Όταν δείχνουμε σε Προτεστάντες τα λόγια τού αποστόλου Παύλου, ότι "εγώ το λέω αυτό και όχι ο Κύριος", για να τους αποδείξουμε ότι ΔΕΝ είναι τα πάντα στην Αγία Γραφή Θεόπνευστα, κάποιοι επιχειρούν να παρερμηνεύσουν τα λόγια του, στηριζόμενοι στην αναφορά του ότι "έχει Πνεύμα Θεού". Όμως αυτή τη ρηχή και διαστρεβλωτική ερμηνεία, την αναιρεί η ίδια η Αγία Γραφή!

Για τους Προτεστάντες, "ΟΛΗ η Γραφή είναι Θεόπνευστη", δηλαδή "υπαγορευμένη" από τον Θεό. Για εμάς τους Χριστιανούς όμως, Θεόπνευστο είναι κάτι που ΠΕΡΙΕΧΕΙ Θεία αποκάλυψη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάθε λέξη του είναι Θεόπνευστη.

Ειδικότερα, όσον αφορά την Αγία Γραφή, έχουμε αποδείξει σε άλλα άρθρα μας, ότι το εδάφιο "2η Τιμόθεον 3: 16, ΔΕΝ λέει: "όλη η Γραφή", όπως το μεταφράζουν εσφαλμένα ένα σωρό μεταφραστές, αλλά λέει: "πάσα γραφή θεόπνευστη και ωφέλιμη", δηλαδή "κάθε θεόπνευστο σύγγραμμα, είναι και ωφέλιμο", και ΔΕΝ μιλάει για την Αγία Γραφή. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να λέει κάτι τέτοιο, αφού σαφέστατα η Αγία Γραφή, ξεκαθαρίζει σε πολλά σημεία της, ότι περιέχει και γνώμες άλλων;

Λέει π.χ. ο Εκκλησιαστής σε ένα σωρό σημεία: "είπα εγώ εν τη καρδία μου..." (Εκκλησιαστής 1:16, 2:1, 3, 15, 3:17, 18, κλπ). Αυτός τα είπε, όχι το Πνεύμα τού Θεού! Σε άλλο σημείο λέει: "είπε ο άφρονας στην καρδιά του: Δεν υπάρχει Θεός" (Ψαλμός 14:1). Αυτός το είπε. Δεν είναι φυσικά Θεόπνευστο αυτό. Λέει επίσης ο απόστολος Παύλος: "Για τις παρθένες, όμως, προσταγή τού Κυρίου δεν έχω· αλλά, γνώμη δίνω... Είναι, όμως, μακαριότερη αν μείνει έτσι, κατά τη δική μου γνώμη" (1η Κορινθίους 7: 25, 40).

Κάποιοι Προτεστάντες λοιπόν, αφού πρώτα προσπερνούν τα λόγια τού Εκκλησιαστή και τού άφρονα στους Ψαλμούς, σαν να μη τα άκουσαν, σπεύδουν να διαστρεβλώσουν τον απόστολο Παύλο!

Λένε λοιπόν, ότι τα επόμενα λόγια τού αποστόλου Παύλου, σημαίνουν Θεοπνευστία! Επειδή ο απόστολος Παύλος, συνεχίζει στο εδάφιο 1η Κορινθίους 7:40, λέγοντας: "κατά την εμήν γνώμην· δοκώ δε καγώ Πνεύμα Θεού έχειν". Δηλαδή σε απλή γλώσσα: "κατά τη δική μου γνώμη· νομίζω δε ότι και εγώ έχω Πνεύμα Θεού".

Σύμφωνα δηλαδή με το σκεπτικό αυτών τών Προτεσταντών, αφού ο απόστολος Παύλος εξέφραζε τη δική του γνώμη, και είχε Άγιο Πνεύμα, όπως ο ίδιος δηλώνει, σημαίνει ότι αυτό που είπε ήταν "Θεόπνευστο"! Γι' αυτό και έγινε μέρος τής Αγίας Γραφής, έχοντας το ίδιο κύρος με την υπόλοιπη Αγία Γραφή.

Βεβαίως αυτό δεν τους προσθέτει οποιαδήποτε βοήθεια στη στήριξη τού λανθασμένου τους δόγματος, ότι δήθεν η Αγία Γραφή είναι ολόκληρη Θεόπνευστη, αφού και ο Εκκλησιαστής και ο Άφρονας που αναφέραμε πριν, ΔΕΝ είχαν το Άγιο Πνεύμα, και μιλούσαν από τη δική τους καρδιά. Γι' αυτό και έλεγαν λάθος πράγματα, όπως ότι "δεν υπάρχει Θεός" ο άφρονας, και "ας φάμε και ας πιούμε, επειδή αυτή είναι η ουσία τής ζωής τού ανθρώπου", ο Εκκλησιαστής, σκεπτόμενος αγνωστικιστικά. Αλλά ας δούμε και το θέμα τού αποστόλου Παύλου πιο προσεκτικά, επειδή θα μάς αποκαλύψει ενδιαφέροντα πράγματα που διαφεύγουν από αυτούς τους Προτεστάντες.

1. Γιατί ο Παύλος κάνει διάκριση;

Κατ' αρχήν, αν ο απόστολος Παύλος (αφού είχε το Πνεύμα τού Θεού), πίστευε το ίδιο που πιστεύουν αυτοί οι Προτεστάντες, ΔΕΝ θα έκανε διάκριση τής δικής του γνώμης και τής βουλής τού Θεού, αφού θα ήταν και αυτός τόσο σίγουρος σαν τους Προτεστάντες, ότι αυτό που λέει θα ήταν Θεόπνευστο. Δείτε τι λέει στο ίδιο αυτό κεφάλαιο που εξετάζουμε, στα εδάφια 10-12:

"Σ' εκείνους, όμως, που έχουν έρθει σε γάμο παραγγέλλω, όχι εγώ, αλλά ο Κύριος, η γυναίκα να μη χωρίσει από τον άνδρα της... Προς τους υπόλοιπους, όμως, λέω εγώ, όχι ο Κύριος: Αν κάποιος έχει γυναίκα άπιστη, κι αυτή είναι σύμφωνη να συνοικεί μαζί του, ας μη την αφήνει" (1η Κορινθίους 7:10-12).

Αν ο απόστολος Παύλος πίστευε λοιπόν ότι αυτό που λέει, το λέει εκ Πνεύματος Αγίου, επειδή έχει Άγιος Πνεύμα, ΔΕΝ θα έκανε αυτή τη διάκριση, αφού όλα όσα έλεγε, θα ήξερε ότι ήταν από το Άγιο Πνεύμα! Από τη στιγμή που κάνει λοιπόν διάκριση, είναι ξεκάθαρο ότι μιλάει ΧΩΡΙΣ να έχει λάβει από τον Κύριο τέτοια πληροφορία. Λέει τη ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΓΝΩΜΗ, όπως σαφώς το δηλώνει, άρα διαφωνεί με αυτούς τους Προτεστάντες, που τα βλέπουν όλα ίδια.

2. Κάθε βαπτισμένος Χριστιανός έχει το Άγιο Πνεύμα

Εδώ λοιπόν ερχόμαστε στο δεύτερο σημείο, που δείχνει το σφάλμα τού ανωτέρω Προτεσταντικού συλλογισμού.

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, ΚΑΘΕ Χριστιανός που βαπτίζεται, λαμβάνει το Άγιο Πνεύμα. Είναι σαφέστατη δήλωση τής Αγίας Γραφής:

"Μετανοήσατε, και βαπτισθήτω έκαστος υμών επί τω ονόματι Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και λήψεσθε την δωρεάν του Αγίου Πνεύματος. Υμίν γαρ εστιν η επαγγελία και τοις τέκνοις υμών και πάσι τοις εις μακράν, όσους αν προσκαλέσηται Κύριος ο Θεός ημών" (Πράξεις 2: 38,39).

Κάθε βαπτισμένος Χριστιανός, σύμφωνα με την Αγία Γραφή, λαμβάνει το Άγιο Πνεύμα. Μήπως αυτό σημαίνει ότι, ο,τιδήποτε λέει κάθε πιστός και βαπτισμένος Χριστιανός, είναι Θεόπνευστο, αφού έχει λάβει το Άγιο Πνεύμα; Όχι βέβαια! Και κάθε πιστός και βαπτισμένος Χριστιανός, μπορεί να βεβαιώσει, πόσο λάθος είναι ένας τέτοιος συλλογισμός, ότι δηλαδή επειδή κάποιος έχει το Άγιο Πνεύμα, η γνώμη του είναι... Θεόπνευστη!

3. Δηλαδή όποιος έχει το Άγιο Πνεύμα, εκφράζεται αλάθητα;

Μήπως όμως, ο απόστολος Παύλος, ως Απόστολος, είχε ιδιαίτερο χάρισμα αλαθήτου στη γνώμη του, επειδή ήταν απόστολος; Μήπως δηλαδή η γνώμη τών Αποστόλων, είναι Θεόπνευστη;

Και πάλι η Αγία Γραφή είναι σε αυτό κατηγορηματική, και απαντάει: "Όχι"!

Εκτός από τον απόστολο Παύλο, η Αγία Γραφή μάς μιλάει και για άλλους Αποστόλους, που έλαβαν το Άγιο Πνεύμα. Και ένας από αυτούς, ήταν ο απόστολος Πέτρος.

Ας θυμηθούμε λοιπόν, ένα περιστατικό από τη ζωή τού αποστόλου Πέτρου, που δείχνει ξεκάθαρα ότι παρά το ότι ήταν Απόστολος, και είχε αποστολικό μέτρο Πνεύματος Αγίου, και μάλιστα ήταν ένας από τους 12 αποστόλους τού Κυρίου, η γνώμη του, για το πώς πρέπει να αντιμετωπίσει κάποιες καταστάσεις, ΔΕΝ ήταν Θεόπνευστη. Αντιθέτως, ήταν ΚΑΤΑΚΡΙΤΕΑ!

Δείτε την ακόλουθη αφήγηση τού αποστόλου Παύλου, για τον απόστολο Πέτρο, και μάλιστα και τον Βαρνάβα:

"Και όταν ο Πέτρος ήρθε στην Αντιόχεια, εναντιώθηκα σ' αυτόν κατά πρόσωπο, επειδή ήταν αξιοκατάκριτος· επειδή, πριν έρθουν μερικοί από τον Ιάκωβο, έτρωγε μαζί με τους εθνικούς· όταν, όμως, ήρθαν, αποσυρόταν και αποχώριζε τον εαυτό του, φοβούμενος αυτούς που είχαν την περιτομή. Και μαζί του υποκρίθηκαν και οι υπόλοιποι Ιουδαίοι· ώστε, και ο Βαρνάβας συμπαρασύρθηκε στην υποκρισία τους.

Αλλά, όταν είδα, ότι δεν ορθοποδούν προς την αλήθεια τού ευαγγελίου, είπα στον Πέτρο μπροστά σε όλους: Αν εσύ, ενώ είσαι Ιουδαίος, ζεις σύμφωνα με τον τρόπο των εθνικών και όχι των Ιουδαίων, γιατί αναγκάζεις τους εθνικούς να ιουδαϊζουν;" (Γαλάτες 2: 11-14).

Βλέπετε; Παρά το ότι ο απόστολος Πέτρος είχε αποστολικό μέτρο Πνεύματος Αγίου, και ο Βαρνάβας Προφητικό, η γνώμη τους για το πώς έπρεπε να συμπεριφερθούν μπροστά στους εξ Ιουδαίων Χριστιανούς, ήταν λάθος. Και όχι απλώς λάθος, αλλά και "άξιος μομφής" και "υποκριτικός" και "στρεβλός" κατά το Ευαγγέλιο! Λόγια τού αποστόλου Παύλου αυτά!

Το να έχει λοιπόν κάποιος Άγιο Πνεύμα, και μάλιστα Αποστολικό μέτρο Πνεύματος Αγίου, ΔΕΝ σημαίνει ότι η γνώμη του είναι Θεόπνευστη!

4. Άλλο Θεοπνευστία και άλλο ΕΠΙΣΤΑΣΙΑ τού Αγίου Πνεύματος

Μα τότε, γιατί ο απόστολος Παύλος, κάνει αναφορά στο Άγιο Πνεύμα, όσον αφορά τη γνώμη του;

Εδώ βρίσκεται μία πολύ ενδιαφέρουσα διάκριση, μεταξύ τών όρων: "Θεοπνευστία" και "Θειότητα".

Σε άλλο άρθρο, έχουμε δείξει τη διαφορά μεταξύ τών δύο αυτών όρων. Επειδή για εμάς τους Χριστιανούς, η χονδρική έκφραση "Θεοπνευστία" που χρησιμοποιούν αδιάκριτα οι Προτεστάντες για την Αγία Γραφή, είναι πολύ απλουστευτική και γενικευτική. Εμείς έχουμε πολλές λεπτές διακρίσεις για τα περιεχόμενα τής Αγίας Γραφής. Και δύο απ' αυτές, είναι η διάκριση μεταξύ Θεοπνευστίας και Θειότητας, (ή "επιστασίας" τού Αγίου Πνεύματος).

Όπως έχουμε εξηγήσει αναλυτικά στα ανωτέρω άρθρα, η Θεοπνευστία, είναι όταν ο Θεός δίνει με ΘΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ κάποια Θεία αποκάλυψη, που ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να την γνωρίζει, χωρίς αυτή την άμεση Θεία αποκάλυψη.

Θειότητα, ή Επιστασία τού Αγίου Πνεύματος, είναι όταν ο Θεός, ΔΕΝ δίνει κάποια άμεση δική του Θεία αποκάλυψη στον άνθρωπο, αλλά με ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ, προστατεύει τον άνθρωπο από λάθη! Μπορεί δηλαδή ο άνθρωπος, να έχει κατανοήσει κάτι με εντελώς φυσικό ανθρώπινο τρόπο, χωρίς να του το έχει αποκαλύψει αυτό ο Θεός, και να έχει κάποια ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΓΝΩΜΗ. Το Άγιο Πνεύμα λοιπόν, στην περίπτωση αυτή, αν και ΔΕΝ του απεκάλυψε ποιο είναι το σωστό, τον εμπόδισε από κάποιο λάθος.

Έτσι εξηγούνται λοιπόν τα λόγια τού αποστόλου Παύλου. Αν και ξεκαθάρισε ποιο απ' αυτά που είπε είναι δική του γνώμη και ποιο ήταν Θεόπνευστος λόγος, δηλαδή Θεία αποκάλυψη, κάνει αναφορά στο Άγιο Πνεύμα το οποίο είχε, όχι για να ισχυρισθεί ότι δήθεν αυτό που έλεγε ήταν "Θεόπνευστο", αλλά επειδή είχε τη βεβαιότητα, ότι η Επιστασία τού Αγίου Πνεύματος, θα τον προστάτευε από λάθος άποψη, στο συγκεκριμένο θέμα.

Δ΄ Βιβλικός