Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Κεντρική Σελίδα

Προτεσταντισμός, Πεντηκοστιανισμός και Μελέτες

Μέρος 14ο:

- Σύμφωνα με τη Γραφή οι κεκοιμημένοι άγιοι μπορούν να ακούν τους πιστούς

- Ο Χριστός διδάσκει την προσευχή προς τους κεκοιμημένους αγίους (Λουκά 16:24)

- Τα λεγόμενα «θαύματα των αγίων» προέρχονται πάντα και μόνο από τον Θεό

Λένε οι Προτεστάντες: «Πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι που έχουν πεθάνει κοιμούνται (στον τάφο τους) περιμένοντας την ανάσταση (σωματικά αλλά και ψυχικά) […] Δεν πιστεύουμε ότι είναι δυνατό να επικοινωνήσουμε μαζί τους, ότι πρέπει να προσευχόμαστε σε αυτούς ή ότι αυτοί μπορούν να προσεύχονται για εμάς, ούτε ακόμη και οι ‘άγιοι’».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Αγαπητοί Προτεστάντες, καταρχάς λέτε πως «δεν πιστεύουμε ότι είναι δυνατό να επικοινωνήσουμε» με τους αγίους. Κατασκευάσατε αυθαίρετα μια επιλεκτική «μόνωση» στα αυτιά των αγίων στον ουρανό και ισχυρίζεστε ότι «δεν ακούνε». Όμως τίποτα τέτοιο δεν προκύπτει από την Αγία Γραφή. Γι’ αυτό μας μιλάει για κοινή προσευχή λέξη προς λέξη, από φωνές που ακούγονται ενωμένες και προερχόμενες ταυτόχρονα από γη και ουρανό, τις οποίες ακούνε καθαρά όσοι βρίσκονται στον ουρανό:

«Και άκουσα κάθε δημιούργημα, το οποίο είναι στον ουρανό και τη γη … και όλα όσα υπάρχουν σε αυτά να λένε, “Σε αυτόν που κάθεται στο θρόνο και στο Αρνί ανήκει ο ύμνος και η τιμή, η δόξα, και η δύναμη στους αιώνες των αιώνων”. Και τα τέσσερα ζωντανά όντα έλεγαν, “Αμήν”. Και οι πρεσβύτεροι έπεσαν και προσκύνησαν» (Αποκάλυψη 5:13–14).

Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει καμιά «μόνωση» στα αυτιά των όντων στον ουρανό, «τα τέσσερα ζωντανά όντα» στο τέλος της κοινής προσευχής ανταποκρίνονται σε αυτά που ακούν λέγοντας «Αμήν» αλλά και οι άγιοι «πρεσβύτεροι» στο τέλος της κοινής προσευχής, ανταποκρινόμενοι σε αυτά που ακούν «έπεσαν και προσκύνησαν» (Αποκάλυψη 5:14). Κατά συνέπεια δεν βλέπουμε αγίους ούτε να «κοιμούνται», ούτε «να μην ακούνε».

Και συνεχίζουμε.

Η Γραφή διδάσκει ότι πρέπει να θεωρούμε τους αγίους πάντα ζωντανούς, και ποτέ ως αδρανείς ή «κοιμισμένους»:

«Ο Αβραάμ, ο πατέρας σας, αισθάνθηκε αγαλλίαση, διότι έμελλε να δει την ημέρα μου, και είδε και χάρηκε» (Ιωάννη 8:56).

Δεν βλέπουν οι Προτεστάντες ότι ο άγιος Αβραάμ στους ουρανούς ζει ακριβώς ως ζωντανός, μπορεί να δει και να χαρεί, αλλά μπορεί (αυτός και κάθε άγιος) ακόμη και να υβριστεί από τον βλάσφημο;

«να βλαστημήσει … αυτούς που κατοικούν στον ουρανό» (Αποκάλυψη 5:13–14).

Αν όμως κάποιος μπορεί να υβριστεί έχοντας φύγει από τη ζωή, τότε μπορεί και να τιμηθεί, ακόμη και αν έχει φύγει από τη ζωή:

«τον δίκαιο αιώνια θα τον μνημονεύουν» (Ψαλμός 111:6)

«εγκώμια συνοδεύουν τη θύμηση των δικαίων» (Παροιμίες 10:7)

«διότι από τώρα θα με μακαρίζουν όλες οι γενιές» (Λουκάς 1:48).

Και βεβαίως, ο Θεός «τις προσευχές των δικαίων τις εισακούει» (Παροιμίες 15:29), όχι μόνο όταν αυτοί είναι ζωντανοί, αλλά και όταν έχουν φύγει από τη ζωή:

- «Οι είκοσι τέσσερες πρεσβύτεροι […] προσκύνησαν τον Θεό λέγοντας σε ευχαριστούμε Κύριε ο Θεός ο Παντοκράτωρ» (Αποκάλυψη 11:16-17).

- Οι «ψυχές των μαρτύρων» απευθύνουν παράκληση προς τον Θεό με «φωνή μεγάλη» (Αποκάλυψη 6:9-10).

Γι’ αυτό διδασκόμαστε στο Μάρκο 12:26–27:

«ο Θεός Αβραάμ και ο Θεός Ισαάκ και ο Θεός Ιακώβ. Δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών» (πρβλ. και Ματθαίο 22:32).

Η Γραφή δεν γνωρίζει «κοιμισμένους στον τάφο τους» αγίους αλλά αντίθετα διδάσκει, ότι οι κεκοιμημένοι υπάρχουν ως «εκκλησία των πρωτοτόκων, οι οποίοι είναι γραμμένοι στον ουρανό» (Εβραίους 12:23). Από τη στιγμή που η Γραφή μας διδάσκει να αντιλαμβανόμαστε πάντα τους αγίους ως ζωντανούς, τότε επιβάλλεται να αποδεχόμαστε και το «η προσευχή του δικαίου έχει μεγάλη δύναμη στα αποτελέσματά της» (Ιακώβου 5:16), όχι μόνο τού εν ζωή αγίου, αλλά και του κεκοιμημένου.

Γι’ αυτό και ο Χριστός μας παραδίδει τη διήγηση, όπου ένας αμαρτωλός προσεύχεται απευθείας σε έναν άγιο, στον Αβραάμ, λέγοντας «πατέρα Αβραάμ ελέησέ με» (Λουκά 16:24).

Κατά συνέπεια, οι διαφοροποιήσεις μεταξύ «νεκρών» και «ζωντανών» αγίων είναι εφεύρεση των αιρετικών και βρίσκονται σε βαθιά πλάνη όταν λένε: «Πιστεύουμε πως είναι λάθος να αποδίδουμε ένα θαύμα ή μία απάντηση προσευχής στην μητέρα του Χριστού ή σε κάποιον άλλο ‘άγιο’».

Η παραπάνω φράση είναι ένα τέχνασμα. Ασφαλώς και κανένα θαύμα δεν προέρχεται από κτίσματα. Όλα ανεξαιρέτως τα θαύματα προέρχονται από τον Θεό και μόνο: «έκανε ο Θεός θαύματα και υπερφυσικά έργα διά μέσου αυτών» (Πράξεις 15:12). Οτιδήποτε διαφορετικό από αυτό αποτελεί πλάνη και σατανική διδασκαλία.

Όμως, ο ίδιος ο Ιησούς με την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου, μας διδάσκει, ότι ουδέποτε σταματάει «η δύναμη της προσευχής του δικαίου» και γι’ αυτό αναφέρει τον αμαρτωλό πλούσιο να ζητά θαύματα από έναν άγιο, τον Αβραάμ. Αν και τα θαύματα γίνονται μόνο από τον Θεό, ο πλούσιος δυο φορές ζήτησε το θαύμα της ανάστασης του φτωχού Λαζάρου όχι από τον Χριστό, αλλά από έναν άγιο:

«να τον στείλεις στο σπίτι του πατέρα μου […] εάν κάποιος από τους νεκρούς πάει σ’ αυτούς» (Λουκά 16:27 & 30).

Και αυτό που οι Προτεστάντες θεωρούν απαγορευμένο, μας το διδάσκει ο ίδιος ο Χριστός…

Ο Αβραάμ λοιπόν, στα δύο αιτήματα του πλουσίου (Λουκά 16:27 & 30), δεν αρνείται ότι αυτό μπορεί να γίνει. Και έχουμε την απόδειξη, ότι εάν δεν γινόταν, θα του το έλεγε ευθέως, όπως στην περίπτωση που ο πλούσιος ζήτησε νερό και ο Αβραάμ απάντησε: «εκείνοι που θέλουν να διαβούν προς εσάς δεν μπορούν» (Λουκά 16:26).

Ο Ιησούς λοιπόν διδάσκει ότι επιτρέπεται να ζητηθεί θαύμα από τον Θεό διαμέσου ενός αγίου που βρίσκεται στους ουρανούς, αλλιώς ο Χριστός θα ασκούσε κριτική να μην ζητούνται θαύματα από τους αγίους και θα μας έλεγε πως ο Αβραάμ απάντησε «μη ζητάς θαύμα από εμένα αλλά απευθείας από τον Κύριο». Το αντίθετο όμως ισχύει, διότι ο Κύριος στέλνει τα θαύματα του και μέσω των ανθρώπων:

«Ο Κύριος με έστειλε … για να δεις και να γεμίσεις από πνεύμα άγιο» (Πράξεις 9:17).

Έτσι, τυχόν αναφορές για τον «τάδε άγιο» και το «θαύμα που έκανε» δεν πρέπει να παρεξηγούνται, όπως δεν παρεξηγούμε και τον Απ. Παύλο που μερικές φορές αναφέρεται στη μετάδοση των θείων ενεργειών σαν να προέρχονται από ανθρώπους:

«το χάρισμα που σου δόθηκε … όταν το πρεσβυτέριο σου επέθεσε τα χέρια του» (Α΄ Τιμόθεο 4:14–15).