Μία σημαντική και πολύ πονηρή διαστρέβλωση της ΜΝΚ της Σκοπιάς, είναι ένα εδάφιο, το οποίο διαστρεβλώνει, με το να το... διατηρεί ακριβώς όπως είναι στην αρχαία του μορφή!!!

Η ομοιότητα Κλητικής και Ονομαστικής

Πρόκειται για το εδάφιο Εβραίους 1/α: 8. Το εδάφιο αυτό, λέει περί του Ιησού Χριστού: "ο θρόνος σου, ο Θεός, εις τον αιώνα του αιώνος". Έτσι, η Σκοπιά, το μεταφράζει: "Ο Θεός είναι ο θρόνος σου".

-"Και λοιπόν; Σωστά δεν το μεταφράζει;" θα ρωτήσει κάποιος ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ. Γιατί εδώ, η Σκοπιά ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ, έχει κάνει μεγάλη παγαποντιά!

Με μια πρώτη ματιά, η μετάφραση φαίνεται σωστή. Μόνο που υπάρχει ένα ερώτημα: Η φράση: "ο Θεός", είναι στην Ονομαστική ή στην Κλητική; Γιατί η Αγία Γραφή γράφτηκε στα αρχαία Ελληνικά, και στα αρχαία Ελληνικά, και η ονομαστική, και η Κλητική ενός Ουσιαστικού, είναι: "ο Θεός"! Αν λοιπόν θέλαμε να μεταφράσουμε στην Κλητική, τη φράση αυτή, στη σύγχρονη απλή γλώσσα που μιλάμε σήμερα, τι θα λέγαμε; Θα λέγαμε: "Αλλά προς τον γιο: Ο θρόνος σου Θεέ". Γιατί η Κλητική στην αρχαία Ελληνική, δεν ήταν όπως είναι σήμερα: "ω Θεέ", αλλά ήταν: "ο Θεός". Όμοια ακριβώς με την Ονομαστική. (π.χ. Ιωάννης 20/κ: 28). Και αυτό ακριβώς θέλησε να εκμεταλλευθεί η Σκοπιά, μεταφράζοντας όπως τη βόλευε το εδάφιο, χωρίς να φαίνεται η διαστροφή του, για κάποιον που δεν ξέρει.

Όπως αντιλαμβάνεστε, μια τέτοια μετάφραση, (ω Θεέ), θα ήταν μεγάλος μπελάς για την Εταιρία Σκοπιά, καθώς έτσι, θα έβλεπαν οι οπαδοί της, σε άλλο ένα χωρίο, ότι ο Χριστός είναι Θεός, κάτι που δεν θέλουν να φαίνεται, μια και τον υποβιβάζουν βλάσφημα σε "κτίσμα". Και ειδικά το σημείο αυτό της προς Εβραίους επιστολής κεφάλαιο 1/α΄, θα τους έφερνε σε πολύ δύσκολη θέση, αν ο αναγνώστης συνδύαζε αυτά τα λόγια περί Θεότητας του Χριστού, με τα συμφραζόμενα, που δείχνουν την ανωτερότητα του Χριστού από τους Αγγέλους, και την ομοιότητά του με τον Θεό Πατέρα. Για τον λόγο αυτό, στη δική τους μετάφραση της Αγίας Γραφής, έβαλαν τη φράση: "ο Θεός είναι ο θρόνος σου", μεταφράζοντας τη λέξη σε Ονομαστική, και όχι σε Κλητική, που είναι στην πραγματικότητα.

Δείτε στη συνέχεια τις παράλληλες στήλες, όπου φαίνεται το αρχαίο Ελληνικό κείμενο, η μετάφραση της Σκοπιάς (ΜΝΚ), και μια δική μας μετάφραση, με το κείμενο στην Κλητική. Και κάτω από τους πίνακες, θα εξηγήσουμε, το λόγο που μεταφράσαμε τη φράση αυτή σε Κλητική, και όχι σε Ονομαστική, όπως έκανε η Σκοπιά:

Εβραίους 1/α: 8:

Γιατί όμως Κλητική και όχι Ονομαστική;

Ίσως κάποιος εύλογα ρωτήσει: "-Και γιατί θα έπρεπε να μεταφράσει κάποιος τη φράση σε Κλητική, και όχι σε Ονομαστική, όπως έκανε η Σκοπιά;"

Ας απαντήσουμε λοιπόν σε αυτό το σημαντικό ερώτημα. Και δεν θα αναλύσουμε τον παραλογισμό, να γίνεται ο Θεός... "θρόνος", δεχόμενοι καλόπιστα, ότι θα μπορούσε να είναι μια μεταφορική έκφραση, για να δείξει τον υπόβαθρο της εξουσίας του Χριστού, όπως το ερμηνεύει η Σκοπιά. Δεν θα μιλήσουμε λοιπόν για το θέμα αυτό. Θα πούμε κάτι πιο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ, και πιο ΞΕΚΑΘΑΡΟ, που δείχνει, ότι στο εδάφιο αυτό, έπρεπε να μεταφραστεί η λέξη "Θεός" σε Κλητική.

Το εδάφιο αυτό, είναι παρμένο ολοκληρο από τον Ψαλμό 45/με: 6,7. Εκεί, στα Εβραϊκά, λέει: «ο θρόνος σου ΘΕΕ». Εκεί το εδάφιο πρέπει να τεθεί σε Κλητική. Δεν είναι Ονομαστική, όπως θέλει να το παρουσιάζει η Σκοπιά.

Πώς το ξέρουμε αυτό; Ας δούμε την απόδειξη, στην πιο κάτω ανάλυση του Εβραϊκού κειμένου, και θα καταλάβουμε:

Το κείμενο του Ψαλμού στα Εβραϊκά

Ας δούμε λοιπόν, γιατί πρέπει να θεωρήσουμε το Εβραϊκό κείμενο στην Κλητική.

Το Ψαλμοί 45:7 στα Εβραϊκά λέει: כִּסְאֲךָ אֱלֹהִים עוֹלָם וָעֶד  Προφέρεται: «κισ-αχά ελοχίμ ολάμ βαέντ», και όπως είπαμε, η μετάφρασή του, όπως γίνεται στους Εβδομήκοντα και στην προς Εβραίους επιστολή, είναι: "ο θρόνος σου, ο Θεός, εις τον αιώνα του αιώνος".

Ας δούμε λοιπόν τις λέξεις του Εβραϊκού αυτού κειμένου:

כִּסְאֲךָ = (κισ-αχά) : από το «κισά» = θρόνος με κτητικό 2ου ενικού (χα)

אֱלֹהִים = (ελοχίμ) : Θεός

עוֹלָם וָעֶד = (ολάμ βαέντ) : η φράση χρησιμοποιτείται ως έμφαση στο ολάμ = αιώνιος, αιωνιότητα (μεταφράζεται συνήθως με το: «εις τον αιώνα του αιώνος»)

Αν ο ψαλμωδός ήθελε να ταυτίσει το θρόνο με το Θεό τότε θα χρησιμοποιούσε την αναφορική αντωνυμία «ασέρ» (ο οποίος) λέγοντας: «κισ-αχα, ασέρ ελοχιμ, ολάμ βαέντ» ("ο θρόνος σου, ο οποίος είναι ο Θεός, εις τον αιώνα του αιώνος"). Αντίθετα, η θεώρηση του «ελοχίμ» ως κλητική έχει βάση και στον πασίγνωστο 50ο Ψαλμό (51ο στο Εβραϊκό κείμενο):

«Ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον...»  («חָנֵּנִי אֱלֹהִים כְּחַסְדֶּךָ    כְּרֹב רַחֲמֶיךָ מְחֵה פְשָׁעָי»). Δηλαδή, εκεί ο Θεός είναι το: «ελέησόν με»;;;; Βλέπετε τον ίδιο ακριβώς τύπο, με το εδάφιο που εξετάζουμε, για τη λέξη: "ο Θεός"; Είναι σαφέστατα ΚΛΗΤΙΚΗ. Λέει εδώ: "ελέησέ με Θεέ", όπως εκεί λέει: "ο θρόνος σου Θεέ".

Είναι βέβαια προφανές, ότι η Σκοπιά αντιμετώπισε αυτή την αντίφαση, όταν μετέφραζε την Παλαιά Διαθήκη στη ΜΝΚ (Μετάφραση Νέου Κόσμου), μια και αν το μετέφραζε σωστά, θα έμενε εκτεθειμένη, για τη νοθεία που έκανε στη μετάφραση της προς Εβραίους επιστολής. Γι' αυτό, όταν μετέφρασε τον Ψαλμό 45: 7, άλλαξε ΚΑΙ ΕΚΕΙ τη διατύπωση.

Η Σκοπιά στη ΜΝΚ, αποδίδει το εδάφιο ως εξής, και στους Ψαλμούς: "Ο Θεός είναι ο θρόνος σου στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα". Δηλαδή, για να μπορέσει να περάσει τη δική της παρερμηνεία, έκανε μια εντελώς ασύνταχτη μετάφραση από τα Εβραϊκά, γνωρίζοντας ότι ελάχιστοι οπαδοί της γνωρίζουν Εβραϊκά, ώστε να την αντιληφθούν.

Πράγματι, μια πονηρή και αόρατη ΔΙΠΛΗ νοθεία από τη Σκοπιά. Και στα Ελληνικά, και στα Εβραϊκά. Όμως ατύχησε, γιατί η Αγία Γραφή δεν επιδέχεται απάτες. Η ίδια δείχνει πάντοτε τη σωστή ερμηνεία, προς μεγάλη ντροπή των απανταχού αιρετικών που εκτίθενται όταν τη νοθεύουν! Και οι Χριστιανοί δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε τέτοιες νοθείες χωρίς να τις εκθέτουμε.

Κείμενο - Έρευνα: Ν. Μ. και Δ. Α.