31 Οκτ. 2008 – Ενας Ισραηλινός αρχαιολόγος έχει ανακαλύψει κάτι που πιστεύει πως είναι η παλαιότερη γνωστή Εβραϊκή επιγραφή πάνω σε ένα (ακόμα ευανάγνωστο) κεραμικό θραύσμα 3000 ετών – εύρημα που υποδηλώνει πως οι Βιβλικές αφηγήσεις για το αρχαίο Ισραηλιτικό βασίλειο του Δαυίδ πιθανόν να είχαν βασισθεί σε γραπτά κείμενα.

Ένας έφηβος εθελοντής ανακάλυψε το κυρτό θραύσμα - που φέρει πέντε σειρές ξεθωριασμένων χαρακτήρων – τον Ιούλιο μέσα στα ερείπια μιας αρχαίας πόλεως επάνω στην κορυφή ενός λόφου νότια της Ιερουσαλήμ. Ο Yossi Garfinkel, ο Ισραηλινός αρχαιολόγος που ηγήθηκε των ανασκαφών στην τοποθεσία Hirbet Qeiyafa, δημοσίευσε τα συμπεράσματά του για το γραπτό την Πέμπτη, μετά από μήνες μελέτης.

Δήλωσε πως το εύρημα είναι μια ισχυρή μαρτυρία πως οι αρχαίοι Ισραηλίτες ήσαν εγγράμματοι και πως μπορούσαν να καταγράφουν γεγονότα, αιώνες πριν την συγγραφή της Βίβλου. Αυτό θα μπορούσε να αποτελεί ένδειξη πως κάποιες από τις αφηγήσεις της Βίβλου ήταν βασισμένες και σε γραπτά αρχεία, και σε προφορικές παραδόσεις, κάνοντας έτσι ακόμη πειστικούς τους ισχυρισμούς πως η Βιβλική αφήγηση της Ιστορίας είναι κάτι περισσότερο από μύθος.

Το θραύσμα βρέθηκε κοντά στα σκαλιά και την πέτρινη γούρνα μιας ανασκαμμένης οικίας. Αργότερα διαπιστώθηκε πω έφερε χαρακτήρες που είναι γνωστοί ως πρωτο-Χαναανιτικοί - πρόδρομος της Εβραϊκής αλφαβήτου.

Δεν ήσαν μόνο οι Ισραηλίτες που χρησιμοποιούσαν τους πρωτο-Χαναανιτικούς χαρακτήρες, ενώ άλλοι ειδικοί λένε πως είναι δύσκολο – πιθανότατα και αδύνατον – να καταλήξουν πως το κείμενο είναι Εβραϊκό. Όμως ο Garfinkel βάσισε την αναγνώριση σε ένα ρήμα τριών γραμμάτων στην επιγραφή, που σήμαινε «να κάνω» - λέξη που ισχυρίζεται πως υπήρχε μόνο στα Εβραϊκά.

«Αυτό μας οδηγεί να πιστέψουμε πως πρόκειται για Εβραϊκά, και πως αυτή είναι η παλαιότερη γνωστή επιγραφή που έχει ποτέ βρεθεί» δήλωσε..

Η τοποθεσία Hirbet Qeiyafa βρίσκεται κοντά στην σύγχρονη Ισραηλινή πόλη της Beit Shemesh στους πρόποδες των ορέων της Ιουδαίας, περιοχή που κάποτε υπήρξε το σύνορο ανάμεσα στους ορεσίβιους Ισραηλίτες και τους εχθρούς τους, τους παράλιους Φιλισταίους. Η τοποθεσία δεσπόζει επάνω από την Κοιλάδα Ελάχ, που λέγεται πως ήταν ο τόπος της αναμέτρησης με σφεντόνα μεταξύ του Δαυίδ και του Φιλισταίου γίγαντα Γολιάθ, και κοντά στα ερείπια της πόλης-γενέτειρας του Γολιάθ, στην μητρόπολη των Φιλισταίων, Γαθ.

Η ανάλυση με την μέθοδο του άνθρακα Carbon-14 των καμένων ελαιοπυρήνων που βρέθηκαν στο ίδιο στρώμα με το κεραμικό θραύσμα βοήθησε τους αρχαιολόγους να το χρονολογήσουν μεταξύ 1000 και 975 π.Χ., δηλαδή την ίδια εποχή με την Βιβλική χρυσή εποχή της βασιλείας του βασιλέα Δαυίδ στην Ιερουσαλήμ.

Η αρχαιολογία δεν έχει ανακαλύψει παρά μόνο πολύ ισχνά ευρήματα από την εποχή του Δαυίδ – αρχές του 10ου αιώνα π.Χ, - κάτι που οδηγούσε ορισμένους μελετητές να ισχυρίζονται πως η Βιβλική αφήγηση εκείνης της περιόδου διόγκωνε την σημαντικότητα του ιδίου και της βασιλείας του. Μερικοί μάλιστα είχαν προτείνει πως το βασίλειο του δεν είχε υπάρξει καν.

Όμως η οχυρωμένη τοποθεσία όπου βρέθηκε το θραύσμα με την γραφή περιέχει ενδείξεις πως υπήρχε ένα πανίσχυρο βασίλειο κοντά στην Ιερουσαλήμ κατά την εποχή του Δαυίδ, δήλωσε ο Garfinkel.

Αν όσα δηλώνει αποδειχθούν θετικά, θα αποτελέσει ενίσχυση υπέρ της ακρίβειας της Βίβλου, με το να δείχνει πως οι Ισραηλίτες μπορούσαν να καταγράφουν γεγονότα καθώς αυτά συνέβαιναν, μεταδίδοντας έτσι την Ιστορία που καταγράφηκε στην Παλαιά Διαθήκη εκατό χρόνια αργότερα.

Ο σύγχρονος Σιωνισμός παραδοσιακά θεωρεί την Αρχαιολογία ως ένα τρόπο ενίσχυσης της Εβραϊκής διεκδίκησης του Ισραήλ και θεωρούσαν το βασίλειο του Δαυίδ ως τον ένδοξο προπάτορα του νέου Εβραϊκού Κράτους. Κατά συνέπεια, η εύρεση αποδείξεων της βασιλείας του φέρει κάποια βαρύτητα πέραν του ενδιαφέροντος που παρέχει στους μελετητές.

Η γραφή, που ο Garfinkel προτείνει πως πιθανόν αποτελεί τμήμα μιας επιστολής, προηγείται χρονολογικά της επόμενης σημαντικής Εβραϊκής επιγραφής κατά 100 με 200 χρόνια. Τα πιο γνωστά Εβραϊκά κείμενα της Ιστορίας, οι Πάπυροι της Νεκρής Θάλασσας, είχαν καταγραφεί επάνω σε περγαμηνές, αρχής γενομένης 850 χρόνια αργότερα.

Το θραύσμα τώρα φυλάσσεται σε θυρίδα ενός Πανεπιστημίου καθώς φιλόλογοι το μεταφράζουν – εγχείρημα που αναμένεται να χρειαστεί μήνες. Όμως κάποιες λέξεις έχουν ήδη αναγνωριστεί με επιφύλαξη, όπως «δικαστής», «δούλος», και «βασιλέας». Η επιγραφή επιδείχθηκε και σε άλλους μελετητές, σε μια παρουσίαση των ευρημάτων σε ισότιμους.

Μερικοί μελετητές διστάζουν να ενστερνισθούν την ερμηνεία του Garfinkel, και τα ευρήματά του ήδη χρησιμοποιούνται ως όπλα σε μια τρέχουσα διαμάχη επί του αν η Βίβλος – που [λένε ότι (σημείωση ΟΟΔΕ)] γράφτηκε εκατοντάδες χρόνια μετά την εποχή που υποτίθεται πως είχαν γίνει πολλά από τα γεγονότα της – είναι περισσότερο πληροφορία ή θρύλος. Όμως το εύρημα είναι βέβαιο πως θα αποδειχθεί χρήσιμο, τουλάχιστον για την κατανόηση της γλωσσικής εξέλιξης και των αρχαίων αλφαβήτων.

Άλλοι εξέχοντες Βιβλικοί μελετητές προειδοποίησαν να μην βιασθούν να βγάλουν συμπεράσματα.

Ο αρχαιολόγος του Εβραϊκού Πανεπιστημίου Amihai Mazar είπε πως η επιγραφή είναι «πολύ σημαντική» μεν, αλλά το να την αποκαλούμε «Εβραϊκή» την γραφή ίσως να είναι υπερβολή.

"Η διαφοροποίηση ανάμεσα στα γραπτά και ανάμεσα στις ίδιες τις γλώσσες στην περίοδο εκείνη παραμένει ασαφής» είπε.

Αν η επιγραφή είναι Εβραϊκή, θα συνδέσει τον οικισμό του Hirbet Qeiyafa με τους Ισραηλίτες και θα καταστήσει το κείμενο "ένα από τα πιο σημαντικά κείμενα, αναμφισβήτητα, ολόκληρου του σώματος των Εβραϊκών επιγραφών», είπε ο Aren Maier, αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου Bar Ilan.

Ενώ η τοποθεσία είναι πολύ πιθανό να προσθέσει άλλο ένα «οικοδομικό λιθαράκι» στο ιστορικό αρχείο, ο αρχαιολόγος Israel Finkelstein του Πανεπιστημίου Tel Aviv είπε πως οι σχετικές δηλώσεις υπερέβαιναν τα αυστηρά όρια της επιστήμης. Ο Finkelstein, ο οποίος δεν έχει επισκεφθεί τον τόπο της ανασκαφής αλλά βρέθηκε μόνο σε μια παρουσίαση του ευρήματος, προειδοποίησε εναντίον αυτού που θεωρεί πως είναι «μια αναβίωση της πίστης πως ότι είναι γραμμένο στην Βίβλο είναι ακριβές, όπως μια εφημερίδα.»
 

Μετάφραση Α. Ν.