Η κατάσταση στον Ισραήλ πριν την επανάσταση τής Μασάδα

Η Ιουδαία του πρώτου αιώνα είχε χωριστεί ανάμεσα σε λίγους πλούσιους και σε πολλούς φτωχούς.  Μερικοί πλούσιοι  Ιουδαίοι,  ειδικά μεταξύ των  Σαδουκαίων και των Φαρισαίων, θεωρούσαν πολύτιμη την εξουσία που η Ρώμη τους επέτρεπε να έχουν στη χώρα και καταφρονούσαν τους απλούς ανθρώπους. Γι' αυτό, εναντιώνονταν σε κάθε σκέψη για επανάσταση και, απεναντίας, προσπαθούσαν να διατηρήσουν ειρηνικές σχέσεις με τη Ρώμη (Λουκάς 16/ις΄ 14· 19/ιθ΄ 45, 46· Ιωάννης 2/β΄ 14. 7/ζ΄ 47-49. 11/ια΄ 47, 48).

Από την άλλη πλευρά, οι κοινοί Ιουδαίοι υπέφεραν κάτω από το βάρος της ρωμαϊκής φορολογίας και των καταπιεστικών συμπατριωτών τους. Δεν τους παρηγορούσε καθόλου η λεγόμενη Παξ Ρομάνα (Ρωμαϊκή Ειρήνη), κάτω από την οποία ζούσαν, αλλά ήθελαν αλλαγή. Αυτά τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα προξένησαν φοβερές κοινωνικές διαμάχες. «Η μια ομάδα ήθελε την κυριαρχία, η άλλη ήθελε τη βία, καθώς και το να κλέβει τους πλουσίους» έγραψε ο Ιώσηπος.

Για παράδειγμα, οι ξιφοφόροι λήστευαν και σκότωναν ομοπίστους τους Ιουδαίους και δικαιολογούσαν τις τρομοκρατικές τους ενέργειες λέγοντας ότι τιμωρούσαν τους Ιουδαίους που υποτίθεται ότι συνεργάζονταν με τη Ρώμη. Ένας ραβίνος του δεύτερου αιώνα, ο Γιοχάναν μπεν Τόρτα, απέδωσε τη συμφορά που έπληξε τους Ιουδαίους του πρώτου αιώνα στην εξής αιτία: «Αυτοί κυνηγούσαν με πάθος το χρήμα και μισούσαν ο ένας τον άλλον».