يكشنبه نخل
يكشنبه نخل
|
مقدمه
یکشنبه قبل از جشن پاسكاى بزرگ و مقدس و در آغاز هفته مقدس ، کلیسای
ارتدوكس یکی از مهمترین جشنهای سال خود را جشن می گیرد. یکشنبه نخل
بزرگداشت ورود خداوند ما به اورشلیم به دنبال معجزه باشکوه او در زنده
کردن ايلعازر از مرگ است. با پیش بینی ورود او و شنیدن معجزه ، مردم به
استقبال خداوند رفتند و با نمایش افتخار و فریادهای ستایش او را
پذيرفتند. در این روز ، ما مسیح را به همان شیوه استقبال و پرستش می
کنیم و او را به عنوان پادشاه و خداوند خود تصدیق می کنیم.
داستان كتاب مقدسى
داستان کتاب مقدسى یکشنبه نخل در هر چهار انجیل ثبت شده است (متی 21:
1-11 ؛ مرقس 11: 1-10 ؛ لوقا 19: 28-38 ؛ و یوحنا 12: 12-18). پنج روز
قبل از عید فصح ، عیسی از بیت عنيا به اورشلیم آمد. عیسی دو نفر از
شاگردان خود را فرستاد تا برای او كره الاغی بیاورند ، روی آن نشست و
وارد شهر شد.
مردم در اورشلیم برای عید فصح جمع شده بودند و به دنبال عیسی مسیح
بودند ، هم به دلیل کارهای بزرگ و تعالیم او و هم به دلیل شنیدن معجزه
زنده شدن ايلعازر. وقتی شنیدند که مسیح در حال ورود به شهر است ، با
شاخه های نخل به استقبال او رفتند ، لباسهای خود را بر روی زمین گذاشته
و فریاد زدند: "هوشيعانا! متبارك است او که به نام خداوند ، پادشاه
اسرائیل می آید! "
عیسی در آغاز خدمت عمومی خود ملكوت خدا را اعلام کرد و اعلام کرد که
قدرتهای عصر آینده در عصر حاضر هم اكنون نیز فعال هستند (لوقا 7:
18-22). سخنان و کارهای قدرتمند وی "برای ایجاد توبه به عنوان پاسخ به
دعوت او انجام شده بود ، فراخوانی اى برای تغییر باطنى در ذهن و قلب که
منجر به تغییراتی ملموس در زندگی فرد مى شود ، فراخوانی اى برای پیروی
از او و پذیرفتن سرنوشت مسیحايى او." ورود پیروزمندانه عیسی به اورشلیم
یک رویداد مسیحایی است ، که از طریق آن اقتدار الهی او اعلام شد.
یکشنبه نخل ما را احضار می کند تا پادشاه خود را ببینیم: كلمه خدا كه
جسم گرفته. ما فراخوانده شده ایم که او را نه به عنوان کسی که یک بار
سوار بر كره الاغى نزد ما آمد ، بلکه به عنوان کسی که همیشه در کلیسای
خود حضور دارد، با قدرت و
جلال در هر عشاء ربانى ، در هر دعا و آيين مقدس، و در هر عمل محبت ،
مهربانی و رحمت، دائما نزد ما مى آيد، مشاهده كنيم. او می آید تا ما را
از همه ترس ها و ناامنی های مان نجات دهد ، "همانطور که کسی گفته است "
تا روح ما را به طور جدی تصاحب کند و در قلب ما به تخت بنشيند."
او نه تنها می آید تا ما را
با مرگ و قیام خود از مرگ ما رهايى بخشد ، بلکه همچنین ما را قادر می
سازد تا به كامل ترین دوستى یا اتحاد با او برسیم. او پادشاهی است که
ما را از تاریکی گناه و اسارت مرگ آزاد می کند. یکشنبه نخل ما را احضار
می کند تا پادشاه خود را ببینیم: فاتح مرگ و دهنده حيات.
یکشنبه نخل ما را احضار می کند تا هم حکومت و هم پادشاهی خدا را به
عنوان هدف و محتوای زندگی مسیحی خود بپذیریم. ما هویت خود را از مسیح و
پادشاهی او می گیریم. پادشاهی مسیح - قدرت وصف ناپذیر ، رحمت بی حد و
حصر و غناى غير قابل درك اوست که به طور آزادانه به انسان داده شده
است. این پادشاهی در آینده ای دور در نقطه ای یا مکانی دروغ نمی گوید.
به گفته کتاب مقدس ، پادشاهی خدا نه تنها نزدیک است (متی 3: 2 ؛ 4:
17)
بلکه در درون ما نیز هست (لوقا 17:
21).
پادشاهی یک واقعیت حاضر و همچنین تحقق آینده است (متی 6:
10).
قديس تئوفان راهب کلمات زیر را در مورد حکومت باطنی مسیح پادشاه نوشت:
"پادشاهی خدا زمانی در درون ما است كه خدا در ما سلطنت كند ، وقتی روح
در اعماق خود خدا را به عنوان استاد خود اعتراف كند ، و با تمام قدرت
خود از او اطاعت كند. سپس خدا در درون او به عنوان استاد عمل می کند
"هم اراده و هم قدرت انجام آنچه را كه خوشنودش مى سازد،
ايجاد مى کند" (فیلیپیان 2:
13).
این سلطنت به محض تصمیم گیری برای خدمت به خدا در خداوندمان عیسی مسیح
، با فيض روح القدس آغاز می شود. سپس يك فرد مسیحی آگاهى و آزادی خود
را ، که جوهر اساسی زندگی انسانی ما را تشکیل می دهد ، به خدا تحویل می
دهد و خداوند اين قربانی را می پذیرد؛ و به این ترتیب اتحاد انسان با
خدا و خدا با انسان حاصل می شود و عهد با خدا که با سقوط قطع شده بود و
با گناهان ارادی ما همچنان قطع می شود ، دوباره برقرار می شود. "
پادشاهی خدا زندگی و حيات تثلیث اقدس در جهان است. این پادشاهی تقدس،
نیکی ، حقیقت ، زیبایی ، محبت ، صلح و شادی است. این خصوصیات كارهاى
روح انسانى نیست. آنها از حيات خدا ناشى می شوند و خدا را آشکار می
کنند. مسیح خود ملكوت است.
او خدا-انسان است، که خدا را
به زمین آورد (یوحنا 1: 1،14). "او در جهان بود ، و جهان به واسطه او
آفريده شد ، اما جهان او را نشناخت. او به نزد خاصان خود آمد و قومش او
را نپذیرفتند »(یوحنا 1: 10-11). او را نفرت و لعن کردند.
یکشنبه نخل ما را احضار می کند تا پادشاه خود را - خادم رنج کشیده را
ببينيم. ما نمی توانیم سلطنت عیسی را جدا از مصائب او درک کنیم. مملو
از عشق بی نهایت به پدر و روح القدس و خلقت ، با فروتنی غیرقابل بیان
خود ، عیسی تحقیر بی حد و حصر صلیب را پذیرفت. او غم و اندوه ما را
تحمل کرد و مصيبت های ما را به دوش کشید. او به خاطر تخلفات ما زخمی شد
و خود را به عنوان پیشکشى براى گناه قرار داد(اشعیا 53). تسبیح و تجليل
او ، که با رستاخيز و صعود كامل شد ، از طریق صلیب حاصل شد.
در لحظات گذرا و سرشار از شور و نشاط که ورود پیروزمندانه عیسی به
اورشلیم را رقم زد ، جهان پادشاه خود را دریافت کرد ، پادشاهی که در
راه مرگ خود بود. اما مصائب او هیچ آرزوی شهادت آمیز نبود. هدف عیسی
انجام ماموریتی بود که پدر او را برای آن فرستاده بود.
"پسر و كلمه پدر ، مانند او بدون آغاز و ابدی ، امروز به شهر اورشلیم
آمده است ، نشسته بر روی یک جانور گنگ ، بر روی يك کره الاغ. کروبیان
از ترس جرات نمی کنند که به او خیره شوند؛ با این حال كودكان او را با
شاخه هاى نخل و درختان تکریم می کنند ، و به طور عرفانی يك سرود ستایش
می خوانند: "هوشيعانا در عرش برين، هوشيعانا بر پسر داوود ، که مى آيد
تا تمام بشريت را از خطا نجات دهد." (سرود نور) .
"با جان هاى پاک شده مان و در روح ، شاخه هایی حمل می کنیم ، بياييد با
ایمان مانند کودکان مدح ستایش مسیح را بخوانیم ، و با صدای بلند به
استاد فرياد زنيم: متبارك هستى تو، اى نجات دهنده، که برای نجات آدم از
لعنت قدیمى به دنیا آمده ای ؛ و در عشق خود به بشریت خوشنود شده ای که
به طور روحانى آدم جدید شوی. ای كلمه ، که همه چیز را براى خيريت ما
ترتيب داده ای ، جلال بر تو. " (سرودى از اورتروس)
در آیکون جشن یکشنبه نخل ، مسیح شخصیت اصلی است که هنگام ورود به
اورشلیم بر روی یک كره الاغ نشسته است ، و پیشگویی در زکریا 9: 9 را
محقق مى سازد. مسیح با دست راست خود برکت می دهد ، و در دست چپ او یک
طومار است ، نمادی از این که او تحقق پیشگویی های عهد عتیق در مورد
مسیحا ، آن مسح شده که مى آيد تا ما را از گناهان مان بازخريد کند و
قدرت مرگ را بشکند. . كره الاغ ، یکی از حیواناتی که طبق شريعت ناپاک
شناخته شده است ، نمادی از گنجاندن همه مردم از همه امت ها در عهد جدید
است که از طریق مرگ و قیام مسیح حاصل خواهد شد (اشعیا 62: 10-11). این
همچنین نشانه آن است که خداوند ما پادشاهی آسمانی و روحانى را آشکار
کرده است که صلح واقعی و پایدار را ارائه می دهد.
در سمت راست ، شاگردان عیسی در ورود پیروزمندانه او همراهی می کنند. در
سمت چپ یهودیانی به تصویر کشیده شده اند که سلام می کنند و فرياد می
زنند: "هوشيعانا! متبارك است او که به نام خداوند مى آيد، حتی پادشاه
اسرائیل می آید! " کلمه "هوشيعانا" به معنی "تقاضا مى كنم نجات ده" یا
"اکنون نجات ده" است.
کودکان افراد کوچکی هستند که با شاخه های نخل از مسیح استقبال می کنند
و لباس هاى خودشان را در برابر مسیح، به عنوان نشانه افتخار از کسی که
به عنوان یک پادشاه شناخته شده است، بر روى زمين پهن مى كنند. شهر
اورشلیم با بناهای دیواری نشان داده شده و معبد به صورت بنایی با گنبد،
به تصویر کشیده شده است.
مراسم مسيحيان ارتدوكس براى يكشنبه نخل
یکشنبه نخل با مراسم ليتورگى الهی قديس يوحناى زرين دهان جشن گرفته می
شود که پیش از آن سرويس دعاى صبح برگزار می شود. يك دعاى مغرب بزرگ
غروب شنبه طبق ترتيب مقرر شده در تريوديون انجام مى شود. قرائت کتاب
مقدس برای روز یکشنبه نخل عبارتند از: در دعاى مغرب: پیدایش 49: 1،
8-12 ؛ زكريا 3: 14-19؛ زکریا 9: 9-15. در دعاى صبح: متی 21: 1-17. در
مراسم ليتورگى الهی: فیلیپیان 4: 4-9؛ یوحنا 12: 1-18.
در این یکشنبه ، علاوه بر مراسم ليتورگى الهی ، کلیسا برکت و توزیع نخل
ها را برگزار می کند. یک سبد حاوی نخل هاى به شكل صلیب بافته شده روی
میز مقابل شمایل خداوند ، که روی پايه شمايل است ، قرار گرفته است.
دعای برکت نخل ها در
Ieratikon
یا
Euxologion
یافت می شود. طبق روال تایپیکون، این دعا در اورتروس درست قبل از
مزامیر ستایشى (Ainoi)
خوانده می شود. سپس نخل ها به مومنان توزیع می شود. امروز در بسیاری از
جاها ، دعا در پایان مراسم ليتورگى الهی ، قبل از طلب بخشش خوانده می
شود. اما متن این دعا به وضوح نشان می دهد که کمتر دعایی برای برکت نخل
ها است ، حتی اگر عنوانش آن باشد و بیشتر بركت برای کسانی است که به
تقلید از واقعه عهد جدید ، نخل ها را در دست می گیرند، به عنوان
نمادهای پیروزی مسیح و به عنوان نشانه هایی از یک زندگی مسیحی با
فضیلت. بنابراین به نظر می رسد که درست تر است اگر مومنان در طول مراسم
ليتورگى الهی ، نخل ها در دستان خود را بگیرند ، زمانی که کلیسا هر دو
حضور و آمدن خداوند را در رمز و راز عشاء مقدس جشن می گیرد.
سرودها و دعاهای یکشنبه نخل
آپوليتيكيون
با زنده كردن ايلعازر از مردگ قبل از مصائب خود ، رستاخيز جهانی را
تأیید کردی ، ای مسیح خدا! مانند كودكان با شاخه هاى نخل پیروزی ، به
تو فریاد می زنیم ، ای فاتح مرگ: هوشيعانا در عرش برين! متبارك است او
که به نام خداوند می آید!
ای مسیح ، خدای ما، همانطور که با تعمید ، ما را با تو دفن کردند ،
بنابراین با قیام تو ، ما لایق زندگی جاودانه شناخته شديم. و تو را
ستایش می کنیم ، فرياد می زنيم: هوشيعانا در عرش برين؛ متبارك است او
كه به نام خداوند می آید.
كونتاكيون
نشسته بر تخت خود در آسمان ، حمل شده بر کره الاغى بر روى زمین ، ای
مسیح خدا. ستایش فرشتگان و آوازهای کودکانی را که می خوانند بپذیر:
متبارك است او که به فراخوانى آدم می آید.
|
