(Yuhanna 3:13-17)

Bugün, Kutsal Haç'ı Yüceltme Bayramı’ndan bir önceki Pazar, RAB,

İncil'in ana temasını birkaç kelimeyle sunar: Allah sadece sonsuz

sevgisinden dolayı, dünyayı şeytandan ve günahtan kurtarır.

Anlaşılmasına yardımcı olmak için, İsa, İsrailliler çölde iken ortaya

çıkan bir mucizeyi örnek olarak kullanır (Çölde Sayım 21:9).  Israil

halkı,   Allah’ın  mucizevi   müdahaleleriyle   kölelikten  ve  Mısırlılardan

kurtulmuştu.   Yine   de,   İsrailliler,   her   gün   üzerlerine   göksel   besin

yağdıran   gerçek   Tanrı’yı   çoğu   kez   unuttular   ve   putlara   taptılar.

Tanrı,   onları   tekrar   kendine   yakınlaştırmak   için   zehirli   yılanların

onları ısırmasına ve birçok kişinin ölmesine izin verdi. Musa, Tanrı'ya

gözyaşları   ile  yöneldi  ve   halkının   bu   felaketten   kurtuluşu   için

yalvardı. Allah şöyle cevap verdi: Bakırdan yapılmış bir yılan heykeli

yap ve yüksek bir direğe koy - böylece bir haç oluşacak - ve yılan

tarafından  ısırılanlar  ona bakıp   kurtulabilsinler.  Ve  öyle   oldu. Bu,

tüm dünyanın ve insan ırkının kurtuluşunda tam olarak olan şeydir.

İsa   haç   üzerine   çivilenmeyi   kabul   etti,   böylece   şeytan   (Aden

Bahçesindeki  kadim   yılan)   tarafından   zehirlenenler   imanla   O'na

dönüp kurtulabilirler.

Gerçekten  de,  Allah’ın  Oğlu,   İsa  Mesih'in  bizim  için  yaptığı

fedakarlığın  derecesini  anlamalıyız!  Neden Kendini feda etti? Bunu

hak   ettik   mi?   Kutsal   İnciller,   halkın   ve   Yahudilerin   İsa’ya   karşı

düşmanca eylemleri ile doludur. Sık sık “İsa’yı taşlamak için yerden

taş   aldılar”   (Yuhanna   8:59).   Onu   günahkârların   ve   adaletsiz

geleneklerin   arkadaşı   olarak   kötülediler.   Onu,   Tanrı’nın   emirlerini

uygulamamakla   suçladılar!   İsa'nın   şeytanın   gücüyle   mucizeler

yaptığını   iddia   etme   ve   çoğu   zaman   onu   öldürmeye

çalışma noktasına   geldiler.   Ve   İsa,   bütün   bunlara   rağmen,   bu

insanlar   ve   hepimiz   için   çarmıha   gerilecek!   Havari   Pavlus,   Baba

Tanrı’nın   bu   büyüklüğüne   hayranlık   duyuyor:   “Biz   hala

günahkârken, Mesih bizim için öldü” (Romalılar 5:8). İnsanlar hala

Mesih'in düşmanları iken, Mesih bizim için öldü! Böyle bir şey hiç

olmamıştı! Tarih, birilerini arkadaşını kurtarmak için hayatını verdiği

zamanları yazmıştır, ama düşmanını kurtarmak için ölen bir adamı

hiç duymamıştık. Herkes için, dostlar ve düşmanlar için sadece İsa

kendini feda etti.

Baba Allah neden tek Oğlu'nu feda etmeye karar verir ve Mesih bu

fedakarlıktan  acı   çekmeyi  kabul   eder?   Rab   kendisi   bize   bugünün

Müjde’sinde asıl cevabı  verdi:  «Çünkü Tanrı  dünyayı o kadar çok

·         

sevdi ki, biricik Oğlunu verdi. Öyle ki, O'na iman edenlerin hiçbiri

mahvolmasın,   ama   hepsi   sonsuz   yaşama   kavuşsun.  (16.

Ayet). Fakat Rab'bin belirttiği önemli bir şeyi hatırlamamız gerekir.

Tanrı'nın Oğlu herkesin kurtuluşu için öldü, ama herkes kurtulmaz!

Sina   Çölü'nde   olduğu   gibi,   nasıl   ahşap   üzerindeki   bakır   yılana

inançla   bakanlar   kurtuldular,   aynı   şekilde   Haç’ın   üstünde   gerilen

İsa’ya   imanla   bakanlar   da   kurtulur. Rab   vurguladı:   “…   Tanrı'nın

Oğlu'na her kim inanırsa ... sonsuz yaşama kavuşur.”

Kardeşlerim, Mesih’in bize karşı beslediği sınırsız sevgisini içimizin

derinliklerinde hissedebilsek,  ruhumuzun gözlerini sürekli olarak ve

imanla  Mesih'e  çevirsek,  hayatımız öyle  olsa   ki   Havari Pavlus  ile

birlikte   “Şimdi   bedende   sürdürdüğüm   yaşamı,   beni   seven   ve

uğruma   kendini   feda   eden   Tanrı   Oğluna   imanla   sürdürüyorum.”

(Galatyalılar 2:20). diyebilsek, ne mutlu bize!