|
Ή σεμνόν όνομα της
Γραφής κεκτημένη.
Εισί γαρ εισίν
έσθ’ ότε ψευδώνυμοι.
Bίβλοι,
τινές μεν έμμεσοι και γείτονες,
Ώς άν τις είποι,
των αληθείας λόγων.
Αι δ’ άρα νόθοι τε
και λίαν επισφαλείς,
Ώσπερ
παράσημα και νόθα νομίσματα,
Ά βασιλέως μεν την
επιγραφήν έχει,
Κίβδηλα δ’ εστί,
ταις ύλαις δολούμενα.
Τούτου χάριν σοι
των θεοπνεύστων ερώ βίβλον εκάστην.
Ώς δ’ άν ευκρινώς
μάθης,
Τας της Παλαιάς
πρώτα Διαθήκης ερώ.
Η Πεντάτευχος την
Κτίσιν, είτ’ Έξοδον,
Λευϊτικόν τε την
μέσην έχει βίβλον.
μεθ’ ήν Αριθμούς,
είτα Δευτερονόμιον.
Τούτοις Ιησούν
προστίθει και τους Κριτάς.
Έπειτα την Ρούθ,
Βασιλειών τε τέσσαρας Βίβλους.
Παραλειπομένων δε
γε δύο βίβλοι.
Έσδρας απ’ αυταίς
πρώτος, είθ’ ο δεύτερος.
Εξής στιχηράς
πέντε σοι βίβλους ερώ.
Στεφθέντα1 τ’
άθλοις ποικίλων παθών Ιώβ,
Ψαλμών τε βίβλον,
εμμελές ψυχών άκος.
Τρείς δ’ αυ
Σολομώντος του σοφού.
Παροιμοίαι,Εκκλησιαστής, Άσμα τ’ αυτων ασμάτων.
Ταύταις Προφήτας
προστίθει τους δώδεκα.
Ωσηέ πρώτον, είτ’
Αμώς τον δεύτερον, Μιχαίαν, Ιωήλ, Αβδίαν, και τον τύπον
Ιωνάν αυτού του τριημέρου πάθους.
Ναούμ μετ’ αυτούς.
Αββακούμ είτ’ ένατον.
Σοφονίαν, Αγγαίον
τε, και Ζαχαρίαν.
Διώνυμόν τε
άγγελον Μαλαχίαν.
Μεθ’ ους Προφήτας
μάνθανε τους τέσσαρας,
Παρρησιαστήν τον
μέγαν Ησαΐαν.
Ιερεμίαν τε
συμπαθή, και μυστικόν Ιεζεκιήλ, έσχατον δε Δανιήλ, Τον αυτόν
έργοις και λόγοις σοφώτατον.
Τούτοις
προσεγκρίνουσι την Εσθήρ τινές.
Καινής Διαθήκης
ώρα μοι βίβλους λέγειν.
Ευαγγελιστάς
τέσσαρας δέχου μόνους, στεφθέντας.
Ματθαίον, είτα
Μάρκον, οις1 Λουκάν τρίτον
Προσθείς, αρίθμει
τον Ιωάννην χρόνω Τέταρτον, αλλά πρώτον ύψει δογμάτων.
Βροντής γαρ υιόν
εικότως τούτον καλώ, Μέγιστον ηχήσαντα τω Θεού2 λόγω.
Δέχου δε βίβλον
Λουκά και την δευτέραν Την των καθολικών Πράξεων Αποστόλων.
Το σκεύος εξής
προστίθει της εκλογής, Τον των εθνών κήρυκα, τον Απόστολον
Παύλον, σοφώς γράψαντα ταις εκκλησίαις Επιστολάς δις επτά.
Ρωμαίοις μίαν,
Ή χρη συνάπτειν
προς Κορινθίους δύο,
Την προς Γαλάτας,
την τε προς Εφεσίους,
Μεθ’ ήν την εν
Φιλίπποις, είτα την γεγραμμένην Κολοσσαεύσι, Θεσσαλονικεύσι
δύο,
Δύο Τιμοθέω, Τίτω
δε και Φιλήμονι, Μίαν εκάστω3,
και προς Εβραίους
μίαν.
Τινές δε φασι την
προς Εβραίους νόθον, Ουκ εύ λόγοντες. γνησία γαρ η χάρις.
Είεν.
Τί λοιπόν;
Καθολικάς επιστολάς4
Τινές μεν επτά
φασιν. οι δε τρείς μόνας
Χρήναι δέχεσθαι,
την Ιακώβου μίαν,
Μίαν τε Πέτρου,
του τ’ Ιωάννου μίαν.
Τινές δε τας
τρείς, και προς αυταίς τας δύο Πέτρου δέχονται, την Ιούδα δ’
εβδόμην.
Την δ’ Αποκάλυψιν
του Ιωάννου πάλιν,
Τινές
μεν εγκρίνουσιν. οι πλείους δε γε Νόθον λέγουσιν. Ούτος
αψευδέστατος Κανών αν ειη των θεοπνεύστων Γραφών.
____________
1. Η,
ώ.
2. Ή,
Θεώ.
3. Ή,
εκατέρω.
4. Ή,
καθολικών επιστολών. |
(For
you must know
especially
that)
not
every book is infallible that has acquired the modest name
of the Scriptures.
For
there are books that appear, which are falsely titled;
Some
are even directly the same and quite close,
to those words of
the truth.
Those
however are actually illegitimate and extremely precarious,
Just
like decorations and counterfeit coins,
which, although bearing the king’s imprint,
they
are in fact counterfeit, and deceitful about the materials
they are made of.
Because of this, I shall tell you (which are) each of the
divinely inspired (books)
so
that you might learn clearly.
I
shall tell you first of the (books of the) Old Testament.
The
Pentateuch, with Genesis, then Exodus,
Then
Leviticus, in the middle of the book,
Then
are the Numbers, then Deuteronomy.
To
these are added (the book of) Joshua and Judges;
then
Ruth, and then are the four books of Kings.
And
then are of course the two books of Chronicles.
Ezra
the first follows them, then (Ezra) the second.
Following these, I will tell you of the five verse books.
Job,
who was crowned by his achievements in his various
sufferings,
And
the book of Psalms, for the melodic relief of souls.
Similarly, the three (books) of Solomon:
Proverbs, Ecclesiastes, Song of Songs.
To
these, add the twelve (minor) Prophets
Oziah, then secondly Amos, Michaias, Joel, Abdias and Jonah
– the precursor of the three day passion (of the Lord).
After
these is Naum, then Abbakum is ninth.
Sophonias, and Aggaios and Zachary.
And
the renowned angel, Malachy.
After
these, you must learn the four (major prophets);
The
great Isaiah, the outspoken one;
The
sympathetic Jeremiah, and the mystical Ezekiel, and last of
all, Daniel, the most wise – equally in actions and in
words.
To
these, some have approved (the inclusion of) Esther.
T is
time now to speak of the books of the New Testament.
Of
the Evangelists, you should accept only four as the
acknowledged ones:
Matthew first, then Mark, then third in line Luke,
Then
count John as fourth in chronic sequence but first in
dogmatic stature.
For
which I justifiably name him ‘son of thunder’, as he has
loudly voiced the word of God.
Accept the book of Luke, and the second of the total Acts of
the Apostles.
Then
add the chosen vessel, the preacher of nations, the Apostle
Paul, who wrote with wisdom twice seven (fourteen) epistles
to the Churches.
One
to Romans,
to
which it is necessary that we add the two to Corinthians,
the
one to Galatians, and the one to Ephesians,
Along
with which, the one to Philippians, then the one written to
Colossians, and two to Thessalonians,
Two
to Timothy, one each toTitus and Philemon.
And
one to Hebrews.
But
some say that the epistle to Hebrews is illegitimate,
without being right about this, because the (holy) grace in
it is genuine. So be it.
So,
what’s left? The total sum of epistles.
Some
say that they are seven, others say only three.
We
must accept the one of Jacob (James)
And
one of Peter, one of John
Some
accept that John’s are three, and apart from them, the two
of Peter are accepted and the one of Judas as seventh.
Then
again, the Revelations of John are approved by some, but
most say that it is illegitimate. However, this could have
been the most infallible canon of the divinely inspired
Scriptures.
|