Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Κεντρική Σελίδα

Προτεσταντισμός, Πεντηκοστιανισμός και Μελέτες

Sola Scriptura, μέρος 2ο:

Η Αγία Γραφή διδάσκει και την ισχύ της προφορικής διδασκαλίας άρα το δόγμα «μόνο η Γραφή» είναι αυθαίρετο

Εκτός όμως των παραπάνω, υπάρχει και ένα ακόμη πρόβλημα: μιλούν για «Sola Scriptura» και έτσι παρακάμπτουν την Αγία Γραφή που διδάσκει πως η Αποστολική Διδασκαλία δεν μεταδίδεται μόνο με κείμενα, αλλά και «διά λόγου» δηλαδή προφορικά (Β΄ Θεσσαλονικείς 2:15).

Και έχει μεγάλη σημασία για την κατανόηση της Προτεσταντικής αυθαιρεσίας, ότι αν διαβάσουμε οποιαδήποτε «Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη» (που είναι το επιστημονικό γνωστικό αντικείμενο που εξετάζει κάθε τι που σχετίζεται με τις συνθήκες γένεσης των 27 βιβλίων της Κ.Δ.), θα δούμε ότι το πρώτο κείμενο της Κ.Δ., η 1^η προς Θεσσαλονικείς επιστολή του Παύλου, εμφανίστηκε γύρω στο 50 μ.Χ. ενώ το Ευαγγέλιο του Ιωάννη τοποθετείται στο τέλος του 1^ου αιώνα. Άρα, ένας μεγάλος αριθμός Χριστιανών έως το τέλος του 1^ου αιώνα, είτε έφυγαν από τη ζωή χωρίς να υπάρχει κανένα γραπτό κείμενο, είτε διδάχτηκαν όλη τη σωτήρια αλήθεια χωρίς πλήρη την Καινή Διαθήκη.

Και όπως γνωρίζουμε από τις ιστορικές μαρτυρίες, η απουσία της Καινής Διαθήκης των 27 βιβλίων δεν εμπόδισε τους Αποστόλους να ορίσουν ως συνεχιστές του έργου και της Αλήθειας της Εκκλησίας πρόσωπα όπως π.χ. ο Ιγνάτιος ο Θεοφόρος (επίσκοπος από το 70 μ.Χ.), που είχαν γίνει Χριστιανοί και είχαν μάθει την πλήρη αλήθεια χωρίς να είναι αυτόπτες ή αυτήκοοι του Χριστού και χωρίς την Καινή Διαθήκη στα χέρια τους.

Κατά συνέπεια, το Sola Scriptura είναι ένα δόγμα αυθαίρετο, αφού ο Θεός μάς παρέδωσε τη θεόπνευστη διδασκαλία, πως η πραγματική Εκκλησία του Θεού διδάσκει εξίσου την Αποστολική Αλήθεια και με την προφορική της παράδοση.

Έτσι, η ιστορική πραγματικότητα ελέγχει τους Προτεστάντες αφού, «για τους πρώτους Χριστιανούς δεν υπήρχαν βιβλία της Καινής Διαθήκης, κι όμως αυτοί κατείχαν την πληρότητα της αλήθειας και της πίστεως του Χριστιανισμού» ενώ «η ιστορική πραγματικότητα είναι ότι η Εκκλησία υπήρχε πριν να γραφεί ο,τιδήποτε, ότι η Εκκλησία προηγήθηκε της υπάρξεως της Καινής Διαθήκης» (π. Γεώργιος Φλορόφσκυ, «Οι Βυζαντινοί Πατέρες του 5^ου αιώνα», σελ. 42).

Γιατί λοιπόν οι Προτεστάντες δεν σέβονται την αλάθητη διδασκαλία του Θεού και διδάσκουν το ψευδές δόγμα Sola Scriptura;

Εύκολα διαπιστώνουμε λοιπόν, ποιοι έμειναν πιστοί στη διδασκαλία της Γραφής και της Εκκλησίας. Διότι η Εκκλησία τήρησε κατά γράμμα τα λόγια του Απόστολου Παύλου: «αδελφοί, σταθείτε σταθεροί και κρατείστε τις παραδόσεις τις οποίες έχετε διδαχτεί είτε διά λόγου είτε διά επιστολής μας» (Β΄ Θεσσαλονικείς 2:15), όπως ακριβώς διδάσκουν οι Πατέρες της Εκκλησίας:

«άλλα μεν έχουμε από την γραπτή διδασκαλία, άλλα δε από την παράδοση των αποστόλων […] τα οποία ακριβώς και τα δύο την ίδια ισχύ έχουν προς την ευσέβεια» (Μ. Βασιλείου, «Περί Αγίου Πνεύματος», 66. PG32, 188A).

Οι Προτεστάντες δυστυχώς, κοίταξαν να διασώσουν το συμφέρον τους και όχι να σεβαστούν την Αλήθεια. Διότι στον 16^ο αιώνα που αποφάσισαν να φτιάξουν δική τους θρησκεία, θέλησαν να διαφοροποιηθούν από τους παπικούς και αντί να επιλέξουν να επανέλθουν στην ορθή Ιερά Παράδοση, επέλεξαν να πετάξουν εντελώς, ακόμα και το ορθό περιεχόμενο της Ιεράς Παράδοσης. Έτσι, σκαρφίστηκαν το Sola Scriptura για να μπορέσουν να μεταδώσουν το νοθευμένο τους μήνυμα αφού δεν μπορούσαν πλέον να εφαρμόσουν τα λόγια του Απόστολου Παύλου, ότι οι πιστοί σώζονται με την Αλήθεια είτε αυτή «παραδίδεται προφορικά, είτε γραπτά» (Β΄ Θεσσαλονικείς 2:15).

Οι Προτεστάντες λοιπόν αποδέχονται ως βασικό δόγμα τους το εντελώς αυθαίρετο Sola Scriptura που δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία της Εκκλησίας και που απορρίπτεται ρητά από την ίδια την Αγία Γραφή. Και αυτό σημαίνει πως όλη η θρησκεία τους θεμελιώνεται σε βάσεις απόλυτα αντίθετες με το έργο και τη διδασκαλία της Αποστολικής Εκκλησίας.