Ελληνικός Παρατηρητής τής Σκοπιάς Φραγμός στην εκμετάλλευση της απειρίας των άλλων |
Αγία Γραφή και Ιστορικοί εναντίον Σκοπιάς για την χρονολογία καταστροφής τής Ιερουσαλήμ το 587 π.Χ. Γεωργίου Τσιμπιρίδη
10ο Μέρος Γ. Τα 70 έτη είναι έτη δουλείας ή ερημώσεως; Εξέταση τών χωρίων που επικαλείται η εταιρία Σκοπιά. Αγιογραφική αναίρεσις τού υπό εξέτασιν θέματος |
6. Το ακριβές έτος κατά το οποίο ειπώθηκε η προφητεία τού Ιερεμία Είναι σημαντικό, αγαπητοί αναγνώστες, να καθορίσουμε το έτος κατά το οποίο ειπώθηκε η συγκεκριμένη προφητεία, καθώς και το ιστορικό υπόβαθρο επάνω εις το οποίο εδόθη. Το κε΄ κεφάλαιο τού Ιερεμίου αρχίζει ως εξής: «Ο λόγος ο γενόμενος προς Ιερεμίαν περί παντός τού λαού τού Ιούδα, εν τω τετάρτω έτει τού Ιωακείμ, υιού τού Ιωσίου, βασιλέως τού Ιούδα, το οποίον ήτο το πρώτον έτος τού Ναβουχοδονόσορ βασιλέως τής Βαβυλώνος». Η προφητεία, λοιπόν εδόθη δεκαοκτώ χρόνια προ τής καταστροφής τής Ιερουσαλήμ και τού ναού της, δηλαδή το 605 π.Χ. Εις το έτος αυτό συνέβη ένα πολύ σπουδαίο γεγονός, που είχε βαρυσήμαντες συνέπειες για τον Ιούδα και για τα έθνη που τον περιέβαλαν. Ήταν το έτος τής γνωστής μάχης τής Χαρχεμίς, οπότε ο Ναβουχοδονόσορ κατήγαγε σπουδαία νίκη επί τού Αιγυπτίου Φαραώ Νεχαώ Β΄ και τής στρατιωτικής αυτού δυνάμεως [ΙΕΡ. ΜΣΤ: (ΚΣΤ Ο΄) 2]. Με αυτή την σπουδαία νίκη, άνοιξε για τον Βαβυλώνιο βασιλέα, ο δρόμος προς τις δυτικές περιοχές, τη Συρία και την Παλαιστίνη, που λίγα χρόνια προηγουμένως ελέγχονταν από την Αίγυπτο. Συνεπώς η προφητεία τών εβδομήκοντα ετών εδόθη εις ένα κρίσιμο χρονικό σημείο. Εις το κεφάλαιο με τον τίτλο ‘Η Ιερουσαλήμ ερημωμένη (‘χορμπάχ’ חָרְבָּ֖ה) 18 έτη προ τής καταστροφής της’ (σελ.21) αποδείξαμε ότι η Ιερουσαλήμ (και τα γύρω από αυτήν έθνη), είναι υποτελής ΗΔΗ από το έτος ενθρονήσεως ή το αργότερο από το 1ο έτος τής βασιλείας τού Ναβουχοδονόσορος, και 3ο ή 4ο έτος τού Ιωακείμ (όρα Albert Kirk Grayson, Assyrian and Babylonian Chronicles, 1975, σελ.99-102 και Donald John Wiseman, Chronicles of the Chaldean Kings, London: The Trustees of The British Museum, 1956, σελ.69-75). Από το χρονικό αυτό (ΒΜ 21946) γίνονται φανερές οι μακροχρόνιες συνέπειες τής ήττας τής Αιγύπτου εις την μάχη τής Χαρχεμίς. Αμέσως μετά από αυτή τη μάχη, ο Ναβουχοδονόσορ άρχισε να καταλαμβάνει τις περιοχές που ήσαν υποτελείς εις την Αίγυπτο, ξεκινώντας από τη Χαμάθ τής Συρίας. Ο πατέρας του όμως πέθανε εις την διάρκεια αυτών τών επιχειρήσεων. Έτσι, έπρεπε να επιστρέψει εις την Βαβυλώνα για να διασφαλίσει τον θρόνο. Έως τον μήνα Σεβάτ τού έτους ενθρονίσεώς του (τον Φεβρουάριο τού 605 π.Χ.) ο Ναβουχοδονόσορ εξεστράτευε νικηφόρα εις την περιοχή τής Χαττί που πλέον ευρίσκετο υπό Βαβυλωνιακό έλεγχο. Κατ’ αυτόν δε τον μήνα εισέπραξε τον βαρύ φόρο υποτέλειας, τον οποίον και μετέφερε εις την Βαβυλώνα, και να ηγηθεί, εις το πρώτο έτος τής βασιλείας του (από τον μήνα Σιβάν έως τον μήνα Σεμπάτ τού 604 π.Χ.), μίας ακόμη εκστρατείας εις την Χαττί ώστε να ενισχύσει την κυριαρχία του εις τις κατακτημένες περιοχές (Albert Kirk Grayson, Assyrian and Babylonian Chronicles, Chronicle 5 ΒΜ 21946, 1975, σελ.100, στίχ.12-20 και Donald John Wiseman, Chronicles of the Chaldean Kings, Chronicle ΒΜ 21946, London: The Trustees of The British Museum, 1956, σελ.68-69, στίχ.12-20). Παρόμοιες εκστρατείες αναφέρονται εις τα Βαβυλωνιακά Χρονικά και για τα επόμενα χρόνια. Είναι σαφές, ότι τα έθνη εις την περιοχή τής Χαττί (Συρία και ολόκληρη Παλαιστίνη όπως προείπαμε) κατεστάθησαν υποτελή εις την Βαβυλώνα πολύ γρήγορα μετά από τη μάχη τής Χαρχεμίς. |
Δημιουργία αρχείου: 22-6-2021.
Τελευταία μορφοποίηση: 22-6-2021.