• 1. Το πρόβλημα τών βιβλίων τής Αγίας Γραφής

• 2. Η παράδοση τού Προτεσταντισμού για την Παλαιά Διαθήκη

• 3. Η αποδοχή τού κανόνος τής Καινής Διαθήκης

• 4. Ψευδείς εσωτερικές μαρτυρίες

• 5. Τα βιβλία τής Παλαιάς Διαθήκης

• 6. Τα βιβλία τής Καινής Διαθήκης

"Πόσα και ποιά είναι τα βιβλία τής Αγίας Γραφής;" Ένα ερώτημα που σε πολλούς από τον Προτεσταντικό χώρο θα φανεί απλό. Στην πραγματικότητα όμως, κρύβει προβλήματα που η πλειονότητα τών ανθρώπων αυτών δε γνώρισε ποτέ.

1. Το πρόβλημα τών βιβλίων τής Αγίας Γραφής

Έμαθαν από τη θρησκεία τους, πως "η Αγία Γραφή έχει 66 βιβλία". Πολλοί απ' αυτούς μάλιστα, ξέρουν να τα ονομάζουν με τη σειρά, και να βρίσκουν ταχύτατα όποιο εδάφιο θέλουν. Όμως, πώς γνωρίζουν ότι η Αγία Γραφή έχει αυτά τα 66 βιβλία;

"Μα όλες οι Χριστιανικές θρησκείες πιστεύουν σε αυτά τα 66 βιβλία!" ίσως πει κάποιος, για να δείξει πως ο "κανόνας" τών 66 βιβλίων είναι αναντίρρητος. Όμως αυτός ο ισχυρισμός δεν είναι αλήθεια!

Στην πραγματικότητα, η Εκκλησία τού Θεού, για αιώνες, συστήνει πως η Αγία Γραφή έχει 76 βιβλία, και όχι 66, όπως πιστεύουν κάποιες Προτεσταντικές ομάδες. Το ίδιο πιστεύουν και πολλές άλλες θρησκείες που γνωρίζουν το πρόβλημα. Γιατί όμως υπάρχει η διαφορά αυτή τών 10 βιβλίων;

Το πρόβλημα αυτό, ξεκινάει από το ποιο κείμενο θα δεχτεί κάποιος για τη μετάφραση τής Παλαιάς Διαθήκης που θα ακολουθήσει. Σήμερα, δύο είναι τα βασικά κείμενα που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις μεταφράσεις τής Αγίας Γραφής: Το ένα είναι το Εβραϊκό Μασοριτικό κείμενο με 39 βιβλία, και το άλλο είναι η Ελληνική μετάφραση τών Εβδομήκοντα, (Ο΄), με 49 βιβλία για την Παλαιά Διαθήκη, τα οποία μεταφράστηκαν από τον 3ο ως τον 2ο αιώνα π.Χ.

2. Η παράδοση τού Προτεσταντισμού για την Παλαιά Διαθήκη

Όταν ξεκίνησε το Προτεσταντικό κίνημα τον 16ο αιώνα, μετά από πολλές ζυμώσεις, κράτησε τελικά (στην πλειοψηφία του) ως πηγή πίστεως ολόκληρη την Καινή Διαθήκη, (όπως τη συστήνει η Εκκλησία), και δέχθηκε το Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο ως βάση για την Παλαιά Διαθήκη, παρά το ότι η Εκκλησία ως τότε χρησιμοποιούσε κυρίως τη μετάφραση τών Εβδομήκοντα. (Ο΄).

Το σκεπτικό τους, ήταν προφανώς, πως "εφ' όσον η Παλαιά Διαθήκη γράφτηκε στα Εβραϊκά, το Μασοριτικό ως Εβραϊκό κείμενο, ήταν πιο αξιόπιστο από την Ελληνική μετάφραση Ο΄ ". Έτσι, έμειναν με τα 39 βιβλία μόνο, τής Παλαιάς Διαθήκης, πράγμα που κληρονόμησαν οι περισσότερες Προτεσταντικές ομάδες ως σήμερα. Στην πραγματικότητα όμως, ο συλλογισμός τους ήταν λάθος.

Μπορεί το Μασοριτικό κείμενο να ήταν Εβραϊκό, ο αριθμός τών βιβλίων του όμως, ήταν επιλογή τού 6ου μ.Χ. αιώνα, τών απίστων στο Χριστό Εβραίων! Αντίθετα, η Ελληνική μετάφραση τών Ο΄ , ήταν αρχαιότερο κείμενο, μεταφρασμένο προ Χριστού, και μάλιστα από πιστούς Εβραίους, με την ευλογία τού Θεού. Αυτός ήταν και ο λόγος που οι Χριστιανοί τού πρώτου αιώνα, (όπως και όλων τών αιώνων), χρησιμοποιούσαν τη μετάφραση τών Ο΄ .

Το ίδιο έκαναν και οι απόστολοι, παραθέτοντας στα συγγράμματά τους τής Καινής Διαθήκης, από αυτή τη μετάφραση, που ήταν τότε σε ευρεία χρήση. (π.χ. Εβρ. 1/α΄ 5-8 σύγκρινε με: Ψαλμοί 2/β΄ 7, 103/ργ΄ 4, 44/μδ΄ 7, Δευτερ. 43/λβ΄ 43. Επίσης: Εβρ. 11/ια΄ 35 σύγκρινε με: Β΄ Μακκαβαίων 7/ζ΄ 14).

Διαφοροποιούμενοι από τους Χριστιανούς οι Εβραίοι λοιπόν, έκαναν το δικό τους κανόνα, με 10 Θεόπνευστα βιβλία λιγότερα. Αυτά τα 10 Θεόπνευστα βιβλία, δεν τα δέχονται σήμερα οι ομάδες που προτίμησαν την παράδοση τών απίστων στο Χριστό Εβραίων τού 6ου αιώνα, από την Ιερά και Θεόπνευστη παράδοση τής Εκκλησίας.

Τα βιβλία αυτά, τα ονομάζουν εσφαλμένα ως "απόκρυφα", μπερδεύοντάς τα από άγνοια, με τα απόκρυφα που ποτέ δεν δέχτηκε η Εκκλησία ως μέρος τού κανόνα τής Αγίας Γραφής.

3. Η αποδοχή τού κανόνος τής Καινής Διαθήκης

Τι είναι όμως αυτό που κάνει κάποιους να δέχονται τα βιβλία που συστήνει η Ορθόδοξη Εκκλησία για την Καινή Διαθήκη;

Προφανώς, επειδή εδώ δεν υπήρχε Εβραϊκή παράδοση, επικράτησε η Χριστιανική, όπως εκφράστηκε από τον Άγιο Αθανάσιο, τον 4ο αιώνα.

Εάν όμως ο Άγιος Αθανάσιος εξέφρασε σωστά την κατεύθυνση τού Αγίου Πνεύματος, για τα βιβλία τής Αγίας Γραφής, πρέπει κατ' ανάγκην να είναι Θεόπνευστος! Όμως, οι διάφορες Προτεσταντικές ομάδες, για να αποφύγουν να παραδεχτούν ότι ακολούθησαν κάποια παράδοση εκτός από την Αγία Γραφή, και ότι ο Άγιος Αθανάσιος είναι Θεόπνευστος, ισχυρίζονται ότι "και εκείνος επίσης ομολόγησε, αυτό που το Άγιο Πνεύμα είχε κάνει ήδη φανερό τους προηγούμενους τρείς αιώνες". Λένε πως η Αγία Γραφή, είναι φανερό ποια βιβλία έχει, από την εσωτερική της μαρτυρία.

Για παράδειγμα, χρησιμοποιούν το εδάφιο: Β΄ Πέτρου 3/γ΄ 15,16: "...και ο αγαπητός ημών αδελφός Παύλος κατά την δοθείσαν αυτώ σοφίαν έγραψεν υμίν, ως και εν πάσαις επιστολαίς λαλών εν αυταίς περί τούτων, εν αις εστιν δυσνόητα τινα, ά οι αμαθείς και αστήρικτοι στρεβλούσιν ως και τας λοιπάς γραφάς..."

"Βλέπετε;..." (λένε οι εξ' ίσου αμαθείς και αστήρικτοι σημερινοί αναγνώστες τού εδαφίου αυτού). "...ο απόστολος Πέτρος, συμπεριλαμβάνει τις επιστολές τού αποστόλου Παύλου, μεταξύ τών Αγίων Γραφών!".

Ο απόστολος Πέτρος όμως, δεν λέει τίποτα τέτοιο. Με τη φράση: "τας λοιπάς γραφάς" εδώ, δεν εννοεί την Αγία Γραφή, αλλά "τα υπόλοιπα συγγράμματα"! Τον καιρό εκείνο, δεν είχαν αναγνωριστεί ακόμα τα βιβλία τής Καινής Διαθήκης ως μέρος τής Αγίας Γραφής! Μάλιστα, τότε κυκλοφορούσαν μεταξύ τών Χριστιανών 32 διαφορετικά ευαγγέλια, που διεκδικούσαν Θεοπνευστία! Έτσι λοιπόν διαστρέφεται το νόημα εδαφίων, για να ταιριάζει με τις Προτεσταντικές θέσεις.

Είναι φυσικά λάθος ο ισχυρισμός ότι η Εκκλησία είχε ήδη καθορισμένα βιβλία στον καιρό τού αγίου Αθανασίου! Αντιθέτως, υπήρχε ως τότε μια πληθώρα από δεκάδες διαφορετικούς κανόνες τών βιβλίων τής Αγίας Γραφής, τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη, και κάθε Εκκλησία χρησιμοποιούσε εκείνον που θεωρούσε σωστό.

4. Ψευδείς εσωτερικές μαρτυρίες

Άλλες δήθεν εσωτερικές μαρτυρίες τής Αγίας Γραφής, που αναφέρονται ως κριτήρια επιλογής τών βιβλίων της, είναι οι παρακάτω:

1. Οι προφητείες τών βιβλίων της.

2. Αναφορές σε επιστημονικά γεγονότα, που δεν ήταν γνωστά τότε.

3. Δηλώσεις τους ότι γράφτηκαν κατ' εντολήν τού Θεού.

4. Οι αναφορές βιβλίων της από άλλα.

5. Γράφτηκαν από αποστόλους τού Κυρίου.

6. Δεν έχουν αντιφάσεις με τα υπόλοιπα βιβλία τής Αγίας Γραφής.

7. Τα δέχτηκε όλη η Εκκλησία.

8. Έχουν τη δύναμη να αλλάζουν ζωές.

Στα παραπάνω, έχουμε να απαντήσουμε τα εξής:

1 και 2: Υπάρχουν κι άλλα βιβλία που είναι προφητικά ή αναφέρουν επιστημονικά επιτεύγματα μακρυνά από την εποχή τους, όμως δεν είναι μέρος τής Αγίας Γραφής. Για παράδειγμα, αναφέρουμε τις προφητείες τού Αγίου Κοσμά τού Αιτωλού, που εκπληρώνονται ακόμα και σήμερα, και αναφέρονται και σε σύγχρονες ανακαλύψεις, αλλά όσα γράφηκαν γι' αυτές τις προφητείες, δεν είναι μέρος τής Αγίας Γραφής.

3. Κι άλλα συγγράμματα δηλώνουν ότι γράφτηκαν κατ' εντολήν τού Θεού, όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να γίνουν μέρος τής Αγίας Γραφής! Αντιθέτως, υπάρχουν συγγράμματα τής Αγίας Γραφής, που δεν αναφέρουν πως είναι Θεόπνευστα.

4. Τα βιβλία τής Αγίας Γραφής, παραθέτουν και από βιβλία που δεν δέχονται οι Προτεστάντες, (π.χ. το Ρωμαίους 10/ι΄ 6: παραθέτει από το Βαρούχ 3/γ΄ 29).

5. Ο Μάρκος και ο Λουκάς, δεν ήταν απόστολοι, όμως τα βιβλία τους είναι μέρος τής Αγίας Γραφής. Αντιθέτως, ένας σύγχρονός τους, ο Κλήμης Ρώμης, αναφέρει τις επιστολές του ως μέρος τής Αγίας Γραφής, όμως σήμερα δεν τις αναγνωρίζουμε ως τέτοιες!

6. Υπάρχουν πλήθος Χριστιανικά συγγράμματα χωρίς αντιφάσεις με την Αγία Γραφή, όμως δεν αποτελούν μέρος τής!

7. Η Εκκλησία συμφώνησε μόνο μετά τον 4ο αιώνα για το ποιά θα είναι τα 76 βιβλία τής Αγίας Γραφής, με τις υποδείξεις τού Αγίου Αθανασίου, ο οποίος συμπεριέλαβε για πρώτη φορά στην Αγία Γραφή και την Αποκάλυψη.

8. Πολλοί επιρρεάσθηκαν από άλλα δυνατά Χριστιανικά συγγράμματα, και πίστεψαν. Δεν τα συμπεριλαμβάνουμε όμως όλα αυτά στην Αγία Γραφή!

Τέλος, ίσως κάποιος πει, πως τα βιβλία τής Αγίας Γραφής, έχουν τα περισσότερα από αυτά τα χαρακτηριστικά. Θα θυμίσουμε όμως το βιβλίο τής Εσθήρ, που δεν έχει προφητείες, δεν γνωρίζουμε τον συγγραφέα του, δεν γράφει πως είναι Θεόπνευστο, δεν αναφέρεται από άλλα βιβλία τής Αγίας Γραφής, κι όμως είναι βιβλίο τής Αγίας Γραφής, επειδή έτσι αποκαλύφθηκε και έτσι το ώρισε η Θεόπνευστη Εκκλησία!

5. Τα Βιβλία τής Παλαιάς Διαθήκης

6. Τα Βιβλια τής Καινής Διαθήκης

Για μια λεπτομερέστερη ανάλυση των χαρακτηριστικών και των διακρίσεων των βιβλίων της Αγίας Γραφής, όπως εξάγονται από τους Συνοδικά αποδεκτούς Κανόνες της Εκκλησίας, μπορείτε να δείτε το άρθρο μας με θέμα: Οι διαβαθμίσεις των βιβλίων της Αγίας Γραφής