Είναι ένα συχνό ερώτημα πολλών πιστών. Για ποιο λόγο η εκκλησία επιμένει τόσο πολύ στο θέμα των σχέσεων εκτός γάμου; Στις ημέρες μας, πολλοί είναι οι άνθρωποι που κατηγορούν την Εκκλησία για στενομυαλιά και θεωρούν πως εκείνη προσπαθεί να ορίζει την ερωτική ζωή των ανθρώπων. Άλλοι θεωρούν πως η Εκκλησία θέλει να ορίζει την ερωτική ζωή των ανθρώπων επειδή εκείνη και οι εκπρόσωποί της έχουν μέσα τους κομπλεξισμούς και ενοχικά σύνδρομα από τη δική τους καταπίεση.

Οι προγαμιαίες σχέσεις είναι πλέον ιδιαίτερα διαδεδομένες και πολλοί άνθρωποι –όπως εγώ- που σπουδάζουν Θεολογία, προσπαθούν να ερευνήσουν τις απόψεις της Εκκλησίας για διάφορα θέματα. Ανεξαρτήτως προσωπικών απόψεων και λόγω σπουδών, ένας άνθρωπος που σπουδάζει Θεολογία, δίνει στον εαυτό του δυνατότητα να ερευνήσει τις απόψεις της Χριστιανικής πίστης σε πολλά θέματα.

Πολλοί θεωρούν πως η Εκκλησία έχει εχθρότητα απέναντι στη σεξουαλικότητα του ανθρώπου και τη θεωρεί εγγενώς κακή,  βλέποντας στο γάμο απλώς μία εναλλακτική λύση για την αποφυγή της πορνείας (πορνεία για την Εκκλησία δεν είναι μόνο η συνουσία επί πληρωμή, αλλά και η συνεχής εναλλαγή συντρόφων). Ο ίδιος ο απόστολος Παύλος στην Α’ επιστολή προς Κορινθίους, θεωρεί πως η αγαμία σου δίνει τη δυνατότητα να ζεις δίχως εξωτερικά προβλήματα κοντά στο Θεό, σε αντίθεση με τους έγγαμους που μεριμνούν περισσότερα για κοσμικά θέματα. Ο άγαμος μεριμνά μόνο για το πώς θα αρέσει στο Θεό. Στην ίδια επιστολή, χαρακτηρίζει την πορνεία ένα αμάρτημα που πράττει ένας άνθρωπος απέναντι στο σώμα του, το οποίο είναι ναός του Αγίου Πνεύματος.

Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε πως ο γάμος δεν είναι αυτός που ορίζει μία σεξουαλική σχέση. Η σεξουαλική σχέση υφίσταται επειδή υπάρχει ήδη η σαρκική ένωση, άρα Γάμος υπό αυτή την προϋπόθεση έχει συμβεί (εξάλλου, από το ρήμα που φανταζόμαστε όλοι βγαίνει ο γάμος!). Άρα δύο άνθρωποι που είχαν σεξουαλική σχέση, έχουν έρθει σε κατάσταση γάμου!

Το πρόβλημα με την Εκκλησία είναι άλλο: είναι το γεγονός πως ο άνθρωπος αρνείται την είσοδο του Θεού στη ζωή και το νέο του ξεκίνημα. Είναι το γεγονός πως η σχέση είναι φθαρτή και μένει απέξω στο ουσιαστικό μπόλιασμα της Ζωής και την κοινωνία με τον Θεό.

Δεν είναι λοιπόν το θέμα ούτε το σεξ, ούτε ο γάμος, ούτε ο έλεγχος στη ζωή ενός ζευγαριού: είναι η θέωση!

Ένας άνθρωπος που αποζητάει τις σεξουαλικές σχέσεις εκτός γάμου, προφανώς αποζητά τα ηδονικά του οφέλη και μόνο και όχι και τις ευθύνες που εκείνες περιέχουν. Ένας άνθρωπος που θέλει απλώς "να περνάει καλά", δε θέλει να βιώσει το βαθύτερο νόημα της ερωτικής συνύπαρξης που δεν είναι μόνο η σαρκική σχέση, αλλά το ξεκλείδωμα της Ύπαρξης.

Αυτή είναι η άποψη της Εκκλησίας την οποία προσπαθώ να αναλύσω, δίχως να προβαίνω στην αναφορά της δικής μου προσωπικής γνώμης. Είναι πάντοτε ενδιαφέρον  να εμβαθύνεις σε διάφορους τομείς και να αναλύεις τις απόψεις τους για σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα.