Αφορμή για το θέμα αυτό μας έδωσε ένα προτεσταντικό βιβλιαράκι με τίτλο: «ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ - ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ η ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ; - Βοήθημα για μελέτη με βάση την Αγία Γραφή και την Εκκλησιαστική Ιστορία». Είναι έκδοση της «Αποστολικής Εκκλησίας», μιας από τις πολλές Πεντηκοστιανές ομάδες που υπάρχουν στην χώρα μας. Ιδρύθηκε το 1982 από τον Γεώργιο Κρίσιλα, άλλοτε ποιμένα της «'Αποστολικής Εκκλησίας της Πεντηκοστής» και ισχυρίζεται ότι δεν ανήκει σε καμία οργάνωση - ελληνική ή ξένη - δεν κατευθύνεται από πουθενά, είναι αδέσμευτη και αυτοσυντήρητη.

Δεν θα προσπαθήσωμε στα περιωρισμένα πλαίσια αυτής της εισηγήσεως να ανασκευάσωμε σελίδα προς σελίδα το βιβλιαράκι, στο όποιο αναφερθήκαμε. Θα ήταν όχι μόνο μάταιο αλλά και λανθασμένη ποιμαντική τακτική, όπως θα δούμε παρακάτω. Απλώς το χρησιμοποιούμε σαν αφορμή για να εκθέσωμε κάποιες πλευρές του τεραστίου θέματος που λέγεται ΠΑΡΑΔΟΣΗ.

Τι είναι η Παράδοση της Εκκλησίας; Ποια η σχέση της με την Αγία Γραφή; Πως έζησε η Εκκλησία τα πρώτα χρόνια χωρίς την Γραφή; Και αν η μόνη εγγυημένη αποκάλυψη του Θεού είναι η Αγία Γραφή (sola scriptura), τότε, σε ποια γραπτή αυθεντία στηριζόταν η πίστη του Αβραάμ ή του Νώε ή του Μωυση πριν λάβη τις πλάκες του Νόμου;

Επίσης, αν οι απόστολοι δεν άφηναν γραπτά κείμενα, ποιος θα μας παρέδιδε εγγυημένα την - ούτως ή άλλως - προφορική διδασκαλία του Χρίστου; Πριν οριστικοποιηθεί ο Κανόνας της Καινής Διαθήκης, στην αυθεντία τίνος στηριζόταν η διδασκαλία της Εκκλησίας;

Σε αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσωμε να δώσωμε κάποιες απαντήσεις. Προφανώς, πρόκειται για ερωτήματα που το καθένα μπορεί να αποτελέσει θέμα ξεχωριστού συνεδρίου. Γι' αυτό δεν τρέφομε αυταπάτες ότι οι απαντήσεις μας θα είναι πλήρεις.

Κυρίους οδηγούς μας στην αναζήτηση αυτών των απαντήσεων θα έχωμε αφ' ενός τον μακαριστό π. Γεώργιο Φλωρόφσκι και αφ' ετέρου ένα γνήσιο μαθητή του και αληθινό πνευματικό τέκνο του (έστω κι αν δεν γνωρίστηκαν προσωπικά ποτέ), τον πρώην προτεστάντη και νυν ορθόδοξο Frank Schaeffer. Ο Schaeffer, γιος μεγάλου προτεστάντη πάστορα της Αμερικής, στο βιβλίο του με τον εξομολογητικό τίτλο «Χορεύοντας μόνος» μας περιέγραψε με απαράμιλλο τρόπο (συγγραφέας γαρ και πρώην σκηνοθέτης), την πορεία του προς αναζήτηση της ορθόδοξης πίστης μέσα στην εποχή μας· μια εποχή, που πολύ πετυχημένα την ονομάζει αιώνα τών ψεύτικων θρησκειών. Είμαστε ευγνώμονες στον π. Αυγουστίνο Μύρου, που μετέφρασε αυτό το βιβλίο στα ελληνικά.

Αρχ. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος

Λάρισα, 31 'Οκτωβρίου 2000.

 

Kεφάλαιο 1ο

Περιεχόμενα