Οι Καιροί των Εθνών Αναθεωρημένοι

© Carl Olof Jonsson, Göteborg, Sweden

Κεφάλαιο 1ο

Το Ιστορικό μιας Ερμηνείας

Z. Κάρολος Τέιζ Ρώσσελ

Μαζί με τον πατέρα του και μερικούς άλλους σπουδαστές της Βίβλου, ο Κάρολος Τέιζ Ρώσσελ σχημάτισε μια τάξη για μελέτη της Βίβλου το 1870 στο Αλλεγκένυ της Πενσυλβανίας. Αυτή η ομάδα διατηρούσε στενές σχέσεις με ορισμένους Αντβεντιστές, περιλαμβανομένης μιας ομάδας υπό την ηγεσία του Ιωνά Βέντελ στο Αλλεγκένυ και της εκκλησίας του Τζωρτζ Στορς στη Νέα Υόρκη. Αν και ο Ρώσσελ γνώριζε πως μερικοί Αντβεντιστές, περιλαμβανομένου του Ιωνά Βέντελ, προσδοκούσαν το Χριστό το 1873 ή το 1874, ο ίδιος απέρριπτε κάθε χρονικό προσδιορισμό μέχρι το 1676:

"Γύρω στον Ιανουάριο του 1876, η προσοχή μου προσελκύστηκε από το θέμα των Προφητικών καιρών, όπως σχετίζεται μ' αυτές τις δοξασίες και ελπίδες. Αυτό έγινε ως εξής: έλαβα μια εφημερίδα ονομαζόμενη "Ο Κήρυκας της Πρωίας" που μου την έστειλε ο εκδότης της, ο κ. Ν. Κ. Μπάρμπουρ."

Ο Ρώσσελ εξεπλάγη ανακαλύπτοντας πως ο όμιλος του Μπάρμπουρ είχε καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα με το δικό του όμιλο σχετικά με το τρόπο επανόδου του Χριστού - πως θα ήταν "σαν κλέπτης όχι εν σαρκί', αλλά σαν πνευματικό ον αόρατος στους ανθρώπους..." [51]. Ο Ρώσσελ έστειλε αμέσως επιστολή στον Μπάρμπουρ για τη χρονολογία, και αργότερα, μέσα στο 1876, διευθέτησε μια συνάντηση στη Φιλαδέλφεια, όπου ο Ρώσσελ είχε επιχειρηματικές υποχρεώσεις στη διάρκεια του καλοκαιριού. Ο Ρώσσελ ήθελε να του δείξει ο Μπάρμπουρ, "αν μπορούσε, πώς οι προφητείες υπέδειχναν το 1874 σαν τη χρονολογία κατά την οποία άρχισε η παρουσία του Κυρίου και ο 'θερισμός'. «Ήρθε», είπε ο Ρώσσελ, «και ικανοποιήθηκα από τις αποδείξεις που προσκόμισε». [52]

Είναι προφανές πως στη διάρκεια αυτών των συναντήσεων ο Ρώσσελ αποδέχθηκε όλους τους χρονολογικούς υπολογισμούς που είχε κάνει ο Μπάρμπουρ, περιλαμβανομένου και του υπολογισμού του για τους «καιρούς των Εθνών». [53] Ενόσω βρισκόταν ακόμη στη Φιλαδέλφεια, ο Ρώσσελ έγραφε ένα άρθρο με τίτλο «Καιροί των Εθνών: Πότε λήγουν;» που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό του Τζώρτζ Στορς Ο Εξεταστής της Βίβλου στο τεύχος του Οκτωβρίου του 1876. Αναφερόμενος στους «επτά καιρούς» του Λευϊτικού 26/κς: 27, 33 και του Δανιήλ 4/δ' στη σελίδα 27 του Εξεταστή, καθόρισε το μήκος σε 2.520 χρόνια που άρχισαν το 606 π.Χ. και θα έληγαν το 1914 μ.Χ. όταν η Ιερουσαλήμ θα απελευθερωθεί για πάντα και οι Ιουδαίοι θα πουν στον Ελευθερωτή «Αυτός είναι ο Θεός μας, περιεμείναμε Αυτόν και Αυτός θέλει σώσει ημάς".

Τι ακριβώς αναμενόταν να συμβεί το 1914; Στο Βιβλίο ο Καιρός Εστίν Εγγύς που εκδόθηκε το 1889 (αργότερα αναφέρεται ως Τόμος II των Γραφικών Μελετών) στις σελίδες 85-87, οι προσδοκίες του Ρώσσελ απαριθμούνται σε επτά σημεία:

«Πρώτο, το έτος εκείνο η βασιλεία του Θεού... θα έχει αναλάβει πλήρη, παγκόσμιο έλεγχο, και θα "εγερθεί" ή θεμελιωθεί στέρεα στη γη πάνω στα ερείπια των τωρινών ιδρυμάτων.

Δεύτερο, θ' αποδείξει πως, εκείνος του οποίου αποτελεί δικαίωμα ν' αναλάβει την κυριαρχία, θα είναι συνεπώς τότε παρών ως ο νέος Άρχοντας της γης...

Τρίτο, θ' αποδείξει πως λίγο καιρό μετά από το τέλος το 1914 μ.Χ., το τελευταίο μέλος της θεϊκά αναγνωρισμένης Εκκλησίας του Χριστού, "του βασιλείου ιερατεύματος", του "σώματος του Χριστού", θα δοξασθεί μαζί με την κεφαλή...

Τέταρτο, θ' αποδείξει πως από τότε κι ύστερα, η Ιερουσαλήμ δε θα καταπατείται πλέον από τα Έθνη, αλλά θα εγερθεί από τη στάχτη της θείας δυσμένειας, σε τιμή...

Πέμπτο, θ' αποδείξει πως μέχρι εκείνο το έτος, ή λίγο νωρίτερα, η τυφλότητα του Ισραήλ θ' αρχίσει να ιατρεύεται, επειδή "η κατά μέρος τύφλωσίς" ("πώρωσίς" Κ.Κ) τους επρόκειτο να συνεχιστεί "εωσού εισέλθη το πλήρωμα των Εθνών" (Ρωμ. 11/ια: 25).

Έκτο, θα αποδείξει πως ο μεγάλος "καιρός θλίψεως οποία ποτέ δεν έγινε αφού υπήρξε έθνος" θα φθάσει στο αποκορύφωμά του... και οι "νέοι ουρανοί και η νέα γη" με τις ειρηνικές τους ευλογίες θα αρχίσουν να αναγνωρίζονται από την κλυδωνιζόμενη ανθρωπότητα...

Έβδομο, θα αποδείξει πως πριν από εκείνη τη χρονολογία, η Βασιλεία του Θεού, οργανωμένη "εν δυνάμει", θα είναι στη γη και τότε θα κατασυντρίψει την Εθνική εικόνα (Δαν. 6/ς: 34) και αναλώσει την ισχύ των Βασιλέων εκείνων."

Πράγματι, αυτές ήταν πολύ τολμηρές προρρήσεις. Πίστευε ο Ρώσσελ πραγματικά πως όλα αυτά τα αξιοσημείωτα θα επαληθεύονταν μέσα στο επόμενα είκοσι πέντε χρόνια; Ναι, το πίστευε, πραγματικά, πίστευε πως η χρονολογία που παρουσίαζε ήταν χρονολογία του Θεού, κι όχι δική του. Το 1894 έγραψε σχετικά με τη χρονολογία του 1914: "Δε Βλέπουμε λόγους να αλλάξουμε τους αριθμούς - ούτε και θα μπορούσαμε άλλωστε. Πιστεύουμε πως αποτελούν χρονολογίες του Θεού, όχι δικές μας. Όμως, να έχετε κατά νου πως το 1914 δεν αποτελεί χρονολογία έναρξης, αλλά λήξης του καιρού της μεγάλης θλίψης". [54] Έτσι, νόμιζε πως "Καιρός θλίψεως" επρόκειτο να αρχίσει μερικά χρόνια πριν από το 1914, όχι αργότερα από το 1910" και θα αποκορυφωνόταν το 1914". [55]

Αλλά το 1904, μόλις δέκα χρόνια πριν από το 1914, ο Ρώσσελ μετέβαλε την άποψη του πάνω στο θέμα αυτό. Ένα άρθρο στο τεύχος της 1ης Ιουλίου 1904 της Σκοπιάς της Σιών, με τίτλο "Παγκόσμια αναρχία - μόλις πριν ή μετά από τον Οκτώβριο του 1914 μ.Χ.," επιχειρηματολογούσε πως ο "καιρός θλίψεως" θα άρχιζε μετά από τον Οκτώβριο του 1914:

"Τώρα προσδοκούμε πως η αποκορύφωση της αναρχίας του καιρού της μεγάλη θλίψεως, που θα προηγηθεί των ευλογιών της Χιλιετίας θα είναι μετά από τον Οκτώβριο του 1914 μ. Χ. Κατά την γνώμη μας, αυτό θα συμβεί αμέσως μετά, πολύ γρήγορα - "σε μια ώρα", "ξαφνικά", επειδή ο "σαραντάχρονος" θερισμός μας, που λήγει τον Οκτώβριο του 1914 μ. Χ. δε θα πρέπει να αναμένεται να περιλαμβάνει τη φοβερή περίοδο που οι Γραφές τονίζουν πως πρόκειται να είναι το πεπρωμένο του Χριστιανικού Κόσμου."[56]

Αυτή η αλλαγή έκανε μερικούς αναγνώστες να σκεφθούν πως θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλα λάθη στο χρονολογικό σύστημα, μάλιστα, ένα αναγνώστης υπαινίχθηκε πως η χρονολογία που δίνει ο Επίσκοπος Άσσερ για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, δηλ. το 587 π.Χ. θα μπορούσε να είναι ακριβέστερη μάλλον, παρά το 606 π. Χ. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να λήξουν τα 2.520 χρόνια το 1933 μ.Χ. και όχι το 1914 μ.Χ. Όμως, ο Ρώσσελ επαναβεβαίωσε έντονα την πίστη του στη χρονολογία 1914 μ.Χ., αναφερόμενος σε άλλα χρονικά παράλληλα που επέσυραν την προσοχή σ’ αυτήν: "Δε γνωρίζομε να υπάρχει καμία αιτία για την οποία να πρέπει να αλλάξομε κάποιο νούμερο. Κάτι τέτοιο, θα κατάστρεφε τις εναρμονίσεις και τις παραλληλίες που είναι τόσο καταφανείς ανάμεσα στον Ιουδαϊκό αιώνα και στον αιώνα του Ευαγγελίου." [57] Απαντώντας σε έναν άλλο αναγνώστη, είπε: "Η αρμονία των προφητικών περιόδων είναι μια από τις ισχυρότερες αποδείξεις για την ακρίβεια της βιβλικής μας χρονολογίας. Συνταιριάζονται όπως τα γρανάζια μιας τέλειας μηχανής. Αν αλλάζαμε τι χρονολογία ακόμη και κατά ένα έτος, όλη αυτή η αρμονία θα καταστρεφόταν. Τόσο ακριβείς είναι οι ποικίλες αποδείξεις που συγκεντρώνονται σ' παράλληλα που υφίστανται ανάμεσα στον Ιουδαϊκό αιώνα και στον αιώνα του Ευαγγελίου." [58] Αυτά τα επιχειρήματα υποστηρίχθηκαν περαιτέρω από άρθρα που έγραψαν οι αδερφοί Έντγκαρ της Σκωτίας. [59] Έτσι, το 1904 Ρώσσελ εξακολουθούσε να είναι τόσο πεπεισμένος για τις χρονολογίες του όσο και το 1889, όταν έγραψε πως η κατανόηση αυτών των χρονολογιών αποτελούσε "το σφράγισμα επί των μετώπων" που μνημονεύεται στην Αποκάλυψη 7/ζ: 3 [60]

Καθώς όμως το έτος 1914 μ.Χ. πλησίαζε, ο Ρώσσελ γινόταν όλο και πιο επιφυλακτικός στις δηλώσεις του. Απαντώντας το 1907 σε ερώτηση ενός σπουδαστή της Βίβλου, ο Ρώσσελ είπε πως "ποτέ δεν ισχυριστήκαμε πως όλα αυτά αποτελούν γνώση, ούτε ότι βασίζονταν σε αναμφισβήτητες αποδείξεις γεγονότα και γνώση, πάντοτε ισχυριζόμασταν πως όλα βασίζονται στην πίστη». [61] Οι χρονολογίες δε φαίνονται πλέον να είναι "χρονολογίες του Θεού", όπως είχε δηλώσει πριν από δεκατρία χρόνια, θα μπορούσαν να μην είναι αλάνθαστες. Σκέφθηκε ακόμη και την πιθανότητα να παρερχόταν το 1914 (και το 1915) χωρίς να συμβεί κανένα από τα αναμενόμενα γεγονότα:

"Αλλά ας υποθέσουμε μια περίπτωση που ν' απέχει από τις προσδοκίες μας: υποθέστε πως θα μπορούσε να παρέλθει το 1915 με τις υποθέσεις του κόσμου γαλήνιες και με αποδείξεις πως "εκλεκτοί" δεν "μεταλλάγησαν" όλοι και χωρίς την αποκατάσταση του φυσικού Ισραήλ σε εύνοια υπό την Νέα Διαθήκη (Ρωμ. 11/ια: 12,15) Τότε τι; Δε θα αποδείκνυαν αυτά πως η χρονολογία που παρουσιάσαμε ήταν λαθεμένη; Ναι, βέβαια! Και μήπως αυτή δε θα προξενούσε σκληρή απογοήτευση; Πράγματι θα προξενούσε... Τι χτύπημα θα ήταν αυτό! Μια από τις χορδές της "κιθάρας" μας θα έσπαζε ολότελα! Όμως, αγαπητοί φίλοι, η κιθάρα μας θα εξακολουθούσε να έχει όλες τις άλλες χορδές της συντονισμένες. Αυτό είναι κάτι για το οποίο καμιά άλλη ομάδα του λαού του Θεού στη γη δεν μπορεί να καυχηθεί."[62]

Ένα άλλο σημείο αβεβαιότητας ήταν το αν θα έπρεπε να συμπεριληφθεί στον υπολογισμό έτος 0 ανάμεσα στο 1 π.Χ. και στο 1 μ.Χ.). Ο Ρώσσελ προέβαλε το ζήτημα αυτό το 1904, όμως η σπουδαιότητά του αύξανε καθώς πλησίαζε το 1914. Το 1914 ήταν η διαφορά του 606 από το 2.520, όμως βαθμιαία κατανοήθηκε πως δεν υπάρχει θέση για έτος 0 στο σύγχρονο ημερολόγιο. Συνεπώς, από την 1^η Οκτωβρίου 606 π.Χ. μέχρι την 1^η Ιανουαρίου του 1 μ.Χ. είναι μόνο 605 χρόνια και 3 μήνες, από την 1^η Ιανουαρίου δε του 1 μ.Χ. μέχρι τον Οκτώβριο του 1914 είναι 1913 χρόνια και 9 μήνες δηλαδή συνολικά 2.519 και όχι 2.520 χρόνια. Έτσι, αυτό είχε ως αποτέλεσμα να λήγουν τα 2.520 χρόνια τον Οκτώβριο του 1915 μάλλον, παρά τον Οκτώβριο του 1914 [63].

Η επιφυλακτικότητα σχετικά με το 1914 αυξήθηκε το 1913. Στο άρθρο «Η μετριοφροσύνη σας ας γίνει γνωστή», που εμφανίσθηκε στο τεύχος της Σκοπιάς 1-6-1913 (στην Αγγλική), ο Ρώσσελ προειδοποίησε τους αναγνώστες του να μη δαπανούν πολύτιμο χρόνο και ενέργεια για να μαντεύουν τι θα συμβεί φέτος, τον επόμενο χρόνο κλπ». Η εμπιστοσύνη που είχε στη διάταξη των γεγονότων, όπως την είχε δημοσιεύσει προηγουμένως, είχε κλονιστεί:

«Αυτό είναι το Ευαγγέλιο της Χάριτος του Θεού εν Χριστώ –είτε η ολοκλήρωση της εκκλησίας στον ουρανό επιτελεστεί πριν από το 1914, είτε όχι». [64].

Στο τεύχος της 15-10-1913, εκφράστηκε με ακόμη μεγαλύτερη ασάφεια:

«Περιμένουμε να έρθει ο καιρός οπότε ο Μεσσίας θα αναλάβει την κυβέρνηση του κόσμου. Δεν μπορούμε να πούμε αν αυτό θα γίνει τον Οκτώβριο του 1914 ή τον Οκτώβριο του 1915. Είναι πιθανό στο θέμα αυτό να έχουμε ξεφύγει από το σωστό υπολογισμό κατά μερικά χρόνια. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε με βεβαιότητα. Δε γνωρίζουμε. Αποτελεί ζήτημα πίστης, όχι γνώσης». [65]

Πιο πριν, το 1914 ήταν μια από τις «χρονολογίες του Θεού» και «αν άλλαζε η χρονολογία ακόμη και κατά ένα έτος, όλη αυτή η αρμονία θα καταστρεφόταν». Αλλά τώρα, «είναι πιθανόν στο θέμα αυτό να έχουμε ξεφύγει από το σωστό υπολογισμό κατά μερικά χρόνια» και τίποτε επ’ αυτού δε θα μπορούσε να ειπωθεί με βεβαιότητα». Αυτό ήταν πραγματικά ένα άλλο πρόσωπο!

Με το τεύχος της Σκοπιάς 1-1-1914 (στην Αγγλική) φανερώθηκε ακόμη περισσότερο η παραπαίουσα πίστη του Ρώσσελ στη χρονολογία που είχε παρουσιαστεί:

«Όπως έχουμε ήδη τονίσει, δεν είμαστε διόλου πεπεισμένοι πως το έτος 1914 θα παραστεί μάρτυρας ριζικών και ταχέων μεταβολών του «αιώνος» όπως προσδοκούμε». [66]

Το άρθρο «Οι Ημέρες είναι πλησίον», στο ίδιο τεύχος, είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό:

«Αν αργότερα καταδειχθεί πως η εκκλησία δεν δοξάσθηκε πριν από τον Οκτώβριο του 1914, θα προσπαθήσουμε να ικανοποιηθούμε με όποιο κι αν θα είναι το θέλημα του Κυρίου… Αν θάπρεπε να περάσει και το 1915 χωρίς τη μεταλλαγή της εκκλησίας, χωρίς τον καιρό της μεγάλης θλίψεως, κλπ., ίσως μερικοί να το θεωρούσαν μεγάλη συμφορά. Δεν θα συνέβαινε όμως το ίδιο με εμάς… Αν κατά την πρόνοια του Κυρίου ο καιρός πρέπει να έρθει μετά από εικοσιπέντε χρόνια, τότε αυτό θα είναι και το δικό μας θέλημα… Αν θάπρεπε να παρέλθει και ο Οκτώβριος του 1915, κι εμείς να βρισκόμαστε ακόμη εδώ ενώ τα πράγματα θα εξακολουθούν να παραμένουν όπως είναι τώρα, ο κόσμος φαινομενικά να προοδεύει στο δρόμο της επίλυσης των διενέξεων, χωρίς τον καιρό της θλίψης ενόψει, καθώς και χωρίς το συνασπισμό της κατ’ όνομα εκκλησίας κλπ, θα λέγαμε πως προφανώς κάπου έχουμε πέσει έξω με τους υπολογισμούς μας. Σ’ αυτήν την περίπτωση, θα εξετάζαμε τις προφητείες περαιτέρω για να ιδούμε αν θα μπορούσαμε να βρούμε το λάθος μας. Κι έπειτα θα σκεφτόμαστε, Μήπως προσδοκούσαμε λάθος πράγμα στο σωστό καιρό; Ίσως το θέλημα του Κυρίου το επιτρέψει αυτό». [67]

Και πάλι, στο τεύχος της 1^ης Μαΐου 1914, ο Ρώσσελ ξεχνώντας τις προηγούμενες δηλώσεις του, είπε στους αναγνώστες του πως «τόσο καιρό από τις στήλες αυτές, όσο και στους έξι τόμους των ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ, έχουμε εκθέσει καθετί που αφορά τους καιρούς και τους χρόνους σε πρόχειρη μορφή. Δηλαδή, δε μιλήσαμε με απόλυτο τρόπο, ούτε ισχυριστήκαμε πως γνωρίζομε, αλλά προτείνοντας πως ‘λογικά’ αυτή φαίνεται να είναι η διδασκαλία της Βίβλου». [68]

Δυο μήνες μετά, ο Ρώσσελ φαινόταν να βρίσκεται στο σημείο της απόρριψης εξολοκλήρου της χρονολογίας του. Απαντώντας σ’ έναν σκαπανέα που ήθελε να γνωρίζει αν οι ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ επρόκειτο να κυκλοφορήσουν μετά από τον Οκτώβριο του 1914, «εφόσον έχετε αμφιβολίες σχετικά με την πλήρη εκπλήρωση όλων όσα αναμένονται πριν ή κατά τον Οκτώβριο του 1914» ο Ρώσσελ είπε:

«Με την προϋπόθεση πως θα συνεχισθεί ο αιώνα του Ευαγγελίου και το έργο του, αποτελεί πιστεύω μας πως αυτά τα βιβλία θα εξακολουθούν να πωλούνται και να διαβάζονται επί πολλά χρόνια στο μέλλον… Δεν προσπαθήσαμε να πούμε πως αυτές οι απόψεις είναι αλάνθαστες, αλλά έχουμε εκθέσει τη διαδικασία λογίκευσης και υπολογισμού, αφήνοντας σε κάθε αναγνώστη το καθήκον και το προνόμιο να διαβάσει, να σκεφθεί και να συμπεράνει για τον εαυτό του. Αυτό θα αποτελεί ενδιαφέρον θέμα μετά από εκατό χρόνια και αν κάποιος στο μέλλον μπορέσει να υπολογίσει και να λογικευθεί καλύτερα, ακόμη και τότε θα τον ενδιαφέρουν τα όσα έχουμε παρουσιάσει». [69]

Έτσι ο Ρώσσελ φαινόταν τώρα έτοιμος να δεχθεί τη σκέψη πως η χρονολογία 1914 αποτελούσε προφανώς μια αποτυχία και ότι τα συγγράμματά του τα σχετικά με το θέμα αυτό επρόκειτο να αποτελούν αντικείμενο ιστορικού και μόνο ενδιαφέροντος για τους σπουδαστές των Γραφών μετά από εκατό χρόνια!

Όμως τότε ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος και η ταλαντευόμενη εμπιστοσύνη του Ρώσσελ στη χρονολογία άρχισε να αποκαθίσταται. Μολονότι, ο Πόλεμος καθαυτός δεν ταίριαζε ακριβώς στο προλεγόμενο μοντέλο γεγονότων –πως δηλαδή, ο καιρός της μεγάλης θλίψης, θα ήταν η ταξική πάλη ανάμεσα στο κεφάλαιο και στους εργαζομένους, καταλήγοντας προοδευτικά σε μια περίοδο παγκόσμιας αναρχίας- ωστόσο ο Ρώσσελ είδε τον Παγκόσμιο Πόλεμο ως προοίμιο αυτής της κατάστασης: «Πιστεύουμε πως ο Σοσιαλισμός αποτελεί τον κύριο παράγοντα στον Πόλεμο που τώρα μαίνεται και ο οποίος θα είναι ο μεγαλύτερος και φοβερότερος πόλεμος που έγινε ποτέ στη γη –πιθανώς δε και ο τελευταίος». [70] Αργότερα, το ίδιο έτος, το 1914, ο Ρώσσελ έγραψε:

"Πιστεύομε πως η τωρινή αναταραχή μεταξύ των εθνών αποτελεί την αρχή αυτού του ‘καιρού θλίψεως’… Η αναρχία που θα ακολουθήσει μετά από αυτόν τον πόλεμο θα εξασθενήσει τα έθνη σε τέτοιο βαθμό, ώστε μετά απ’ αυτόν θα γίνει προσπάθεια να εισαχθούν Σοσιαλιστικές ιδέες. Οι κυβερνήσεις θα εναντιωθούν στην προσπάθεια αυτή και αυτό θα οδηγήσει προοδευτικά σε παγκόσμια πάλη των τάξεων και αναρχία".[71]

Περαιτέρω, αν και η πάλη της Ιερουσαλήμ εξακολουθούσε να καταπατείται από τα έθνη, ο Ρώσσελ υποστήριξε πως οι καιροί των Εθνών είχαν λήξει:

Η καταπάτηση των Ιουδαίων έχει πάψει. Σ’ ολόκληρο τον κόσμο οι Ιουδαίοι είναι ελεύθεροι –ακόμη και στη Ρωσία. Στις 5 Σεπτεμβρίου, ο Τσάρος της Ρωσίας εξέδωσε μια διακήρυξη προς όλους του Ιουδαίους της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, αυτό έγινε προτού εκπνεύσουν οι καιροί των Εθνών. Η διακήρυξη ανέφερε πως οι Ιουδαίοι θα μπορούσαν να έχουν πρόσοδο στους ανώτατους βαθμούς του Ρωσικού στρατού και πως η Ιουδαϊκή θρησκεία μπορούσε να απολαμβάνει την ίδια ελευθερία, όπως κάθε άλλη θρησκεία στη Ρωσία. Πού καταπατούνται τώρα οι Ιουδαίοι; Πού καταφρονούνται; Πιστεύουμε πως η καταπάτηση έχει πάψει, επειδή έχει λήξει ο καιρός των Εθνών να καταπατούν τον Ισραήλ». [72]

Αν και ο Ρώσσελ κατά μέρος προείδε την Σοσιαλιστική Επανάσταση στη Ρωσία του 1917, καθώς και την επιστροφή των Ιουδαίων στην Παλαιστίνη, δεν προείπε βέβαια τους επερχόμενους διωγμούς που εξαπολύθηκαν ενάντια στους Ιουδαίους στη Γερμανία, στην Πολωνία και σε άλλες χώρες στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Από το ξέσπασμα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και μέχρι το θάνατό του στις 31 Οκτωβρίου 1916 η αναστηλωμένη εμπιστοσύνη του Ρώσσελ προς τη χρονολογία που είχε παρουσιάσει παρέμενε αταλάντευτη. Αυτό φαίνεται από τα αποσπάσματα διαφόρων τευχών της Σκοπιάς και την περίοδο εκείνη:

1 Ιανουαρίου, 1915 [στην Αγγλική]: «… οι Γραφές έχουν προείπει για τον πόλεμο πως συνδέεται με την ημέρα τη μεγάλη του Παντοκράτορα Θεού- την ημέρα της οργής του Θεού ημών». [73]

15 Σεπτεμβρίου, 1915 [στην Αγγλική]: «Ακολουθώντας τη Γραφική χρονολογία μέχρι τις μέρες μας, βρίσκουμε πως τώρα ζούμε σ’ αυτή τη χαραυγή της μεγαλειώδους έβδομης μέρας της μεγάλης βδομάδας του ανθρώπου. Αυτό ενισχύεται πλήρως από τα γεγονότα που τώρα λαβαίνουν χώρα γύρω μας». [74]

15 Φεβρουαρίου, 1916 [στην Αγγλική]: «Στον 4^ο τόμο των ‘Γραφικών μελετών’ έχουμε δείξει σαφώς όσα διαδραματίζονται τώρα, καθώς και τις χειρότερες συνθήκες που πρόκειται να 'ρθουν». [75]

15 Απριλίου, 1916 [στην Αγγλική]: «Πιστεύουμε πως οι χρονολογίες που έχουμε παρουσιάσει έχουν αποδειχθεί ολότελα σωστές. Πιστεύομε πως οι καιροί των Εθνών έχουν λήξει και πως ο Θεός επιτρέπει τώρα στις Εθνικές Κυβερνήσεις ν’ αυτοκαταστραφούν, ώστε να προετοιμάσουν το δρόμο για τη βασιλεία του Μεσσία». [76]

1 Σεπτεμβρίου, 1916 [στην Αγγλική]: «Συνεχίζουμε να θεωρούμε σαφές πως η προφητική περίοδος που είναι γνωστή ως καιροί των Εθνών έληξε χρονολογικά τον Οκτώβριο του 1914. Το γεγονός πως η μεγάλη ημέρα οργής πάνω στα Έθνη άρχισε τότε, σημειώνει μια καλή εκπλήρωση των προσδοκιών μας». [77]

Όμως το 1918 ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος έληξε χωρίς να ακολουθηθεί από μια παγκόσμια Σοσιαλιστική Επανάσταση και αναρχία. Το τελευταίο μέλος της Εκκλησίας του Χριστού δεν είχε ακόμη ενδοξασθεί, η πόλη της Ιερουσαλήμ εξακολουθούσε να καταπατείται από τα Έθνη, η Βασιλεία του Θεού δεν είχε συντρίψει «την Εθνική Εικόνα», η δε κλυδωνιζόμενη από αναταραχές ανθρωπότητα δεν μπορούσε να δεί πουθενά «τους νέους ουρανούς και τη νέα γη». Ούτε μια από τις εφτά προφητείες που απαριθμούνταν στο βιβλίο "Ο καιρός Εγγύς Εστιν" δεν επαληθεύτηκε. [78]

Ωστόσο, είχε πράγματι συμβεί κάτι: Ο Παγκόσμιος Πόλεμος. Έτσι μπορούσε να υποστηριχθεί πως οι ακόλουθοι του Ρώσσελ –όπως οι Αντβεντιστές και οι Μιλλεριστές, πριν από αυτούς –είχαν προσμείνει «λάθος πράγμα στο σωστό καιρό» [79]. Αλλά πώς θα μπορούσε να είναι σωστός ο καιρός, όταν όλες οι προρρήσεις απέτυχαν; Επί χρόνια, πολλοί από τους ακολούθους του Ρώσσελ ένιωσαν βαθιά αμηχανία επειδή δεν επήλθαν τα προλεγμένα γεγονότα. Μετά την πάροδο μερικών ετών, ο Ι. Φ. Ρόδερφορδ, διάδοχος του Ρώσσελ στην προεδρία της Εταιρείας Σκοπιά, άρχισε βαθμιαία να εξηγεί τι «πραγματικά είχε εκπληρωθεί από το 1914 και ύστερα».

Στην ομιλία «Η Βασιλεία των Ουρανών είναι εγγύς», στη Συνέλευση του Σήνταρ Πόιντ, στις 5-13 Σεπτεμβρίου 1922, ο Ρόδερφορδ είπε στο ακροατήριό του πως η Βασιλεία του Θεού είχε πράγματι εγκαθιδρυθεί το 1014, όχι πάνω στη γη, αλλά στους αόρατους ουρανούς! [80] Τρία χρόνια μετά, το 1925, εφάρμοσε στο γεγονός αυτό το 12/ιβ΄ κεφάλαιο της Αποκάλυψης, δηλώνοντας πως, σύμφωνα με αυτήν την προφητεία, η Βασιλεία του Θεού γεννήθηκε στον ουρανό. [81] Επίσης, στη Συνέλευση του Σήνταρ Πόιντ το 1922, ο Ρόδερφορδ για πρώτη φορά παρουσίασε την άποψή του πως «το 1918 περίπου, ο Κύριος ήρθε στον (πνευματικό του ναό». [82] Παλαιότερα, ο Ρώσσελ και οι συνεργάτες του είχαν την άποψη πως η ουράνια ανάσταση έλαβε χώρα το 1878. Όμως, το 1927 ο Ρόδερφορδ μετέφερε το γεγονός αυτό στο έτος 1918. [83]. Όμοια, στις αρχές της δεκαετίας του 1930, ο Ρόδερφορδ άλλαξε το έτος για την έναρξη της αόρατης παρουσίας του Χριστού από το 1874 στο 1914. [84]. Έτσι ο Ρόδερφορδ βαθμιαία αντικατέστησε τις ανεκπλήρωτες προρρήσεις με μια σειρά αόρατων και πνευματικών γεγονότων που συνδέθηκαν με τα χρόνια μετά το 1914. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εξακολουθούν να υποστηρίζουν τις «εξηγήσεις» του Ρόδερφορδ.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

51. Zion's Watch Tower, 15 Ιουλίου 1906, σελ. 230, 231.

52. Όπ. παρ.

53. Αυτό υποδηλώνεται και από τον ίδιο τον Ρώσσελ ο οποίος αναφέρει: "...όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά... είχα να μάθω πολλά απ' αυτόν σχετικά με το χρόνο." Zion's Watch Tower, Ανατύπωση σελ.3822. Βλ. επίσης την έκτακτη έκδοση της b Zion's Watch Tower, 25 Απριλίου 1894, με τίτλο A Conspiracy Exposed (Αποκάλυψη μιας
Συνωμοσίας), σελ. 100.

54. Zion's Watch Tower, Ιούλιος 1894, Ανατύπωση, σελ. 1677.

55. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 2876.

56. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 3389.

57. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 3436 - 3438.

58. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 3415.

59. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 3459, 3460, 3574 - 3579.

60. Κ. Τ. Ρώσσελ, Ο Καιρός Εγγύς Εστίν, σελ.169.

61. Η Σκοπιά, Ανατύπωση 4067.

62. Όπ. παρ.

63. Η Σκοπιά 1-12-1912, Ανατύπωση, σελ. 5141 (στην Αγγλική). Εφόσον, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ξέσπασε το 1914 και το έτος εκείνο πίστευαν πως ήταν το τέλος των Καιρών των Εθνών, το έτος έναρξης των καιρών εκείνων έπρεπε να μετατεθεί προς τα πίσω κατά ένα έτος, δηλαδή από το 606 στο 607 π.Χ., ώστε να διατηρηθεί το σύνολο των 2.520 ετών. Αν και μερικοί από τους υποστηρικτές της Εταιρίας είχαν τονίσει το γεγονός αυτό πολύ νωρίς (δες για παράδειγμα την υποστήριξη στη σελίδα 32 του έργου των John και Morton Edgar Great Pyramid Passages (Μεγαλειώδη Πυραμιδικά Κείμενα), 2η έκδοση, 1924.) η αναγκαία διόρθωση από την Εταιρία Σκοπιά δεν έγινε μέχρι το 1943 όταν παρουσιάσθηκε το Βιβλίο: "Η Αλήθεια Ελευθερώση Υμάς", σελ. 239 (στην Αγγλική). Βλ. επίσης The Kingdom is at Hand (Η Βασιλεία είναι Εγγύς), σελ.184.

64. Η Σκοπιά, Ανατύπωση 5249.

65. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 5328.

66. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 5373.

67. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 5373, 5374.

68. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 5450.

69. Όπ. παρ., 1 Ιουλίου 1914, Ανατύπωση σελ. 5496.

70. Όπ. παρ., 15 Αυγούστου 1914, Ανατύπωση σελ. 5516.

71. Όπ. παρ., 1 Νοεμβρίου 1914, σελ. 327.

72. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 5568.

73. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 5601.

74. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 5769, παράγραφος 8.

75. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 5852.

76. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 5888, παράγραφος 13.

77. Όπ. παρ., Ανατύπωση σελ. 5950, παράγραφος 5.

78. Βλ. σελίδες (20, 21). Για πολύ λίγο καιρό μετά από το 1914 υποστηριζόταν η άποψη πως ο καιρός της θλίψης (Ματθ. 24/κδ: 21, 22) άρχισε πραγματικά εκείνο το έτος, αλλά η άποψη εγκαταλείφθηκε από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά το 1969.

79. A. H. MacMillan, Faith on the March (Πίστη εν Πορεία), (New York, Prentice Hall, Inc.,1957) σελ. 48.

80. Νέοι Ουρανοί και Νέα Γη, 1953, σελ. 227.

81. Γέννηση Ενός Έθνους στη Σκοπιά 1-3-1925 (στην Αγγλική).

82. Η Σκοπιά, 1-10-1922, σελ. 298, 1-11-1922, σελ. 334. (στην Αγγλική).

83. Από τον Απολεσθέντα Παράδεισο, στον Αποκαταστημένο Παράδεισο, 1958. σελ. 192, παράγραφος 30.

84. The Golden Age (Χρυσούς Αιών), 1930, σελ.503, 1934, σελ. 379-380 (στην Αγγλική). Βλ. επίσης Ι. Φ. Ρόδερφορδ, Προφητεία {Brooklyn, Ν.Υ. : International Bible Students Association), 1929, σε.λ.65 (στην Αγγλική).

Προηγούμενο // Περιεχόμενα // Επόμενο

Δημιουργία αρχείου: 25-1-2006.

Τελευταία ενημέρωση: 25-1-2006.

Πάνω