Σχολιάζει ο Καθηγητής Gershon Galil του Πανεπιστημίου της Χάϊφα, ο οποίος αποκρυπτογράφησε την επιγραφή:  "Μας δείχνει πως το Βασίλειο του Ισραήλ ήδη υπήρχε κατά τον 10ο αιώνα π.Χ. και πως τουλάχιστον μερικά από τα κείμενα της Βίβλου είχαν γραφεί εκατοντάδες χρόνια πριν από τις χρονολογίες που παρουσιάζονται στις πρόσφατες έρευνες."

Μια αιφνίδια ανακάλυψη στην έρευνα των Εβραϊκών γραφών έχει ρίξει νέο φως στην περίοδο που γράφηκε η Βίβλος.  Ο καθηγητής Gershon Galil του Τμήματος Βιβλικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Χάϊφα έχει αποκρυπτογραφήσει μια επιγραφή που χρονολογείται από τον 10ο αιώνα π.Χ. (την περίοδο της βασιλείας του Βασιλέα Δαυίδ), και έχει αποδείξει πως πρόκειται για μια Εβραϊκή επιγραφή. Η ανακάλυψη αυτή σημαίνει πως είναι η αρχαιότερη γνωστή Εβραϊκή γραφή. Η σημασία αυτής της ανακάλυψης άπτεται του γεγονότος πως τουλάχιστον μερικά από τα κείμενα της Βίβλου είχαν συνταχθεί εκατοντάδες χρόνια νωρίτερα από τις χρονολογίες που η έρευνα τις παρουσιάζει σήμερα, και πως το Βασίλειο του Ισραήλ όντως υπήρχε κατά την περίοδο εκείνη.

Η ίδια η επιγραφή, που είχε γραφτεί με μελάνι πάνω σε ένα καμπύλο τραπεζοειδές κεραμικό θραύσμα 15 x 16,5 εκ., είχε ανακαλυφθεί πριν από ενάμιση χρόνο, στις ανασκαφές που εκτελούσε ο καθηγητής Yosef Garfinkel στην τοποθεσία Khirbet Qeiyafa κοντά στην κοιλάδα Elah.  Η επιγραφή χρονολογήθηκε μεν πως ήταν του 10ου αιώνα π.Χ., που ήταν η περίοδος της βασιλείας του Βασιλέα Δαυίδ, όμως παρέμενε αναπάντητο το ερώτημα της γλώσσας που είχε χρησιμοποιηθεί στην επιγραφή αυτή, κάνοντάς το αδύνατον να αποδειχθεί αν ήταν όντως Εβραϊκή, ή κάποια άλλη, τοπική γλώσσα.

Η αποκρυπτογράφηση της αρχαίας γραφής από τον καθηγητή Galil είναι μαρτυρία πως είναι όντως Εβραϊκή, καθώς βασίζεται στην χρήση ρημάτων που προσιδιάζουν στην Εβραϊκή γλώσσα, και σε περιεχόμενο που είναι ίδιον του Εβραϊκού πολιτισμού και μη υιοθετημένο από κανέναν άλλον πολιτισμό της περιοχής εκείνης.

"Το κείμενο αυτό είναι μια κοινωνική δήλωση, που αφορά σε δούλους, χήρες και ορφανά. Χρησιμοποιεί ρήματα που ήταν χαρακτηριστικά της Εβραϊκής γλώσσας, όπως το asah ("έκανε") και το avad ("εργάσθηκε"), που σπάνια τα χρησιμοποιούσαν σε άλλες γλώσσες της περιφέρειας.  Ειδικές λέξεις που εμφανίζονται στο κείμενο, όπως το almanah ("χήρα") είναι ιδιαζόντως Εβραϊκές και γράφονται διαφορετικά στις άλλες τοπικές γλώσσες.  Η ίδια η θεματολογία αυτή, ήταν άγνωστη σε όλους τους πολιτισμούς της περιοχής εκτός από την Εβραϊκή κοινωνία:  Η επιγραφή αυτή παρέχει κοινωνικά στοιχεία παρόμοια με εκείνα που βρίσκονται στις Βιβλικές προφητείες και διαφέρουν κατά πολύ από τις προφητείες που έχουν γραφεί από άλλους πολιτισμούς οι οποίες αξιώνουν να δοξάζονται οι θεοί και να φροντίζουν για τις φυσικές ανάγκες τους", διευκρίνισε ο καθηγητής Galil.

Προσέθεσε πως, άπαξ και γίνει αποδεκτή αυτή η αποκωδικοποίηση, η επιγραφή θα είναι η πλέον αρχαιότερη Εβραϊκή γραφή που έχει βρεθεί ποτέ, και θα αποτελεί μαρτυρία για τις ικανότητες γραφής των Εβραίων σε τόσο πρώιμη περίοδο όπως τον 10ο αιώνα π.Χ..  Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την χρονολόγηση σύγχρονων ερευνητών σε ό,τι αφορά την συγγραφή της Βίβλου, οι οποίοι επ' ουδενί δεν θα παραδέχονταν τη δυνατότητα να είχε γραφεί η Βίβλος - ή τμήματά της - κατά την αρχαία αυτή περίοδο.

Ο καθηγητής Galil επίσης σημειώνει πως η επιγραφή είχε ανακαλυφθεί σε μια επαρχιακή πόλη της Ιουδαίας. Εξηγεί πως, αν υπήρχαν γραμματείς στην περιφέρεια, τότε μπορεί να υποτεθεί πως οι κατοικούντες στο κέντρο της περιοχής και στην Ιερουσαλήμ θα ήσαν ακόμη πιο επιδέξιοι γραφείς. 

"Μπορεί πλέον να υποστηριχθεί πως ήταν εξόχως λογικό πως κατά τον 10ο αιώνα π.Χ., κατά την βασιλεία του Βασιλέα Δαυίδ, θα υπήρχαν γραμματείς στο Ισραήλ οι οποίοι μπορούσαν να γράψουν λογοτεχνικά κείμενα και πολύπλοκες ιστοριογραφίες όπως το Βιβλίο των Κριτών και τον Σαμουήλ."

Προσθέτει πως η πολυπλοκότητα του κειμένου που βρέθηκε στο Khirbet Qeiyafa, μαζί με τις εντυπωσιακές οχυρώσεις που αποκαλύφθηκαν στην τοποθεσία των ανασκαφών, αναιρούν τους ισχυρισμούς που αρνούνται την ύπαρξη του Βασιλείου του Ισραήλ την εποχή εκείνη.

Τα περιεχόμενα του κειμένου δηλώνουν κοινωνική ευαισθησία προς τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας.  Η επιγραφή μαρτυρεί και την παρουσία ξένων εντός της Ισραηλιτικής κοινωνίας σε μια τόσο αρχαία εποχή, και ζητά να παρέχεται υποστήριξη στους ξένους αυτούς.  Είναι μια παράκληση να υπάρχει μέριμνα για χήρες και ορφανά, και πως ο βασιλιάς - που τότε είχε την ευθύνη να αναχαιτίζει την κοινωνική αδικία - έπρεπε να συμμετέχει.  Η επιγραφή αυτή είναι όμοια σε περιεχόμενο με βιβλικά χωρία:  (Ησαϊας 1:17, Ψαλμοί 72:3, Έξοδος 23:3, κ.α.), αλλά είναι φανερό πως δεν είναι αντιγραφή από οποιοδήποτε βιβλικό κείμενο.

Μετάφραση του αποκρυπτογραφημένου κειμένου:

Στην 1η γραμμή:  ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ, ΑΛΛΑ ΘΑ ΛΑΤΡΕΥΕΤΕ ΤΟΝ [ΚΥΡΙΟ].
Στην 2η γραμμή:  ΚΡΙΝΕ ΤΟΝ ΔΟΥ[ΛΟ] ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΗ[ΡΑ] / ΚΡΙΝΕ ΤΟ ΟΡΦ[ΑΝΟ]
Στην 3η γραμμή:  [ΚΑΙ] ΤΟΝ ΞΕΝΟ. [ΙΚΕ]ΤΕΥΕ ΓΙΑ ΤΟ ΒΡΕΦΟΣ / ΙΚΕΤΕΥΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΤΩ[ΧΟ ΚΑΙ]
Στην 4η γραμμή:  ΤΗΝ ΧΗΡΑ. ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΕ [ΤΟΝ ΠΤΩΧΟ] ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ.
Στην 5η γραμμή:  ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕ ΤΟΝ ΠΤΩ[ΧΟ ΚΑΙ] ΤΟΝ ΔΟΥΛΟ / [ΥΠΟΣ]ΤΗΡΙΞΕ ΤΟΝ ΞΕΝΟ.

Η σημασία του έργου του Galil είναι πως η επιγραφή αποδεικνύει πως η γραφή στον αρχαίο Ισραήλ υπήρχε και έξω από την αυλή της Ιερουσαλήμ.  Η επιγραφή μπορεί να είναι ένδειξη πως ένα μέρος του υλικού της Βίβλου είχε γραφεί πολύ πιο παλιά, κατά τον 10ο αιώνα.

Εκείνοι που έχουν μια μινιμαλιστική θεώρηση της Βίβλου θα πουν ότι η επιγραφή δεν αποδεικνύει τίποτε, ή πως "συμπεραίνουμε" υπερβολικά πολλά πράγματα από την μετάφραση του Galil.  Πάντως οι αποδείξεις μοιάζουν να δείχνουν - τουλάχιστον σε μένα - πως κατά τον 10ο αιώνα υπήρχε βασιλιάς στο Ισραήλ, και πως η γραφή συνέβαινε και έξω από την Ιερουσαλήμ.

Claude Mariottini
Καθηγητής της Παλαιάς Διαθήκης

 

Μετάφραση:  Κ. Ν.