Η εσωτερική λειτουργία της εταιρίας Σκοπιά

Εύκολο να μπεις — πολύ δύσκολο να βγεις

Ένα άτομο που δεν σχετίζεται ήδη με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και εισέρχεται στις τάξεις της Σκοπιάς, συνήθως αυτό το κάνει για την κάλυψη κάποιας συναισθηματικής ανάγκης. Μερικές φορές πρόκειται για άτομο που νιώθει μόνο. Το άτομο αυτό ίσως υπέστη ένα σοβαρό πλήγμα όπως η απώλεια εργασίας, το διαζύγιο, προβλήματα με τα παιδιά ή κάποια παρατεταμένη ασθένεια στην οικογένεια. Μερικοί εμπλέκονται όταν αντιμετωπίζουν την κρίση της μέσης ηλικίας ή κάποια πικρή εμπειρία με την εκκλησία τους. Σε μια τέτοια περίοδο εμφανίζονται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και φαίνεται να επιδεικνύουν ενδιαφέρον γι’ αυτό το μοναχικό άτομο. Και ποιος δεν θα εκτιμούσε την εξεύρεση ενός καλού φίλου; Εφόσον οι Μ.τ.Ι. δαπανούν τόσες πολλές ώρες πηγαίνοντας από πόρτα σε πόρτα, μαθαίνουν ποιο είδος ανθρώπων είναι υποψήφιοι προσήλυτοι. Δεν ενδιαφέρονται να προσηλυτίσουν εκείνους που πραγματικά γνωρίζουν την Αγία Γραφή και έχουν σταθερή οικογενειακή ζωή.

Στην αρχή, φαίνεται ότι οι Μ.τ.Ι. έχουν Γραφικές απαντήσεις για πολλά από τα προβλήματα της ζωής -- και οι γνώσεις τους μπορεί να εντυπωσιάζουν. (Στη πραγματικότητα, οι Μ.τ.Ι. έχουν πολύ λίγη γνώση των Γραφών, αλλά τα διαστρεβλωμένα πράγματα που γνωρίζουν, τα γνωρίζουν καλά, επειδή η διδασκαλία πάνω σ’ αυτά επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά στις συναθροίσεις τους).

Ένα από τα πρώτα πράγματα που οι Μάρτυρες διδάσκουν τους ανθρώπους που δείχνουν ενδιαφέρον είναι ότι θα αντιμετωπίσουν εναντίωση από εκείνους που θα προσπαθήσουν να τους εμποδίσουν να γίνουν πλήρεις ακόλουθοι της Εταιρίας Σκοπιά. Προσδιορίζουν αυτή την εναντίωση ως προερχόμενη από τον Διάβολο, ο οποίος προσπαθεί να τους εμποδίσει να μάθουν την «αλήθεια». Έτσι, όταν φίλοι και συγγενείς προσπαθούν να προειδοποιήσουν έναν προσήλυτο της Σκοπιάς, αυτό συνήθως καθιστά το άτομο πιο αποφασισμένο από ποτέ να συνεχίσει να μελετάει με τους Μάρτυρες.

Φυσικά, υπάρχουν εκατοντάδες ομάδες που ισχυρίζονται ότι είναι «η μοναδική αληθινή θρησκεία» συνεπώς, είναι μια πολύ καλή ιδέα ν’ ακούσετε όλες τις συμβουλές που είναι διαθέσιμες. Είναι γεγονός πως, άσχετα με τη θρησκευτική ομάδα στην οποία εισέρχεσθε, η εναντίωση είναι τυπική. Αυτό δεν αποδεικνύει ότι η Εταιρία Σκοπιά ή οποιαδήποτε άλλη αίρεση είναι η αληθινή θρησκεία. Αποδεικνύει μόνο ότι οι άνθρωποι που αμφισβητούν τις ενέργειές σας ενδιαφέρονται ειλικρινά για εσάς. Επιθυμούν να εξετάσετε προσεκτικά την απόφασή σας και να μην ενωθείτε με μια ομάδα εξαιτίας κάποια συναισθηματικής ανάγκης.

Επιπρόσθετα, η Εταιρία Σκοπιά δεν θέλει οι υποψήφιοι ακόλουθοί της να έρθουν σε επαφή με οποιονδήποτε εγκατέλειψε την οργάνωση. Διδάσκει ότι κάθε πληροφορία προερχόμενη από πρώην μέλη της είναι «αποστατική» και «εχθρική» -- ακόμη και όταν το μεγαλύτερο μέρος της ύλης που εκτίθεται περιλαμβάνει αποσπάσματα από προηγούμενες εκδόσεις της Σκοπιάς. Αυτό πρέπει να κάνει τον καθένα καχύποπτο.

Οι Μάρτυρες που κάνουν επισκέψεις στα σπίτια, συνήθως δεν λένε στους υποψήφιους μαθητές ότι αναμένεται απ’ αυτούς (σχεδόν αναγκαστικά) να παρακολουθούν πέντε εξουθενωτικές συναθροίσεις κάθε εβδομάδα. (Σημείωση της ΟΟΔΕ: Αυτές πρόσφατα μειώθηκαν). Εάν ένα άτομο αρχίσει να παρακολουθεί τακτικά τις συναθροίσεις, το επόμενο βήμα είναι να του ζητήσουν να συμμετάσχει στο «έργο από σπίτι σε σπίτι».

Η κατήχηση της Σκοπιάς σταδιακά δημιουργεί περισσότερο φόβο στα μέλη της αίρεσης. Διδάσκει πως αν δεν συνεχίσουν να συμβαδίζουν με την «οργάνωση του Θεού», θα καταστραφούν όταν έρθει ο Αρμαγεδδώνας. Εάν έχουν παιδιά θα ακούσουν ότι ο Θεός θα τα εξαλείψει στον Αρμαγεδδώνα, μπροστά στα μάτια τους, εάν δεν παραμείνουν πιστοί και δραστήριοι στην «οργάνωση του Ιεχωβά».

Για να γίνει κάποιος ένας «καλός» Μ. τ. Ι πρέπει να αποκλείσει τη διάνοιά του από τον ανεξάρτητο τρόπο σκέψης. Ένα πράγμα που δεν ανέχεται η Εταιρία Σκοπιά είναι οι άνθρωποι που υποβάλλουν ενοχλητικές ερωτήσεις που προκαλούν τη σκέψη και θέλουν με παραγωγικούς συλλογισμούς να κατανοήσουν τις διδασκαλίες και τις πρακτικές της ομάδας αυτής. Η Εταιρία απαιτεί υπακοή και συμμόρφωση με κάθε κόστος. Όλοι πρέπει να ντύνονται με το ίδιο στυλ, να έχουν τις ίδιες τσάντες κ. λ. π. Με τον τρόπο αυτό οι Μ. τ. Ι χάνουν την ταυτότητά τους.

Μια επιστολή από μια γυναίκα της οποίας η κόρη είχε γίνει Μ.τ.Ι. έγραφε: «Αφότου η κόρη μου και ο γαμπρός μου έγιναν Μ.τ.Ι. , έζησαν μαζί μας τα επόμενα πεντέμισυ χρόνια. Δεν θα αναφέρω λεπτομέρειες αυτής της περιόδου εκτός του ότι αυτοί έπραξαν ό, τι αναμενόταν να πράξουν και είπαν ό, τι αναμενόταν να πουν, και η ζωή ήταν κάτι περισσότερο από δύσκολη. Έκλαψα πάρα πολύ εκείνο τον καιρό».

Μια άλλη κυρία ομολόγησε ότι αφότου άρχισε να μελετάει με τους Μάρτυρες για κάμποσα χρόνια, αισθάνθηκε ότι έχανε την ταυτότητά της. Είχε γίνει σκληρή από τη συνταύτισή της με την Εταιρία και δεν ένιωθε συμπόνοια. Αναφορές αυτού του είδους είναι συνηθισμένες.

Με τον καιρό ο νέος προσήλυτος ανακαλύπτει ότι δεν έχει πλέον αληθινούς φίλους — δεν έχει κανέναν τον οποίον να μπορεί να εμπιστευθεί πραγματικά. Οι Μ.τ.Ι. διδάσκονται να κατασκοπεύουν και να καταδίδουν ο ένας τον άλλον. Οι πρεσβύτεροι — το κυβερνών σώμα στην Αίθουσα Βασιλείας -- τελικά γνωρίζουν κάθε κίνηση που κάνετε. Έτσι, αν έχετε οποιεσδήποτε ειλικρινείς ερωτήσεις ή αμφιβολίες για την οργάνωση και τολμήσετε να τις εκφράσετε στον οποιονδήποτε, αυτό θα φερθεί στην προσοχή των πρεσβυτέρων. Η χειρότερη δυνατή προσβολή θα ήταν να αμφισβητήσετε τη λειτουργία της Εταιρίας — να ρωτήσετε από πού αντλεί την εξουσία της, γιατί αλλάζει διαρκώς διδασκαλίες και ούτω καθεξής. Ακόμη και για κάτι που δεν είναι σοβαρό μπορεί να βρεθείτε ενώπιον μιας «δικαστικής επιτροπής», (μια ομάδα αποτελούμενη συνήθως από τρείς πρεσβυτέρους).

Θα σταθείτε εκεί μόνος σας. Δεν επιτρέπεται η παρουσία συνηγόρων υπέρ του κατηγορουμένου. Συνήθως θεωρείσαι ένοχος πριν ακόμη μπεις στο δωμάτιο. Μια τέτοια επιτίμηση είναι αρκετή για να συνειδητοποιήσετε ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεσθε κανέναν. Πρέπει να είστε έτοιμοι να συμβιβαστείτε με το γεγονός ότι όλες οι σχέσεις σας θα είναι επιφανειακές.

Η Εταιρία έχει αναπτύξει ένα έξυπνο σύστημα. Από την αρχή κιόλας, παροτρύνει τα άτομα να διακόψουν κάθε σχέση με φίλους και γείτονες έξω από την οργάνωση, επειδή είναι «κοσμικά και πονηρά άτομα». Ένα δίκαιο άτομο δεν πρέπει να συναναστρέφεται με οποιονδήποτε μπορεί να έχει κακή επιρροή επάνω του. Και αυτό επεκτείνεται και στις πιο στενές σχέσεις αν τα άτομα δεν συμμερίζονται τα δόγματα και τις διδασκαλίες της Εταιρίας. (Οι Μ. τ. Ι δεν παίρνουν στα σοβαρά την Αγία Γραφή όταν λέει, ‘Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου’ ή τη διδασκαλία ότι ο σύζυγος και η σύζυγος είναι ένα).

Πριν περάσει πολύς χρόνος ένας Μάρτυρας καταλήγει να μην έχει κάποιον να συναναστραφεί έξω από τα όρια της Εταιρίας Σκοπιά. Με τον καιρό συνειδητοποιεί ότι η Εταιρία Σκοπιά δεν είναι αυτό που ισχυρίζεται ότι είναι, αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει πραγματική αγάπη, ότι οι συναθροίσεις είναι μονότονες και πληκτικές αφού επαναλαμβάνονται βασανιστικά τα ίδια πράγματα και ότι δεν μπορεί να αμφισβητήσει την οργάνωση αλλά πρέπει να συμμορφώνεται με όλες τις οδηγίες της, και ότι δεν έχει πλέον συναναστροφές με τον έξω κόσμο.

Επομένως, η Εταιρία Σκοπιά, ακριβώς όπως κάνουν και άλλες επικίνδυνες αιρέσεις, καθιστά πολύ δύσκολο για κάποιον να αποχωρήσει. Ισχυρίζεται ότι, ‘Ναι, σφάλλουμε και κάνουμε λάθη, αλλά πού θα πάς αν εγκαταλείψεις την οργάνωση; Οι άλλες θρησκευτικές ομάδες κάνουν περισσότερα λάθη από τα δικά μας’. Ένα άτομο απλά, δεν μπορεί εύκολα να πει, «φεύγω από τη Σκοπιά». Αυτοί που τολμούν να βαδίσουν εκτός γραμμής, δικάζονται από μια δικαστική επιτροπή, βρίσκονται ένοχοι, και αν δεν μετανοήσουν αποκόπτονται. Μετά απ’ αυτό, τον αποφεύγουν οι πάντες. Σε κανένα Μ. τ. Ι δεν επιτρέπεται να του μιλήσει ή να έχει οποιαδήποτε επαφή μαζί του, ούτε και αυτοί οι στενοί συγγενείς του, η σάρκα και το αίμα του!

Εξετάστε την παρακάτω περίπτωση: Η κυρία Ρ. Γ. συνειδητοποίησε κάποια στιγμή ότι η Σκοπιά αντιπροσώπευε μια ψεύτικη θρησκεία, αλλά η κόρη της, ο γαμπρός της και η εγγονή της παρέμεναν ακόμη στην οργάνωση. Εάν αποχωρούσε από την οργάνωση δεν θα μπορούσε να τους ξαναδεί, ειδικά την εγγονή της. Όταν η εγγονή της θα νυμφευόταν, δεν θα μπορούσε να παραστεί στο γάμο της. Για το λόγο αυτό, αποφάσισε να δαπανά το λιγότερο δυνατό χρόνο (1 ώρα το μήνα) πηγαίνοντας από πόρτα σε πόρτα για να μπορεί να εξακολουθεί να βλέπει την οικογένειά της. Εκατοντάδες χιλιάδες Μ.τ.Ι. ακολουθούν αυτή την τακτική για τους ίδιους λόγους! Είμαι πεπεισμένος ότι, εάν η Εταιρία Σκοπιά κήρυττε αμνηστία για οποιονδήποτε ήθελε να φύγει διακόπτοντας την τακτική της απομόνωσης των αποχωρούντων μελών της- ένα μεγάλο ποσοστό από τους Μ. τ. Ι θα έσπευδαν να φύγουν από την οργάνωση όσο πιο γρήγορα μπορούσαν! Δεν έχει σημασία με ποια κατηγορία κατηγορείται ένας Μ. τ. Ι , η τακτική της αποκοπής, της απομάκρυνσης και της απομόνωσης είναι ίδια για όλους. Σε αντίθεση με αυτή την τακτική, η Αγία Γραφή μας παροτρύνει να διορθώνουμε και να αποκαθιστούμε τον αμαρτάνοντα αδελφό με αγάπη. Αυτή η τακτική της κατηγορίας, της καταδίκης και της τιμωρίας, ενώ δεν προσφέρει καμιά πραγματική βοήθεια, ρίχνει τους ανθρώπους στην αμαρτία. Το αποβληθέν άτομο σκέφτεται: «Αφού κατηγορούμαι ότι είμαι κακός, θα αρχίσω να ενεργώ σαν κακός όπως με λένε». Με το τρόπο αυτό, εγκαταλείπει τις προηγούμενες ηθικές του αξίες. (Σημείωση της ΟΟΔΕ: Ο άνθρωπος που αποκόπτεται από την οργάνωση, τις περισσότερες φορές εξακολουθεί να πιστεύει αυτά που διδάσκει η οργάνωση. Πιστεύει λοιπόν, ότι αν έρθει το τέλος, - που το περιμένει από μέρα σε μέρα - όσο αυτός είναι αποκομμένος, θα πεθάνει για πάντα χωρίς ανάσταση. Γνωρίζοντας λοιπόν ότι είναι «ξοφλημένος», ως την επανένταξή του στην οργάνωση, - η οποία δεν είναι στο χέρι του - σε βάθος χρόνου, επιδίδεται σε απολαύσεις του κόσμου για να προλάβει όσο ζει να χαρεί κι αυτός κάτι πριν χαθεί για πάντα).

Πώς μεταχειριζόταν ο Χριστός τους αμαρτωλούς; Ο Ιησούς έτρωγε και συναναστρεφόταν μαζί τους. Πήγε στο σπίτι του Ζακχαίου ο οποίος ήταν φοροσυλλέκτης, δηλαδή, άτομο που οι Ιουδαίοι το περιφρονούσαν. Ο Ιησούς αναζητούσε τα χαμένα πρόβατα που έσφαλαν. Δίδαξε ξεκάθαρα ότι πρέπει να αγαπούμε τους εχθρούς μας, και να κάνουμε το καλό ακόμη και στους διώκτες μας. Είναι καταφανές ότι ένας αληθινός Χριστιανός δεν πρέπει να υιοθετεί τις αμαρτωλές πράξεις του κόσμου, αλλά δεν πρέπει και να αποκόπτει τον εαυτό του από τους ανθρώπους του κόσμου, αντίθετα, πρέπει να εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία ώστε να μιλάει στους άλλους για τη θαυμάσια σωτηρία που βρίσκεται στην πίστη στον Ιησού Χριστό.

Η παρούσα πολιτική αποκοπής της Εταιρίας Σκοπιά, ασφαλώς δεν μπορεί να λέγεται ότι υποστηρίζεται από την Αγία Γραφή. Μια γυναίκα η οποία ανατράφηκε ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, πρόσφατα αναφώνησε: «Πώς μπορεί η Εταιρία Σκοπιά να επιδοκιμάζεται από τον Θεό όταν διαλύει οικογένειες και διασπά τις πιο φιλικές ανθρώπινες σχέσεις»;

Η εταιρία και ο Θεός — είναι το ίδιο ή όχι;

Εάν οι Μ.τ.Ι. αμφισβητήσουν τους πρεσβυτέρους τους ή τα παιδιά ρωτήσουν τους γονείς τους για τα λάθη, τις εσφαλμένες θεωρίες και τις διαρκείς αλλαγές στις διδασκαλίες και στις πρακτικές της Εταιρίας, θα κατηγορηθούν ότι ψάχνουν να βρουν σφάλματα στον Θεό! Θα τους γίνει υπενθύμιση ότι η Εταιρία είναι «η οργάνωση του Θεού’, συνεπώς, τα παράπονα κατά της Εταιρίας, στη πραγματικότητα είναι παράπονα εναντίον του Θεού. Στην ουσία, οι Μ.τ.Ι. διδάσκονται ότι ο Θεός και η εταιρία Σκοπιά είναι ένα και το αυτό. Αυτή η ψυχολογική λαθροχειρία επισωρεύει έντεχνα αισθήματα ενοχής πάνω σε κάθε Μάρτυρα που ζητάει απαντήσεις σε δικαιολογημένα ερωτήματα. (Σημείωση της ΟΟΔΕ: Κάποτε εγώ ο κατασκευαστής της ιστοσελίδας, πλησιάζοντας έναν προσφάτως αποκομμένο, να του προτείνω ψυχική στήριξη και βοήθεια να μάθει κάποια πράγματα που δεν γνωρίζει για την οργάνωση, η πρώτη απάντηση που έλαβα ήταν: «Μπορεί να αποκόπηκα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάω τον Ιεχωβά». Είναι προφανής η στρεβλή ταύτιση της οργάνωσης με τον Θεό στο μυαλό των ανθρώπων αυτών, που εκλαμβάνουν την αντιπαλότητα κατά της ανθρωποποίητης αυτής οργάνωσης, ως αντιπαλότητα προς τον Θεό).

Επιπλέον, όταν οι Μάρτυρες φθάνουν στο σημείο να συνειδητοποιήσουν ότι η Εταιρία Σκοπιά δεν είναι η «αλήθεια» -- και το κάνουν πολλοί -- συχνά γίνονται πικροί προς τον Θεό, αφού τον βλέπουν το ίδιο όπως την Εταιρία. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι γυρίζουν την πλάτη τους στον Θεό.

Από τη μια μεριά, όποιος παραπονείται ή όποιος ‘ψάχνει’ και ασκεί κριτική υπό την επιφάνεια, υποτίθεται ότι στασιάζει εναντίον του Θεού. Από την άλλη μεριά, αν κάποιος παρουσιάσει σαφείς αποδείξεις των λαθών που έχει κάνει η υποτιθέμενη «οργάνωση του Θεού», η Εταιρία και οι πρεσβύτεροι θα απαντήσουν: «Ναι κάνουμε λάθη, και δεν ισχυριζόμαστε ότι είμαστε αλάθητοι — επειδή υπάρχουν ατελείς άνθρωποι στην οργάνωση, άνθρωποι που υπόκεινται σε λάθη». Η υποκρισία είναι κάτι παραπάνω από εμφανής!

Από Συνεργάτη