Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Κεντρική Σελίδα

Προτεσταντισμός, Πεντηκοστιανισμός και Μελέτες

Μέρος 17ο:

Κάθε θαύμα προέρχεται πάντα και μόνο από τον Θεό, όμως η Γραφή διδάσκει ότι το θαύμα μπορεί ο Θεός να το πραγματοποιήσει και διαμέσου της ύλης

Λένε οι Προτεστάντες: «Δεν πιστεύουμε ότι μέρη του σώματος ή αντικείμενα που ανήκαν σε «αγίους» θα πρέπει να λατρεύονται, να προσκυνόνται ή να θεωρούνται θαυματουργά […] ο Θεός όρισε από την Παλαιά Διαθήκη η λατρεία του να γίνεται χωρίς εικόνες-ομοιώματα».

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Καταρχάς να θυμίσουμε ότι ήδη απαντήθηκε η χονδροειδής παραπλάνηση που επιχειρεί να ταυτίσει τις εντελώς διαφορετικές έννοιες «προσκύνηση» και «λατρεία»…

Η Εκκλησία θεωρεί σατανική ενέργεια την λατρευτική προσκύνηση οποιουδήποτε κτίσματος. Η λατρευτική προσκύνηση κτισμάτων είναι βλασφημία διότι αντικαθιστά το Θεό με ένα κτίσμα. Γι’ αυτό η Εκκλησία διδάσκει: «μακριά από μας αυτή η βλασφημία. Διότι τον Θεό και μόνο Αυτόν προσκυνούμε λατρευτικά» (Ιωάννης Καρμίρης, «Τα Δογματικά και Συμβολικά Μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας», τόμ. Β΄, σελ. 809-810).»

Από εκεί και πέρα ας δούμε τι λέει η Αγία Γραφή για τη χρήση της ύλης στην θρησκευτική πράξη, με την προϋπόθεση η ύλη να μη θεωρηθεί Θεός. Λαμβάνοντας υπόψη αυτή την απαγόρευση, βλέπουμε ότι το σχήμα Θεός-Πίστη-Ύλη το συναντάμε συνεχώς στην Αγία Γραφή:

– Άνθρωποι παίρνουν τα μαντίλια των Αποστόλων και θεραπεύονται (Πράξεις 19:12)

– Άνθρωποι πασχίζουν να αγγίξουν το ρούχο του Ιησού (Ματθαίος 14:36)

– Θαύματα γίνονται με το ραβδί του Ααρών (Έξοδος 7:20)

– Άνθρωποι ανασταίνονται με το λείψανο του Ελισαίου (4 Βασιλειών 13:21)

– Ο Ιακώβ προσκυνά ειδωλολατρική στήλη την οποία θεωρούσε ναό (Γένεση 28:18-22 / Ψαλμοί 5:8)

– Ο Θεός προστάζει να προσκυνείται η Γη ως υποπόδιο των ποδιών του (Ησαΐας 66:1 / Ψαλμοί 98:5)

– Ο Θεός προστάζει να δημιουργηθεί θαυματουργή εικόνα από χαλκό σε σχήμα φιδιού (Αριθμοί 21:9)

– Ο Θεός προστάζει να δημιουργηθούν στον ιερό χώρο χρυσές εικόνες Χερουβίμ (Έξοδος 25:18)

– Θαύματα γίνονται με το ραβδί του Μωυσή (Έξοδος 4:17)

– Θαύματα γίνονται με το μανδύα του Ηλία (4 Βασιλειών 2:14)

– Θεραπεία πραγματοποιείται με το ραβδί του Ελισαίου (4 Βασιλειών 4:29).

Αναρωτιόμαστε λοιπόν για πολλοστή φορά: ποια Αγία Γραφή διαβάζουν οι Προτεστάντες; Για ποιον λόγο να απεχθάνονται την ύλη που αποτελεί αγαθό κομμάτι της δημιουργίας του Θεού; Βλέπουν άραγε τη σχέση τους με τα δόγματα της θρησκείας του Μανιχαϊσμού που απεχθανόταν την ύλη;

Όπως βλέπουμε, πάντα με τη χάρη του Θεού, η ύλη, όταν εφάπτεται με την αγιασμένη ψυχή του ανθρώπου, διατηρεί τη δυνατότητα να θαυματουργεί ακόμα και όταν ο άγιος φύγει από την ζωή: «μόλις ήρθε σε επαφή με τα οστά του Ελισαίου ο νεκρός, ζωντάνεψε και στάθηκε στα πόδια του» (4 Βασιλειών 13:21).

Και φυσικά η ύλη δεν είναι απαραίτητο να «ανήκει σε κάποιον» για να γίνει θαύμα: «ας προσευχηθούν πάνω του, αφού τον αλείψουν με λάδι στο όνομα του Κυρίου, και η προσευχή που έγινε με πίστη θα θεραπεύσει τον ασθενή» (Ιακώβου 5:14).

Η Εκκλησία ακολουθώντας την Αγία Γραφή, ούτε διδάσκει ότι μόνο διά μέσου της ύλης γίνεται το θαύμα, αλλά ούτε και εξαιρεί την ύλη από την θεολογία της.

Σε κάθε περίπτωση, η ύλη αποτελεί μέρος της εκκλησιαστικής πράξης και μπορεί να αποτελέσει αφορμή ενδυνάμωσης της προσευχής μας ώστε να επιτευχθεί το θαύμα. Αυτό φαίνεται από την ποικιλία της ύλης, μέσω της οποίας πραγματοποιείται ένα θαύμα: είτε μέσω του ελαίου, είτε με μαντήλια, είτε με ξύλινα ραβδιά, είτε με το χάλκινο φίδι, είτε με τα λείψανα του κεκοιμημένου, αλλά και με απλή προσευχή. Εδώ λοιπόν πρέπει να βρούμε τον κοινό παρανομαστή όλων των θαυμάτων, και αυτός είναι φυσικά η πίστη στον Θεό.

Γι’ αυτό ματαιοπονούν οι Προτεστάντες που παριστάνουν τους διδασκάλους στα αυτονόητα λέγοντας, «πιστεύουμε ότι τα θαύματα και οι απαντήσεις στις προσευχές μας προέρχονται μόνο από τον Θεό».

Ασφαλώς και η πίστη στον Θεό είναι αυτή που φέρνει το θαύμα, αλλά διά μέσου και μιας εικόνας ακόμη. Κανένα θαύμα δεν προέρχεται από ανθρώπους, κανένα θαύμα δεν προέρχεται από την ύλη. Όλα ανεξαιρέτως τα θαύματα προέρχονται από τον Θεό και μόνο: «έκανε ο Θεός θαύματα και υπερφυσικά έργα διά μέσου αυτών» (Πράξεις 15:12). Οτιδήποτε διαφορετικό από αυτό αποτελεί πλάνη και σατανική διδασκαλία.

Όταν λοιπόν λέγεται για μια εικόνα ότι είναι «θαυματουργή», αυτό δηλώνει απλώς μια εικόνα μπροστά στην οποία κάποιος προσευχήθηκε απευθυνόμενος στο εικονιζόμενο πρόσωπο, είτε στον Χριστό είτε σε κάποιον ζώντα άγιο στους ουρανούς, και κατόπιν βίωσε ένα θαύμα που σε κάθε περίπτωση προέρχεται μόνο από τον Θεό. Κατά αντίστοιχο τρόπο θα ονόμαζε κάποιος «θαυματουργή εικόνα», τη χάλκινη εικόνα του φιδιού που κατασκευάστηκε με εντολή του Θεού, διά της οποίας γίνονταν θαύματα (Αριθμοί 21:8–9) που προέρχονταν φυσικά από τον Θεό και όχι από την εικόνα.