روح فداكارى
 |
روح فداكارى
|
(27.6.2021)
کلیسا توسط ابرى از شهدا و دیگر قديسين احاطه شده است. ما
در هر روز از سال ، یاد آنها را گرامی می داریم. با این حال امروز
، در یکشنبه پس از پنطیکاست ، ما همه مقدسین را با هم ، اعم از
شناخته شده و ناشناخته ، تکریم می کنیم و گرامى مى داريم. ما کسانی
که مسيح را دوست داشتند و زندگی خود را با ایمان پاک به او تقدیم
کردند ، فارغ از اینکه چگونه به زندگی زمینی خود پایان دادند
(شهادت و خواه در صلح)، گرامی می داریم. اگر ما بتوانیم یک ویژگی
مشترک را در بین همه آنها تشخیص دهیم ، معتقدم این روحیه فداکاری
است که از ایمان و عشق آنها به مسیح برخاسته است.
هنگامی که ما زندگی قديسين را مطالعه می کنیم ، می بینیم
که آنها افرادی بودند که:
• دارایی خود را برای تغذیه گرسنگان و لباس برهنگان فدا
کردند.
• برای کمک به نجات روح ها ، آزادی خود را فدا کردند و
مانند غلام شدند.
• وقت گرانبهای خود را برای خدمت به بیماران ، سالخوردگان
، یتیمان و سایر افراد رها شده که هیچ کس را براى مراقبت از ايشان
نداشتند، فدا کردند.
• آسایشهایی را که در خانه های خود داشتند ، فدا کردند تا
انجیل را به دیگران بشارت دهند.
• تختهای سلطنتی خود را برای عشق مسیح فدا کردند.
• حتی جان خود را - میلیونها نفر - در شهادت برای مسیح
فدا کردند.
بنابراین می توانیم ببینیم که چگونه قديسين امروزه به
عنوان الگویی برای مسیحیان ارتدوكس خدمت می کنند. آنها ما را دعوت
می کنند تا در قلب خود جستجو کنیم تا ببینيم آیا ما نیز از این
روحیه فداکاری و ايثار برخوردار هستيم. ما واقعاً در دوره ای زندگی
می کنیم که ، همانطور که قديس پايسيوس می گوید: "مردم امروز لذت
فداکاری را نمى چشند. آنها این ایده آل را درک نمی کنند و از زندگی
خسته شده اند. مروت و انکار-خود، نیروی محرکه بشر هستند. اگر این
نیرو کم باشد ، در غیاب آن انسان شکنجه می شود. "
در زمان ما ، پیشرفت های شگفت انگیز و سریع در فناوری
باعث تنبلی بشریت شده است. مردم نمی خواهند خودشان را صرف کنند و
آنچه را که لازم است انجام دهند ، بلکه خودخواهی و تمرکز ناعادلانه
بر "نیازهای خود" و "حقوق خودشان" آنها را می خورد و تحليل مى
روند!
اما مسیحیان ارتدوكس نمی توانند با افرادی که این ذهنیت
را دارند مرتبط باشند. آنها می دانند كه خداوند عیسی مسیح "نيامد
تا خدمت شود، بلكه تا خدمت كند و تا جان خود را برای فديه در راه
بسیاری بنهد" (مرقس 10:
45). او تا آنجا پیش رفت که پای شاگردان خود را شست و در پایان جان خود را
برای ما فدا کرد. این باید ما را به سرمشق از این روح ايثار منجى
ما مسیح سوق دهد. به همین دلیل است که قديس يوحناى متکلم می نویسد:
"زیرا او جان خود را در راه ما نهاد و ما باید جان خود را در
راه برادران بنهيم" (اول یوحنا 3:
16)
بسیاری از قديسين این اصل فداکاری را به نامه حفظ کردند و
خود را برای مسیح و دیگران فدا کردند. به جز در موارد نادر،
این فداکاری از ما امروز در زندگی ما ضرورى نيست. فداکاری هایی که
ما در زندگی روزمره خود فراخوانده شده ايم كه انجام دهیم در مقایسه
بسیار اندک است. معمولاً ما وقت ، پول و سایر کمکهای مادی خود را
به نیازمندان ارائه می دهیم. غالباً چنین اتفاقی می افتد که اعضای
یک خانواده برای زندگى خانوادگی هماهنگ چنین فداکاریهایی را می
کنند. قديس پايسيوس به ما می گوید: "اساس زندگی ما این است که
خودمان را به معنای مثبت فراموش کنیم و به دیگران فکر کنیم ،
در درد آنها و مشکلاتشان سهیم باشیم. نه به دنبال فرار
از دشواری ها بلکه به دنبال راهی برای کمک به دیگران ، تا به آنها
آرامش دهيم. به عبارت دیگر ، تمایل به دادن به جای گرفتن و خدمت
كردن به جای خدمت شدن."
خوب است که به دنبال چیزی باشیم که به دیگران مدیون هستیم
و نه آنچه دیگران به ما مدیون هستند. به دنبال چگونگی ایجاد آرامش
روحی برای دیگران باشيم ، به جای آنچه باعث آرامش ذهن ما می شود.
وقتی فردی روحیه فداکاری دارد ، دیگر خسته نمی شود و احساس فشار
نمی کند. آنها خوشحال می شوند! این احساس از خودگذشتگی براى فردى
كه آن را دارد لذت بزرگی به همراه مى آورد. فقط وقتی شخصی خود را
فدای دیگران می کند ، می تواند با مسیح متحد شود ، زیرا مسیح عالی
ترین فداكارى است. این به معناى عشق بزرگ ما به مسیح است و
هیچ چیزی بیش از عمل نجیبانه فداكارى در برابر درد و نیاز مردم ،
خداوند را به حرکت در نمی آورد. هرچه یک مسیحی بیشتر خود را فراموش
کند ، خدا بیشتر از آنها یاد می کند. این روح قديسين ما است که
آنها با سخن و مثال به ما می آموزند. قديس مارک زاهد می گوید: "شما
چیزی را که به خاطر خداوند قربانی می کنید از دست نخواهید داد ،
زیرا صد برابر پاداش خواهید گرفت." مقام اول در آسمان متعلق به
کسانی است که برای دیگران ايثار می کنند ، و در فداکاری خود از
مسیح سرمشق می گيرند!
خواهران و برادران عزیزم ، هر فداکاری که ما برای مسیح و
دیگران انجام می دهیم ، نباید با اکراه یا غر زدن انجام شود. برای
داشتن ارزش، باید با میل و رغبت و با قلبی گرم انجام شود. فقط در
این صورت است که یک مسیحی می تواند فراوانى فيض ، قدرت الهی و
حمایت مستقیم خدا را دریافت کند. باشد که تمام قديسينى که امروز
آنها را گرامى می داريم ، به خاطر خداوند ما و خواهران و
برادرانمان ، روح فداكارى را به ما القا کنند. آمین
~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه
|
