(8.8.2021)
در خدمات الهی کلیسای ما ، یکی از درخواست های مکرر ما از خدا این
است که "فرايض" خود را به ما بیاموزد. اصطلاح "فرايض" یا "فرامين"
خدا در عهد عتیق و عهد جدید یافت می شود. به عنوان مثال در همان
ابتدای انجیل مقدس به روايت لوقا (1: 6) می خوانیم که "زکریا و
الیزابت در تمام احکام و فرايض خداوند بى عيب سالك بودند".
کلیسای ارتدوكس اصلاحات غنی در عبادت مشترك خود را از کتاب مقدس
استخراج کرده است و بنابراین ، طبیعتاً ، اصطلاح "فرايض" خدا را
نیز پذیرفته است. هر روز در خدمات دعاى صبح ، در خدمات دعاى عصر و
در كامپلين کوچک، ما تکرار می کنیم: "اى
خداوند، تو متبارک هستى، فرايض خود را به من بیاموز". این
دوازدهمین آیه از مزمور
119 است. همين آیه بارها و بارها در اِولوگيتاريا - بركت رستاخيز -
در دعاى صبح یکشنبه؛ در مراسم تدفین اولوگيتارياى شنبه ؛ و به ویژه
در دوكسولوژى بزرگ ، که ما روزانه در پایان دعاى صبح می خوانیم،
خوانده می شود. این درخواست از خداوند سه بار تکرار می شود:
"متبارک – یعنی 'خداوندا تو تجليل مى شوى' - فرايض خود را به من
بیاموز." اى استاد، تو متبارک هستى، به من درک فرايض خود را عطا
فرما. ای يگانه مقدس، تو متبارک هستى، مرا با فرايض خود روشن نما
".
وقتی کلیسا تأکید زیادی بر "فرايض" خدا دارد و هر روز از خدا
درخواست مى كند که به ما بیاموزد تا ما را با آنها هماهنگ کند و ما
را با آنها روشن نمايد ، واضح است که آگاهى و احترام ما به فرايض
خدا چیزی بسیار بسیار مهم است.
با این حال ، این سوال پیش می آید: آیا ما می دانیم فرايض خدا
چیست؟
کلمه "فرايض" ممکن است مبارزات متعدد زمان ما برای "قوانین حقوق
بشر" ، حقوق طبقه کارگر و سایر اقشار مردم را که مدعی حقوق خود
هستند ، حتی در انقلابهای خونین ، به خاطر بیاورد. آنها ادعا می
کنند که از حمایت برای منافع فردی و جمعی خود ، که آنها از نظر
قانونى غیرقابل انکار هستند ، محروم مى باشند!
فرايض خدا ربطی به چنین حقوقی ندارد. ما بر طبق زبان الهياتى می
گوییم خدا "تاثير ناپذير" است ، یعنی او به هيچ چیزی احتياج
ندارد. او همه چیز را در اختیار دارد و هیچ کس نمی تواند خدا را از
کوچکترین چیزی محروم کند. بنابراین خدا فرايض خود را از انسان
بيرون نمی كشد. برعکس ، همانطور که او خود محبت است ، او هر آنچه
را که انسان نیاز دارد را به او ارائه می دهد ، بدون آنکه نیازی به
دریافت چیزی در ازای آن از انسان داشته باشد. به بیان ساده تر: خدا
منافعی ندارد! پس حقوق خدا چیست؟
اصطلاح "فرايض خدا" در کتاب مقدس به معانی مختلفی به کار رفته است.
به عنوان مثال در رومیان 1:
32
"فرايض خدا" آن چیزی است که خدا به عنوان پارسايى شريعت مقرر کرده
است (روميان 2:
26). و در آیه 5:
16
فرايض خدا به معنای توافق خداست که به موجب آن انسان پارسا شمرده
می شود. در آیه 33 از مزمور 119 نوشته
شده است: "اى خداوند، طريق فرايض خود را به من بیاموز". کلمه فرايض
در اینجا به احكام خدا دلالت دارد. احكام خدا اراده خدا را بیان می
کند ، که عدالت و راستى است. به منظور توضیح بیشتر - چون زمان
زیادی نداریم - در مورد سایر جزئیات موجود در مزمور 119 و دیگر
آیات کتاب مقدس ، می توان موارد زیر را گفت: «فرايض خدا بیان
کننده اراده خدا از طریق کلام او هستند ، که به عنوان توافقات و
فرامين خدا از طریق شاهدان خطا ناپذير خدا به ما می رسد ، یعنی از
طریق کتاب مقدس و سنت مقدس.
معمولاً وقتی کلمه فرامين را می شنویم ، ما انسان ها بی تاب می
شویم. ما فکر می کنیم وقتی شخصی به ما دستور می دهد ما را تحقیر می
کند، به همین دلیل ما واکنش نشان می دهیم و سعی می کنیم راهی پيدا
كنيم تا آنها را نگاه نداريم، در حالی که در عین حال سعی می کنیم
از عواقب نقض همان فرامين فرار کنیم. ما باید درک کنیم که فرامينى
که خدا به ما می دهد فقط به نفع خود ما است. هر زمان که آنها را
رعايت یا نقض کنیم ، خدا از هیچ چیزی رنج نمی برد ، زیرا او "تاثير
ناپذير" است - یعنی تحت تأثیر اراده یا اعمال انسان نیست - همانطور
که در الهیات جزمی مشخص شده است. نقض فرامين او به ما صدمه می
زند. بخواهید
بدانيد ، دستورات خدا مانند
دفترچه راهنماى دستورالعمل های یک دستگاه الکترونیکی است که به
منظور عملكرد صحيح دستگاه، توسط شرکت سازنده به ما داده شده است.
اگر ما دستورالعمل ها را نقض کنیم ، ممکن است آن را از بین ببریم
یا حتی به دلیل عملکرد نادرست دستگاه ، خودمان آسیب ببینیم. هنگام
خرید خودرو ، ما یک دفترچه راهنما با دستورالعمل دریافت می کنیم.
آن می گوید ماشین با چه سوختی کار می کند. اگر موتور آن به گازوئیل
احتیاج دارد و ما آن را نادیده بگیریم و در عوض باک را با بنزین پر
کنیم ، به محض روشن شدن موتور ، ممکن است خودرو آتش بگیرد و ما را
که داخل آن هستیم بسوزاند.
این همان چیزی است که برای کسی رخ می دهد که دستوراتی را که خالق،
انسان را به عنوان یک موجود روان تنى ، متشکل از بدن و روح آفريد ،
نادیده می گیرد. به نفع ماست که دقیقاً بدانیم چگونه باید رفتار
کنیم ، تا سلامت جسمی و روحی خود را حفظ کرده و با خیال راحت و
موفقیت آمیز به مقصد نهایی خود برسیم.
خدا به ما دستورات اساسی - "فرايض - احكام" – را داده است تا طبق
آن زندگی کنیم. اما در زندگی روزمره با مشکلات زیادی روبرو می شویم
که ما را گیج کرده و نمی دانیم چگونه با آنها برخورد کنیم. پس
اجازه ندهیم كه از خدا فاصله بگيريم تا با ذهن کوچک خود راه حل های
خود را بیابیم.
برادران و خواهران عزیزم ، بياييد هر روز با اطمینان به خداوند و
خداى متعال و بشر دوست پناه ببریم و به او التماس کنیم:
- به ما بياموزد كه در هر شرايطى مى خواهد ما چطورعمل کنیم.
- به ما حكمت بدهد تا هر مشکلی را به درستی ارزیابی کنیم و
به شیوه ای مشابه به دنبال راه حل آن باشیم.
- و برای روشن ساختن مسیر زندگی مان ، تا بتوانیم مسیر
زندگی خود را آنجا که مسیحِ پیروزمند منتظر ماست تا تاج پيروزى را
به ما عطا كند، به پایان برسانیم!
~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه
