Ελληνικός Παρατηρητής τής Σκοπιάς

Φραγμός στην εκμετάλλευση της απειρίας των άλλων

Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Σύντομες μελέτες: Ιστορικά και Ψηφιακά Βιβλία

5. Ανακολουθία μεταξύ Νηριγλίσαρος και Λαμπασί Μαρδούκ;

Οι δύο τελευταίες γνωστές πινακίδες από την βασιλεία τού Νηριγλίσαρος χρονολογούνται  Ι/2/4 (τον 1^ον μήνα, την 2^αν ημέρα, το 4^ον έτος, που συμπίπτει με την 12^ην Απριλίου 556 π.Χ.) και Ι?/6/4 (την 6^ην ημέρα, το 4^ον έτος, που συμπίπτει με την 16^ην Απριλίου 556 π.Χ.). Η πρώτη τώρα γνωστή πινακίδα από την βασιλεία τού υιού του και διαδόχου, Λάμπασι-Μαρδούκ, χρονολογείται Ι/23/acc. (τον 1^ον μήνα, την 23^ην ημέρα, το έτος ενθρονίσεως, που συμπίπτει με την 3^ην Μαΐου 556 π.Χ.), δηλαδή 21 ή πιθανόν 17 ημέρες αργότερα! Οι συγκεκριμένες λοιπόν ημερομηνίες δεν συνιστούν κάποια ανακολουθία μεταξύ τών δύο αυτών βασιλέων.

6. Ανακολουθία μεταξύ Λαμπασί-Μαρδούκ και Ναβονίδου; Πιθανή εξήγησή της

Η τελευταία γνωστή πινακίδα από την βασιλεία τού Λάμπασι-Μαρδούκ χρονολογείται ΙΙΙ/12/acc. (τον 3^ον μήνα, την 12^ην ημέρα, το έτος ενθρονίσεως, που συμπίπτει με την 20^ην Ιουνίου 556 π.Χ.), ενώ η πρώτη γνωστή πινακίδα από την βασιλεία τού διαδόχου του Ναβονίδου, χρονολογείται έναν μήνα ενωρίτερα ΙΙ/15/acc. (τον 2^ον μήνα, την 15^ην ημέρα, το έτος ενθρονίσεως, που συμπίπτει με την 25^ην Μαΐου 556 π.Χ.). Αυτή η ανακολουθία, που είναι κάτι λιγότερο από έναν μήνα, είναι μία πραγματική ανακολουθία.

Μπορεί όμως, αυτή η ανακολουθία, να εξηγηθεί εύκολα, από τις περιστάσεις που έφεραν τον Ναβονίδη εις τον θρόνο. Όπως εξηγεί ο Βηρωσσός, ο Λάμπασι-Μαρδούκ ήταν «ένα παιδί» την εποχή τού θανάτου τού Νηριγλίσαρος.

«Επειδή η κακία του έγινε αισθητή με πολλούς τρόπους, έγινε συνωμοσία εναντίον του και εθανατώθη βιαίως υπό τινών φίλων του. Μετά την δολοφονία του οι συνωμότες συναντήθηκαν και από κοινού ανέθεσαν το βασίλειο εις τον Ναβονίδη, που ήτο Βαβυλώνιος και μέλος τών συνωμοτών» (Stanley Mayer Burstein, The Babyloniaca of Berossus, Sources from the Ancient Near East, τόμ.1, Malibu California: Undena Publications 1978, σελ.28).

Αυτή η μαρτυρία συμφωνεί με την στήλη τής Χιλλάχ, εις την οποίαν ο Ναβονίδης δίδει μίαν παρόμοια περιγραφή τού χαρακτήρος τού Λάμπασι-Μαρδούκ και τής ενθρονίσεώς του (James B. Pritchard, Ancient Near Eastern Texts Relating to the Old Testament, Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 1950, σελ. 309).

   Η απόδειξη είναι, ότι η επανάσταση που έφερε τον Ναβονίδη εις την εξουσία, ξέσπασε σχεδόν αμέσως μετά την ενθρόνιση τού Λάμπασι-Μαρδούκ, και ότι αμφότεροι εβασίλευσαν ταυτοχρόνως για μερικές εβδομάδες, αλλά εις διαφορετικά μέρη έκαστος! Πρέπει δε να σημειωθεί, ότι όλες οι γνωστές πινακίδες από την βασιλεία τού Λάμπασι-Μαρδούκ, προέρχονται από μόνον τρεις πόλεις, την Βαβυλώνα, την Ουρούκ και την Sippar, και ότι δεν υπήρξε ανακολουθία μεταξύ τών δύο βασιλειών εις κάποιαν από αυτές τις πόλεις, όπως φαίνεται εις την παράθεση που ακολουθεί:                                                                                

                                                                            Βαβυλώνα     Ουρούκ        Sippar

Λάμπασι-Μαρδούκ  τελευταίες πινακίδες:       24 Μαΐου      19 Ιουνίου    20 Ιουνίου  

Ναβονίδου                πρώτες πινακίδες:            14 Ιουλίου     1  Ιουλίου    26 Ιουνίου

Ο Dr. Paul-Alain Beaulieu αναλύοντας τις διαθέσιμες πληροφορίες, καταλήγει εις το εξής συμπέρασμα:

«In consideration of all this evidence the usual reconstruction of Nabonidus accession seems correct. He was probably recognized as king as early as May 25 in central Babylonia (Babylon and Nippur), but outlaying regions would have recognized Labâshi-Marduk until the end of June» (Paul-Alain Beaulieu, The Reign of Nabonidus, King of Babylon 556–539 B.C., New Haven and London: Yale University Press, 1989, σελ.86–88)

«Εξετάζοντας όλες αυτές τις αποδείξεις η συνηθισμένη ανασύνθεση (ή αναπαράσταση ή ανασύσταση) τής αναρρήσεως τού Ναβονίδου φαίνεται ορθή. Πιθανότατα αναγνωρίσθη ως βασιλεύς συντόμως εις τις 25 Μαΐου εις την κεντρική Βαβυλώνα (Babylon and Nippur), αλλά οι πιο απομακρυσμένες περιοχές θα αναγνώριζαν τον Λάμπασι-Μαρδούκ έως το τέλος τού Ιουνίου»

Έτσι, υπάρχει μία πολύ βάσιμη εξήγηση για την σύντομη ανακολουθία μεταξύ τών βασιλειών τού Λάμπασι-Μαρδούκ και τού Ναβονίδου. Η ενθρόνιση τού νεαρού και άσημου Λάμπασι-Μαρδούκ ήτο αιτία επαναστάσεως, και ο Ναβονίδης, υποστηριζόμενος σθεναρώς υπό τών ηγετικών τάξεων τής Βαβυλώνος, έλαβε δύναμη και ισχύ και εγκαθίδρυσε ένα αντίπαλο βασίλειο. Για μίαν σύντομη περίοδο, υπήρξε διπλό βασίλειο. Για μία σύντομη περίοδο υπήρξε διπλή βασιλεία, αλλά σε διαφορετικά μέρη τού βασιλείου, έως ότου ο Λάμπασι-Μαρδούκ εδολοφονήθη και ο Ναβονίδης ηδύνατο πλέον να στεφθεί επισήμως βασιλεύς. 

Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι οι παράδοξες χρονολογήσεις εις μερικές πινακίδες τής Νεο-Βαβυλωνιακής περιόδου, δεν δημιουργούν μείζονα προβλήματα. ΟΥΔΕΜΙΑ από αυτές τις πινακίδες προσθέτει επιπλέον έτη εις την συγκεκριμένη περίοδο, εφόσον οι «ανακολουθίες» που εδημιουργήθησαν από αυτές τις παράδοξες χρονολογήσεις, αφορούν μόνον εις μήνες και όχι εις έτη!

Όπως δε απεδείχθη ανωτέρω, είναι εφικτό να ευρεθούν λογικές εξηγήσεις, και για τις τρεις ανακολουθίες, χωρίς να προσπαθούν κάποιοι (π.χ. Εταιρία Σκοπιά), να δημιουργήσουν εξεζητημένες θεωρίες, οι οποίες είναι ΑΒΑΣΙΜΕΣ και ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ, σχετικά με επιπλέον έτη και επιπλέον βασιλείς κατά την διάρκεια αυτής τής περιόδου.

Εάν τώρα οι υποστηρικτές τής χρονολογήσεως τής Σκοπιάς επιμένουν, ότι τοιαύτη «ανακολουθία» ολίγων μηνών, μεταξύ δύο Νεο-Βαβαλωνίων κυβερνητών, υποδηλώνει ότι υπήρξαν περισσότερα έτη ή ακόμη ίσως και κάποιος επιπλέον βασιλεύς μεταξύ αυτών τών δύο κυβερνητών, θα έπρεπε χάριν συνεπείας κι εντιμότητος, να δώσουν την αυτήν εξήγησιν εις παρόμοιες «ανακολουθίες» που ευρέθησαν μεταξύ βασιλέων τής Περσικής περιόδου.

Επί παραδείγματι, η τελευταία πινακίδα από την βασιλεία τού Κύρου χρονολογείται VIII/20/9 (τον 8^ο μήνα, την 20^ην ημέρα, το 9^ο έτος), δηλαδή εις τις 5 Δεκεμβρίου τού 530 π.Χ., όπως φαίνεται από τον κατάλογο σφηνοειδών πινακίδων που εξέδωσε το Βρετανικό Μουσείο (1986-1988) CBT Vol.VIII (Catalogue of the Babylonian Tablets in the British Museum), με περιγραφή χρονικού ΒΜ 74669, και δύναται ο κάθε ενδιαφερόμενος να επισκεφτεί το επίσημο site τού Βρετανικού Μουσείου προκειμένου να διαπιστώσει τού λόγου το αληθές ΕΔΩ.

Το παλαιότερο όμως κείμενο από την βασιλεία τού διαδόχου τού Κύρου, Καμβύση, χρονολογείται VI/12/acc. (τον 6^ο μήνα, την 12^η ημέρα, το έτος ενθρονίσεώς του), δηλαδή εις τις 31 Αυγούστου τού 530 π.Χ. Αυτό θα εσήμαινε ότι υφίστατο ανακολουθία μεταξύ τών δύο βασιλέων πλέον τών τριών (3) μηνών! (Jerome Peat, Cyrus ‘king of lands,’ Cambyses ‘king of Babylon’: the disputed co-regency, Journal of Cuneiform Studies, Vol.41/2, Autumn 1989, σελ.210; Muhammad A. Dandamayev, Iranians in Achaemenid Babylonia, Cosa Mesa, Califomia and New York: Mazda Publishers, 1992, σελ.92-93).

Η Εταιρία Σκοπιά χρονολογεί την πτώση τής Βαβυλώνος το 539 π.Χ. μετρώντας προς τα πίσω από την βασιλεία τού Καμβύση, όπως διαπιστώνουμε από την Βιβλική Εγκυκλοπαίδεια Ενόραση: «Εφόσον το έβδομο έτος του Καμβύση Β΄ άρχισε την άνοιξη του 523 Π.Κ.Χ., το πρώτο έτος της βασιλείας του ήταν το 529 Π.Κ.Χ. και το έτος ανάρρησής του και τελευταίο έτος του Κύρου Β΄ ως βασιλιά της Βαβυλώνας ήταν το 530 Π.Κ.Χ. Η τελευταία πινακίδα που φέρει ημερομηνία από τη βασιλεία του Κύρου Β΄ αναφέρει τον 5ο μήνα, την 23η ημέρα του 9ου έτους του. (Βαβυλωνιακή Χρονολόγηση, 626 π.Χ.–75 μ.Χ. [Babylonian Chronology, 626 B.C.–A.D. 75], των Ρ. Πάρκερ και Γ. Ντάμπερσταϊν, 1971, σ. 14) Εφόσον το ένατο έτος του Κύρου Β΄ ως βασιλιά της Βαβυλώνας ήταν το 530 Π.Κ.Χ., το πρώτο έτος του σύμφωνα με αυτόν τον υπολογισμό ήταν το 538 Π.Κ.Χ. και το έτος ανάρρησής του ήταν το 539 Π.Κ.Χ.» (Ενόραση, τόμ.2, σελ.1316 η υπογράμμιση δική μας)

Όπως διαπιστώνουμε από την ανωτέρω παράθεση, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, οι αρθρογράφοι τής Σκοπιάς αναφέρουν, ότι η τελευταία πινακίδα τής βασιλείας τού Κύρου χρονολογείται V/23/9 (5^ο μήνα, 23^η ημέρα, 9^ο έτος) παραπέμποντας εις το γνωστό έργο τών R.A. Parker & W.H. Dubberstein, Babylonian Chronology: 626 Β.C.–AD 75 που για πρώτη φορά εξεδόθη το 1956!

Οι ερευνητές δηλαδή τής Εταιρίας Σκοπιά δεν έχουν ακόμη πάρει χαμπάρι, ότι από τότε μέχρι σήμερα έχουν καταχωρηθεί κι εκδοθεί μερικές χιλιάδες σφηνοειδών πινακίδων κι ότι ορισμένες χρονολογίες Βαβυλωνιακών Χρονικών, που είχαν υπ’ όψιν των οι ανωτέρω συγγραφείς, έχουν πλέον αλλάξει ή βελτιωθεί.

Οι αρθρογράφοι δηλαδή τής Σκοπιάς, δεν έχουν υπ’ όψιν των αυτά που αναφέραμε παραπάνω, ότι δηλαδή το Βρετανικό Μουσείο τα έτη 1986-1988 εξέδωσε 3 καταλόγους (CBT-Catalogues of the Babylonian Tablets in the British Museum) με συνολικά 35.000 πινακίδες (!), μία εκ τών οποίων ήτο και η ΒΜ 74669 που ΑΥΤΗ θεωρείται τελικά ως η τελευταία πινακίδα τής βασιλείας τού Κύρου και χρονολογείται VIII/20/9 (τον 8^ο μήνα, την 20^ην ημέρα, το 9^ο έτος), δηλαδή εις τις 5 Δεκεμβρίου τού 530 π.Χ. (CBT Vol.VIII) κι ΟΧΙ αυτή που εξέδωσαν το 1956 οι R.A. Parker & W.H. Dubberstein!

Μετά από αυτήν την ενημερωτική παρένθεση, συνεχίζουμε την ανάλυση τής «ανακολουθίας» μεταξύ Κύρου - Καμβύση. Λέγαμε λοιπόν, ότι εφόσον η Εταιρία Σκοπιά χρονολογεί την πτώση τής Βαβυλώνος το 539 π.Χ. μετρώντας προς τα πίσω από την βασιλεία τού Καμβύση, όπως διαπιστώσαμε από την Βιβλική Εγκυκλοπαίδεια Ενόραση, τότε δεν θα ήτο ιδιαιτέρως αρεστό, εις την Εταιρία Σκοπιά, να έχουν εισαχθεί επιπλέον έτη μεταξύ Κύρου και Καμβύση, διότι αυτή η εισαγωγή θα μετακινούσε την ημερομηνία πτώσεως τής Βαβυλώνος μερικά έτη προς τα πίσω!!!

Μία πολύ εύλογη εξήγηση τής συγκεκριμένης «ανακολουθίας» τών τριών (3) μηνών μεταξύ Κύρου - Καμβύση, δίδει ο Muhammad A. Dandamayev: «It seems that Cyrus appointed Cambyses as joint ruler before his expedition against the Massagetae» δηλαδή «Φαίνεται ότι ο Κύρος διόρισε τον Καμβύση ως συμβασιλέα προ τής εκστρατείας του εναντίον τών Μασσαγετών». Αυτό τελεί σε συμφωνία με την δήλωση τού Ηροδότου (VII, 3), ότι ήτο έθιμο τών βασιλέων τής Περσίας να διορίζουν τούς διαδόχους των εις τον θρόνο προ κάποιας πολεμικής των εκστρατείας, εις περίπτωσιν που εθανατώνοντο εις την μάχη!