Στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον έχουμε την αναφορά μίας στιγμής στη ζωή του Ιησού η οποία περιλαμβάνει δύο γυναίκες, τη Μάρθα και τη Μαρία.

Η Μάρθα, σύμφωνα με τη διήγηση, ήταν η αδελφή εκείνη η οποία φαίνεται ότι την απασχολούσε πάρα πολύ η φροντίδα του σπιτιού, το νοικοκυριό, η επιμέλεια για την υλική φροντίδα του φιλοξενούμενου.

Η Μαρία διατήρησε μία διαφορετική στάση; κάθισε δίπλα στον Ιησού και άκουγε απερίσπαστη τους λόγους του.

Η στάση της αυτή προκάλεσε τη δυσαρέσκεια της Μάρθας, την οποία και εξέφρασε στον Ιησού, δηλώνοντας πως έχει μείνει μόνη με όλη τη φροντίδα του οίκου της να έχει πέσει επάνω στην πλάτη της.

Απελευθερώνοντας τη γυναίκα από τα στενά όρια της οικιακής φροντίδας,  ο Ιησούς υπερασπίζεται τη στάση της Μαρίας και στηλιτεύει τις περιττές αγωνίες για όλες αυτές τις οικιακές προετοιμασίες.

Η φράση: "Mάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά" που διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο του Λουκά στο κεφάλαιο 10 και στους στίχους 38-42, δεν είναι μόνο μία πνευματική υπενθύμιση ότι πολλές φορές πνιγόμαστε μέσα σε μέριμνες που μπορεί να είναι ψυχοφθόρες και ουσιαστικά ανούσιες.

Είναι μία προτροπή προς μία γυναίκα να ακούσει το κήρυγμα του Ίδιου, μία απελευθέρωση από την αντίληψη ότι η ίδια υπάρχει για να αναλαμβάνει την ευθύνη του σπιτιού και δεν υπάρχει άλλο μέλημα για αυτή.

Ο Ιησούς απευθύνεται σε γυναίκες και αποζητά το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη τους. Απελευθερώνει τη Μάρθα από τα περιττά άγχη που πολλές φορές επιβάλλει η εξοντωτική φροντίδα σπιτιού και οικείων και της προσφέρει ένα κάλεσμα ουσιαστικής τροφής και πνευματικής αλληλεπίδρασης.

Ο Ιησούς δείχνει με τη φράση του αυτή ότι θεωρεί τη γυναίκα άξια του μηνύματος σωτηρίας και σημαντική ακροάτρια στη διδασκαλία του.

Όπως ο Ιησούς ήθελε η Μάρθα να ακολουθήσει το παράδειγμα της Μαρίας και να ενδιαφερθεί περισσότερο για την πνευματική της τροφή, το ίδιο αποζητά και από τον οποιονδήποτε.