Ο Πλάτων και ο Σωκράτης είναι οι δύο φιλόσοφοι οι οποίοι εξέφρασαν την άποψή τους για την ψυχή και τη σχέση της με το σώμα.

Και οι δύο εγκαινίασαν μία άποψη τρομερά πρωτοποριακή για την εποχή τους: θεωρούσαν το μεν σώμα φθαρτό, ενώ την ψυχή αιώνια.

Ο δε Πλάτων, θεωρείται ένας διανοητής ο οποίος δοκίμασε να διεισδύσει στο μυστήριο που λέγεται Ψυχή, να το ερευνήσει και να το ανακαλύψει.

Ο ίδιος δε είχε καταλήξει στη θεώρηση πως η Ψυχή υπερέχει το σώματος και πρέπει η ίδια να θεωρείται αυτόνομη και ανώτερη του ίδιου.

Η ψυχή, για τον ίδιο, εγκλωβίζεται στο σώμα και η αιώνια και αθάνατη ψυχή απαλλάσσεται από αυτό με το βιολογικό τέλος, το οποίο στην πραγματικότητα την απελευθερώνει.

Χαρακτηριστικά, ο μεγάλος φιλόσοφος γράφει στον Φαίδων: «όταν η ψυχή προσπαθεί με το σώμα να εξετάσει κάτι, είναι φανερό ότι εξαπατάται τελείως από αυτό».

Η σύγκριση του Πλάτωνα με τη Χριστιανική διδασκαλία σχετικά με τις διδαχές του ίδιου για το σώμα, γειτνιάζουν σε ένα κομβικό σημείο: στο γεγονός πως υπάρχει η κοινή πίστη για την αθανασία της ψυχής, η πεποίθηση πως η ζωή δεν τελειώνει με το βιολογικό τέλος.

Η πλήρης αντίθεση έρχεται όμως στην αντίληψη γύρω από το σώμα: το σώμα θεωρείται κάτι μιαρό, κάτι κατώτερο για τον Πλάτωνα, με την ψυχή να θεωρείται φυλακισμένη μέσα σε αυτό.

Η Χριστιανική πεποίθηση θεωρεί το σώμα ιερό και το μέρος στο οποίο φυλάσσεται η ψυχή μέχρι το βιολογικό τέλος του θανάτου. Ωστόσο, ούτε ο θάνατος του σώματος θεωρείται μόνιμος, αλλά προσωρινός. Στη Χριστιανική πεποίθηση, το σώμα θα αναστηθεί και το ίδιο, ενώ η αθανασία δεν περιορίζεται μονάχα στην ψυχή του ανθρώπου. Το σώμα χαρακτηρίζεται «ναός του Αγίου Πνεύματος», κατέχει περίοπτη θέση στην αξία του ανθρώπου και η συνύπαρξή του με την ψυχή είναι αλληλένδετη.

Όσο για την ψυχή, και αυτή κατά τη Χριστιανική πίστη, είναι όπως και το σώμα θνητή κατά τη φύση της, και επίσης όπως και το σώμα, αθάνατη μόνο κατά χάριν, επειδή ο Θεός θέλει να τη διατηρήσει. Και φυσικά ΔΕΝ προϋπάρχει τού σώματος, αλλά δημιουργείται ταυτόχρονα με το σώμα και αναπτύσσεται μαζί με αυτό.