"طريق زندگى روحانى" مسیحی
20.6.2021
اى خداوند ... احترام نسبت به احکام متبارك خود را در ما پديد آور،
تا بر همه اميال نفسانی غلبه يافته، بتوانيم در طريق
زندگی روحانى گام برداريم، و در فكر و عمل امورى را انجام دهيم که
نزد تو پسنديده است. این بخشی از دعای انجیل مقدس است که مقدم بر
قرائت انجیل در مراسم ليتورگى الهی است. این دعا به حضار کمک می
کند تا هدف خواندن انجیل مقدس را درک کنند: احکام خداوند را با
ایمان و سرسپردگى بپذیرند ، تا در انجام آنها رشد کنند. از طریق
انجیل ، به مردم در غلبه بر اميال نفسانى (جسمى و سایر موارد) و
همچنین داشتن زندگی روحانى کمک می شود. در نهایت ، این منجر به
اتحاد جسم و ذهن در یک هدف ، یعنی خشنودى خدا خواهد شد.
همانطور که می بینیم ، این چند کلمه که در دعای انجیل مقدس یافت می
شود، بطور مختصر زندگی روحانى ارتدوكس را بيان مى كند که به سمت
تقدس و تئوسيس پیش می رود.
پدران مقدس کلیسا به شدت به زندگی روحانى اهمیت می دادند و در
تجربیات شخصی آنها است که می توانیم چگونگی دستیابی به آن را درک
کنیم. بياييد نگاهی گذرا به چگونگی راهنمایی پدران در این مسیر
حیاتی برای نجات خود بیندازیم.
اولین
و مهمترین چیزی که باید بدانیم این است که نمی توانیم با تلاش خود
در زندگی روحانى پیشرفت کنیم. کلمه "روحانى" به خودی خود نشان می
دهد که روح ، یا به طور خاص روح القدس ، منبع است. این روح القدس
است که "گنجینه همه نعمت ها و بخشنده حيات" است که زندگی روحانى را
برای ما فراهم می کند. بنابراین ، تمرکز اصلی ما باید اتحاد با روح
القدس باشد. به همین دلیل است که تمام خدمات مقدس کلیسای ما ، و
همچنین دعاهای شخصی ، با استدعا به روح القدس آغاز می شود: "ای
پادشاه آسمانی ، تسلی دهنده ، روح راستى ،… بیا و در درون ما ساکن
شو ..."
ما از روح القدس استدعاء می کنیم که فقط یک بار نیاید ، بلکه برای
همیشه در قلب ما ساکن شود و برای همیشه با ما بماند. همانطور که
قديس سرافیم ساروف می گوید ، این هدف زندگی مسیحی است ، يعنى "کسب
روح القدس که ما نزول او را بر رسولان مقدس در روز پنطيكاست جشن می
گیریم." کلیسای ما از طریق ارائه رازهاى مقدس به ما کمک می کند تا
به این اتحاد برسیم. در عین حال ، ما سهم خود را با تمام تلاش خود
از طریق دعا ، توبه و کارهای نيك انجام می دهیم. این کارهایی که
انجام می دهیم نباید منبع استرس باشند و اگر در مبارزه روحانى
احساس اضطراب می کنیم ، باید بدانیم که این بدان معناست که مطابق
با اراده خدا حرکت نمی کنیم. خدا می خواهد ما با شادی گام برداريم،
و احساس پريشانى نکنیم. قديس نکتاریوس این توصیه را ارائه می داد:
"اطمینان حاصل کنید که شادى روح القدس را در قلب خود ایمن نگه
دارید".
اما برای ورود روح القدس به قلب ما ، باید آن را از هر شور گناه
آلوده پاک کرد. همانطور که قديس باسیل كبير می گوید ، "همان كارى
که دود با زنبورها می كند و آنها را مى راند ، بوی تعفن گناه با
روح القدس می کند." این بوی متعفن شامل خودخواهی ، دشمنی ، محکوم
كردن ، گناهان جسمانى و دیگر موارد است. به همین دلیل است که ما در
ادامه دعای به روح القدس می خواهيم، تا او "ما را از هر لکه و عيبى
پاک کند" (یعنی از هر لکه ای که منجر به گناه مى شود). ما مطمئناً
سهم خود را در به دست آوردن توبه و فروتنی در قلب خود انجام می
دهیم ، اما تنها روح القدس است که می تواند این پاک سازی درون ما
را فراهم کند.
هنگامی که روح القدس این کار را انجام داد و در آن ساکن شد ، ما می
توانیم از ثمراتى که روح ارائه می دهد لذت ببریم. ثمراتى که پولس
رسول در رساله خود به غلاطیان ثبت می کند: "محبت، شادی، آرامش،
بردبارى، مهربانی ، نیکويى، ايمان، وفاداری، ملايمت، پرهيزكارى"
(غلاطیان 5: 22-23). با این تغذیه روحانى ، و همچنین تداوم الهام
بخشی و هدایت روح القدس ، يك فرد مسیحی در پایان از شیرینی زندگی
روحانى برخوردار می شود: تقدس و اتحاد با خدا (= تئوسيس).
خواهران و برادران محبوبم ، در حالی که امروز زانو زده و دعاهاى
پنطیکاست خود را اقامه می کنيم ، بياييد همچنين مشتاقانه از روح
القدس بخواهیم که به مانند زبانه هاى آتش بر ما بیاید، تا ما را
پاکسازی کند؛ روشن سازد؛ و قلبهايمان را گرم کند ، و برای ما
راهنمای درخشان زندگی مان شود. آمین
~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه
|