Σεμίραμις

Επιστροφή στην Ασσυρία

Η επιρροή τής Σεμίραμης στην ερμηνεία τής Αγίας Γραφής

Η Σεμίραμις, δεν αναφέρεται στην Αγία Γραφή. Αποτελεί ένα θρύλο μεταξύ τών αρχαίων Ελλήνων, τού οποίου οι προεκτάσεις φτάνουν ως τις ημέρες μας. Υπάρχουν αρχαίες πληροφορίες γι' αυτήν, όπως τού Ευσεβίου και τού Στράβωνα και άλλων. Ο Ευσέβιος μας δίνει την πληροφορία ότι η Σεμίραμις έζησε 42 χρόνια μετά το θάνατο τού συζύγου της Νίνου, στα οποία και βασίλευσε, και ότι ο Αβραάμ γεννήθηκε 9 χρόνια πριν από το τέλος τής βασιλείας τού Νίνου. (Σύγγελος σελ. 96). Επίσης, από το Στράβωνα, μαθαίνουμε ότι η Σεμίραμις μετά το θάνατο τού Νίνου, βασίλισσα πια, ηγήθηκε πολλών νικηφόρων πολέμων, ενώ μαζί με το Βήλο φέρεται σαν ιδρύτρια τής Βαβυλώνας, την οποία έκτισε επί σχεδίου μεγαλυτέρου τής Νινευή (Στράβων C 84). Επίσης, σ' αυτήν αποδίδεται το ένα από τα 7 θαύματα τού κόσμου, οι Κρεμαστοί κήποι τής Βαβυλώνας.

Τα παραπάνω, έγιναν αφετηρία υπολογισμών, ώστε βάσει τής χρονολόγησης τής Αγίας Γραφής, να εντοπισθή στην ιστορία η δημιουργία τής Νινευή η οποία αποδίδεται στον σύζυγο τής Σεμίραμης και ταυτίζεται με τον Ασσούρ τής Γένεσης, και το χτίσιμο τής Βαβυλώνας.

Η ταύτιση τού Νίνου με τον Ασσούρ, και μια ατελείωτη και αυθαίρετη ονοματολογική ταύτιση άσχετων μεταξύ τους ιστορικών και μυθικών προσώπων, συμπλέκει στην ιστορία τον Νώε, τον Νεβρώδ, τη Σεμίραμις, την Αφροδίτη, την Αστάρτη κλπ. Όλα αυτά βέβαια, με βάση κυρίως τις χρονολογήσεις τής Αγίας Γραφής, με βάση το Εβραϊκό κείμενο, του οποίου οι χρονολογήσεις αποδεδειγμένα είναι λάθος κατά 1500 περίπου χρόνια, καθώς έχουν "διορθωθεί" από κάποιους οι χρονολογήσεις τού πρωτοτύπου κειμένου! Τη σύγχυση αυτή επιτείνει και η παρερμηνεία τής αφήγησης τού τοπικού κατακλυσμού τού Νώε, ως δήθεν "παγκόσμιου", με συνέπεια να θεωρείται ο Νώε ως προπάτορας όλης τής ανθρωπότητας, και να γίνεται προσπάθεια να ταυτισθούν οι προπάτορες όλων τών εθνών με τα παιδιά και τα εγγόνια του, που αναφέρονται στη Γένεση.

Όλη αυτή η αυθαιρεσία, έχει περάσει στη σύγχρονη "παρα-ιστορική" φιλολογία, μια και ως σχετικά πρόσφατα δεν ήταν δυνατή η ακριβής χρονολόγηση τών αρχαιολογικών ευρημάτων. Για το λόγο αυτόν ακόμα και σήμερα, εσφαλμένες θεωρήσεις αντιγράφονται ξανά και ξανά από απληροφόρητους ανθρώπους, και αναπαράγεται σε διάφορες μορφές ο μύθος τής Σεμίραμης και τού παγκόσμιου κατακλυσμού.

Δεν αρνούμαστε βέβαια ότι ο μύθος τής Σεμίραμης πιθανόν να ταυτίστηκε με τους αιώνες, με τους μύθους τής Αφροδίτης και τής Αστάρτης, όχι όμως ότι οι αρχαίες αυτές "θεές" είχαν την αρχή τους στη Σεμίραμις!

Τα προβλήματα τού μύθου τής Σεμίραμης

Το πρώτο πρόβλημα, είναι ότι τόσο ο Στράβων, όσο και ο Ευσέβιος μια και έζησαν στη Ρωμαϊκή εποχή, απείχαν χιλιάδες χρόνια από τον Αβραάμ και το Νώε και τη Σεμίραμις (αν υποτεθεί ότι ήταν σύγχρονη τών πατριαρχών αυτών). Δεν είναι λοιπόν δυνατόν να δώσουμε ανυποψίαστη ιστορική βαρύτητα στα λόγια τους, αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί.

Το δεύτερο, είναι ότι ο κατακλυσμός ήταν τοπικός και όχι παγκόσμιος, με πλήθος αποδείξεις. Έτσι, κάθε προσπάθεια απόδοσης τής αφετηρίας τών λαών στον Νώε, είναι λάθος.

Το τρίτο είναι ότι οι χρονολογήσεις τού Εβραϊκού κειμένου που συνήθως χρησιμοποιείται για τις θεωρίες αυτές, είναι λάθος, και ειδικά στην περίοδο αυτή, οι χρονολογήσεις του είναι κατά 1000 χρόνια "κοντύτερες" από τις πραγματικές. Έτσι, ακόμα και αν υποτεθεί ότι η Σεμίραμις έζησε εκατοντάδες χρόνια, και πάλι το διάστημα από τον Νώε ως τον Αβραάμ, είναι χίλια χρόνια ακόμα μακρύτερο, κάτι που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για λογική αποδοχή τών θεωριών αυτών.

Τέλος, οι σύγχρονοι ιστορικοί, μας δίνουν πλέον με ακρίβεια τις πραγματικές διαστάσεις τής ιστορίας τής βασιλικής οικογενείας τής Σεμίραμης, και αποδεικνύουν ότι αυτή υπήρξε πράγματι, αλλά δεν ήταν τόσο σπουδαία που τη θέλουν οι φήμες, ούτε τόσο αρχαία. Ήταν σύζυγος τού Ασσυρίου Βασιλιά Σαμσί-Aντάντ V 824 - 810 π.Χ. , και βασίλεψε στην Ασσυρία, μόνο για 5 χρόνια, μετά το θάνατο τού άντρα της, από το 810 - 806 π.Χ. μαζί με το γιο της τον Aντάντ-Nιραρί III 810 - 783 π.Χ. Έζησε λοιπόν στη "Μέση Ασσυριακή περίοδο", και μάλιστα στην υποπερίοδο τού "Νέου Βασιλείου". Αυτό σημαίνει ότι είναι κατά 1500 περίπου χρόνια νεώτερη από τις θεωρίες που στηρίζονται στο Εβραϊκό (παραχαραγμένο) κείμενο, και 2.500 χρόνια νεώτερη, από τις χρονολογήσεις που θα επιχειρούσαν να στηριχθούν στο αρχαιότερο κείμενο τών Εβδομήκοντα!

Ακόμα και αν προσπαθούσαμε να αναζητήσουμε μια "άλλη" δήθεν αρχαιότερη Σεμίραμις στην εποχή τής γέννησης τού Αβραάμ (κατά τον Ευσέβιο), και πάλι η ιστορία τής Μεσοποταμίας γύρω στο 2000 π.Χ. που έζησε ο Αβραάμ, είναι γνωστή, και βασίλισσα Σεμίραμις τότε, δεν υπήρξε!

Ακόμα και η αναφορά ότι δήθεν αυτή έφτιαξε τους κρεμαστούς κήπους τής Βαβυλώνας, αποδεικνύεται λάθος, καθώς σύμφωνα με την πραγματική ιστορία, αυτός ο κήπος δημιουργήθηκε με αίτηση μιας πολύ πιο πρόσφατης βασίλισσας με Περσική προέλευση, η οποία το ζήτησε από το σύζυγό της, τον Χαλδαίο βασιλιά Νεμπουτσαντνεζάρ.

Ιστορικά στοιχεία για τη βασιλική οικογένεια τής Σεμίραμης

Ας δούμε λοιπόν μερικά ιστορικά στοιχεία για την οικογένεια τής Σεμίραμης, όπως τα εντόπισε με ακρίβεια η ιστορική έρευνα:

Σαμσί-Aντάντ V 824 - 810 π.Χ. Γιος τού Σαλμανεσέρ ΙΙΙ.Ακόμα και με τη βοήθεια τών Βαβυλωνίων, χρειάστηκε να αγωνιστεί ώς το 823 για να καταπνίξει την επανάσταση που ξεκίνησε επί τών ημερών τού πατέρα του. Ξόδεψε το υπόλοιπο τής βασιλείας του προσπαθώντας να ξαναφέρει την υποτέλεια στη Βαβυλώνα, και την ηγεμονία στο Βορρά και την Ανατολή. Μπόρεσε να αντέξει μια μεγάλη εισβολή τών Μήδων, αλλά μόνο με τη βοήθεια τών Βαβυλωνίων. Αργότερα, σε ανταπόδοση τής Βαβυλωνιακής "υπεροψίας" που τον βοήθησαν, εισέβαλε στη Βαβυλώνα δύο φορές, και καθαίρεσε τον Μαρδούκ-Βαλασού-Ιγκντί (813), και τον Μπαμπά-Αχά-Ιντίνα (811).

Από την «Αρχαία Ιστορία του Καίμπριτζ», μέρος 3:  «Η Ασσυριακή Αυτοκρατορία», μαθαίνουμε ότι το 818 πΧ. ο Σαμσί-Αντάντ, άρχισε έναν πόλεμο με τον Μαρδούκ-Βαλατσού-Ικμπί, βασιλιά της Βαβυλώνας, ο οποίος διάρκεσε περιοδικά για οκτώ έτη. Είναι πιθανό ότι η αιτία της διαφωνίας ήταν τα εδάφη των Χανανιτών. Οι Ασσύριοι ακολούθησαν την ανατολική μεριά του Τίγρη στη γύρω περιοχή αυτής της πόλης, παίρνοντας ττη Με-Τουρνάτ, τη Ντιμπίνα, τη Ντατε-Εμπίρ, και την Ισντούια με επίθεση. Οι κάτοικοι της περιοχής βρήκαν καταφύγιο σε ένα φρούριο που αντιστάθηκε μόνο για μια σύντομη πολιορκία. Ο Σαμσί-Αντάντ επιτέθηκε στο Ντουρ-Παπσουκάλ, μια νησιωτική πόλη, που την υπεράσπισε ο Μαπαμπά-Αχά-Ιντίν. Η πτώση αυτής της πόλης απέφερε πολλά λάφυρα, αλλά ο Μαρδούκ-Βαλατσού-Ιγκντί είχε συλλέξει τις ειδικές δυνάμεις για να αντιμετωπίσει τον εισβολέα και ήταν ενισχυμένοι με σώμα στρατού από τη Χαλδαία, Ελάν και Ναμρί, καθώς επίσης και από τις φυλές των Αραμαίων στην ανατολική μεριά του Τίγρη. Έδωσαν μια μάχη κάτω από τα  τείχη της Ντουρ-Παπσουκάλ, και οι δυνάμεις των Βαβυλωνίων κατατροπώθηκαν, με απώλειες 5.000 νεκρών και 2.000 αιχμαλώτων. Από τις εκστρατείες που έγιναν το 812 και το 811 οι πληροφορίες για τις μάχες κατά της Χαλδαίας και κατά της Βαβυλώνας, υπάρχουν σε ένα μόνο αρχείο, αλλά πρόκειται να θεωρηθεί ότι ο Σαμσί-Αντάντ εισήγαγε το πολεμικό κεφάλαιο των υστέρων χρόνων, για τη "σύγχρονη ιστορία".  Μιλά για τις προσφορές θυσιών του στη Βαβυλώνα, στο Κουτάχ, και στη Βορσίπα.

Η επέκταση των συνόρων της Ασσυρίας, συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια των δέκα τριών ετών της βασιλείας του Σαμσί-ΑντάντV, στην Ανατολή και τις Νοτιοανατολικές περιοχές. Είναι σαφές ότι ο Αντάντ-Νιραρί ΙΙΙ πέτυχε το 811 σε μια  εξουσία αμείωτη από την αστική σύγκρουση που είχε χαρακτηρίσει τα τελευταία έτη του Σαλμανεσέρ IV (783-774 Π.Χ.)

Σαμου-ραμάτ (ή Σεμίραμις Ελληνικά) 810 - 806 π.Χ. Το όνομα «Σεμίραμις» είναι ελληνική παραφθορά, που  δημιουργείται από το πραγματικό της όνομα: Σαμού-ραμάτ. Βασίλεψε 5 έτη. Σύζυγος τού Σαμσί Αντάντ V και μητέρα τού Αντάντ - Νιραρί ΙΙΙ. Ονομάζεται ως: Σεμίραμις στους Ελληνικούς μύθους, και ήταν πιθανόν μια Βαβυλώνια πριγκήπισσα. Άσκησε τεράστια επιρροή. Έγραψε το όνομά της δίπλα στο όνομα τού γιου της, ακόμα και μετά από την άνοδό του σε ισχύ. Η αναμνηστική πέτρινη ράβδος της βρέθηκε στην Ασσυρία, ενώ μια επιγραφή στην Καλάχ (Νιμρουντ) την εμφανίζει να είναι κυρίαρχη μετά το θάνατο του συζύγου της, και πριν από τη σειρά του γιου της.

Η κυβέρνηση της Ασσυρίας από το 811 έως το 808 διευθύνθηκε πραγματικά από τη βασιλομήτορα Σαμμού-ραματ. Η επιγραφή φανερώνει ότι κατέλαβε μια εξαιρετική θέση στην αρχαία ιστορία. Σε μια αναμνηστική στήλη που βρίσκεται σε μια γωνία του τοίχου της πόλης της Ασσυρίας,  όπου καταγράφονται τα ονόματα των μοναρχών και των βασιλικών ανώτερων υπαλλήλων, το όνομά της καταγράφεται ως: «σύζυγος του Σαμσί-Αντάντ V”, “μητέρα του Αντάντ-Νιραρί ΙΙΙ”, και «νύφη του Σαλμανεσέρ ΙΙΙ». Στα ερείπια του ναού Νινούρτα στην Καλάχ, δύο αγάλματα του θεού Ναμπού, (γιού του Βαβυλωνιακού θεού Μαρδούκ), ανακαλύφθηκαν ακρωτηριασμένα, αλλά οι επιγραφές τους δείχνουν ότι αφιερώθηκαν από τον κυβερνήτη της πόλης Βελ-Ταρσί-Ιλουμά, με μια αίτηση για τη συντήρηση του, προς το βασιλιά Αντάντ Νιραρί, τη βασίλισσα Σαμού-ραμάτ και τον ίδιο, και μια πιο πρόσφατη επιγραφή του Αντάντ-Νιραρί δείχνει ότι τα πρώτα τρία έτη δεν υπολογίστηκαν ως έτη δικής του βασιλείας.

Aντάντ-Nιραρί III 810 - 783 π.Χ. Γιος τού Σαμσί-Αντάντ και τής Σεμίραμης. Βασίλεψε 27 έτη. Στον πρώτο χρόνο τής πραγματικής βασιλείας του, (806 π.Χ.), εισέβαλε στη Συρία, και επέβαλε υποτέλεια στα Νεο-Χιτιτικά, Αραμαϊκά, Φοινικικά και Φιλισταιικά κράτη, μαζί με το Ισραήλ και τον Εδώμ. Κατέκτησε τη Δαμασκό, και έκανε υποτελή τον Μπεν-Χαντάντ ΙΙΙ. Επιτέθηκε επίσης στο Ουραρτού, στους Μήδους και στους Χαλδαίους στη Νότια Μεσοποταμία. Ο πρόωρος θάνατός του, χαρακτήρισε την αρχή μιας πτώσης.

Συμπέρασμα

Είναι προφανώς λογικό να θεωρηθεί ότι το όνομα "Σαμου-ραμάτ" είναι το αρχέτυπο του "Σεμίραμις" των Ελληνικών μύθων, και στην πραγματικότητα οι υπερβάλλοντες απολογισμοί των επιτευγμάτων της Σεμίραμης και του Νίνου, είναι μια ηχώ των χρόνων της βασιλείας της Σαμου-ραμάτ και του γιού της Αντάντ-Νιραρί.

Οι μύθοι αυτοί εμπλουτίστηκαν και συγχύστηκαν με άλλες διηγήσεις και ιστορίες στο πέρασμα τών αιώνων, και κατέληξαν να αποδίδουν στη Σεμίραμη ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα, με πολέμους, δολοπλοκίες, επιτεύγματα, και αισθηματικό σασπένς. Και κάπως έτσι έφτασε ως τις ημέρες μας.

Είμαστε ευγνώμονες στην αρχαιολογική σκαπάνη, που στην εποχή μας γκρεμίζει μυθεύματα αιώνων, και μας δίνει την πραγματική διάσταση τής ιστορίας, ώστε να μπορούμε να διαβάζουμε την Αγία Γραφή χωρίς τις διαστροφές και τις προκαταλήψεις τών κακών ερμηνειών τού παρελθόντος.

Βιβλιογραφία

Antiquities of Asia, Book II of the Library of History; Diodorus Siculus, translated by Edwin Murphy, Transaction publishers c.1989

Harpers Dictionary of Classical Literature and Antiquities; edited by Harry Thurston Peck, Cooper Square Publishers Inc. c.1962

The Facts on File Encyclopedia of World Mythology and Legend; Anthony S. Mercantile, c.1988

Dictionary of Mythology, Folklore and Symbols; Gertrude Jobes, Scarecrow Press Inc.

Encyclopedia Britannica, Vol. 10

The Interpreter's Dictionary of the Bible, an illustrated encyclopedia, Vol. IV, Abingdon Press, c.1962

Brewers Dictionary of Phrase and Fable; Harper Bros. Publishers, New York, N.Y.

Dictionary of Classical Mythology; J.E. Zimmerman, Harper & Row, New York-Evanstan-London, c.1964

Websters New International Dictionary-2nd edition, unabridged

The Cambridge Ancient History, book III, the Assyrian Empire; edited by J.B. Bury, MA., G.B.A., S.A. Cook, Litt.D., F.E. Adcock, M.A., the syndics of Cambridge at the University Press, Bentley House London American branch, c. 1965

The Golden Bough, a study in magic and religion; by Sir J.G. Frazier, O.M., F.R.S., F.B.A., St. Martin's Press, 175th Ave., New York, c.1963

Josephus, complete works; translated by William Whiston, A.M., Kregel Publications, Grand Rapids, Michigan, c.1960-1978

Ctesias and the Semiramis Legend, English Historical Review, W. Robertson Smith

"In Search of Nimrod," E.A. Speiser, Eretz-Israel, Mazar Volume, 1958, by L. Hicks

Illustrated Dictionary & Concordance of the Bible; G.G. The Jerusalem Publishing House Ltd. Jerusalem

Sarchedon: Legend of the Great Queen; Whyfe-Melville