Άσμα Ασμάτων κεφάλαιο 2:

1 Εγώ είμαι το άνθος τού Σαρών, και το κρίνο των κοιλάδων.

2 Όπως το κρίνο ανάμεσα στα αγκάθια, έτσι είναι η αγαπημένη μου ανάμεσα στα κορίτσια.

3 Όπως η μηλιά ανάμεσα στα δέντρα τού δάσους, έτσι είναι ο αγαπημένος μου ανάμεσα στους νέους·

επιθύμησα τη σκιά του, και κάθισα κάτω απ' αυτή, και ο καρπός του ήταν γλυκός στον ουρανίσκο μου.

4 Με έφερε στο σπίτι τού κρασιού, και η σημαία του επάνω μου ήταν αγάπη.

5 Με δυναμωτικά γλυκίσματα, υποστηρίξτε με· με μήλα, αναψύξτε με· επειδή, είμαι πληγωμένη από αγάπη.

6 Το αριστερό του χέρι είναι κάτω από το κεφάλι μου, και το δεξί του με αγκαλιάζει.

7 Θυγατέρες τής Ιερουσαλήμ, σας ορκίζω στις δορκάδες, και στις ελαφίνες τού χωραφιού, μη ενοχλήσετε ούτε να ξυπνήσετε την αγάπη μου, μέχρις ότου θελήσει.

8 Η φωνή του αγαπημένου μου! Δέστε, αυτός έρχεται, πηδώντας επάνω στα βουνά, σκιρτώντας επάνω στους λόφους.

9 Ο αγαπημένος μου μοιάζει με δορκάδα ή με νεαρό ελάφι·

δέστε, στέκεται πίσω από τον τοίχο μας, κοιτάζει έξω, μέσα από τις θυρίδες, ξεπροβάλλει μέσα από τα διχτυωτά.

10 Ο αγαπημένος μου απαντάει, και μου λέει:

-Σήκω,  αγαπημένη μου, ωραία μου, και έλα·

11 επειδή, να, ο χειμώνας πέρασε, η βροχή διάβηκε, έφυγε·

12 τα λουλούδια φαίνονται στη γη· ο καιρός τού τραγουδιού έφτασε, και η φωνή τού τρυγονιού ακούστηκε στη γη μας·

13 Η συκιά έβγαλε τα χειμωνιάτικα σύκα της, και τ' αμπέλια με τα άνθη τού σταφυλιού σκορπίζουν ευωδιά·

σήκω,  αγαπημένη μου, ωραία μου, και έλα·

14 ω, περιστέρι μου, που είσαι στις σχισμές τού βράχου, στους απόκρυφους τόπους των γκρεμών, δείξε μου την όψη σου, κάνε με να ακούσω τη φωνή σου·

επειδή, η φωνή σου είναι γλυκιά, και η όψη σου ωραία.

15 Πιάστε για μας τις αλεπούδες, τις μικρές αλεπούδες, που αφανίζουν τ' αμπέλια· επειδή, τ' αμπέλια μας βρίσκονται σε ανθοφορία.

16 Ο αγαπημένος μου ανήκει σε μένα, κι εγώ σ' αυτόν· ποιμαίνει ανάμεσα στα κρίνα.

17 Μέχρις να πνεύσει η αύρα τής ημέρας και να φύγουν οι σκιές, γύρνα, αγαπημένε μου·

γίνε όμοιος με δορκάδα ή με νεαρό ελάφι επάνω στις χαράδρες τών βουνών!