قدیس راهب یوحنا از مصر (٣٩٤ م)

 بزرگداشت: ٢٧ مارس ( ٩ آوريل)

راهب یوحنای تیزهوش مصری (لیکوپول) در آغاز قرن چهارم به دنیا آمد، در شهر لیکوپولیس (مصر میانه) زندگی می کرد و نجار بود. در سن بیست و پنج سالگی وارد صومعه شد و در آنجا تعهد رهبانیت داد. به مدت پانزده سال راهب یوحنا در صومعه های مختلف زاهد بود، سپس با آرزوی تنهایی کامل، به تباید در کوه ولف رفت.  قدیس یوحنا پنجاه سال را در خلوت گذراند و هرگز محل خود را ترک نکرد. با افرادی که نزد او می آمدند، از پنجره کوچکی صحبت می کرد و از طریق آن غذای کم ارزشی را که برایش آورده بودند می پذیرفت. پیش از این، یوحناى راهب، پس از سی سال اقامت در انزوا، از خداوند عطای پر فیض روشن بینی را دريافت نمود. بنابراین، براى امپراتور تئودوسیوس کبیر (٣٧٩-٣٩٥) پیروزی بر مخالفان خود، ماکسیموس و یوجین، و یک جنگ پیروزمندانه علیه گول‌ها را پیش‌بینی کرد. برای بسیاری از کسانی که او را ملاقات می کردند، او حوادث زندگی آنها را پیش بینی می کرد و راهنمایی می داد. زاهد مقدس روغن تقدیس را بین بیمارانی که می آمدند تقسیم می کرد و  آنها با آن خود را مسح می کردند و از بیماری های مختلف شفا می یافتند.

 راهب یوحنا به راهب پالادیوس، که زندگی او را توصیف کرد، پیشگویی کرد که اسقف خواهد شد. پیش‌بینی او محقق شد و پالادیوس در بیت عنيا (آسیای صغیر) اسقف شد.

 "خود را صالح تصور نکن، به هیچ یک از کارهای خوبت مغرور نشو. مواظب باش که در هنگام دعا افکار دنیوی به ذهنت خطور نکند، زیرا هیچ چیز بی پرواتر از این نیست که با لب هایت با خدا گفتگو کنی در حالی که افکارت تو را از او دور می کنند. این اغلب برای کسانی اتفاق می‌افتد که آنقدر که به خشنودى دنیا اهمیت می‌دهند، از دنیا چشم پوشی نمی‌کنند. آدمی که به چیزهای زیادی می اندیشد، به امور دنیوی و فناپذیر می پردازد، اما با تسلیم کردن خود به امور دنیوی، دیگر نمی تواند خدا را با چشم روحانی خود ببیند. کسی که همیشه به خدا می اندیشد باید با افکار بیهوده بیگانه باشد.  

 فرزندان، سکوت را دوست داشته باشید، همیشه در فکر خدا باشید و همیشه از خدا بخواهید که ذهنی پاک و دور از افکار گناه آلود به شما عطا کند. البته، سزاوار ستایش، آن زاهدی است که در عین حال که در دنیا زندگی می کند، به فضیلت می پردازد، میهمان نوازی می کند یا صدقه می دهد، یا در کارها به دیگران کمک می کند، یا دائماً بدون خشم باقی می ماند. چنین شخصی شایسته ستایش است، زیرا در فضیلت می ماند، احكام خداوند را به جا می آورد و امور زمینی را ترک نمی کند. اما بهتر از آن، و شایسته ستایش بیشتر، کسی است که دائماً در اندیشه خدا پايدار باشد و از مادیات به معنويات عروج کند و مراقبت و عنایت مادی از سوى دیگران را رها مى کند در حالی که برای چيزهاى آسمانى تلاش مى کند و پیوسته در برابر خداوند حاضر باشد. از همه چیز دنیوی چشم پوشی می کند و دیگر به خاطر مراقبت چيزهاى زمینی به دنیا گره نمی خورد. چنین شخصی به خدا نزدیک است که او را بی وقفه در دعاها و مزامیر تسبیح می گويد."

 راهب با این آموزه‌های مفید و مشابه، داستان‌های تعلیم‌دهنده و نمونه‌ای از زندگی برابر با فرشتگان، منفعت هاى روحانى زیادی برای مردم به ارمغان آورد.

 راهب یوحناى مصری تا سنین پیری زندگی کرد و در سال ٣٩٥ م، در سن نود سالگی نزد خداوند عزيمت كرد.