Στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, στο κεφάλαιο ιγ’ και στίχους 10-17, διαβάζουμε τη θεραπεία της γυναίκας που είναι συγκύπτουσα (δηλαδή που δεν μπορούσε να έχει όλο το σώμα της όρθιο, με το μισό του μέρος να είναι κυρτωμένο).

Ο Χριστός βρίσκεται ξανά κοντά στον ανθρώπινο πόνο και την ασθένεια, συμπονά τον άνθρωπο και μέσω της θαυματουργικής Του δύναμης, δύναται να χαρίσει ξανά την υγεία στον άνθρωπο που τη στερείται.

Το κεφάλαιο του Ευαγγελίου αυτού για όποιον το μελετήσει προσεκτικά, προσφέρει σπουδαία μηνύματα ζωής.

Ο Ιησούς δίδασκε σε μία συναγωγή το Σάββατο στην οποία παρευρισκόταν εκεί και η ασθενής γυναίκα. Αν υπάρχει κάτι που μπορεί κάποιος να παρατηρήσει, είναι η ακλόνητη πίστη της γυναίκας; όπως μας αναφέρει το Ευαγγέλιο ήτο ασθενής για δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια. Και όμως, δε σταμάτησε να ελπίζει στο έλεος και την προστασία του Θεού, δε σταμάτησε να πιστεύει πως ο Θεός στο τέλος θα ενδιαφερθεί για αυτή και θα επέμβει λυτρωτικά στη ζωή της. Πίστη που τελικά έγινε και πραγματικότητα.

Ο Θεός ενδιαφέρεται για τα προβλήματά μας, για τις αγωνίες μας και για τις προσωπικές μας οδύσσειες. Αυτό που εμείς πρέπει να κάνουμε είναι να μη σταματήσουμε να πιστεύουμε στο έλεός Του, ακόμα και αν εκείνος μακροθυμεί και δεν επεμβαίνει να μας βοηθήσει άμεσα. Ακόμα και αυτό είναι μέρος του σχεδίου Του και απορρέει πάντοτε από αγάπη για το πνευματικό μας συμφέρον. Πολλές φορές η μη γρήγορη απάντηση των αιτημάτων μας, μπορεί να κάνει την πίστη μας ακόμα πιο ακλόνητη και να επιμείνουμε στο Θεό ακόμα περισσότερο. Ο ίδιος ο Χριστός άλλωστε στην παραβολή του άδικου δικαστή και της χήρας, μας διαβεβαιώνει πως θα αποδώσει το δίκιο εκείνων που κραυγάζουν σε Αυτόν (ιη’ 6-8).

Η ακλόνητη πίστη του ανθρώπου στο Θεό και τη δύναμή Του, δεν επιτρέπει ποτέ στον άνθρωπο να βυθιστεί στο σκοτάδι της απελπισίας, όσο δύσκολη και αν είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται.

Ο Χριστός με τη θαυματουργική Του δύναμη θεραπεύει τη γυναίκα, η οποία γίνεται υγιής εκείνη τη στιγμή.

Ο αρχισυνάγωγος όμως, βλέποντας το θαύμα που εκτυλίχθηκε μπροστά του, δεν άφησε την καρδιά του να προσεγγίσει την θεία αλήθεια. Προσκολλημένος στις παραδόσεις, σκεφτόταν πως Εκείνος έδρασε παράνομα καθώς το Σάββατο δεν επιτρέπεται να εργάζεται κανείς.

Ο Κύριος όμως, ως ο απόλυτος καρδιογνώστης, απαντάει στη σκέψη του αμέσως λέγοντας πως δεν υπάρχει άνθρωπος ο οποίος να μη φροντίζει ή να μη δίνει νερό στα ζώα του ακόμα και αν είναι Σάββατο. Έτσι και αυτή που ήτο απόγονος του Αβραάμ και ήτο ασθενής επί δεκαοκτώ χρόνια δεν έπρεπε να γίνει υγιής επειδή η μέρα της θεραπείας της ήταν το Σάββατο;

Ο Κύριος ενδιαφέρθηκε για το ουσιαστικό νόημα της ζωής που είναι η σωτηρία του ανθρώπου και όχι η τυπική υποταγή στο γράμμα του Νόμου. Κατάφερε να ντροπιάσει τους αντιπάλους του και να φέρει περισσότερους ανθρώπους κοντά στην αλήθεια.

Είθε όλοι μας να έχουμε την πίστη της συγκυπτούσης και να πιστεύουμε πάντοτε στο έλεος του Θεού, ο οποίος δεν αφήνει ποτέ του μόνο τον άνθρωπο. Όπως ο Χριστός θεράπευσε τη γυναίκα, έτσι θεράπευσε και τη "συγκύπτουσα" ανθρωπότητα.