(Galatyalılar 1:11-19)

Elçi Aziz Paul, Galatyalılara yazdığı mektubunda kendilerine vaaz ettiği İncil'in insan yapımı değil Mesih yapımı olduğunu açıklıyor. Bu amaçla, kendi yaşamındaki olaylardan elde edilen argümanları kullanır.

 İlk önce, aslen Mesih'in düşmanı olduğunu itiraf eder. “Tanrı'nın kilisesine  son derece zulmettim ve onu yok etmeye çalıştım” (ayet 13). Pavlus bununla söylemek istediği şey, Mesih'e karşı bu kadar düşmanca davrandığına göre, Mesih hakkında vaaz ettiği her şeyi nasıl kendisi icat edebildi? Esasen şunu söylüyor: Size vaaz ettiğim İncil'in benden gelmediğini anlayın; size öğrettiğim kelimeler kendi kelimelerim değil.

 İkincisi, İncil'i bir başkasından almadığı fikrini ortaya koyuyor. Şam’da yaşıyordu ve bir süre Arabistan’ın çölünde yaşadı ve birkaç yıl sonra Kudüs’e gitti (Elçiler çoktan oradan ayrılmıştı). Daha sonra tanıştığı tek kişinin Petrus olduğunu ve onunla sadece 15 gün Kudüs’de kaldığını söyleyerek devam ediyor. Pavlus bunu söyleyerek  Petrus’un kendisine İncil'i öğretmesi birkaç gün içinde imkansız olduğunu ima ediyor. Her halükarda, buna gerek yoktu çünkü Müjde'yi dünyaya vaaz ediyordu; Tüm bu sözler “Kardeşlerim, yaydığım müjdenin insan uydurması olmadığını bilmenizi istiyorum” demektir. (ayet 11)

 O zaman Tanrı'nın Elçisi bu Rab’den gelen neşe dolu mesajları kimden aldı ve insanlara iletti? Pavlus bu soruya şöyle cevap veriyor: “Ben bu müjdeyi insandan almadım, kimseden de öğrenmedim. Bunu bana İsa Mesih açıkladı.” (ayet 12). Beni daha annemin rahmindeyken seçip lütfuyla çağıran Tanrı, uluslara müjdelemem için Oğlunu bana göstermeye razı oldu. (15-16 ayetlerine bakın).

Pavlus, bize vaaz ettiği İncil'in şüphesiz Mesih'ten aldığını söyler ve bu yüzden onu “İsa'nın İncili” olarak adlandırır (1 Korintliler 9:12 ve başka yerler). Elçi Pavlus da, öğrettiği her şeyin Mesih'ten aldığı şey olduğundan kesinlikle emin.  Bu nedenle, öğrettiği Mesih İncili’nde hiçbir değişikliğe izin vermiyor. İncil uğruna, zulmedilmesi, taşlanması, hapse atılması ve herhangi bir anda Müjde'ye sadık olduğunu kanıtlamak için ölmeye hazır olması söz konusudur.

 Elçi Aziz Paul'un vaaz ettiği İncil tam olarak neydi? On iki Elçi'nin de Mesih'ten aldıkları Incil’di. İncil yazarı Matta’nın bize bildirdiği gibi, İsa'nın Kendisi, halk hizmetinde üç yıl boyunca vaaz ettiği şeydi: “Ve İsa gitti… Tanrı'nın krallığının müjdesini vaaz etti” (Matta 4:23).

O zaman neden Müjde denir, yani “neşeli haberler” denir? İlettiği senidirici mesajlar nelerdir? Bunlardan ilki, Nasıra’da Başmelek Cebrail’in Meryem Ana’ya dediğidir: «Ey Tanrı'nın lütfuna erişen kız, selam! Rab seninledir» …“Bak, gebe kalıp bir oğul doğuracaksın, adını İsa koyacaksın. O büyük olacak, kendisine `en yüce Olan'ın Oğlu' denecek.” (Luka 1: 28,31,32). Kurtarıcı İsa'nın doğduğu kutsal gecede, başka bir Melek Beytlehem'in çobanlarına bir mesaj iletir: «Size, tüm halk için büyük sevinç kaynağı olacak bir müjde getiriyorum: bugün size, Davut'un kentinde bir Kurtarıcı doğdu. Bu, Rab olan Mesih'tir. ”(Luka 2: 10-11). İsa'nın üç yıl boyunca yaptığı ve öğrettiği her şey insanlara sevinç ve huzur getirdi. Özellikle, Rabbin ölülerden görkemli dirilişi herkes için sevinç kaynağıdır. Mesih, insanın en büyük düşmanı olan şeytana karşı  galip geldi. Mesih sonsuz ölümü mahvetti ve insanlığı günahtan kurtardı. İnsanoğlunu Tanrı ile tekrar bir araya getirdi, cennet kapısını açtı ve O'nun göksel krallığındaki ebedi hazzı bize güvence altına aldı. Kutsal Ruh'un aydınlanması altındaki dört İncil Yazarı, kurtuluşumuz için en çok gerekli olan neşe mesajlarını, hepimizin bildiği ve okuduğu “MÜJDE” adlı kutsal kitapta kaydettiler.

Kardeşlerim, o zamanki Galatyalıların sahip olduğu türden hiçbir şüphe barındırmadığımıza eminim, ve Elçi Pavlus’un ve diğer Elçilerin vaaz ettiği İncil Mesih'in öğrettiği Tanrı'dan ilham alan bir gerçek olduğunu biliyoruz. Ancak, bu yeterli değil. Rab ayrıca «Tanrı'nın Egemenliği yaklaştı. Tövbe edin, Müjde'ye inanın!»  dedi. (Markos, 1:15). ve ona inandıktan sonra «Dünyanın her yanına gidin, Müjde'yi bütün yaratılışa duyurun” dedi. (Markos 16:15). Bunun için, Aziz Pavlus “Yaşayışınız Mesih'in müjdesine layık olsun.” der. (Filipililer 1:27) Bu bizim günlük çabamız olsun, bu şekilde hayatımız Mesih'in neşesi ile dolu olacağından emin olun. Yeni Yıl için size benim dileğim budur.