Η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά έχει δημοσιεύσει δύο ογκώδεις ιστορίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η πρώτη είχε τίτλο ‘Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Θείο Σκοπό’ (1959). Η δεύτερη, η οποία αντικατέστησε την πρώτη έχει τίτλο ‘Μάρτυρες του Ιεχωβά—Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού’. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό βιβλίο.

Ποιας υποδοχής έτυχε αυτή η νέα αφήγηση; Ο συγγραφέας Ντέϊβιντ Ρηντ, ένας πρώην Μάρτυρας, περιγράφει αυτή την ιστορία ως «ένα πανίσχυρο προπαγανδιστικό εργαλείο που σκοπό έχει την προστασία των Μ. τ. Ι. από τον βομβαρδισμό που υφίστανται καθημερινά καθώς εκτίθενται οι ψευδείς προφητείες της αίρεσης, οι δογματικές παλινδρομήσεις, οι παράδοξες διδασκαλίες, και άλλα μυστικά που κρύβουν τα ντουλάπια των κεντρικών γραφείων στο Μπρούκλυν και τα οποία προκαλούν αμηχανία». Στο βιβλίο του Ντέϊβιντ Ρ. ‘Απάντηση Σελίδα-Σελίδα στο Διαγγελείς’, ο συγγραφέας προβαίνει και σε άλλες παρατηρήσεις. Αναφέρει ότι ο τόμος αυτός περιέχει «αναθεωρήσεις που συγκρούονται με ιστορικές αφηγήσεις που έχουν τυπωθεί νωρίτερα απ’ την ίδια την Εταιρία Σκοπιά». Αργότερα, καταλήγει:

Μολονότι περιγράφεται στον πρόλογό του ότι η ιστορία αυτή είναι ‘αντικειμενική’ και ‘ειλικρινής’… αποτελεί μια έξυπνη προπαγάνδα…  Αντίθετα με τα ιστορικά βιβλία τα οποία παρουσιάζουν τα θέματα με χρονολογική σειρά, αυτό καλύπτει την ιστορία των Μ. τ. Ι. τοπικά. Αποτέλεσμα είναι ότι η αφήγηση των περιστατικών που προκαλούν αμηχανία, αν δεν παραλείπονται τελείως, κατατεμαχίζονται σε μικρότερα κομμάτια που μειώνουν τις δυσχέρειες και αναφέρονται σε διαφορετικά μέρη του βιβλίου. Αυτά τα μικρά αποσπασματικά θρύμματα καταπίνονται ευκολότερα από ό,τι αν παρουσιαζόταν ολόκληρη η αλήθεια σε ένα μέρος.

Ο Ρηντ θεωρεί ότι το βιβλίο Διαγγελείς «χαλκεύθηκε φανερά από την Εταιρία Σκοπιά σαν ένα πανίσχυρο αμυντικό όπλο», αλλά το οποίο επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον μη Μάρτυρα «για να παρουσιάσει σε ένα Μάρτυρα το μοναδικό και πιο συντριπτικό κομμάτι αποδείξεων ενάντια στον ισχυρισμό της Εταιρίας Σκοπιά ότι είναι η Οργάνωση του Θεού: τη κατάφωρη περιφρόνησή της για την αλήθεια».

Ο Κεν Ρέϊνς, εκδότης του ‘Περιοδικού Έρευνα για τους Μ. τ. Ι.’, αναφέρει: Το βιβλίο ‘Διαγγελείς’, ενώ είναι καλύτερα γραμμένο και κάπως πιο ‘ειλικρινές’ από το προηγούμενο ιστορικό βιβλίο της Εταιρίας, ‘Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Θείο Σκοπό’, που εκδόθηκε το 1959, πιστεύω ότι έχει σοβαρές παραλείψεις στην περιγραφή της ιστορίας των Μ. τ. Ι. Μολονότι διατείνεται ότι καταβάλλει προσπάθεια να παρουσιάσει μια ‘ειλικρινή’ και αντικειμενική ανασκόπηση της ιστορίας τους, παραμένει ακόμη, όπως και το προηγούμενο, προκατειλημμένο στη διαχείρισή της και όχι πολύ ειλικρινές όταν καταπιάνεται με ορισμένες πτυχές της ιστορίας τους.

Ο Ράνταλ Γουότερς, πρώην Μπεθελίτης, στην ανασκόπηση που κάνει για το βιβλίο Διαγγελείς στο περιοδικό που εκδίδει, ‘Free Minds Journal, γράφει:

Ενώ γενικά είναι καλογραμμένο, με καλή τεχνική εκτέλεση, μεγάλο μέρος του βιβλίου είναι μια συλλογή ανεκδότων και ιστορικών κομματιών περιπλεγμένα μαζί χωρίς μια συνέχεια. Ακολουθώντας την συνήθη τακτική της Εταιρίας πολύ λίγες φορές παραπέμπει σε πηγές ύλης. Αυτό καθιστά δυσχερές για τον αναγνώστη να ελέγξει τι έχει λεχθεί…. Ενώ υπάρχει ένας αριθμός σχετικά ειλικρινών συζητήσεων ύλης που συνηθιζόταν να συγκαλύπτεται, έχουν παραλειφθεί πολλές πληροφορίες που θα είχαν παρουσιάσει μια σαφέστερη εικόνα της ιστορίας τους. Είναι πολύ πιθανό ότι η Εταιρία επιθυμεί ακόμη να κρατήσει κάποια πράγματα κρυφά. Σε άλλες περιπτώσεις οι πληροφορίες παρουσιάζονται κομματιαστά, έτσι ώστε ο αναγνώστης δεν μπορεί να έχει μια συνέχεια στη σκέψη του. Ο συνήθης αναγνώστης θα χάσει πολλά.

Ο συγγραφέας Καρλ Όλοφ Γιόνσον, ένας άλλος πρώην Μάρτυρας, εμφανίζεται επίσης επικριτικός για το βιβλίο ‘Διαγγελείς’, και με το δίκιο του, πράγμα που φανερώνει παραστατικά στο βιβλίο του ‘Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι’: «Το βιβλίο παρουσιάσθηκε στις συνελεύσεις περιφερείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά εκείνο το έτος ως μια ‘ειλικρινής ματιά’ στην ιστορία του κινήματος. Ωστόσο, οι παραδοχές [λαθών κ. α.], συνήθως συνοδεύονται από ελάχιστες πληροφορίες του ιστορικού φόντου οι οποίες, επιπλέον, διαρκώς διαστρέφονται τεχνηέντως και παραμορφώνονται έτσι ώστε να αποκρύπτουν περισσότερα από εκείνα που αποκαλύπτουν».

Στην δεύτερη έκδοση του βιβλίου ‘Η Αποκάλυψη Καθυστέρησε’, κάτω από τον υπότιτλο ‘Η Συνεχιζόμενη Προώθηση Ψευδούς Ιστορίας’, ο Καθηγητής Τζέϊμς Πέντον, Μάρτυρας του Ιεχωβά επίσης, καταλήγει:

Μια τέτοια συμπεριφορά εκ μέρους του κυβερνώντος σώματος αποδεικνύει ότι πρωτίστως ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της εξουσία της Οργάνωσης της Σκοπιάς με κάθε μέσον, περιλαμβανομένων και δολίων μέσων, μολονότι επικρίνει άλλα θρησκευτικά κινήματα για έλλειψη ηθικής ακεραιότητας. Το ίδιο επίσης, κάνει με την απίστευτα διαστρεβλωμένη, ούτως ειπείν, ιστορία που δημοσιεύει για τους πιστούς Μάρτυρες, … το βιβλίο ‘Μάρτυρες του Ιεχωβά—Διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού’. Σύμφωνα με τον πρόλογο, «Οι συντάκτες αυτού του βιβλίου έχουν προσπαθήσει να είναι αντικειμενικοί και να παρουσιάσουν την ιστορία με ειλικρίνεια». Αλλά εάν κατέβαλαν προσπάθεια να είναι αντικειμενικοί —κάτι για το οποίο πολύ αμφιβάλλω— τότε έχουν αποτύχει, και αυτό που έχει αποδειχθεί είναι ότι το βιβλίο ‘Διαγγελείς’ μακράν απέχει από το να είναι ειλικρινές.

Ο Πέντον προχωρεί και παρουσιάζει συγκεκριμένα παραδείγματα για να υποστηρίξει τις επικριτικές δηλώσεις του. Στα εισαγωγικά Βιβλιογραφικά του σχόλια για το βιβλίο ‘Διαγγελείς’, γράφει στο βιβλίο του ‘Η Αποκάλυψη Καθυστέρησε’:

Είναι προφανές ότι το βιβλίο ‘Διαγγελείς’ συγγράφηκε και εκδόθηκε για να αντιμετωπίσει τα βιβλία που έχουν συγγράψει πρώην Μάρτυρες, κι είναι σε όλους γνωστό, ότι περιέχει περισσότερες πληροφορίες από το βιβλίο ‘Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Θείο Σκοπό’. Εντούτοις αποτελεί μια ελάχιστη βελτίωση εκείνου του έργου. Είναι πολύ περισσότερο αγιογραφική προπαγάνδα παρά ιστορία, και όπως το βιβλίο ‘Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στο Θείο Σκοπό’, περιέχει πάρα πολλές εξωρραϊσμένες αφηγήσεις, παραλείψεις, μισοαλήθειες και απροκάλυπτα ψεύδη. Επιπρόσθετα, είναι γραμμένο με ένα τρόπο που καθιστά δυσχερή τη συγκέντρωση πληροφοριών σε πολλά σημαντικά ζητήματα. Ο καθένας που το χρησιμοποιεί για μελετητικούς σκοπούς οφείλει να αναγνωρίσει ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα κακό κομμάτι αιρετικής αυτοεξύψωσης.

Η ακρίβεια αυτών των δηλώσεων επιβεβαιώνεται πλήρως αν κάποιος διαθέσει λίγο χρόνο και μελετήσει το βιβλίο ‘Διαγγελείς’ και το συγκρίνει με τις πιο έγκυρες ιστορίες του κινήματος που έχουν εκδοθεί με το πέρασμα του χρόνου και έχουν κερδίσει την παγκόσμια εκτίμηση για την πληρότητα και την αντικειμενικότητά τους.

Και στην ΟΟΔΕ έχουμε παρουσιάσει παλαιότερα σχετικό άρθρο, που δείχνει τη μεθόδευση έντεχνης απόκρυψης τής ιστορίας τής Σκοπιάς από το εν λόγω βιβλίο, κάτι που κι εμείς το έχουμε διαπιστώσει από πρώτο χέρι. Για να καταλάβετε τον ύπουλο τρόπο που ενεργούν σε αυτό το βιβλίο, διαβάστε την υποσημείωση στο σχετικό μας άρθρο: Ρώσσελ και Μπάρμπουρ και το άρθρο: Η μετεξέλιξη των Αντβεντιστικών δογμάτων από τον Ρώσσελ.