• 1. Η Χριστιανική θέση περί τής Παντογνωσίας τού Θεού

• 2. Το δόγμα τής Σκοπιάς για έναν Θεό που ΔΕΝ είναι Παντογνώστης

• 3. Η αντιφατικότητα τής θεωρίας τής "επιλεκτικής παντογνωσίας" τού Θεού

  • Α. Ο άχρονος ΔΕΝ αλλοιώνει τη γνώση Του

  • Β. Πρακτικά ανεφάρμοστο δια τής "εις άτοπον απαγωγής"

  • Γ. Κι όμως, βάσει Αγίας Γραφής γνωρίζει και τους απολυμένους

  • Δ. Ο προκαθορισμός τού "αμέτρητου πλήθους"

  • Ε. Η Αγία Γραφή ΔΕΝ στηρίζει αυτά που λέει η Σκοπιά

  • ΣΤ. Η Αγία Γραφή διαφωνεί ρητά με τη Σκοπιά και στο θέμα αυτό

• 4. Πώς γνωρίζει ο Θεός τα κτίσματα

1. Η Χριστιανική θέση περί τής Παντογνωσίας τού Θεού

Ο Θεός έχοντας δημιουργήσει τον Χωροχρόνο, ως Πλάστης τών πάντων, είναι προφανές ότι δεν δεσμεύεται ούτε από τον χώρο, ούτε από τον χρόνο. Και κάποιος που δεν δεσμεύεται από τον χώρο και τον χρόνο, δεν περιορίζεται σε σώμα συγκεκριμένου σχήματος, αλλά ούτε έχει εγκέφαλο, ούτε χρειάζεται να σκέφτεται, (κάτι που θα απαιτούσε λειτουργία οργάνων για να κάνει διαπιστώσεις). Γιατί τι να διαπιστώσει κάποιος, που έχει πλήρη γνώση τού Παρόντος, τού Παρελθόντος και του Μέλλοντος, μια και δεν υπόκειται στους περιορισμούς τού χρόνου;

Τι θα μπορούσε να μη γνωρίζει, Αυτός που βλέπει την αιωνιότητα ως παρόν, μια και όλα είναι πλασμένα κατά τη δική Του βούληση;

Το να είναι ο Θεός εκτός χρόνου, ως Δημιουργός τού χρόνου, είναι από μόνο του επαρκής απόδειξη ότι δεν υπάρχει τίποτα απολύτως στον χρόνο, το οποίο να μη γνωρίζει. Ούτε στο παρελθόν ούτε στο μέλλον.

Παρ' όλα αυτά, η οργάνωση τής εταιρίας Σκοπιά που πλανάει εκατομμύρια οπαδούς παγκοσμίως, ακόμα και αυτό το προφανές και ξεκάθαρο για εμάς τους Χριστιανούς, το διαστρεβλώνει σε βαθμό βλασφημίας!

2. Το δόγμα τής Σκοπιάς για έναν Θεό που ΔΕΝ είναι Παντογνώστης

Δείτε λοιπόν τι διδάσκει η Σκοπιά για το θέμα αυτό, στο τεύχος Φεβρουαρίου 2017, σελ. 30:

"Ο Ιεχωβά δεν χρειάζεται να προγνωρίζει οτιδήποτε μας συμβαίνει.

Η ιδέα πως ο Θεός επιλέγει από πριν ποιες δοκιμασίες θα αντιμετωπίσουμε υποδηλώνει ότι πρέπει να γνωρίζει τα πάντα για το μέλλον μας. Αλλά μια τέτοια άποψη δεν είναι Γραφική. Ο Θεός σίγουρα μπορεί να προγνωρίζει το μέλλον. (Ησ. 46: 10). Αλλά η Γραφή δείχνει ότι είναι επιλεκτικός στην πρόγνωση μελλοντικών γεγονότων. (Γέν. 18: 20, 21. 22: 12). Με αυτόν τον τρόπο, εξισορροπεί τη δύναμη τής πρόγνωσής του με τον σεβασμό του για την ελεύθερη βούλησή μας. Άλλωστε, αυτό δεν θα αναμέναμε από τον Θεό που θεωρεί πολύτιμη την ελευθερία μας και ασκεί πάντοτε τις ιδιότητές του με τέλεια ισορροπία; -Δευτ. 32: 4. 2 Κορ. 3: 17."

Επίσης σε άλλο κείμενό τους στο Διαδίκτυο, γράφουν τα εξής:

"Η Γραφή δεν μας αφήνει καμιά αμφιβολία ότι ο Θεός ασκεί πρόγνωση. Εκείνος γνωρίζει “από την αρχή το τέλος”, λέει το εδάφιο Ησαΐας 46:10. Χρησιμοποίησε μάλιστα ανθρώπους ως γραμματείς για να καταγράψουν πολλές προφητείες. (2 Πέτρου 1:21) Αυτές δε οι προφητείες επαληθεύονται πάντοτε, επειδή ο Θεός έχει και τη σοφία και τη δύναμη να τις εκπληρώσει με κάθε λεπτομέρεια. Επομένως, ο Θεός μπορεί όχι μόνο να προγνωρίζει αλλά και να προορίζει γεγονότα όταν επιλέγει να το κάνει αυτό. Ωστόσο, μήπως ο Θεός προορίζει την κατάληξη του κάθε ανθρώπου ή ακόμη και το συνολικό αριθμό εκείνων που θα αποκτήσουν σωτηρία; Όχι, σύμφωνα με τη Γραφή.

Η Γραφή διδάσκει ότι ο Θεός προορίζει το μέλλον επιλεκτικά. Λόγου χάρη, ο Θεός προείπε ότι «ένα μεγάλο πλήθος» δίκαιων ανθρώπων θα επιβίωνε από την καταστροφή των πονηρών στο τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων. (Αποκάλυψη 7:9, 14) Προσέξτε, όμως, ότι ο Θεός δεν προσδιόρισε αριθμητικά αυτό το μεγάλο πλήθος. Γιατί; Επειδή δεν προκαθορίζει την πορεία των ατόμων. Ο Θεός είναι σαν το στοργικό πατέρα μιας μεγάλης οικογένειας. Γνωρίζει ότι τουλάχιστον μερικά από τα παιδιά Του θα ανταποκριθούν στην αγάπη Του, αλλά δεν προαποφασίζει τον αριθμό."

Τι παρατηρούμε στα παραπάνω;

Είναι προφανές ότι οι "φωστήρες" τής Σκοπιάς, μπερδεύουν την "πρόγνωση" τού Θεού, με τον "προκαθορισμό". Και προκειμένου να μην κατηγορηθεί ο Θεός, ως υπεύθυνος για τα κακά τού κόσμου, αφού τα προγνωρίζει (άρα τα προορίζει κατ' αυτούς), αρχίζουν τις "αλχημείες".

Πώς νομίζουν λοιπόν ότι μπορούν να "αθωώσουν" τον Θεό, ως υπεύθυνο για τα κακά που συμβαίνουν; Μα αν τον βγάλουν ΝΑ ΑΓΝΟΕΙ το μέλλον!

Εδώ βεβαίως το μυαλό τους "έχει κολλήσει", και δεν κατανοούν ότι η πρόγνωση τού Θεού, δεν έχει καμία σχέση με τον "προορισμό - προκαθορισμό". Και ενώ οι διατυπώσεις τους δείχνουν ότι βλέπουν τη διαφορά μεταξύ "πρόγνωσης" και "προκαθορισμού", ουσιαστικά βρίσκονται σε σύγχυση, εξαρτώντας τον "προκαθορισμό" από την "πρόγνωση", κάτι όμως που στην περίπτωση τού Θεού, δεν έχει την παραμικρή σχέση!

Δεν καταλαβαίνουν ότι ο Θεός σεβόμενος την ελευθερία τών πλασμάτων του, (αφού η Σκοπιά έχει απόλυτη απέχθεια για την ελευθερία), αν και προγνωρίζει τα κακά που έρχονται στο μέλλον, ΔΕΝ τα προκαθορίζει Εκείνος, αλλά απλώς τα ανέχεται, μια και σε αυτά οδηγεί η ελευθερία τών κτισμάτων Του.

Οπότε, αφού δεν μπορούν να ξεφύγουν από εδάφια τής Αγίας Γραφής που και οι ίδιοι αναφέρουν, για τον Θεό που γνωρίζει "από την αρχή το τέλος", καταλήγουν στο συμπέρασμα, ότι ο Θεός, (πονηρά) "δεν θέλει να ξέρει" όσα δεν τον βολεύουν να ξέρει, για να μην... κατηγορηθεί!

Και καλά να έχει αυτήν την κουτοπονηριά ένας άνθρωπος. Αλλά να την αποδίδει κάποιος στον Θεό, είναι ύψος αφροσύνης!

3. Η αντιφατικότητα τής θεωρίας τής "επιλεκτικής παντογνωσίας" τού Θεού

Ας δούμε όμως για ποιούς λόγους, όλες αυτές οι θεωρίες τής Σκοπιάς, είναι όχι μόνο ανυπόστατες, αλλά και πλήρως αντιφατικές:

Α. Ο άχρονος ΔΕΝ αλλοιώνει τη γνώση Του:

Αφού ο Θεός έπλασε τον χρόνο, ΔΕΝ αλλοιώνεται, καθώς η αλλοίωση είναι συνέπεια τού χρόνου. Αν όμως σήμερα ΔΕΝ θέλει να ξέρει κάτι, αλλά αύριο το ξέρει, όταν συμβεί, αυτό θα σήμαινε ότι ο Θεός αλλοιώνεται ως προς τη γνώση Του!

"στον οποίο δεν υπάρχει αλλοίωση ή σκιά μεταβολής". (Ιάκωβος 1: 17).

Άρα, είτε ο Θεός αλλοιώνεται και ΔΕΝ έπλασε τον χρόνο, και ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ από αυτόν, (συ\νεπώς δεν είναι ούτε Παντοδύναμος, ούτε Δημιουργός τών πάντων), είτε γνωρίζει ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ, σε όλη τη διάσταση τού χρόνου, την οποία ο Ίδιος έπλασε.

Β. Πρακτικά ανεφάρμοστο "δια τής εις άτοπον απαγωγής":

Όμως ακόμα και αν υποθέταμε, ότι ο Θεός με κάποιο τρόπο θα μπορούσε να "αλλάξει" την κατάσταση τής... μνήμης του με την πάροδο τού χρόνου και να παραμένει αναλλοίωτος "Θεός", και πάλι αυτό που λέει η Σκοπιά είναι ΑΝΕΦΑΡΜΟΣΤΟ!

Η Αγία Γραφή λέει ότι ο Θεός προγνωρίζει "προ καταβολής κόσμου", πριν ακόμα πλάσει τον κόσμο, τα μέλη τής Εκκλησίας Του!

"Μάς εξέλεξε διαμέσου αυτού πριν από τη δημιουργία τού κόσμου, για να είμαστε άγιοι και χωρίς ψεγάδι μπροστά του με αγάπη· αφού μας προόρισε σε υιοθεσία διαμέσου τού Ιησού Χριστού στον εαυτό του, σύμφωνα με την ευδοκία τού θελήματός του". (Εφεσίους 1: 4,5).

Το εδάφιο αυτό δεν μιλάει γενικά για την Εκκλησία, αλλά ΕΙΔΙΚΑ για ΤΟΝ ΚΑΘΕ πιστό, καθώς μιλάει για "εκλογή" τών αγίων ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Και βάσει αυτής τής ΠΡΟΓΝΩΣΗΣ τού Θεού, ο Θεός προώρισε αυτούς που προγνώρισε ότι θα αποτελέσουν τα μέλη τής Εκκλησίας Του.

"Επειδή, όσους προγνώρισε, αυτούς και προόρισε να γίνουν σύμμορφοι με την εικόνα τού Υιού του, για να είναι αυτός πρωτότοκος ανάμεσα σε πολλούς αδελφούς· και όσους προόρισε, τούτους και κάλεσε· και όσους κάλεσε, τούτους και δικαίωσε· και όσους δικαίωσε, τούτους και δόξασε." (Ρωμαίους 8: 29, 30).

Αφού όμως η Αγία Γραφή μας πληροφορεί ρητά και κατηγορηματικά ότι ο Θεός προγνώρισε τα μέλη τής Εκκλησίας Του, τότε δια τής εις άτοπον απαγωγής, Εκείνος γνωρίζει και ποιοι ΔΕΝ θα σωθούν! Γιατί αυτούς που δεν προγνωρίζει ως σεσωσμένους, είναι επόμενο ότι (είτε τού αρέσει είτε όχι), οι άλλοι είναι απολυμένοι!

Και ας μη μας πουν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά ότι δήθεν εδώ μιλάει για τους... 144.000, γιατί όπως έχουμε δείξει σε άλλα μας άρθρα, μία μόνο είναι η κλήση και όχι δύο.

Άλλωστε, ο Θεός ΔΕΝ γνωρίζει μόνο τους μετά Χριστόν σεσωσμένους, αλλά και τους Προ Χριστού, που οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά θεωρούν ότι δεν ανήκουν στους 144.000!

Να θυμίσουμε τις προφητείες για τη σωτηρία τού Αβραάμ, τού Δαβίδ, τού Ισαάκ, τού Δανιήλ, κλπ.

Άρα ο Θεός γνωρίζει πολύ καλά ποιοι θα σωθούν. Κατά συνέπεια, αφού γνωρίζει τους σεσωσμένους, τότε γνωρίζει και ποιοι ΔΕΝ θα σωθούν, είτε αυτό αρέσει στη Σκοπιά, είτε όχι.

Γ. Κι όμως, βάσει Αγίας Γραφής γνωρίζει και τους απολυμένους:

Το ενδιαφέρον είναι, ότι παρά τον ισχυρισμό τής Σκοπιάς, ότι δήθεν θα ήταν άδικος ο Θεός αν προγνώριζε την απώλεια κάποιου, η Αγία Γραφή μας γράφει περιπτώσεις που ο Θεός όντως προγνώρισε την απώλεια κάποιων!

Ας θυμίσουμε το χαρακτηριστικό παράδειγμα τού Ιούδα, για την πτώση τού οποίου μάλιστα είχε γραφτεί και προφητεία! Ο Ιούδας λοιπόν τους χαλάει την αλχημεία!

Ας δούμε και το παράδειγμα τού Ελιάβ αδελφού τού Δαβίδ, όπως ακριβώς το λέει η Αγία Γραφή:

Α΄ Σαμουήλ 16/ιστ: 7: "Και ο Κύριος είπε στον Σαμουήλ: Μη επιβλέψεις στο πρόσωπό του ή στο ύψος τού αναστήματός του, επειδή τον αποδοκίμασα· δεδομένου ότι ο Κύριος δεν βλέπει όπως βλέπει ο άνθρωπος· επειδή, ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενο, ο Κύριος όμως βλέπει την καρδιά.".

Προσέξτε, ότι ο Ελιάβ, ήταν ΗΔΗ αποδοκιμασμένος από τον Θεό,  βάσει πρόγνωσής Του στην καρδιά του. Μάλιστα πριν ακόμα γεννηθεί ο Ιούδας, (γι' αυτό και υπήρχε προφητεία), ο Θεός γνώριζε για την τελική του απώλεια!

Αφού όμως κάτι τέτοιο για τη Σκοπιά είναι ΑΔΙΚΟ, και ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΖΕΙ άδικα εκ μέρους τού Θεού την μελλοντική τους πορεία, αυτό σημαίνει ότι και μόνο για τον Ιούδα, ο Θεός αποδεικνύεται (πάντα κατά τη "λογική" τής Σκοπιάς), ΑΔΙΚΟΣ!

Δεν είναι ανάγκη να αδικήσει εκατομμύρια για να είναι άδικος. Και έναν μόνο να αδικήσει με τον τρόπο αυτό τής πρόγνωσης τής πτώσης του, πάλι άδικος είναι!

"Ο άδικος στο ελάχιστο, και στο πολύ είναι άδικος". (Λουκάς 16: 10).

Αν λοιπόν ο Θεός ΔΕΝ θεωρεί αδικία το να προγνωρίζει την πτώση τού Ιούδα, τότε δεν θεωρεί αδικία ούτε το να προγνωρίζει το μέλλον ΟΛΩΝ τών ανθρώπων που γεννήθηκαν και θα γεννηθούν ως το τέλος τής ιστορίας.

Το μόνο που καταφέρνει η Σκοπιά με τις αλχημείες της, είναι να εκθέτει τον Θεό ως "άδικο", εξ αιτίας αυτών τους οποίους ο Θεός πρόβλεψε ότι θα πέσουν! Τους οποίους απλώς ΠΡΟΕΒΛΕΨΕ και ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΕ, όπως μπερδεύεται η Σκοπιά!

Δ. Ο προκαθορισμός τού "αμέτρητου πλήθους":

Ας θυμηθούμε εδώ, τι άλλο λέει η Σκοπιά:

"Η Γραφή διδάσκει ότι ο Θεός προορίζει το μέλλον επιλεκτικά. Λόγου χάρη, ο Θεός προείπε ότι «ένα μεγάλο πλήθος» δίκαιων ανθρώπων θα επιβίωνε από την καταστροφή των πονηρών στο τέλος του παρόντος συστήματος πραγμάτων. (Αποκάλυψη 7:9, 14) Προσέξτε, όμως, ότι ο Θεός δεν προσδιόρισε αριθμητικά αυτό το μεγάλο πλήθος. Γιατί; Επειδή δεν προκαθορίζει την πορεία των ατόμων. Ο Θεός είναι σαν το στοργικό πατέρα μιας μεγάλης οικογένειας. Γνωρίζει ότι τουλάχιστον μερικά από τα παιδιά Του θα ανταποκριθούν στην αγάπη Του, αλλά δεν προαποφασίζει τον αριθμό.".

Όμως, τι έχει να μας πει η Σκοπιά για τους... 144.000 που είναι σαφώς καθορισμένος αριθμός (κατ' αυτήν); Εδώ, το ότι προκαθορίζεται ο αριθμός τους, δεν είναι αδικία, αν κάτι τέτοιο θα ήταν αδικία για τον Πολύ Όχλο; Γιατί αυτή η επιλεκτική εφαρμογή τού όρου: "αδικία" στους μεν και όχι και στους δε; Με δύο μέτρα και δύο σταθμά μετράει ο Θεός; Μα τότε είναι ακόμα πιο άδικος!

Ε. Η Αγία Γραφή ΔΕΝ στηρίζει αυτά που λέει η Σκοπιά:

Το ενδιαφέρον είναι ότι κανένα από τα εδάφια που έδωσε η Σκοπιά προς υποστήριξιν τών απόψεών της, ΔΕΝ μιλάει για την πρόγνωση τού Θεού, στο αν θα σωθεί ή αν θα ζήσει κάποιος άνθρωπος! Τα εδάφια που δίνει είναι εντελώς άσχετα με το θέμα τής "περιορισμένης παντογνωσίας" τής σωτηρίας τών άλλων, και τής ελευθερίας τους αν θα σωθούν!

Τα μοναδικά που έχουν κάποια μακρινή σχέση, είναι αυτά που μας δίνει από τη Γένεση, όπου ο Θεός λέει ότι θα κατεβεί στα Σόδομα για να δει αν όντως είναι τόσο διεφθαρμένα όσο λένε, και αυτό με τη θυσία τού Αβραάμ, που λέει: "τώρα γνώρισα ότι φοβάσαι τον Θεό".

Δηλαδή καμία σχέση με την πρόγνωση τού Θεού επί τής τελικής σωτηρίας τών άλλων, ή επί τής κατάστασης τής καρδιάς τους!

Και η Σκοπιά παίρνει αυτούς τους ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΙΣΜΟΥΣ, που γράφθηκαν έτσι για ανθρώπους τού 2000 π.Χ., που δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ακόμα τον Θεό σε πληρέστερη μορφή, για να μας πείσει ότι δήθεν ο Θεός δεν είναι Παντογνώστης!

Μα με αυτή τη λογική, ο Θεός δηλαδή έπρεπε να κατεβεί για να δει τι συνέβαινε; Αν είναι όντως Παντογνώστης ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙ, όπως λέει η Σκοπιά, αφού εδώ ΗΘΕΛΕ να ξέρει τι συνέβαινε στα Σόδομα, γι' αυτό και κατέβηκε! Έπρεπε δηλαδή να κατεβεί για να μάθει; Δεν μπορούσε να το μάθει μένοντας εκεί "πάνω"; (Άλλο ένα δείγμα ανθρωπομορφισμού γραμμένο για ανθρώπους τού 2000 π.Χ., που η Σκοπιά θέλει να το πάρει ως παράδειγμα και για... Χριστιανούς, παρά την πληρέστερη αποκάλυψη που έχουμε σήμερα για τον Θεό!)

Όσο για το άλλο εδάφιο με τον Αβραάμ, που πάλι επικαλείται η Σκοπιά, αν δηλαδή ο Θεός ήθελε να ξέρει τι θα κάνει ο Αβραάμ, (και ΗΘΕΛΕ, όπως δείχνει το κείμενο), δεν θα μπορούσε να το μάθει βάσει πρόγνωσης; Έπρεπε δηλαδή να περιμένει να δει αν ο Αβραάμ θα κάνει τη διατεταγμένη θυσία; Είναι αυτό θέμα τελικής σωτηρίας, αφού ο Αβραάμ έζησε πολλά ακόμα χρόνια;

Αλλά αυτό που ΔΕΝ κατανοεί η προχειρότητα τής Σκοπιάς, είναι ότι ο Θεός ήθελε ο Αβραάμ να ΒΙΩΣΕΙ ο ίδιος τη συνέπεια τής υπακοής του, ώστε αυτό να καταγραφεί και για εμάς ως παράδειγμα πίστεως. Γιατί αν ο Θεός δεν το ήξερε, δεν θα τον διέταζε μία τόσο δύσκολη εντολή, μια και ο Θεός "είναι απείραστος κακών, και κανέναν δεν πειράζει". Άρα ο Θεός ήξερε πολύ καλά τι θα κάνει ο Αβραάμ.

Και όταν λέει "τώρα γνώρισα", πρέπει να θυμόμαστε την έννοια τής λέξης "γνωρίζω" στην Αγία Γραφή, που σημαίνει την ΕΞ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ βίωση μιας κατάστασης, και όχι απλώς την "εγκεφαλική γνώση", όπως το ερμηνεύει η Σκοπιά. (π.χ. "γνώρισε ο Αδάμ την Εύα τη γυναίκα του και έκανε τον Κάιν". ή "το δένδρο τής γνώσεως τού καλού και τού κακού". Πράγματα που παραπέμπουν στην εμπειρία τού πρακτικού αποτελέσματος).

ΣΤ. Η Αγία Γραφή διαφωνεί ρητά με τη Σκοπιά και στο θέμα αυτό:

Αντιθέτως, η Αγία Γραφή είναι γεμάτη με εδάφια, που λένε σαφώς ότι ο Θεός γνωρίζει τις καρδιές ΟΛΩΝ τών ανθρώπων! (Πώς άραγε δεν τις γνώριζε στα Σόδομα κατά τη Σκοπιά, ή στο θέμα τού Αβραάμ;).

Ψαλμός 33/λγ: 14,15 (Εβραϊκό): "Από τον τόπο τής κατοίκησής του θωρεί όλους τούς κατοίκους τής γης. Εξίσου έπλασε τις καρδιές τους· γνωρίζει όλα τα έργα τους."

Α΄ Βασιλέων 8/η: 39: "δώσε στον κάθε έναν σύμφωνα με όλους τούς δρόμους του, καθώς γνωρίζεις την καρδιά του, επειδή εσύ, μόνος εσύ, γνωρίζεις τις καρδιές όλων των γιων των ανθρώπων"

Α΄ Χρονικών (Α΄ Παραλειπομένων "Ο΄") 28/κη: 9: "ο Κύριος εξετάζει όλες τις καρδιές, και ξέρει όλους τους λογισμούς των διανοιών".

Πράξεις 1/α: 24: "Και αφού προσευχήθηκαν, είπαν: Εσύ, Κύριε, καρδιογνώστη όλων, ανάδειξε έναν από τούτους τούς δύο, που τον διάλεξες".

Α΄ Ιωάννου γ/3: 20: "Ο Θεός βέβαια είναι μεγαλύτερος από την καρδιά μας και γνωρίζει τα πάντα".

Μάλιστα η Αγία Γραφή μαρτυράει, ότι όχι μόνο ο Πατέρας, αλλά και ο Υιός, ο Ιησούς Χριστός κατά τη θεϊκή φύση τού Λόγου που είχε, ως δημιουργός τού χρόνου και αυτός, γνώριζε τα πάντα και τις καρδιές:

Ιωάννης 2/β: 23-25: "Και ενώ ήταν στα Ιεροσόλυμα κατά τη γιορτή τού Πάσχα, πολλοί πίστεψαν στο όνομά του, βλέποντας τα θαύματά του, που έκανε. Ο ίδιος ο Ιησούς, όμως, δεν τους εμπιστευόταν, επειδή τους γνώριζε όλους· και επειδή δεν είχε ανάγκη να δώσει κάποιος μαρτυρία για τον άνθρωπο· δεδομένου ότι, αυτός γνώριζε τι ήταν μέσα στον άνθρωπο."

Ιωάννης 16/ιστ: 30: "Τώρα γνωρίζουμε ότι ξέρεις τα πάντα, και δεν έχεις ανάγκη να σε ρωτάει κάποιος"

Ιωάννης 21/κα: 17 (Πέτρος): "Ο Πέτρος λυπήθηκε που του είπε την τρίτη φορά: Με αγαπάς; Και είπε σ' αυτόν: Κύριε, εσύ ξέρεις τα πάντα· εσύ γνωρίζεις ότι σε αγαπώ."

Ο Θεός γνωρίζει ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Τελεία και παύλα! και δεν υπάρχει καμία αδικία από μέρους του, να γνωρίζει αυτά που τα πλάσματά Του ελεύθερα θα κάνουν στο μέλλον, είτε αυτά είναι σωτήρια, είτε προς απώλειαν.

4. Πώς γνωρίζει ο Θεός τα κτίσματα

Αν και ξέρουμε ότι αυτά αποτελούν "ψιλά γράμματα" για το επίπεδο θεολογίας τής Σκοπιάς, θα γράψουμε εδώ κάτι ακόμα, που φυσικά διαφεύγει τών "φωστήρων" τού Κυβερνώντος Σώματος τής Σκοπιάς, που έγραψαν τα παραπάνω μαργαριτάρια.

Με βάση τα παραδείγματα που χρησιμοποίησαν, για να δείξουν ότι ο Θεός δήθεν δεν γνωρίζει τα πάντα, αντιλαμβανόμαστε ότι κατά τη Σκοπιά, για να μάθει κάτι ο Θεός, πρέπει να το... δει! (Μας παραθέτει για το σκοπό αυτό το παράδειγμα που ο Θεός λέει ότι κατέβηκε για να δει τι συμβαίνει στα Σόδομα).

Όμως, ένας Παντογνώστης και Δημιουργός τών πάντων, που έπλασε ΤΑ ΠΑΝΤΑ κατά τη βούλησή Του, δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει τα κτίσματά Του βάσει όσων βλέπει! Δεν γνωρίζει ο Θεός τα πλάσματα από τις δικές τους ιδιότητες!

Ο άγιος Μάξιμος έθεσε το ερώτημα (Υπάρχει και στον Κλήμεντα Αλεξανδρείας, αλλά αυτός δεν το αξιοποιεί). Πώς γνωρίζει ο Θεός τα πράγματα, πώς γνωρίζει ο Θεός τον κόσμο; Τον γνωρίζει σύμφωνα με τη φύση του κόσμου και των πραγμάτων; Και απαντά: «όχι. Δεν γνωρίζει ο Θεός τον κόσμο σύμφωνα με τη φύση του κόσμου». Και θα εξηγήσουμε τι σημαίνει αυτό.

Τι σημαίνει να γνωρίζεις κάτι σύμφωνα με τη φύση του; Σημαίνει ότι αυτό που γνωρίζεις είναι εκεί δεδομένο και δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, παρά να το γνωρίζεις. Δηλαδή ποια είναι η φύση ενός δένδρου; Όλο αυτό που εγώ το γνωρίζω ως δένδρο, το γνωρίζω με βάση τη φύση του, τους νόμους της φύσεως, τα χαρακτηριστικά που έχει.

Πρέπει να ξεχάσουμε αυτόν τον τρόπο, αυτήν την έννοια της γνώσεως όταν μιλούμε για τον Θεό. Λέει ο Μάξιμος: «Όχι, δεν γνωρίζει κατά την φύση των τα πράγματα ο Θεός, αλλά τα γνωρίζει «ως ίδια θελήματα», επειδή «και θέλων τα όντα πεποίηκεν». Έχει τεράστια διαφορά. Η φύση των πραγμάτων δεν καθορίζει το περιεχόμενο της γνώσεως για τον Θεό. Τα πράγματα είναι αποτελέσματα της ελευθέρας θελήσεώς Του. Τα γνωρίζει επειδή Εκείνος τα έπλασε, και γνωρίζει κάθε λεπτομέρεια τής πλάσης Του, επειδή αυτά όλα είναι δικά του βουλήματα να υπάρχουν.

Ο Θεός βάσει πρόγνωσης, δεν γνωρίζει μόνο τις καρδιές και την τελική έκβαση τής σωτηρίας τών πλασμάτων Του, αλλά και το παραμικρό σωματίδιο τής ύλης που έπλασε, από την αρχή ως την αιωνιότητα τού σύμπαντος.

Και δεν προόρισε τη σωτηρία κανενός. Αλλά προγνώρισε εξ αρχής, και τους σεσωσμένους, και τους απολυμένους, που όλοι τους επέλεξαν ελεύθερα αυτή την πορεία, είτε προς Αυτόν, είτε προς το κακό.

Ν. Μ.