«Οι βιονικοί αθλητές» και η αμέλεια στην πνευματική εκγύμναση

Στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου που πρόσφατα διεξήχθη στα γήπεδα τής Γερμανίας παρατηρήθηκε το γεγονός ότι αγωνίστηκαν-έπαιξαν και αθλητές σχετικά σε μεγαλύτερη ηλικία από την κανονική. Αυτό δημιούργησε ιδιαίτερη εντύπωση και γράφηκαν διάφορα άρθρα. Σε ένα από αυτά έγινε λόγος για την «Βιομηχανία κατασκευής βιονικών αθλητών» από τον Γιώργο Μάζια (ΤΑ ΝΕΑ, 6-7 Ιουλίου 2024).

Παλαιότερα όταν ο ποδοσφαιριστής πατούσε τα «-άντα», προφανώς τα τριάντα χρόνια του, ήταν έτοιμος για «απόσυρση». Στην εποχή μας ισχύει ότι όσο μεγαλύτερος είναι κανείς τόσο είναι καλύτερος, διότι «ο σύγχρονος αθλητής μοιάζει βιονικός».

Η λέξη «βιονικός» δηλώνει αυτόν «τού οποίου ορισμένες λειτουργίες επιτελούνται από τεχνητά ηλεκτρονικά μέλη». Εδώ, όμως, χρησιμοποιείται με την έννοια ότι, ύστερα από διάφορα συστήματα που ακολουθεί, ένας αθλητής μπορεί να παίζη περισσότερα παιχνίδια και σε μεγαλύτερη ηλικία, «αλλά μοιάζει ασταμάτητος». Σε αυτό συμβάλλει «η βιομηχανία κατασκευής βιονικών αθλητών».

Κατ’ αρχάς, αυτό γίνεται «με την βελτίωση τής φυσικής κατάστασης και τής ιατρικής φροντίδας». Η αθλητική επιστήμη και η κατάλληλη φροντίδα αυξάνουν την δραστηριότητα τών αθλητών. Επίσης, η τεχνολογία έχει βελτιώσει «τις προπονητικές μεθόδους» και οι εκπαιδευόμενοι προπονητές, και μάλιστα έχοντας γνώσεις τής «Διαλειμματικής Προπόνησης Υψηλής Έντασης», βελτιώνουν την καρδιαγγειακή αντοχή και την μυική δύναμη τών αθλητών, ώστε να είναι πιο δυνατοί.

Επειδή οι αθλητικοί αγώνες καταπονούν το σώμα τών αθλητών και γίνονται τραυματισμοί, γι’ αυτό η σύγχρονη «προηγμένη ιατρική και η επιστημονική υποστήριξη» κάνουν βελτιώσεις στην αποκατάσταση τών μελών. «Σήμερα υπάρχουν προηγμένες μέθοδοι φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης, όπως η χρήση υπερβαρικών θαλάμων, κρυοθεραπείας και PRP θεραπειών». Σε αυτήν την προοπτική χρησιμοποιούνται «αναγεννητικές θεραπείες με την χρήση βλαστοκυττάρων και άλλων αναγεννητικών θεραπειών για την αποκατάσταση τραυματισμών».

Ακόμη υπάρχουν και «φορητές συσκευές παρακολούθησης τής φυσικής κατάστασης, τού ύπνου και τής αποκατάστασης». Βέβαια, σε όλα αυτά πρέπει να προστεθούν προγράμματα διατροφής, αλλά και «χρήση επιστημονικά τεκμηριωμένων συμπληρωμάτων» διατροφής για «την υποστήριξη τής απόδοσης και τής αποκατάστασης».

Διαβάζοντας όλα αυτά για την διατήρηση τής σωματικής άθλησης, αντοχής και αποκατάστασης, σκέφτομαι ότι όλοι μας δεν κάνουμε τίποτε για την ψυχική άθληση και την «νοερά προπόνηση». Οι αθλητές κάνουν μεγάλες θυσίες για την σωματική άθληση, ενώ παράλληλα δεν ασκούμαστε στους λογισμούς, στις επιθυμίες, στα πάθη και όλα αυτά αφήνονται να ενεργούν ανεξέλεγκτα.

Ο Απόστολος Παύλος συμβουλεύει τον μαθητή του Τιμόθεο: «Γύμναζε δε σεαυτόν προς ευσέβειαν», διότι η γύμναση τού σώματος ωφελεί λίγο, ενώ «η ευσέβεια προς πάντα ωφέλιμός εστιν», επειδή υπόσχεται την ζωή και την τωρινή και την μέλλουσα (Α΄ Τιμ. δ΄, 7-8). Ποιοί, όμως, γνωρίζουν τι θα πη πνευματική άθληση και ποιοί αγωνίζονται για την βελτίωση τής εσωτερικής ζωής, τηρώντας τις εντολές τού Χριστού;