Ως άνθρωπος που γεννήθηκα σε ακραία Προτεσταντική οικογένεια, (3ης γενιάς Προτεστάντης), και στη συνέχεια τής ζωής μου, ως ιδρυτής μίας ακόμα, (πιο "ορθόδοξης") Προτεσταντικής ομάδας, σήμερα, μετά από 3 δεκαετίες στην Ορθόδοξη Εκκλησία, παρατηρώ και εντοπίζω λάθη και ευθύνες του Προτεσταντισμού, που οδηγούν τη Δύση στην αποχριστιανοποίηση.

Είναι γνωστές οι δημοσκοπήσεις και οι στατιστικές εκείνες, που δείχνουν τις Προτεσταντικές κοινωνίες τής Δύσης να συρρικνώνονται. Μάλιστα αυτή η συρρίκνωση γίνεται ακόμα πιο εμφανής, όταν οι κοινωνίες αυτές συγκρίνονται με τις κοινωνίες τών παραδοσιακά Ορθοδόξων χωρών, όπου τα ποσοστά πιστών παραμένουν υψηλά, παρά την εισαγόμενη από τη Δύση εκκοσμίκευση, ακόμα και τών Ορθοδόξων κοινωνιών.

Δεν θέλω να δικαιολογήσω τις ευθύνες και ημών τών Ορθοδόξων Χριστιανών, (κληρικών και λαϊκών), στον ελλειπή ευαγγελισμό τού Ορθόδοξου ποιμνίου, που λόγω αμέλειας, υπερβολικής "οικονομίας" και αδιαφορίας, αφήνουν μεγάλα τμήματα τού πληθυσμού απληροφόρητα. Αυτές είναι υπαρκτές και εγκληματικές ευθύνες. Δικές μας ευθύνες!

Θυμάμαι στα νιάτα μου, στις δεκαετίες τού '70 και του '80, που ως Προτεστάντες κατηγορούσαμε τους Ορθοδόξους ότι "δεν ήξεραν τον λόγο τού Θεού", και πως είναι "ανευαγγέλιστοι". Και δηλώναμε ότι "εμείς" θα κηρύτταμε τον "λόγο τού Θεού" σε όλους, και θα ευαγγελίζαμε την Ελλάδα.

Από τότε έχουν περάσει πολλές δεκαετίες, και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες αμέτρητων Προτεσταντικών ομάδων, η συντριπτική πλειοψηφία τών Ελλήνων παραμένει ανευαγγέλιστη. Σήμερα, με Εκκλησιαστικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, τηλεοπτικά προγράμματα, και κυρίως με το Ίντερνετ, στο οποίο υπάρχουν απαντήσεις κυριολεκτικά σε ΚΑΘΕ θέμα, για όποιον το αναζητήσει. Μήπως λοιπόν το πρόβλημα δεν βρισκόταν τόσο στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά στην αδιαφορία τής πλειονότητας τού κόσμου;

Όμως λαμβάνοντας υπ' όψιν, ότι και στις Δυτικές κοινωνίες υπάρχει επίσης αμέλεια και αδιαφορία, η μεγάλη στατιστική διαφορά τών Δυτικών από τις Ορθόδοξες κοινωνίες, μαρτυράει ότι κάτι συμβαίνει· πως υπάρχει κάποιο εγγενές σφάλμα στον Προτεσταντισμό, που οδηγεί στη μείωση και εγκατάλειψή του, κάτι που δεν συμβαίνει στις Ορθόδοξες χώρες.

Προσπαθώντας να εντοπίσω αυτό το πρόβλημα, συνειδητοποίησα ότι στην πραγματικότητα δεν είναι μόνο ένα. Υπάρχουν πολλά τρωτά σημεία στον Προτεσταντισμό, και αυτά οδηγούν τον κόσμο στην απιστία με μαθηματική ακρίβεια. Στη συνέχεια θα προσπαθήσω να παρουσιάσω κάποια απ' αυτά.

1. Πολυδιάσπαση

Η αδυναμία τού Προτεσταντισμού, να παρουσιάσει με σαφήνεια ένα ξεκάθαρο και ενιαίο Ευαγγέλιο, είναι ένα πρώτο πρόβλημα.

Οι κυριολεκτικά δεκάδες χιλιάδες Προτεσταντικές θρησκείες, οι οποίες κηρύττουν αντιδιαμετρικά αντίθετα "ευαγγέλια", και ερμηνεύουν το κάθε τι με εντελώς αντίθετους τρόπους, κάνει το άγγελμά τους ασαφές και "ύποπτο".

Δεν είναι δυνατόν να λένε ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, ότι "στηρίζονται στην Αγία Γραφή", και ότι "δεν ξεφεύγουν από την Αγία Γραφή", και να διαφωνούν ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ μεταξύ τους, στο τι κηρύττουν!

2. Βιβλιολατρία

Και αυτό οδηγεί στη διαπίστωση τού δεύτερου προβλήματος. Στο δόγμα: "μόνο η Γραφή"!

Πώς μπορεί να έχει κύρος ο Προτεσταντισμός, όταν στηρίζει την πίστη του σε ένα βιβλίο; Τι είναι ο Θεός; Απολίθωμα; Δεν είναι και σήμερα ζωντανός; Δεν ενεργεί και σήμερα δια τών αγίων Του, με τον ίδιο τρόπο, όπως περιγράφεται στην Αγία Γραφή, σε όλους τους προ Χριστού αιώνες και στον καιρό τών Αποστόλων;

Και πώς μπορεί να χαίρει σεβασμού η Αγία Γραφή ως "ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ λόγος τού Θεού", όταν δεκάδες χιλιάδες θρησκείες τον διαβάζουν, και δεν μπορούν να συμφωνήσουν μεταξύ τους, τι ακριβώς λέει; Μήπως ο Θεός δεν έχει και τόσο αξιόπιστο "λόγο";

Και πώς μπορεί ο Προτεσταντισμός να λέει: "δεχόμαστε μόνο την Αγία Γραφή", όταν η ίδια η Αγία Γραφή, δεν λέει πουθενά, ότι πρέπει να δεχόμαστε ΜΟΝΟ την Αγία Γραφή; Όταν μάλιστα λέει το ακριβώς αντίθετο, "κρατείτε τας παραδόσεις"; (Β΄ Θεσσ. 2: 15).

Και πώς μπορεί ο Προτεσταντισμός να λέει: "δεχόμαστε μόνο την Αγία Γραφή", όταν δεν μπορεί καν να δικαιολογήσει, το ΠΩΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ότι αυτά είναι τα βιβλία τής Αγίας Γραφής; Επειδή το ξεκαθάρισμα τού κανόνα τής Αγίας Γραφής, έγινε στην Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο από Ορθοδόξους (!!!), τον 7ο αιώνα μ.Χ., ενώ οι Προτεστάντες εμφανίσθηκαν τον 16ο αιώνα, δηλαδή 9 αιώνες αργότερα! Και επίσης αυτό σημαίνει ότι η Εκκλησία πορεύθηκε για αιώνες, ΧΩΡΙΣ να στηρίζεται στην Αγία Γραφή, αφού δεν είχε ακόμα ξεκαθαριστεί ο κανόνας της! Για να μην αναφέρω την αυθαιρεσία, με την οποία έβγαλαν 10 βιβλία τής Παλαιάς Διαθήκης, τα οποία είχε η Εκκλησία του 1ου αιώνα.

Πώς μπορεί κάποιος να δέχεται την Αγία Γραφή, και να μη δέχεται την Ορθόδοξη Εκκλησία που του την έδωσε; Επειδή στο βαθμό που είναι "αποστάτης" η Εκκλησία που τού έδωσε την Αγία Γραφή, στον ίδιο βαθμό είναι "αποστατικά" και τα βιβλία που αυτή η Εκκλησία καθόρισε ως Αγία Γραφή, κατά τα δόγματά της!

3. Πώς σωζόταν ο κόσμος πριν;

Και έτσι πάμε στο επόμενο πρόβλημα. Δηλαδή, μέχρι τον 16ο αιώνα που εμφανίσθηκε ο Προτεσταντισμός, και υπήρχε μόνο Ορθοδοξία και Καθολικισμός, ο κόσμος ΔΕΝ σωζόταν; Δεν υπήρχαν Χριστιανοί επί 16 αιώνες;

Αν δεν υπήρχαν, τότε ο Κύριος είπε ψέματα, αφού στην Αγία Γραφή στο τέλος τού Ματθαίου, δηλώνει ότι "θα είμαι μαζί σας ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ, ως τη συντέλεια τού αιώνος".

Αν πάλι υπήρχαν, τότε ποιος ο λόγος να υπάρχει ο Προτεσταντισμός;

Για να "επαναφέρει" υποτίθεται την αγνή λατρεία τής πρώτης Εκκλησίας; Ποια ακριβώς "αγνή λατρεία"; Ποιας από τις δεκάδες χιλιάδες Προτεσταντικές διαφορετικές μεταξύ τους "αγνές λατρείες" που διαρκώς διαφωνούν και διασπώνται, επειδή ερμηνεύουν διαφορετικά την Αγία Γραφή;

Αν πάλι υπήρχαν άγιοι Χριστιανοί κατά τους 15 αιώνες ΠΡΙΝ τους Προτεστάντες στον κόσμο, αυτό σημαίνει ότι και οι παραδοσιακές θρησκείες, μια χαρά μπορούσαν να βοηθήσουν τους Χριστιανούς να σωθούν, και χωρίς την Προτεσταντική Βαβυλωνία.

Οι Προτεσταντικές ανιστόρητες συκοφαντίες κατά τής αρχαίας Εκκλησίας, δεν μπορούν να σταθούν σε καμία σοβαρή ιστορική έρευνα. Μόνο για τους Παπικούς από τους οποίους αποσχίσθηκαν, μπορούν να παρουσιάσουν έγκυρα ιστορικά στοιχεία για την αντιχριστιανική τους πορεία. Αλλά όταν παρουσιάζουν τις ίδιες συκοφαντίες για την Ορθόδοξη Εκκλησία, τα ιστορικά ντοκουμέντα τους διαψεύδουν, και τους εκθέτουν σε κάθε προσεκτικό ερευνητή τών πηγών. Και προβάλλει ξεκάθαρα η διαχρονική ύπαρξη τής αρχικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, σε όλα αυτά τα 2000 χρόνια, από τότε ως σήμερα, ως η μοναδική γνήσια Εκκλησία του Χριστού, που υπήρχε πριν τους Προτεστάντες, και θα υπάρχει και μετά απ' αυτούς. Με το ίδιο αρχικό και ανόθευτο ευαγγέλιο, και τα ίδια εκείνα δόγματα τών Αποστόλων, που μπορούν να οδηγήσουν στη σωτηρία, κάθε καλοπροαίρετο ερευνητή.

4. Ο κόσμος εντοπίζει την αντιφατικότητα

Οι παραπάνω είναι κάποιες βασικές αντιφάσεις και εγγενή προβλήματα τού Προτεσταντισμού, από τα οποία απορρέουν όλα τα άλλα του προβλήματα. Επειδή ο κόσμος εντοπίζει αυτές τις αντιφάσεις, και χάνει την πίστη του.

Σε ποια απ' αυτές τις διαφορετικές Προτεσταντικές θρησκείες, μπορεί να εμπιστευθεί ο πιστός στη Δύση; Τα "ρευστά" και αλληλοσυγκρουόμενα δόγματα τών Προτεσταντών, οι ανιστόρητες βεβαιότητές τους, για μια δήθεν "αποστατημένη" εκκλησία, για την οποία η κάθε Προτεσταντική θρησκεία δίνει διαφορετικό χρόνο "αποστασίας" από άλλες ομάδες τους, η Αγία Γραφή που υποτίθεται ότι είναι "ο μοναδικός λόγος τού Θεού", αλλά ΔΕΝ το λέει η ίδια η Γραφή, και μάλιστα το διαψεύδει κιόλας, μία Γραφή που δεν έχει καν η ίδια, θεόπνευστη αναφορά, στο ποια είναι τελικά τα βιβλία της!

Όχι απλώς η κάθε Προτεσταντική θρησκεία, αλλά ο κάθε Προτεστάντης, με μία Αγία Γραφή στο χέρι, κηρύττει ένα ΔΙΚΟ ΤΟΥ διαφορετικό "ευαγγέλιο", που κινείται ως εκκρεμές, από την απόλυτη ασυδοσία και έκλυση τών ηθών, ως τον άκρατο ηθικισμό. Από έναν Θεό τής αγάπης, ως έναν ΜΙΣΗΤΟ και ΑΔΙΚΟ "θεό", που κρατάει λογαριασμό για τον καθένα μας, ψάχνοντας αφορμές να τον στείλει σαδιστικά, σε μία αιώνια κόλαση βασανισμου!

Η μία Προτεσταντική ομάδα θεωρεί την ομοφυλοφιλία ως το χειρότερο αμάρτημα, και η άλλη έχει ομοφυλόφιλους "πρεσβυτέρους". Η μία Προτεσταντική ομάδα, χαρακτηρίζει την Αγία Γραφή "συμβολικό παραμύθι" αντίθετο με την επιστήμη, και η άλλη ως "επιστημονική αυθεντία, που ακυρώνει κάθε επιστημονική απόδειξη". Και από τη μία θεωρούν την ύλη κάτι κακό, που δεν μεταδίδει τη Θεία Χάρη, αλλά από την άλλη χρησιμοποιούν το υλικό νερό τού βαπτίσματος, και τον υλικότατο Άρτο και Οίνο στη λατρεία τους.

Πόσοι μπορούν να πιστέψουν και να εμπιστευθούν τόσο καταφανώς αντιφατικές και αντιεπιστημονικές θεωρήσεις του κόσμου; Πώς να μην απιστήσει ο μέσος πολίτης σε μια τέτοια "σούπα" αντιφατικότητας και άγνοιας;

Και όλοι τους σχεδόν, κηρύττουν τι; Ότι ο Θεός είναι τόσο "δίκαιος", που έστειλε να σταυρωθεί ο ΑΘΩΟΣ Ιησούς Χριστός, στη θέση τών ΕΝΟΧΩΝ, για να ικανοποιήσει μία διεστραμμένη δήθεν "θεία δικαιοσύνη", που θέλει σώνει και καλά κάποιος να πεθάνει στη θέση του ενόχου, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΣ! Δηλαδή πλήρης διαστροφή τής έννοιας τής δικαιοσύνης, και τής θυσίας τού Χριστού! Μία κατασυκοφάντηση τού Θεού, με τρόπο που τον κάνει αποκρουστικό και μισητό μέχρι απιστίας!

Και ενώ ο Προτεσταντισμός κατηγορεί την αρχαία Εκκλησία για "αποστασία", "καισαροπαπισμό", "διαφθορά" και "εκκοσμίκευση", Προτεστάντες είναι οι κατ' εξοχήν "αποστάτες" από κάθε Χριστιανικό δόγμα, που υιοθετούν κάθε ειδωλολατρική συνήθεια. Προτεστάντες είναι οι ηγέτες που ξεκινούν τους περισσότερους πολέμους και βομβαρδίζουν αμάχους ακόμα και σε Ορθόδοξες χώρες, όπως η Γιουγκοσλαβία. Προτεστάντες είναι αυτοί που χειροτονούν λεσβίες πρεσβυτερίνες. "Αναγεννημένοι" Προτεστάντες είναι αυτοί που αγνοούν κάθε έννοια τού Χριστιανικού Ευαγγελίου στη Δύση, και ζουν με κάθε κοσμικό τρόπο ζωής. Και που τον εξάγουν ακόμα και σε... Ορθόδοξες χώρες, ως "δημοκρατικό δικαίωμα τού Φιλελευθερισμού".

Το Ευαγγέλιο είχε ήδη κηρυχθεί σε όλη τη γη, αιώνες πριν τον Προτεσταντισμό. Άραγε, τι προσέθεσε ο Προτεσταντισμός στο Ευαγγέλιο, εκτός από τη σύγχυση που προκάλεσε; Έγινε ο κόσμος πιο "ευαγγελισμένος" στις πατρίδες τού Προτεσταντισμού, από τον κόσμο στις Ορθόδοξες χώρες, ή πιο ΑΘΕΟΣ; Και ποιοι είναι αυτοί που προωθούν το μοντέλο τής έκλυσης τών ηθών, και το επιβάλλουν κιόλας, ακόμα και σε Ορθόδοξες, ακόμα και σε Ισλαμικές χώρες; Δεν είναι Προτεσταντικές κοινωνίες τής Δύσης;

Έχοντας μπει στην 4η ευλογημένη δεκαετία τής Ορθόδοξης περιόδου τής ζωής μου, θυμάμαι τον καιρό που Προτεστάντης ακόμα, κήρυττα διαστρεβλωμένα "ευαγγέλια", με τη βεβαιότητα ότι "εμείς θα εκχριστιανίσουμε τον κόσμο", από μία δήθεν "αποστατημένη Ορθοδοξία" σε μία "αγνή πρωτοχριστιανική λατρεία σαν τής Αγίας Γραφής". Θυμάμαι, παρατηρώ και χαμογελάω πικρά.

Ν. Μ.