1. Η ελευθερία πίστεως είναι Θεόδοτο δικαίωμα

Η ελευθερία του κάθε ανθρώπου να θρησκεύει (ή να μη θρησκεύει) ελεύθερα, όπως το επιθυμεί, είναι δικαίωμα Θεόδοτο. Διαφορετικά, μόλις κάποιος αρνιόταν τον Θεό, θα τον στερούσε αυτομάτως ο Ίδιος ο Θεός από τα δώρα του, συμπεριλαμβανόμενου και του δώρου της ζωής. Όπως είπε και ο Κύριος Ιησούς Χριστός για τον Θεό: "Αυτός ανατέλλει τον ήλιο Του επάνω σε πονηρούς και αγαθούς, και βρέχει επάνω σε δικαίους και αδίκους" (Ματθαίος 5/ε: 45).

Ακόμα και στην περίοδο του αρχαίου Ισραήλ, της Παλαιάς Διαθήκης, όπου ο Θεός απαγόρευε τις ξένες λατρείες μεταξύ τών Ισραηλιτών, αυτό το έκανε μόνο για τον συγκεκριμένο λαό, κατόπιν δικής τους σύμφωνης  γνώμης, όταν μετά τη σωτηρία τους από την Αίγυπτο, έκαναν διαθήκη με τον Θεό, και δεν είχε την απαίτηση να τηρούν την αληθινή πίστη οι απερίτμητοι, παρά μπορούσαν να αποχωρήσουν από τον λαό αυτό, και στις δικές τους περιοχές, μπορούσαν να λατρεύουν όποιον και όπως ήθελαν. Και ακόμα και αν κάποιοι απ' αυτούς ζούσαν μέσα στο λαό Του, μόνο τέσσερις απαιτήσεις είχε απ' αυτούς, απαγορεύοντάς τους όσο ζούσαν μεταξύ των Ισραηλιτών, τη βρώση ειδωλοθύτων, και αίματος, και πνικτού και πορνείας (Λευϊτικό 17/ιζ: 7 - 18/ιη΄). Επιπλέον, ακόμα και αυτή η απαγόρευση άλλων πίστεων μεταξύ τών Ισραηλιτών, είχε ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ. Ο σκοπός ήταν να μπορέσει να κρατηθεί αυτός ο Ισραηλιτικός λαός καθαρός θρησκευτικά, μέχρι να γεννηθεί η Παναγία, που θα έφερνε στον κόσμο τον ενσαρκωμένο Θεό. Μετά απ' αυτό, έπαυσε κάθε απαίτηση τού Θεού να διατηρείται κάποιος ειδικός λαός, ως λαός Του, καθαρός από την ειδωλολατρία. Λαός τού Θεού, θα ήταν πλέον μία διεθνής εθνότητα πιστών, που θα αποδέχονταν ΕΛΕΥΘΕΡΑ τον ενανθρωπίσαντα Θεό, τον Ιησού Χριστό. Αυτοί θα έπρεπε να ανέχονται κάθε άλλη πίστη, και να διασφαλίζουν την ελευθερία πίστεως στον κόσμο. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του ενανθρωπίσαντος Θεού τών Χριστιανών: "Όποιος θέλει να με ακολουθήσει..." (Μάρκος 8/η: 34).

Ούτε το επιχείρημα τού "φόβου της κόλασης", που παπαγαλίζουν ορισμένοι, είναι αντίθετο σε αυτή την απαίτηση απόλυτης ελευθερίας της πίστης. Γιατί ανεξαρτήτως τών παρερμηνειών της έννοιας τής κόλασης που έχουν αυτοί οι άνθρωποι στο μυαλό τους, λόγω τής αμάθειάς τους για τη Χριστιανική πίστη, η προειδοποίηση τής κόλασης δεν είναι καταναγκασμός για την αληθινή Ορθόδοξη Εκκλησία. Μπορεί στη Δύση να νομίζουν ότι η κόλαση είναι "τόπος" βασανισμού τών απίστων, ή "τόπος θείας οργής" εναντίον τους, όμως δεν είναι αυτή η έννοια της Κόλασης στην πραγματικότητα. Αλλά για τους Χριστιανούς, κόλαση είναι η ίδια η αγάπη τού Θεού, που θα βασανίζει για πάντα όσους αμετανόητους απέτυχαν να Τον αγαπήσουν. Μια αγάπη που θα συνεχίσει να προσφέρει για πάντα σε όλους τα πάντα, ακόμα και σε αυτούς που Τον μισούν, σε αυτούς που η πλήρης εξάρτησή τους απ' Αυτόν που μισούν, θα αποβαίνει αιώνιο "σαράκι". Κι όπως ελεύθερα οι πιστοί επιλέγουν την Παραδείσια αγαλλίαση, αγαπώντας Τον, έτσι ελεύθερα οι αμετανόητοι επιλέγουν να μισούν Αυτόν με τον οποίο θα ζήσουν μια αιωνιότητα! Η προειδοποίηση αυτή, δεν είναι φόβητρο καταπίεσης, όπως δεν είναι φόβητρο καταπίεσης, η ταμπέλα εκείνη που προειδοποιεί ότι στην άκρη τού δρόμου υπάρχει γκρεμός.

Κατά τον ίδιο τρόπο πάλι, είναι εντελώς άστοχη και αμαθής η κατηγορία εκείνη κατά τού Χριστού, όσων τον κατηγορούν ότι θα σκοτώσει όσους δεν τον ακολουθήσουν, με βάση παραβολές που είπε. Γιατί από αμάθεια και κακοπιστία, δεν κατανοούν ούτε το προφητικό βάθος των λόγων αυτών, ούτε την ταυτότητα εκείνων προς τους οποίους η παραβολή απευθύνεται. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα που έχουμε αναλύσει σε άλλο σχετικό άρθρο, δείχνοντας ότι ΠΟΤΕ ο Κύριος Ιησούς Χριστός, δεν καταπίεσε κάποιον να Τον ακολουθήσει με απειλές, αλλά όλα αυτά είναι στρεβλή ερμηνεία τών λόγων Του, από ανθρώπους που Τον μισούν.

Είναι λοιπόν λογικό και απαραίτητο, αυτό που ο Θεός ανέχεται, εμείς οι πιστοί να μη το καταπιέζουμε, μόνο και μόνο επειδή τυγχάνει να είμαστε πλειοψηφία σε κάποια περιοχή. Δεν μπορούμε να είμαστε "βασιλικότεροι τού Βασιλέως"! Και πράγματι, η Ορθόδοξη Εκκλησία του Κυρίου, τήρησε αυτή την αρχή (φυσικά με ελάχιστες εξαιρέσεις προσώπων που την παραβίασαν ατομικά, όπως σε κάθε ομάδα ανθρώπων, πάντα υπάρχει και η φανατική εξαίρεση ορισμένων, που αποτυγχάνουν να ακολουθήσουν το δίκαιο). Γι' αυτό στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ποτέ δεν υπήρξε Ιερά Εξέταση, και ποτέ δεν διώχθηκαν αλλόθρησκοι για θρησκευτικούς λόγους, αν και το αντίθετο συνέβη κατ' επανάληψιν σε όλους τους αιώνες, (και ακόμα συμβαίνει), κατά τών Ορθοδόξων, όσες φορές υπήρξαν μειονότητα μεταξύ αλλοθρήσκων. Και οποιαδήποτε συκοφαντική κατηγορία περί του αντιθέτου, αποδεικνύεται ψευδής και ανιστόρητη.

 

2. Πότε υπάρχει "ανεξιθρησκεία";

Πότε λοιπόν υπάρχει ανεξιθρησκεία σε κάποια χώρα;

Όταν ο κάθε άνθρωπος αυτής της χώρας, μπορεί να λατρεύει τον Θεό που επέλεξε, (ή να μη λατρεύει κανέναν Θεό), χωρίς να υφίσταται κανενός είδους καταπίεση από κανέναν πολίτη ή ακόμα από την κυβέρνηση αυτής της χώρας. Θα πρέπει να του δίνεται το δικαίωμα να την ασκεί σε νόμιμο ναό ή ευκτήριο οίκο. Θα πρέπει επίσης να έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα αυτή την πίστη του με όλα τα σύγχρονα μέσα, και να του δίνεται η δυνατότητα ΝΑ ΤΗ ΔΙΑΔΩΣΕΙ! Δεν υπάρχει καλύτερος δρόμος προς την αλήθεια, από την πάλη των ιδεών! Θα πρέπει ο άνθρωπος αυτός, να έχει επίσης την ελευθερία να μεγαλώσει τα παιδιά του με τις αρχές της πίστης του, που τη θεωρεί σωτήρια και ωφέλιμη γι' αυτά. Και θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αρνηθεί πρακτικές που έρχονται σε αντίθεση με την πίστη του.

Υπάρχουν βέβαια κάποιες προϋποθέσεις, για να μπορεί να ασκεί κάποιος ελεύθερα τη θρησκεία του, σε μια ευνομούμενη χώρα:

1. Θα πρέπει ο τρόπος της λατρείας του, να μην καταπιέζει άλλους! Γιατί τα όρια της ελευθερίας του καθενός, σταματούν εκεί που αρχίζουν τα όρια της ελευθερίας τού συνανθρώπου του!

2. Θα πρέπει να έχει μία "γνωστή θρησκεία", έτσι ώστε να μπορεί να γίνει έλεγχος από την πολιτεία, στο κατά πόσον είναι αυτή θρησκεία ελεύθερη, ή σέκτα, καταστροφική για τους οπαδούς της, ή για άλλους.

3. Θα πρέπει να στηρίζεται στη δικαιοσύνη, και όχι στην εκούσια εξαπάτηση τών πολιτών, (γιατί δυστυχώς η ακούσια εξαπάτηση είναι αναπόφευκτη, όταν έχουμε να κάνουμε με χιλιάδες αλληλοσυγκρουόμενες θρησκείες). Πολύ δε περισσότερο, όταν η εξαπάτηση αυτή αποτελεί κατάφορη συκοφαντία κατά της πίστεως τής πλειονότητας μιας χώρας.

4. Θα πρέπει να επιτρέπει στους οπαδούς της (και τους άλλους), την ελεύθερη πρόσβαση προς κάθε είδους πληροφορία.

5. Θα πρέπει οι οπαδοί της να είναι ελεύθεροι να την εγκαταλείψουν όποτε θέλουν, χωρίς να υποστούν συνέπειες οικογενειακής, ηθικής, κοινωνικής, επαγγελματικής, ή σωματικής κακοποίησης.

Θρησκείες, που δεν πληρούν τους αναγκαίους όρους που προαναφέραμε, είναι απαραίτητο να ελέγχονται από την πολιτεία, και να προστατεύονται έτσι οι πολίτες της από αυτές.

 

3. Η Ορθοδοξία διώκεται στην Ελλάδα από τις μειονότητες!

Με βάση τα προηγούμενα όρια ελευθερίας και δικαιωμάτων, (στα οποία πιστεύω ότι κανένας νοήμων και απροκατάληπτος άνθρωπος δεν θα διαφωνήσει), μπορούμε να δούμε ποια είναι η κατάσταση στη σημερινή Ελλάδα. Και μια αντικειμενική ματιά, θα μας εκπλήξει!

Μπορεί η Ορθοδοξία, ως πίστη της πλειονότητας, να αφήνει στον λαό όλες τις ανωτέρω ελευθερίες, όμως υπάρχουν και οι μειονότητες! Και αυτές εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις με δόλιο τρόπο, στοχεύοντας στην κατασυκοφάντηση της πλειοψηφούσας Εκκλησίας, στον αποπροσανατολισμό, (ακόμα και στην καταπίεση) τών πιστών της, ώστε να την αποδυναμώσουν και να της αποσπάσουν οπαδούς! Και το κράτος, μαζί με την αμέλεια πολλών Ορθοδόξων Ιεραρχών, (για να είμαστε ειλικρινείς), κάνει ανεκτές αυτές τις πρακτικές, που καταπιέζουν κατάφωρα τον Ελληνικό πιστό λαό. Και όταν μιλάμε για μειονότητες, δεν μιλάμε μόνο για αιρέσεις και άλλες θρησκείες "πίστεως", αλλά και για θρησκείες "απιστίας", ακόμα και πολιτικού προσανατολισμού, που έχουν αντικαταστήσει την πίστη στον Θεό, με την πίστη σε κάποιο κόμμα ή σε κάποιο Αθεϊστή φιλόσοφο των δύο τελευταίων αιώνων.

Η κατασυκοφάντηση τής πίστης μας από θορυβώδεις μειονότητες, γίνεται ορατή με πολλούς τρόπους:

• Με διαρκή διαστρέβλωση τών περισσοτέρων θεμάτων που σχετίζονται με την Εκκλησία στα ΜΜΕ. Πριν ακόμα η Ελληνική δικαιοσύνη αποφανθεί για οτιδήποτε, τα "τηλεδικεία" δικάζουν και καταδικάζουν την Εκκλησία, γενικεύοντας καταστάσεις, παρερμηνεύοντας δεδομένα, φτιάχνοντας αστήρικτα σενάρια, και κατασκευάζοντας όπλα για τους εχθρούς τής Εκκλησίας από το τίποτα, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για χρόνια εναντίον της Εκκλησίας, έστω και αν τελικά ο κατηγορούμενος αθωωθεί!

• Με συνεχείς επιθέσεις κατά της Εκκλησίας από δημοσιογράφους όλων τών μέσων και βαθμίδων, ακόμα και χωρίς καμία αιτία! Κάνει κάτι κάποιος παπάς, (πράγμα αναμενόμενο ότι θα συμβαίνει κάπου - κάπου), και σε λίγες ώρες "ξεθάβονται" σκάνδαλα δεκαετιών, και προβάλλονται υπό μορφήν χιονοστιβάδας, για να σπιλώσουν όλη την Εκκλησία, και να δώσουν μια τεχνητή εικόνα "σήψης", που στοχεύει στο σκανδαλισμό τών πιστών. Αν για παράδειγμα το θέμα είναι ο γάμος, όλο και κάποιος "εξυπνάκιας" δημοσιογράφος, δεν θα παραλείψει να πει για την "κονόμα" της Εκκλησίας που θα τελέσει το γάμο! Και αν το θέμα είναι μία ελεημοσύνη ενός πιστού, δεν θα παραλείψει κάποιος να μιλήσει για την αντίθεση αυτής της φωτεινής πράξης, με το τάδε σκάνδαλο ανθρώπων της Εκκλησίας, έτσι ώστε να μείνει η αρνητική εντύπωση στον ακροατή, που θα του καταστρέψει την ευχάριστη εικόνα. Μόνο που όταν μιλούν για σκάνδαλα, κανείς τους δεν θυμάται τις ελεημοσύνες και τους πιστούς κληρικούς! Και όσο για τα διαρκή σκάνδαλα τών διαφόρων αιρέσεων της χώρας μας, ούτε κουβέντα!

• Με συχνότατες προσκλήσεις μιας χούφτας Νεοπαγανιστών και Αθεϊστών εχθρών τής Εκκλησίας, σε τηλεοπτικές εκπομπές, όπου δίνεται η μερίδα τού λέοντος από πλευράς χρόνου, και οι οποίοι έχουν άποψη περί παντός επιστητού σχετιζόμενου με την Εκκλησία. Και ενώ αυτοί εκπροσωπούν μόνο μια ελάχιστη μειονότητα φανατικών αντι-χριστιανών, μονοπωλούν τις εκπομπές, στις οποίες δίνεται ελάχιστος, ή καθόλου χρόνος, στους εκπροσώπους τής Ορθόδοξης πλειοψηφίας, και αυτούς τους περνούν από 40 κύματα μέχρι να τους αφήσουν να αρθρώσουν μία πρόταση.

• Με συχνές - πυκνές φραστικές επιθέσεις κατά τής Εκκλησίας από συγκεκριμένους Βουλευτές και κόμματα, σε κάθε ευκαιρία, ακόμα και άκαιρα, με "πυροτεχνήματα" ανυπόστατων "φράσεων κλισέ", γενικεύσεων και αοριστιών, με το σταθερό αίτημα (που στην πραγματικότητα δεν έχει το παραμικρό λογικό περιεχόμενο): "Χωρισμός τής Εκκλησίας από το κράτος", και "Κρατικοποίηση τής Εκκλησίαστικής περιουσίας", και "κατάργηση τών θρησκευτικών". Γιατί σ' αυτή τη χώρα, κατ' αυτούς, η πλειονότητα τών Ορθοδόξων πιστών, δεν έχει δικαίωμα να διαθέτει και να διαχειρίζεται περιουσία, ούτε να διδάσκει στα δικά της παιδιά θρησκευτικά. Και ενώ όλοι τους χαλάνε τον κόσμο για την ελευθερία λόγου τών θρησκευτικών (και αντι-θρησκευτικών) μειονοτήτων, μόνο όταν μιλάει η Εκκλησία για κάτι, οφείλει να κλείνει το στόμα, και να μην έχει άποψη, "για να μην κάνει τις μειονότητες να νιώθουν... άσχημα"!!!

• Σε δημόσιες εκδηλώσεις και ομιλίες, όταν μιλούν διάφορες αντι-εκκλησιαστικές μειονότητες, κανείς δεν τους διακόπτει. Και μόνο όταν ζητάει τον λόγο κάποιος πιστός Ορθόδοξος, θυμούνται ότι το θέμα "θρησκεία" δεν τους ενδιαφέρει, ή ότι ο λόγος του προσβάλλει όσους έχουν αντίθετη άποψη!

• Θρησκευτικές μειονότητες έχουν το δικαίωμα να βάζουν σπουδαστές τους συγκεκριμένου αριθμού σε σχολές, ανεξαρτήτως χαμηλής βαθμολογίας. Όχι όμως και οι Ορθόδοξοι.

• Οι θρησκευτικές μειονότητες έχουν το δικαίωμα να αρνηθούν για τα παιδιά τους το μάθημα τών θρησκευτικών. Οι Ορθόδοξοι όμως, δεν έχουν το δικαίωμα να γράψουν τα βιβλία τών θρησκευτικών όπως θέλουν. Αντιθέτως, αυτά "διορθώνονται" κατά το δοκούν από ανθρώπους άσχετους με την αληθινή Ορθόδοξη πίστη, (έστω και αν έξω από το βιβλίο γράφεται το όνομα άλλων), και ενώ οι πληροφορίες τών βιβλίων αυτών, για άλλα θρησκεύματα, μοιάζουν με "διαφημιστικό σποτάκι", δεν επιτρέπεται στους Ορθοδόξους να βάλουν στα βιβλία αυτά τις πραγματικά επικίνδυνες πρακτικές τών ομάδων αυτών, για να προστατευθούν τα παιδιά, "για να μη τις προσβάλλουν".

• Όταν σε δημόσιες υπηρεσίες, κάνει αντι-Ορθόδοξη προπαγάνδα κάποιος μειονοτικός, η διεύθυνση το θεωρεί αυτό "απόδειξη ελευθερίας λόγου". Όταν όμως στην ίδια υπηρεσία υπάρχει Ορθόδοξος που γνωρίζει την πίστη του, και "στριμώχνει" τον αιρετικό, τότε η διεύθυνση τον ελέγχει, με την υπόδειξη ότι σε δημόσιες υπηρεσίες ο προσηλυτισμός απαγορεύεται!

• Αν κάποιος Ορθόδοξος μιλήσει εναντίον μιας μειονότητας δημόσια, την άλλη μέρα τα ΜΜΕ εξανίστανται για τη "μισαλλοδοξία" του. Αν όμως μιλήσει κατά της Ορθοδοξίας ένας μειονοτικός, τον επαινούν για το θάρρος του, και τον προτείνουν ως παράδειγμα προς μίμησιν, και ως υπόδειγμα ελευθερίας, και τα όσα είπε διαφημίζονται ως "αποκάλυψη"!

• Αν κάποιος μειονοτικός μιλήσει για ηθική, τα ΜΜΕ τονίζουν την "υψηλή ηθική" της ομάδας του. Αν μιλήσει κάποιος Ορθόδοξος, τα ίδια ΜΜΕ κατηγορούν την "οπισθοδρομική του παρωχημένη ηθική".

• Αν κάποιος "Ορθόδοξος" ασπασθεί μια άλλη θρησκεία, το κάνει ελεύθερα και χωρίς προβλήματα. Αν όμως το κάνει κάποιος μειονοτικός, και γίνει Ορθόδοξος, μια ολόκληρη μηχανή καταπίεσης μπαίνει σε λειτουργία, καταστρέφοντάς του οικογένεια, εργασία, κοινωνικές σχέσεις και ηθική υπόσταση. Και κανείς κρατικός λειτουργός δεν θυμάται τα "θρησκευτικά του δικαιώματα". Και ενώ ο "Συνήγορος τού Πολίτη" κόπτεται για τα δικαιώματα τών μειονοτήτων, όταν άνθρωποι (σαν εμένα τον ίδιο) απευθυνθήκαμε σ' αυτόν, για τα δικαιώματά μας λόγω του διωγμού μας από μειονότητες, δήλωσε: "αναρμόδιος". Για την προστασία Χριστιανών (και όχι μόνο), από τέτοιου είδους σέκτες, δεν υπάρχει καμία κρατική μέριμνα, και καμία (προφανώς κατευθυνόμενη) οργάνωση δικαιωμάτων, δεν κάνει εκθέσεις και υποδείξεις για τέτοιου είδους παραβιάσεις δικαιωμάτων!

• Αν η Ορθόδοξη Εκκλησία θελήσει να βάλει στο Ραδιόφωνο ή στην Τηλεόραση, διαφημιστικά σποτάκια μείζονα κοινωνικά ζητήματα, με επιδότηση τού κράτους, θεωρείται "προσβολή" προς όσους συνηθίζουν αντίθετες πρακτικές. Οι διαφημίσεις όμως, αντιεκκλησιαστικών πρακτικών, θεωρείται θεμιτή, και κατά τη γνώμη τών υπευθύνων "δεν θίγει κανέναν"! Ούτε η εξώφθαλμα ανήθικη αντιχριστιανική πρακτική διασκεδάσεων της Τηλεόρασης, (ακόμα και σε ώρες που τα παιδιά είναι ξύπνια), δεν ευαισθητοποιεί στον ίδιο βαθμό τους υπευθύνους!

• Εάν κάποιο σχολικό βιβλίο θεωρηθεί ότι "θίγει" μια μειονότητα, (έστω και αν είναι αληθινά αυτά που γράφει), γίνεται ολόκληρη διαδικασία διόρθωσης. Όταν όμως μια πληθώρα σχολικών βιβλίων, θίγουν κατάφωρα την αλήθεια, στρεφόμενα κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας με πλάγιο και ύπουλο τρόπο, κανείς δεν αντιδράει από τους υπευθύνους.

• Όταν σε φόρουμ και μπλογκς στο Ίντερνετ, διάφοροι μειονοτικοί Αντιχριστιανοί βρίζουν αισχρά και συκοφαντούν την Εκκλησία για ό,τι μπορεί να βάλει ο νους, κανένας έλεγχος δεν υπάρχει. Όταν όμως οι Ορθόδοξοι λένε για μειονοτικές ομάδες τα πράγματα με το όνομά τους, αυτή η αλήθεια διατυμπανίζεται ως ένδειξη μισαλλοδοξίας και ως "διωγμός μειονοτήτων"!

• Αν κάποιοι φανατικοί μεμονωμένοι "Ορθόδοξοι" κάνουν φασαρία εναντίον μιας μειονότητας, γίνεται ολόκληρη εκστρατεία δυσφήμισης εναντίον όλης της Εκκλησίας. Όμως οι καθημερινοί βανδαλισμοί κατά Ορθοδόξων Εκκλησιών, από αντι-χριστιανικές μειονότητες, περνάνε στα "ψιλά", (αν γραφθούν και καθόλου στην επικαιρότητα)!

• Όταν διάφοροι μειονοτικοί αντι-Χριστιανοί προσπαθούν να απομακρύνουν Χριστιανικά σύμβολα από τη δημόσια θέα, ως δήθεν "προσβλητικά" για τις μειονότητες, που δήθεν "θα τις κάνουν να νιώθουν άσχημα", κανείς απ' αυτούς δεν σκέφτεται την προσβολή που γίνεται στους Χριστιανούς από τις μειονότητες αυτές, αν αυτές θεωρούν τα σύμβολα πίστεως τών Χριστιανών ως "απόβλητα". Γιατί άραγε τα χριστιανικά σύμβολα είναι προσβλητικά προς τους αλλοθρήσκους; Μήπως είναι προσβλητικό και το λευκό μας χρώμα, για τις μελαμψές, κίτρινες και μαύρες εθνικές ομάδες που ζουν ανάμεσά μας; Μήπως τους προσβάλλει και η σημαία μας, και πρέπει να την κατεβάσουμε; Μήπως τους προσβάλλει η διδασκαλία τής ιστορίας μας στα σχολεία μας; Γιατί ΜΟΝΟ η Ορθόδοξη πίστη θεωρείται προσβλητική από ορισμένους επιτήδιους προπαγανδιστές; Δηλαδή τόσο πολύ ντρέπονται για την πίστη τους, ώστε να θέλουν να την κρύβουν και από την ταυτότητα, (και μαζί με αυτούς κι εμείς αναγκαστικά από το κράτος), ως "προσωπικά δεδομένα"; Αυτοί οι προπαγανδιστές, άραγε ντρέπονται για την Ελληνικότητά τους, που (σύμφωνα με την ίδια λογική), κάνει τις αλλοεθνείς μειονότητες να νιώθουν μειονεκτικά;

Πολλά θα μπορούσαν να λεχθούν ακόμα, αλλά νομίζω ότι αρκούν, για να θυμίσουν σε όλους μας μερικές από τις εκφράσεις διωγμού που μεθοδεύουν διάφορα ξενόφερτα αντι-Ορθόδοξα συμφέροντα στη χώρα μας. Και όταν κανείς τα παρατηρήσει όλα αυτά χωρίς προκατάληψη, καταλαβαίνει ότι "κάποιοι τα κατευθύνουν". Είναι εμφανής και προφανής μία ενορχηστρωμένη προσπάθεια, που αποσκοπεί στο να απομακρύνει την Εκκλησία, όχι από το κράτος, αλλά από τον Λαό! Είναι προφανές ότι η Εκκλησία ΕΝΟΧΛΕΙ κάποιους. Είναι προφανές ότι κάποιοι θέλουν να κάνουν το άσπρο μαύρο, και το μαύρο άσπρο, σκοπεύοντας να "σπάσουν" τη συνοχή τού λαού μας από τον Χριστό και την Ορθόδοξη πίστη. Γιατί γνωρίζουν, ότι αυτή η σχέση, είναι το ισχυρότερο πολιτισμικό μας αγαθό. Είναι ο ισχυρότερος πολιτισμικός δεσμός τού Ελληνικού λαού. Και χωρίς αυτόν τον δεσμό πίστης, η χώρα θα γίνει "μπάχαλο" και κέντρο διερχομένων συμφερόντων, της κάθε είδους ξενόφερτης μειονότητας, διασπώντας μας ακόμα περισσότερο. Και στην πραγματικότητα, η απο-εκκλησιαστικοποίηση που επιχειρείται, ήδη έχει αποδώσει "καρπούς", φτιάχνοντας μια νέα γενιά βανδάλων, εγκληματιών και δολοφόνων, που δεν πιστεύουν ότι θα δώσουν λόγο σε κανέναν Θεό, εκτοξεύοντας το έγκλημα και την αναρχία στα ύψη. Η "ποιότητα" τού απο-χριστιανισμένου αυτού κόσμου που μας ετοιμάζουν οι κρατούντες, είναι προφανής στα καθημερινά δελτία ειδήσεων, έστω και αν υποκριτικά αναρρωτιούνται: "Γιατί τόση βία και έγκλημα;" Είναι αυτός ο κόσμος που θα επιλέξετε για εσάς και τα παιδιά σας;

Ο Ορθόδοξος λαός μας βρίσκεται υπό επίθεσιν και υπό διωγμόν, από αυτούς που "το παίζουν" ανεξίθρησκοι, αλλά στην πραγματικότητα είναι προπαγανδιστές αντιχριστιανικών συμφερόντων, που δρουν με σχέδιο και οργάνωση, μαζί με ένα άβουλο ημιμαθές και ανόητο πλήθος χειροκροτητών, που το έχουν κάνει να νομίζει ότι έτσι γίνεται "διαφωτισμένο" και "προοδευτικό". Πρόκειται για μια επίθεση που θα καθορίσει, αν αυτό το έθνος θα συνεχίσει να βαδίζει με τον Χριστό, ή θα διαλυθεί σε μια πολυ-θρησκευτική και πολυεθνική "σούπα" άβουλων καταναλωτών ηδονής και υλιστικών αποκτημάτων, κατευθυνόμενων λοβοτομημένων προβάτων χωρίς συνείδηση και αντιστάσεις, για άρμεγμα από το παγκόσμιο Νεοταξικό σύστημα.

Η Εκκλησία είναι αδύνατο να νικηθεί. Στο τέλος θα νικήσει, και δεν χρειάζεται κανέναν ανθρώπινο προστάτη. Ο Ελληνικός λαός όμως έχει ανάγκη την Θεανθρώπινη Εκκλησία για να επιβιώσει. Άραγε, θα επιβιώσει απ' αυτή την ύπουλη επίθεση, ή θα απωλέσει την πίστη του και τη συνοχή του, σε έναν καιρό, που οι περισσότεροι άλλοι λαοί ανακαλύπτουν αυτή την ίδια Ορθόδοξη πίστη και προσέρχονται σε αυτή μαζικά;

Η στάση που θα κρατήσει ο καθένας μας σε αυτή τη μάχη, θα συμβάλλει στην έκβαση. Τα γεγονότα είναι ορατά και ξεκάθαρα, και δεν υπάρχει άλλοθι για στρουθοκαμηλισμούς. Οι σημερινές μας επιλογές, (ηττοπαθείς και αμελείς, ή αντιθέτως μαχητικές και ανυποχώρητες), θα κρίνουν το μέλλον αυτού τού τόπου, και το δικό μας αιώνιο μέλλον.

 

Ν. Μ.