|
بزرگداشت: ٢٩ مارس ( ١١ آوريل)
قديس مارک در زمان سلطنت قديس کنستانتین کبیر به عنوان اسقف شهر آرفوسيا
سوریه منصوب شد. او به دلیل مبارزه با بت پرستی مشهور شد و با دستان خود
معبد بت پرستی را ویران کرد و به جای آن یک کلیسای مسیحی ساخت.
در جریان ناآرامی‌هایی که پس از شورای نیقیه به وجود آمد، او خود را در
ردیف اسقف‌های نیمه آرینى یافت که در عین حال که منکر الوهیت كلمه نبودند،
افزودن عبارت «هم ذات» به اعتقادنامه را نپذیرفتند. مارک مقدس در شوراهای
شهرهای ساردیکا (343) و سیرمیا (351) شرکت کرد و حتی اعتقادنامه اى را
تنظیم کرد که قرار بود برای بازگرداندن وحدت کلیسا، طرفین مخالف را آشتی
دهد (359). اما به زودی اسقف به اشتباه خود پی برد و به صراحت و بدون
ابهام به ارتدوكس پیوست.
اندکی پس از آن، قدرت به جولیان مرتد رسید، که سیاست احیای اجباری بت
پرستی را آغاز کرد (361). هنگامی که بت پرستان آرفوسيا، که دشمنی سرسختانه
ای با اسقف داشتند، متوجه شدند که اوضاع تغییر کرده است، سعی کردند او را
دستگیر کنند. جولیان، با فراموش کردن قدردانی خود از مارک، که یک بار در
جریان قتل والدینش جان او را نجات داده بود، در این مورد به مشرکان لطف کرد
و به آنها اجازه داد تا در سراسر استان به دنبال اسقف بگردند. مارک مقدس
برای اینکه مورد آزار و اذیت غیر ضروری قرار نگیرد، فرار کرد، اما وقتی
فهمید که مسیحیان دیگری به جای او دستگیر شده و مورد عذاب قرار گرفته اند،
خود را به دست مشرکان تسلیم کرد.
بت پرستان بی درنگ مانند جانوران وحشی به پیرمرد هجوم آوردند و موهای سفید
او را در نظر نگرفتند و با پاره کردن لباس های او شروع به شلاق زدن بر او
کردند. سپس اسقف را در فاضلاب متعفن گذاشتند و به سرگرمی بدن او را با چوب
های تحریر سوراخ کردند. سپس جسد مارک را با آب نمک و عسل آغشته کردند و در
سبدی قرار دادند که در هوای آزاد آویزان شد و پیرمرد را به گرمای خورشید و
نیش زنبورها رها کردند.
علیرغم این عذابها، قدیس در اعتراف به ایمان خود تزلزل ناپذیر ماند و
هرگونه سازش با مشرکان را رد کرد، زیرا حداقل می خواستند از او قول بگیرند
که معبدی را که خود ویران کرده بود، بازگرداند. قدیس از دادن چیزی به آنها
امتناع کرد و گفت که در این صورت یک سکه کوچک به منزله انکار کامل ایمان
خواهد بود. او پستی و مراقبت های زمینی آنها را مسخره می کرد، اگرچه در طول
شکنجه هایی که آنها او را تحت فشار قرار دادند به هوا بلند شد.
مشرکان که شکست خوردند سرانجام او را رها کردند و برخی از آنها که تحت
تأثیر استواری و سخنان اسقف قرار گرفته بودند، به مسیحیت گرویدند. مارک
مقدس در سال 364 با دریافت پاداش معترفان به مسیح با آرامش درگذشت.
در همان دوران، سیریل، شماس در ایلیوپلیس فینیقیه، که در زمان قديس
کنستانتین نیز بسیاری از بتها را نابود کرد، و توسط مشرکان دستگیر شد. شکمش
را بریدند و احشاء او را روی زمین پراکنده کردند و جگرش را خام
خوردند. متعاقباً مقصران این بی شرمی در معرض انتقام خداوند قرار گرفتند:
برخی تمام دندان های خود را از دست دادند، زبان برخی دیگر پوسیده شد و برخی
دیگر بینایی خود را از دست دادند.
در شهرهای فلسطینی اسکالان و غزه، که بت پرستی قوی بود، بت پرستان
روحانیون و زنانی که خود را به خدا تقدیم کرده بودند، دستگیر کردند. روده
هایشان را دریدند و به خوک دادند تا بخورند و شکم شهدا را پر کردند.
با وجود تمام این ظلم ها، مشرکان نتوانستند احترام بت ها را
بازگردانند. اکثریت مردم آنقدر نسبت به تلاش‌های آنها بی‌تفاوت ماندند که
وقتی جولیان می‌خواست جشنواره بزرگی را در انطاکیه به افتخار آپولون ترتیب
دهد، از اینکه خود و درباریانش را در معبد بت هايش تنها دید، شگفت‌زده شد.
|
