Γραφή δεν αναφέρεται ότι στη Μέλλουσα Κρίση θα περάσουν άνθρωποι αναλλοίωτοι. Το μόνο που αναφέρεται είναι ότι όσοι ζουν και είναι γνήσιοι Χριστιανοί, θα μετασχηματισθούν, ώστε το σώμα τους να γίνει σύμμορφο με αυτό τού Κυρίου Ιησού Χριστού, και θα αρπαγούν σε νεφέλες για να συναντήσουν τον Κύριο στον αέρα.

Δεν αναφέρεται τρίτη τάξις ανθρώπων, που ούτε θα αρπαγούν, ούτε θα ανήκουν στους εξ ευωνύμων και οι οποίοι θα συνεχίσουν να ζουν στη γη που βλέπουμε. Παράλληλα θέλουμε να τονίσουμε ότι ο Ησαΐας δεν αναφέρει ότι ελάχιστοι θα τεκνοποιούν. Δεν κάνει τέτοια διάκριση. Αυτό όμως κάνουν οι αιρετικοί για να αποφύγουν την οφθαλμοφανή αντίφαση.

7. Περιγραφή ενός χώρου, τού περιβάλλοντος τού ανθρώπου

Και τελευταίο σημείο που θα αναφέρουμε σε σχέση με την προφητική αυτή εικόνα τού Ησαΐα, είναι ότι ο προφήτης δίνει κάποια εικόνα τού Μέλλοντος Αιώνος, για έναν χώρο. Τον χώρο αυτό, στον στίχο 17, τον ονομάζει: "Νέους Ουρανούς και Νέα Γη". Πιο κάτω, στους δύο επόμενους στίχους, τον ονομάζει: "Ιερουσαλήμ" που θα κτίσει ο Κύριος. Ενώ στον στίχο 25, τον ονομάζει: "άγιον όρος τού Κυρίου", επομένως για τον προφήτη οι όροι αυτοί είναι ισοδύναμοι και αλληλοεναλλάσσονται. Και αυτό ισχύει σε ολόκληρη την Αγία Γραφή, για όσους την ερμηνεύουν Ορθοδόξως. Οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά όμως και οι αιρετικοί με παρόμοιες αντιλήψεις, διαφοροποιούν τούς Νέους Ουρανούς που τους ταυτίζουν με την Νέα Ιερουσαλήμ και με το Άγιο Όρος τού Κυρίου, από την Νέα Γη.

Παρατηρούμε λοιπόν για μία ακόμα φορά, ότι δεν σέβονται καθόλου το Ιερό κείμενο, αλλά το διαστρέφουν κατά τρόπο βάναυσο, έτσι ώστε να εξυπηρετήσει τις ερμηνευτικές τους προδιαγραφές.

Ολοκληρώνοντας την ανάλυσή μας σε αυτό το χωρίο τού Ησαΐα, προκειμένου να μη σάς κουράσουμε περισσότερο, συμπερασματικά αναφέρουμε ότι η μόνη ορθή και συνεπής ερμηνεία που επιδέχεται, είναι ότι περιγράφει με αλληγορικό και συμβολικό τρόπο τον Μέλλοντα Αιώνα, χρησιμοποιώντας κατανοητές σ' εμάς εικόνες, για να περιγράψει μέσω υπερβολών τα ακατανόητα και ασύλληπτα για τη λογική μας και τις εμπειρίες μας μελλοντικά αγαθά που έχει "ετοιμάσει ο Θεός για τους αγαπώντας αυτόν".

Αν δεν υιοθετήσουμε αυτή την ερμηνεία, αλλά ερμηνεύσουμε το χωρίο κατά γράμμα, όπως πράττουν οι αιρετικοί, τότε είμαστε καταδικασμένοι να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία σωρεία αλληλοδιαδεχομένων αντιφάσεων.

8. Χωρία για την καταστροφή τής γης

Ήρθε όμως η ώρα να ασχοληθούμε με την άλλη κατηγορία εδαφίων, που αναφέρονται ρητά στην καταστροφή τού πλανήτη, αλλά και γενικότερα τού τωρινού φθαρμένου περιβάλλοντος τού ανθρώπου.

Και ας αρχίσουμε πρώτα από τα εδάφια τής Παλαιάς Διαθήκης, επιλέγοντας μόνο τα εμφανέστερα και αδιαμφισβήτητα, για εξοικονόμηση χρόνου.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, από τον ίδιο προφήτη, με τον οποίο ασχοληθήκαμε προηγουμένως, τον Ησαΐα.

"Και πάσα η στρατιά του ουρανού θέλει λυώσει, και οι ουρανοί θέλουσι περιτυλιχθή ως βιβλίον, και πάσα η στρατιά αυτών θέλει πέσει, καθώς πίπτει το φύλλον από της αμπέλου και καθώς πίπτουσι τα φύλλα από της συκής" (Ησαΐας 34/λδ: 4).

Εδώ προφανώς ο προφήτης περιγράφει με έντονες εικόνες και παρομοιώσεις την καταστροφή τού υπάρχοντος ουρανού.

Ας σημειώσουμε και πάλι στο σημείο αυτό, (αλλά θα το αναπτύξουμε εκτενέστερα στη συνέχεια), ότι οι αυτοαποκαλούμενοι "Μάρτυρες τού Ιεχωβά", αλλά και άλλα Προτεσταντικά παρακλάδια που υιοθετούν την υλιστική άποψη ότι στη μελλοντική κρίση δεν θα καταστραφούν οι υπάρχοντες ουρανοί και η γη, ερμηνεύουν αυτού τού είδους τα εδάφια ότι δήθεν μιλούν για καταστροφή συμβολικών ουρανών και γης. Λένε δηλαδή, ότι η γη που καταστρέφεται, δεν είναι η κατά γράμμα γη, αλλά το σύνολο τών ασεβών ανθρώπων. Παράλληλα λένε, ότι οι ουρανοί που καταστρέφονται, δεν είναι οι κατά γράμμα ουρανοί, αλλά οι ανθρώπινες εξουσίες και κυβερνήσεις. Έχοντας λοιπόν αυτές τις εξωφρενικές ερμηνείες υπ' όψιν σας, σάς αφήνουμε να βγάζετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας.

Ας σχολιάσουμε όμως εν συντομία, το εδάφιο που διαβάσαμε προηγουμένως:

Ο προφήτης μάς περιγράφει ένα γεγονός, και κάνει και μερικές παρομοιώσεις για να μάς βοηθήσει να καταλάβουμε πώς θα μοιάζει αυτό το γεγονός. Μάς μιλά για δύο πράγματα ταυτόχρονα: Για τούς ουρανούς και για την στρατιά τους, δηλαδή τα ουράνια σώματα. Μάς λέει λοιπόν, ότι οι ουρανοί θα περιτυλιχθούν. Για να το καταλάβουμε, μάς λέει ότι θα μοιάζει με το τύλιγμα τών αρχαίων βιβλίων, τών παπύρων, που για να τα διαβάσουν τα ξετύλιγαν και όταν τελείωναν τα ξανατύλιγαν πάλι.

Όσο για τη στρατιά τών ουρανών, μάς λέει ότι θα λιώσουν και θα αρχίσουν να πέφτουν από τον ουράνιο θόλο. Μάλιστα μάς δίνει και δύο παρομοιώσεις λέγοντας ότι θα πέφτουν όπως πέφτουν τα φύλλα από τα αμπέλια και τις συκιές.

Άραγε, μπορεί κανείς να τα εκλάβει αυτά συμβολίζοντα ανθρώπινες εξουσίες; Κάτι τέτοιο θα ήταν λογικά απαράδεκτο.

Πάλι από το βιβλίο τού προφήτη Ησαΐα, είναι και το επόμενο εδάφιο αυτής τής κατηγορίας. Διαβάζουμε τον 6ο στοίχο τού κεφαλαίου να/51:

"Υψώσατε τους οφθαλμούς σας εις τούς ουρανούς και βλέψατε εις την γην κάτω. Διότι οι ουρανοί θέλουσι διαλυθεί ως καπνός και η γη θέλει παλαιωθεί ως ιμάτιον. Και οι κατοικούντες εν αυτή θέλουσιν αποθάνει εξ ίσου".

Εδώ με όμοιο τρόπο, όπως και προηγουμένως, ο προφήτης Ησαΐας μάς περιγράφει ρητά, αλλά και με παρομοιώσεις την καταστροφή τού ουρανού και τής γης. Ασφαλώς αποκλείεται εδώ εντελώς οποιαδήποτε συμβολική σημασία.

Κατ' αρχήν προσδιορίζει τον ουρανό και την γη τοπικά, προσκαλώντας μας να δούμε τους ουρανούς κοιτάζοντας πάνω, και την γη κοιτάζοντας κάτω. Βεβαίως δε θα έκανε κάτι τέτοιο αν επρόκειτο για κυβερνήσεις και ασεβείς ανθρώπους. Έπειτα, διαχωρίζει την γη από τους κατοικούντας εν αυτή, λέγοντας ότι οι μεν πρώτη θα παλαιωθεί, οι δε άνθρωποι θα αποθάνουν εξ ίσου. Παρομοιάζει λοιπόν και εδώ ο προφήτης Ησαΐας την καταστροφή τού ουρανού με την διάλυση τού καπνού στον αέρα. Όπου ενώ στην αρχή είναι εμφανής και συγκεντρωμένος ύστερα όμως διαλύεται και χάνεται και εξαφανίζεται.

Όμοια παρουσιάζει την παλαίωση τής γης, ως κατοικίας τού ανθρώπου, με την παλαίωση τών ενδυμάτων. Όπως λοιπόν όταν παλιώσει κάποιο ρούχο μας, το αντικαθιστούμε με ένα καινούργιο, το ίδιο θα συμβεί και με το παρόν κατοικητήριο τού ανθρωπίνου γένους, δηλαδή την γη που βλέπουμε σήμερα.

Σ' αυτό το εδάφιο που μόλις διαβάσαμε, είναι σαφής και πέραν πάσης αμφισβητήσεως η δήλωσις περί τής καταστροφής τού κατά γράμμα ουρανού και τής γης, και δεν επιδέχεται καμία συμβολική ερμηνεία. Αυτού τού είδους τα εδάφια, οι κήρυκες τού υλιστικού ευαγγελίου αποφεύγουν με συστηματικό και έντεχνο τρόπο.

Ορισμένα άλλα όμως αντίστοιχα, τα οποία δεν μπορούν να αγνοήσουν ή να παραβλέψουν, λόγω τής εμφανούς τους θέσης για παράδειγμα, τα αλλοιώνουν και παραποιούν φρικτά το νόημά τους.

Στο σημείο όμως αυτό πρέπει να σταματήσουμε για σήμερα, λόγω τής ελλείψεως χρόνου. Θα συνεχίσουμε στην επόμενη εκπομπή να παρουσιάζουμε τα εδάφια τής Αγίας Γραφής που δηλώνουν ότι αυτός ο ουρανός και η γη που υπάρχουν σήμερα, θα καταστραφούν και θα δώσουν τη θέση τους σ' ένα νέο, άφθαρτο και ένδοξο περιβάλλον, που θα φιλοξενήσει τον ενδοξασμένο πλέον άνθρωπο, που θα είναι σύμμορφος τού Κυρίου Ιησού Χριστού.

* Σημείωση ΟΟΔΕ: Για την ακρίβεια, αν προσέξουμε τη διατύπωση τού χωρίου θα διαπιστώσουμε ότι δεν ταυτίζεται η Καινή Ιερουσαλήμ (δηλαδή η Εκκλησία) με τους Καινούς Ουρανούς και την Καινή Γη, αλλά αντιθέτως "κατεβαίνει" από τους Καινούς Ουρανούς στην Καινή Γη. Σχετική ανάλυση τού χωρίου μπορείτε να δείτε ΕΔΩ.

Απομαγνητοφώνηση: Ν. Μ.