دعاى روزانه

خدا را در اعلى عليين جلال و بر روى زمين صلح و سلامتى، و در ميان مردم رضامندى باد! ای خداوند، لب و دهان مرا بگشا تا ستایش تو را اعلام نمايد. 

 

مزمور١٤٣؛ 

ای خداوند دعای مرا بشنو و به تضرع من گوش بده! در امانت و عدالت خویش مرا اجابت فرما! و بر بنده خود به محاکمه برمیا. زیرا زنده ای نیست که به حضور تو عادل شمرده شود. زیرا که دشمن بر جان من جفا کرده، حیات مرا به زمین کوبیده است و مرا در ظلمت ساکن گردانیده، مثل آنانی که مدتی مرده باشند. پس روح من در من مدهوش شده، و دلم در اندرونم متحیر گردیده است. ایام قدیم را به یاد می آورم. در همه اعمال تو تفکر نموده، در کارهای دست تو تامل میکنم. دستهای خود را بسوی تو دراز میکنم. جان من مثل زمین خشک، تشنه تو است.ای خداوند، بزودی مرا اجابت فرما زیرا روح من کاهیده شده است. روی خود را از من مپوشان، مبادا مثل فرو روندگان به هاویه بشوم. بامدادان رحمت خود را به من بشنوان زیرا که بر تو توکل دارم. طریقی را که بر آن بروم، مرا بیاموز زیرا نزد تو جان خود را بر می افرازم. ای خداوند مرا از دشمنانم برهان زیرا که نزد تو پناه برده ام. مرا تعلیم ده تا اراده تو را بجا آورم زیرا خدای من تو هستی. روح مهربان تو مرا در زمین هموار هدایت بنماید. به خاطر نام خود ای خداوند مرا زنده ساز. به خاطر عدالت خویش جان مرا از تنگی برهان. و به خاطر رحمت خود، دشمنانم را منقطع ساز. و همه مخالفان جان مرا هلاک کن زیرا که من بنده تو هستم.

بعد از مزمور :

جلال بر پدر و پسر و روح القدس، اکنون و تا ابد و تا جمیع اعصار، آمین. 

هللویاه، هللویاه، هللویاه! جلال بر تو، ای خدا! (۳مرتبه)

 

شنبه، دعا به مادر خدا، تمام مقدسین، مؤمنين وفات‌یافته

 

تروپاريون ؛

ای رسولان، شهیدان و انبیا، اسقف‌های مقدس، قديسين و پارسایان، که نبرد نیکو را جنگیده و ایمان را حفظ نموده‌اید، شما در برابر نجات‌دهنده، دلیری دارید. نزد او برایمان شفاعت کنید زیرا او نیکوست و دعا کنید که جانهایمان را نجات دهد.

 

كونتاكيون ؛

ای مسیح، به مقدسین و جانهای خادمینت آسایش ببخش، در جایی که دیگر خبری از بیماری و غم و آه و ناله نيست، بلکه تا به ابد حیات است.

  

 

 

انديشه هاى قديس تئوفان خلوت نشين

بزرگداشت جامع قدیس یحیی پیشرو و تعمید دهنده ی خداوند.

 ( اعمال رسولان 19:1-8 )

 قدیس يحيى درباره عیسی مسیح شهادت داد که او واقعاً «بره خداست که گناه جهان را بر مى دارد» (یوحنا 1: 29) ، نجات‌دهنده موعود است که همه او را مى طلبند. کسانی که با او بودند این را شنیدند و ایمان آوردند. این شهادت از آنها به مردم منتقل شد و همه فکر کردند که مردی که يحيى شهادت او را داده انسان ساده ای نیست.

 منجى زمانی به این موضوع اشاره کرد که در روزهای آخر در معبد از سران کلیسا این سؤال را پرسید: «تعمید يحيى از کجا آمده است، از آسمان یا از انسان؟»(مرقس 11: 29-30) آنها از پاسخ دادن خودداری کردند، زیرا برایشان غیرممکن بود که ببینند که یحیی از سوی خودش نیامده تا با آب تعمید دهد. اما اگر این را می گفتند، باید فوراً شهادت او را مى پذيرفتند که مسیح موعود در حضور آنهاست، و بنابراین تسلیم تعالیم او شوند. و آنها این را نمی خواستند، نه بر اساس دلایل محکم، بلکه از روی یک تعصب. اما سرسختی آنها به هیچ وجه از قدرت شهادت قدیس يحيى کم نمی کند. هنوز هم به همان اندازه معتبر است که از دهانش صادر گشت. و ما می شنویم که یحیی برای ما به نجات دهنده واقعی اشاره می کند و با این کار ما ایمان خود را به عنوان ایمانی که برای خود شواهد ملموسی دارد احیا می کنیم.

مبانى ارتدوكس

 صفت خدا - دانای مطلق

 علم مطلق خدا در این است که، خداوند همه چیز را به کامل ترین وجه می داند، خودش را، اعمالش را کاملاً می شناسد، مخلوقش را می شناسد (چه به طور کلی و چه در ریزترین جزئیات، «آینده» واقعی و مشروط جهان را می داند. همه افکار واقعی و ممکن همه موجودات آزاد عقلانی را می داند)، از ابديت به سادگى مى داند(گویی همه چیز را در یک کنش ساده و بی زمان می بیند).

 علم مطلق خدا در رابطه با مقدرات آینده جهان را آینده نگری الهی (پیش دانى الهى) می نامند. پیش دانى خدا نسبت به مقدرات مردم را نباید به عنوان یک جبر بی قید و شرط (ضرب الاجل، سرنوشت) تلقی کرد.

 ما اطلاعات را از حواس دریافت می کنیم، ادراک ما محدود و ذهنی است. خدا کاملاً عينى است، زیرا او همه چیز را به طور جامع و بدون تحریف می داند. او از ازل (و براى آفرینش جهان) تصاویر و مقدرات جهان را در نظر داشت.

 

توصيه عملى

 

آیا نوشیدن آب مقدس با معده غیر خالی امکان پذیر است؟

 طبق سنت، آب مقدس در صبح با معده خالی مصرف می شود، که کاملاً قابل درک است: اول از همه، شخص چیزی مقدس پس از دعا می خورد و سپس به سمت غذای معمولی می رود.

 در مورد زمان باقی مانده از روز، تیپیکون می گوید که پرهیز از آب مقدس به دلیل خوردن غذا غیر معقول است: فیض خدا برای تقدیس جهان و تمام خلقت داده شده است. به همین دلیل همه جا و در همه مکان های کثیف و ناپاک و حتی زیر پای خود آب مقدس را می پاشیم. و آنهایی که به خاطر خوردن غذا آن را نمی نوشند چطور همچین فکری می‌کنند. 

 یعنی کلیسا نوشیدن آب مقدس حتی آب مقدس روز تئوفانی را در هیچ زمانی ممنوع نمی کند و کسانی را که معتقدند نوشیدن آب مقدس فقط با معده خالی ممکن است را سرزنش می کند.

(هر چند برای نان مقدس توصیه شده صبح پس از دعا قبل از صرف غذا، خورده شود)

 

درس روز

 

راهبی در صحرا کار می کرد و با پشتکار دعا می کرد و حتی برای این کار شب ها بیدار می ماند. و یک مرد معمولی برای او غذا میآورد، مرد کمی غمناک به نظر میرسید. یکبار راهب تصمیم گرفت تمام روز را در کنار او بگذراند و متوجه شد؛ دهقان صبح زود برخاست و گفت: «خداوندا» و به مزرعه رفت. تمام روز آنجا را شخم زد و شب هنگام برگشت، قبل از خواب برای بار دوم گفت: "خداوندا" و فقط همین. راهب ناراحت شد. پس از مدتی تصمیم گرفت برای مشاوره در مورد چگونگی آموزش دعا به دهقان نزد پدر روحانی خود برود. پیر در مورد آن فکر کرد و گفت: "این پیاله پر از روغن را بردار و در روستا بگرد، اما مراقب باش قطره ای از آن نریزد." راهب جوان همه چیز را دقیقاً انجام داد و دوباره به نزد پدر روحانی خود رفت. پیر پرسید:"به من بگو در حالی که پیاله را حمل می کردی چند بار ذکر خدا را گفتی؟" او گیج شد جواب داد "هیچ، من فقط به این فکر می کردم که روغن نریزد." پیر ادامه داد: «این یک پیاله روغن بود که آنقدر تو را مشغول کرد که حتی به یاد خدا نیفتادی. و دهقان با زحمات و مشغله های خود و خانواده اش، شما را هم سیر می کند و سپس روزی دو بار خدا را به یاد می آورد."