Ελληνικός Παρατηρητής τής Σκοπιάς

Φραγμός στην εκμετάλλευση της απειρίας των άλλων

Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Σύντομες μελέτες: Ιστορικά και Ψηφιακά Βιβλία

1. Αμφισβητήσιμο "ευαγγέλιο"

Αγαπητοί αναγνώστες, βασική διδασκαλία τού δογματικού οικοδομήματος τής Εταιρίας Σκοπιά είναι ο χρονικός υπολογισμός τών ‘καιρών τών εθνών’ (ΛΟΥΚ. ΚΑ:24), που θεωρεί ότι είναι μια περίοδος 2.520 ετών τα οποία αρχίζουν από το 607 π.Χ. και λήγουν το 1914 μ.Χ. Το κεντρικό της άγγελμα βασίζεται εις αυτόν ακριβώς τον υπολογισμό. Προβάλλει τον ισχυρισμό, ότι η Βασιλεία τού Θεού ιδρύθηκε εις τον ουρανό το 1914 και ότι η παρουσία τού Χριστού άρχισε εκείνο το έτος. Ακόμη διακηρύττει ότι η φράση τού Χριστού ‘τούτο το ευαγγέλιο της Βασιλείας’ (ΜΑΤΘ. ΚΔ:14) αναφέρεται ειδικώς εις την διακήρυξη τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, ότι η Βασιλεία τού Θεού ιδρύθηκε αόρατα το 1914. Λένε λοιπόν, ότι ‘το ευαγγέλιο’ που κηρύσσεται από άλλους λεγόμενους Χριστιανούς ποτέ δεν ήταν το αληθινό ευαγγέλιο.

«Ας συγκρίνουν τα ειλικρινή άτομα το είδος τού κηρύγματος τού ευαγγελίου τής Βασιλείας που έκαναν τα θρησκευτικά συστήματα τού λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου σ’ όλους τούς αιώνες με το κήρυγμα που έκαναν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά από το τέλος τού Α' Παγκοσμίου πολέμου το 1918. Δεν υπάρχει τίποτε το κοινό μεταξύ τους. Το κήρυγμα τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά είναι πραγματικά ‘ευαγγέλιον’, ή ‘αγαθά νέα’, για την ουράνια βασιλεία τού Θεού που εγκαθιδρύθηκε με την ενθρόνιση τού Υιού του, Ιησού Χριστού, στο τέλος τών Καιρών τών Eθνών το 1914.» (Σκοπιά 01.09.1981, σελ.17, η υπογράμμιση δική μας).

Εξαιτίας τής θεμελιώδους σπουδαιότητος που έχει αυτός ο χρονολογικός υπολογισμός για τούς απαράβλητους ισχυρισμούς τής Εταιρίας Σκοπιά, δεν θεωρείται απλά ως μία θεωρία ή ερμηνεία, αλλά ως θεμελιωμένο και αναμφισβήτητο γεγονός, εις το οποίο επίμονα αντιστέκονται τα έθνη τής γης, συμπεριλαμβανομένων τών εθνών τού Χριστιανικού κόσμου. Μάλιστα αναφέρει, ότι εκείνοι που το απορρίπτουν εκτίθενται εις την οργή τού Θεού. (Σκοπιά 15.10.1981, σελ.27-28).

2. Η αντιμετώπιση τού συγκεκριμένου δόγματος από τους Μάρτυρες τού Ιεχωβά

Συνεπώς, δεν είναι εύκολο για έναν Μάρτυρα τού Ιεχωβά ν’ αμφισβητήσει την εγκυρότητα αυτού τού βασικού ‘προφητικού’ υπολογισμού. Για πολλούς πιστούς Μάρτυρες, το σύστημα δοξασιών που βασίζεται εις την χρονολογία τών ‘καιρών τών εθνών’ λειτουργεί ως ένα είδος ‘φρουρίου’ που μέσα εις το οποίο αναζητείται καταφύγιο με την μορφή πνευματικής και συναισθηματικής ασφάλειας. Εάν αμφισβητηθεί ένα μέρος αυτού τού δογματικού οικοδομήματος, οι πιστοί τείνουν ν' αντιδρούν συναισθηματικά. Παίρνουν μίαν αμυντική στάση, διαισθάνονται ότι το ‘φρούριό’ τους ευρίσκεται υπό επίθεση και πως η ασφάλειά τους απειλείται. Αυτός ο μηχανισμός αμύνης τούς δυσκολεύει να προσέξουν και να εξετάσουν αντικειμενικά τα ζητήματα και όσα οι αμφισβητίες ίσως έχουν να είπουν επί τού θέματος. Άθελά τους, συχνά θέτουν την ανάγκη τους για συναισθηματική ασφάλεια υπεράνω από τον σεβασμό για την αλήθεια.

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να εισχωρήσει κανείς όπισθεν αυτού τού αμυντικού μηχανισμού, που είναι τόσο συνηθισμένος ανάμεσα εις τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά, με την ελπίδα να εύρη ανοιχτές, ευήκοες διάνοιες, ιδιαίτερα όταν αμφισβητείται ένα τόσο βασικό δόγμα, όπως αυτό τών ‘καιρών των εθνών’, επειδή μία τέτοια αμφισβήτηση, κλυδωνίζει αυτά καθ’ εαυτά τα θεμέλια τού δογματικού οικοδομήματος τών Μαρτύρων, και ωθεί Μάρτυρες όλων τών επιπέδων να γίνονται πεισματικά αμυντικοί.

Πρέπει δε να σημειωθεί, ότι ενώ οι αξιωματούχοι τής Εταιρίας αισθάνονται εντελώς ελεύθεροι να δημοσιεύουν οποιοδήποτε επιχείρημα υποστηρίζει τη χρονολογία τους, έχουν φθάσει εις τα άκρα, εις την προσπάθειά τους να κρατήσουν τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά σε άγνοια σχετικά με το βαρύ φορτίο τών αποδείξεων που αντικρούουν την συγκεκριμένη χρονολογία.

Ας σημειωθεί, ότι εκπρόσωποι τής Εταιρίας Σκοπιά έχουν προβάλλει ποικίλα επιχειρήματα σχετικά με το γιατί δε θα πρέπει να γνωστοποιηθούν μεταξύ τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά γεγονότα και αποδείξεις που αντιστρατεύονται τις διδασκαλίες τής Εταιρίας. Μία γραμμή συλλογισμού είναι και η ακόλουθη: Ο Ιεχωβά αποκαλύπτει την αλήθεια βαθμιαία, μέσω τής τάξεως τού ‘πιστού και φρονίμου δούλου’ που ο Χριστός έχει καταστήσει ‘επί πάντων τών υπαρχόντων Του’ (ΠΑΡΟΙΜ. Δ:18, ΜΑΤΘ. ΚΔ:47). Αυτή η τάξη τού ‘δούλου’ εκπροσωπείται από τούς συγγραφείς τών εκδόσεων τής Σκοπιάς. Κατά συνέπεια, πρέπει να ‘προσμένουμε τον Ιεχωβά’, με άλλα λόγια, να περιμένουμε μέχρι η Οργάνωση θα δημοσιεύσει ‘νέες αλήθειες’. Συνεπώς, καθένας που προπορεύεται τής Οργανώσεως είναι αλαζόνας, διότι νομίζει ότι γνωρίζει καλύτερα από τον ‘πιστό και φρόνιμο δούλο’.

Όμως, ένα τέτοιο επιχείρημα είναι άκυρο, εάν οι υποθετικοί συλλογισμοί τής Εταιρίας σχετικά με την χρονολογία τής Βίβλου είναι εσφαλμένοι. Η αντίληψη, ότι είναι δυνατόν σήμερα να προσδιοριστεί μία τάξη ‘πιστών και φρονίμων δούλων’ που ο Χριστός, ως ‘Κύριος’ εις την παραβολή τού κατά ΜΑΤΘ. 45-47, έχει ‘καταστήσει επί πάντων τών υπαρχόντων Του’, βασίζεται εξ ολοκλήρου εις τον χρονολογικό υπολογισμό, ότι ο ‘Κύριος’ ήλθε αοράτως εις το 1914 και έκανε έναν τέτοιο διορισμό.

Εάν, όπως θα αποδείξουμε εις την παρούσα μελέτη, οι ‘καιροί τών εθνών’ δεν έληξαν το 1914, τότε βεβαίως ο Χριστός δεν επέστρεψε εις εκείνο το έτος, οι δε ιθύνοντες τής Εταιρίας Σκοπιά δεν δύνανται να ισχυριστούν ότι έχουν καταστεί ή διοριστεί ‘επί πάντων τών υπαρχόντων (τού Κυρίου)’ εις το 1914, διδασκαλία άλλωστε που προσφάτως αναιρέθη ΚΑΙ ΑΥΤΗ (Σκοπιά 15.07.2013, σελ.24-25)!

Επιπλέον, εάν τα πράγματα έχουν έτσι, δεν δύνανται δικαιωματικά να προβάλλουν αξίωση ‘μονοπωλιακής δημοσίευσης τής αληθείας’.

3. Προσμένει η Σκοπιά τον Γιαχβέ ή προπορεύεται Αυτού;

Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι ο ‘Κύριος’ είναι εκείνος που κατά την έλευσή Του αποφασίζει ποιος είναι ο ‘πιστός και φρόνιμος δούλος’ και όχι οι ίδιοι οι δούλοι. Αποτελεί χονδροειδή αλαζονεία από μέρους μίας ομάδας ατόμων, να προβάλλει την αξίωση, ότι είναι ο ‘πιστός και φρόνιμος δούλος’, πριν από τον προσδιορισμένο καιρό του Χριστού, εξυψώνοντας τούς εαυτούς τους ‘επί πάντα τα υπάρχοντα’ τού Κυρίου.

Φυσικά είναι καθήκον κάθε Χριστιανού να ‘προσμένει τον Γιαχβέ’. Ατυχώς, η Εταιρία Σκοπιά, όπως και πολλές άλλες αποκαλυπτικές ‘Κινήσεις’, επανειλημμένως προεπορεύθη τού Γιαχβέ, και προσπάθησε να αναγγείλει την ‘εκπλήρωση τών προφητειών’ Του, ΠΡΟ τού ορισμένου υπό τού Θεού καιρού. Βασιζόμενοι εις τούς χρονολογικούς υπολογισμούς τους, οι συγγραφείς τού περιοδικού Σκοπιά έχουν προπορευθεί τού Γιαχβέ, από τα πρώτα κιόλας τεύχη, εις το τέλος τής δεκαετίας τού 1870. Όταν για περισσότερα από πενήντα χρόνια (1876-1930) δίδασκαν, ότι ο Χριστός επανήλθε αόρατα το 1874, πρόσμεναν τον Γιαχβέ; Όταν δίδασκαν ότι το ‘υπόλοιπο’ τής εκκλησίας τού Χριστού θα μεταλλάσσετο, αρχικά εις το 1878, έπειτα το 1881, ύστερα το 1914, μετά το 1915, κατόπιν το 1918 και πάλι για ακόμη μία φορά εις το 1925, πρόσμεναν τον Γιαχβέ;

Εάν το 1914 δεν είναι η χρονολογία λήξεως τών ‘καιρών τών εθνών’, όπως η Εταιρία Σκοπιά εξακολουθεί να ισχυρίζεται, τότε οι πολυάριθμες ‘προφητικές’ εφαρμογές που πηγάζουν από αυτόν τον ισχυρισμό αποτελούν πρόσθετη απόδειξη, ότι η Εταιρία συνεχίζει να είναι απρόθυμη να προσμείνει τον Γιαχβέ. Επομένως, είναι τερατώδες και οξύμωρο να συμβουλεύει η Εταιρία Σκοπιά άλλους να ‘προσμένουν τον Γιαχβέ’, όπως προτρέπει τούς αναγνώστες της (Σκοπιά 01.02.1980, σελ.28, 15.03.1987, σελ.25, 01.10.1991, σελ.24, 15.11.1991, σελ.16, 01.12.1993, σελ.20, 01.10.1997, σελ.25, 01.01.1998, σελ.23, 15.08.1998, σελ.20, 01.02.2000, σελ.12, 01.09.2000, σελ.11, 01.12.2003, σελ.13, 01.06.2004, σελ.22, 01.10.2004, σελ.20, 01.06.2006, σελ.8, 01.03.2007, σελ.17-19, και 01.06.2007, σελ.11)! Ένα άτομο που θέλει πραγματικά να ‘προσμένει τον Γιαχβέ’, είναι εκ τών πραγμάτων υποχρεωμένο ν’ απαλλαγεί από όλους τούς ανώριμους υποθετικούς συλλογισμούς τής χρονολογίας τής Σκοπιάς.

4. Το σκεπτικό τής Σκοπιάς βάσει τού οποίου καταλήγει εις το 1914.

Η Σκοπιά ισχυρίζεται, ότι εφόσον η Γραφή προφητεύει για την πρώτη έλευση τού Χριστού (ΔΑΝ.Θ:25), είναι λογικό να περιμένουμε να προφητεύει και την δευτέρα (Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον παράδεισο στη γη, έκδ.1982, σελ.137-138, παρ.12-13). Η προφητεία αυτή υποτίθεται ότι ευρίσκεται εις το ΔΑΝ. Δ:10-37, όπου το δέντρο το οποίο είδε ο Ναβουχοδονόσορ εις το ενύπνιό του, η Σκοπιά υποστηρίζει ότι εξεικόνιζε την ανωτάτη ηγεσία τού Θεού, ειδικά εις την σχέση της με την γη. Διακηρύσσει επίσης, ότι αυτή η διακυβέρνηση ασκήθηκε για ένα χρονικό διάστημα μέσω τής βασιλείας τού Ισραήλ, που ίδρυσε ο ίδιος ο Θεός. Γι’ αυτό και οι βασιλείς αυτοί ‘εκάθηντο εις τον θρόνο τού Ιεχωβά’: «Τότε ο Σολομών εκάθισεν επί τού θρόνου τού Κυρίου βασιλεύς αντί Δαβίδ τού πατρός αυτού...» [Α΄ ΧΡΟΝ. (Α΄ ΠΑΡ Ο΄) ΚΘ:23]

Όταν λοιπόν η Ιερουσαλήμ κατεστράφη το 607 π.Χ., λέγει η Σκοπιά, ανετράπη το στέμμα τού Σεδεκίου, τού τελευταίου βασιλέως της, και εφόσον εκάθητο εις τον θρόνο τού Ιεχωβά, διεκόπη και η διακηβέρνηση τού Θεού εις την γη, ώσπου να έλθει ο Χριστός ως βασιλέας, ‘εις τον οποίον ανήκε η βασιλεία’ («Και συ, βέβηλε ασεβή, ηγεμών τού Ισραήλ, τού οποίου ήλθεν η ημέρα, ότε η ανομία έφθασεν εις πέρας, 26. ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Σήκωσον το διάδημα, και αφαίρεσον το στέμμα· αυτό δεν θέλει είσθαι τοιούτον· ο ταπεινός θέλει υψωθή και ο υψηλός θέλει ταπεινωθεί» ΙΕΖ. ΚΑ:25-27 Εβρ., Ο Παράδεισος Αποκαθίσταται, κεφ.8, σελ.128-129, παρ.14, Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον παράδεισο στη γη, έκδ.1982, σελ.138-139, παρ.14-16, Σκοπιά 01.12.1983, σελ.19). Αυτή η διακοπή, υποτίθεται ότι είχε εξεικονισθεί από το δέντρο τού ενυπνίου τού Ναβουχοδονόσορος που εκόπη.

Η περίοδος αυτή, συνδέεται κατόπιν με τούς ‘καιρούς τών εθνών’ που ανέφερε ο Χριστός εις το κατά ΛΟΥΚ. ΚΑ:24 «και πεσούνται στόματι μαχαίρας, και αιχμαλωτισθήσονται εις πάντα τα έθνη, και Ιερουσαλήμ έσται πατουμένη υπό εθνών άχρι πληρωθώσι καιροί εθνών», και που, συμφώνως προς την Σκοπιά, είναι ο καιρός που ο Θεός δεν είχε εις την γη εξουσία μέσω βασιλικού εκπροσώπου και κυβερνούσαν τα έθνη για επτά καιρούς. Οι επτά αυτοί καιροί, συμφώνως προς την ΑΠΟΚ. ΙΒ:6-14, είναι 2.520 ημέρες (εάν εκληφθεί κάθε καιρός ως ένα έτος), και συμφώνως τώρα προς τα χωρία ΑΡΙΘΜ. ΙΔ:34 («κατά τον αριθμό τών ημερών εις τα οποίας κατεσκοπεύσατε την γην, ημέρας τεσσαράκοντα, εκάστης ημέρας λογιζομένης δι’ εν έτος, τεσσαράκοντα έτη θέλετε φέρει εφ’ εαυτούς τας ανομίας σας, και θέλετε γνωρίσει την εγκατάληψίν μου») και ΙΕΖ. Δ:6 («Και αφού τελειώσεις ταύτας, πλάγιασον πάλιν επί την πλευράν σου την δεξιάν, και θέλεις βαστάσει την ανομίαν τού οίκου Ιούδα τεσσαράκοντα ημέρας· εκάστην μίαν ημέραν προσεδιώρισα εις σε αντί ενός έτους»), οι 2.520 ημέρες είναι 2.520 έτη (εάν εκληφθεί κάθε ημέρα από κάθε καιρό ως ένα έτος).

Εάν τώρα προστεθούν τα 2.520 έτη εις το 607 π.Χ. που (υποτίθεται) έπεσε η Ιερουσαλήμ και ο τελευταίος της βασιλεύς (Σεδεκίας), καταλήγουμε εις το 1914 μ.Χ., όπου θα έπρεπε να λήξουν οι ‘καιροί τών εθνών’ και να βασιλεύσει κάποιος ως βασιλεύς τής ουρανίας κυβερνήσεως τού Θεού. Λεπτομερή ανάλυση τού ανωτέρω σκεπτικού περιγράφεται εις αρκετά βιβλία τής Οργανώσεως μεταξύ τών οποίων και τα εξής: Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον παράδεισο στη γη, έκδ.1982, σελ.140-141, παρ.17-21, Πως να συζητάτε λογικά από τις Γραφές, έκδ.1987, σελ.424-428, Ελθέτω η Βασιλεία σου, έκδ.1982, σελ.136-139 και Σκοπιά 01.12.1983, σελ.17-21)

Εφόσον όμως ο αναμενόμενος βασιλεύς Χριστός δεν έγινε ορατός το 1914, όπως πίστευε ο ιδρυτής τής Εταιρίας Σκοπιά Charles Russell (Η χιλιετής βασιλεία τού Θεού έχει πλησιάσει, έκδ.1985, σελ.188-189, παρ.7-9), ανεκοινώθη επισήμως από την Σκοπιά, ότι ανέλαβε βασιλεία εις τον ουρανό ΑΟΡΑΤΩΣ πλέον (!!!) εις το ίδιο έτος (Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον παράδεισο στη γη, έκδ.1982, σελ.147, παρ.16-17).

Ως ορατή απόδειξη αυτού τού ‘γεγονότος’, οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά παρουσιάζουν τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο καθώς και τα δεινά που ακολούθησαν, ο οποίος προεκλήθη από την αυξημένη ενεργητικότητα τού Σατανά που ερίφθη εις την γη το 1914 (Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον παράδεισο στη γη, έκδ.1982, σελ.21-22, παρ.17-19). Όλα αυτά τα δεινά θεωρούνται ως σύνθετο σημείο τής Δευτέρας Παρουσίας τού Χριστού (Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον παράδεισο στη γη, έκδ.1982, σελ.149, παρ.5 και σελ.150-154).

5. Ποιες δογματικές διδασκαλίες καταρρέουν εκ τής μη ελεύσεως τού Χριστού εις το 1914

Όλα αυτά τα προαναφερθέντα, αν και ελάχιστοι ακόλουθοι τής Οργανώσεως δύνανται να τα συγκρατήσουν και να τα αποδείξουν, εν τούτοις σχεδόν όλοι τους τα δέχονται χωρίς καμία αμφιβολία ή σοβαρό έλεγχο. Επίσης, ελάχιστοι είναι ενήμεροι τού πόσο πολύ επηρεάζει το δόγμα τού 1914 όλα τα υπόλοιπα δόγματα τής Οργανώσεώς τους. Αποδεικνύοντας λοιπόν ως εσφαλμένη την χρονολογία 607 π.Χ. που υποδεικνύει η Σκοπιά, ως το έτος τής απομακρύνσεως τού τελευταίου βασιλέως τού Ιούδα τού Σεδεκίου από τον θρόνο τής Ιερουσαλήμ, καταρρέει αυτομάτως και όλο το ανωτέρω σκεπτικό, που αφορά εις την χρονολογία ενάρξεως τών ‘καιρών τών εθνών’ και τής Δευτέρας Παρουσίας τού Χριστού εις το 1914!

Το γεγονός τής καταστροφής τής Ιερουσαλήμ υπό τού Ναβουχοδονόσορος, είναι σπουδαιοτάτης σημασίας για τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά, διότι από αυτό το γεγονός πρέπει να αρχίσουν να μετρούν τα 2.520 χρόνια για να φθάσουν εις την εσχατολογική χρονολογία τους κατά την οποία άρχισε η Δευτέρα Παρουσία τού Ιησού Χριστού. Αυτό λοιπόν το γεγονός, που συμπίπτει με το 18^ον έτος τής βασιλείας τού Ναβουχοδονόσορος, οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά το τοποθετούν εις το έτος 607 π.Χ., δηλαδή, ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά 20 ολόκληρα έτη ενωρίτερα από την ημερομηνία που όλοι οι σύγχρονοι ιστορικοί το τοποθετούν, και που όλος ο αρκετά μεγάλος όγκος τών ιστορικών ντοκουμέντων υποδεικνύει.

Πολύ εύκολα και γρήγορα δύναται ο καθένας να το ελέγξει, αρκεί να ανοίξει την οποιαδήποτε εγκυκλοπαίδεια έχει εις την βιβλιοθήκη τής οικίας του και να αναγνώσει στο λήμμα ‘Σεδεκίας’, ή ‘Ιερουσαλήμ’, ή ‘Ναβουχοδονόσορ’, και να εξακριβώσει πότε ακριβώς άρχισε η βασιλεία του και να υπολογίσει ποίο ήτο το 18^ον έτος του. Όλες οι ιστορικές πηγές μαρτυρούν και συμφωνούν, ότι αυτό ήτο το 587 π.Χ. και όχι το 607 π.Χ.!

Εάν λοιπόν το έτος ενάρξεως τών «καιρών τών εθνών» δεν ήτο το 607 π.Χ., αλλά το 587 π.Χ., τότε και το έτος λήξεώς των δεν είναι το 1914 μ.Χ., αλλά το 1934 μ.Χ.! Κάτι τέτοιο όμως, γκρεμίζει συθέμελα ολόκληρο το εσχατολογικό οικοδόμημα τής Εταιρίας Σκοπιά και μαζί με αυτό και ολόκληρο το δογματικό «πιστεύω» τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά!

Όπως προείπαμε, ελάχιστοι Μάρτυρες τού Ιεχωβά αντιλαμβάνονται πόσο πολύ το δόγμα περί τού 1914 επηρεάζει όλα τα υπόλοιπα δόγματα τής Οργανώσεώς τους. Συγκεκριμένα λένε, ότι μετά από εκείνο το έτος, όταν ο Χριστός ανέλαβε εξουσία, κατόπιν ερεύνης όλων τών θρησκειών, βρήκε την Οργάνωσή τους ως τάξη να υπηρετεί σαν ένας ‘πιστός και φρόνιμος δούλος’ που έδιδε εις τον λαό Του πνευματική τροφή. Από τότε, ισχυρίζονται, ότι αποτελούν την μόνη αληθινή θρησκεία (Μπορείτε να ζείτε για πάντα στον Παράδεισο στη γη, έκδ.1982, σελ.193, παρ.8).

Ενδεικτικώς αναφέρουμε τις κυριώτερες δογματικές διδασκαλίες που συμπαρασύρει η μη Έλευση τού Χριστού εις το 1914:

1^η) Εάν το συγκεκριμένο δόγμα τής Σκοπιάς περί Β΄ Παρουσίας εις το 1914 είναι εσφαλμένο, ο ισχυρισμός τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, ότι αποτελούν την Οργάνωση τού Θεού, καταρρέει.

2^η) Καταρρέει επίσης και η υποτιθέμενη εξουσία τής ‘ιεραρχίας’ τής Εταιρίας Σκοπιά επάνω εις τούς πιστούς της, καθώς και ο ισχυρισμός, ότι μόνον το Κυβερνών Σώμα έχει την εξουσία να εξηγεί την Αγία Γραφή (Σκοπιά 01.10.1986, σελ.24-25).

3^η) Καταρρέει επίσης και το δικαίωμα τής Σκοπιάς να ορίζει δόγματα και πιστεύω με απαίτηση να γίνονται αποδεκτά από τούς ακολούθους της και μάλιστα να αποκόπτει όσους δεν τα δέχονται.

4^η) Καταρρέει επίσης και η εξουσία της εις το να καθορίζει την κρίση εκ τών προτέρων το ποιος θα πεθάνει και ποιος θα αναστηθεί εις τον Αρμαγεδδώνα.

5^η) Εκ τής μη ελεύσεως τού Χριστού εις το 1914 καταρρέει επίσης και άλλο ένα βασικό δόγμα τής Σκοπιάς, αυτό περί τών δύο κλήσεων, διότι το 1935 υποτίθεται ότι συμπληρώθηκε ο αριθμός τών 144.000! («Ο Ιωάννης, σε μια άλλη όραση, βλέπει να σφραγίζονται και οι τελευταίοι από τους 144.000. (Αποκάλυψις 7:1-8) Τα πράγματα δείχνουν ότι αυτή η σύναξη ουσιαστικά συμπληρώθηκε γύρω στο 1935.» Σκοπιά 01.01.1988, σελ.11, «Φαίνεται όμως ότι, στα μέσα της δεκαετίας του 1930, ο πλήρης αριθμός των 144.000 βασικά συμπληρώθηκε» Σκοπιά 15.08.1996, σελ.31).

6^η) Καταρρέει επίσης όλο το εσχατολογικό οικοδόμημα τής Εταιρίας Σκοπιά, συμπαρασύροντας την ‘σωτηριολογία’ τους, την αντίληψή τους για το σχέδιο τού Θεού, τις παραβολές και τούς τύπους τής Αγίας Γραφής.

7^η) Μαζί με όλα τα παραπάνω καταρρέει επίσης και η αντίληψή τους περί Αντιλύτρου και μεσιτείας Χριστού (Σκοπιά 15.08.1989, σελ.30), καθώς και η αντίληψή τους περί τής προανθρώπινης υπάρξεως τού Ιησού, τον οποίον θεωρούν Αρχάγγελο (Σκοπιά 15.04.1985, σελ.28).

Με λίγα λόγια, αν η περί τού 1914 διδασκαλία τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά είναι εσφαλμένη, γκρεμίζονται σχεδόν όλα τα άλλα δόγματά τους! Αυτό ακριβώς το λάθος θα αποδείξουμε εις την συνέχεια.