آمادگی روحانى برای عشاء مقدس ربانى ضروری است   (40)

(10.7.2022)

 در تمثیل جشن عروسی سلطنتی، خداوند در میان میهمانان فردی را معرفی می کند که لباس مناسب عروسی پسر پادشاه را بر تن نکرده است. وقتی پادشاه او را دید، رفتار او را توهین آمیز تلقی کرد و دستور داد او را از قصر بیرون ببرند، در تاریکی، دست و پایش را به خاطر جسارتش ببندند (به متی 22: 11-13 مراجعه کنید). خداوند این مَثَل را عمدتاً برای کمک به شنوندگانش بیان کرد تا بفهمند که در شادی ملکوت خدا، افراد اجازه ورود بدون لباس مناسب روح را نخواهند داشت، که ما مسیحیان باید تا زمانی که زنده هستیم برای مطالبه شادی عروسی سلطنتی در ملکوت آسمانی خدا آماده شويم.

اما این مَثَل را می‌توان به اینجا و اکنون نیز مرتبط کرد، زیرا داماد کلیسا، مسیح، در درون هر روح باکره‌ای، یعنی درون هر مؤمنی که از طریق راز عشای ربانی با او متحد می‌شود، وارد می‌شود.

 وقتی کسی از مجازات میهمان عروسی که لباس مناسب برای عروسی نپوشیده است می شنود، طبیعی است که نگران شود. "لباس عروسی" روحانى مناسبی که باید هنگام رفتن به کلیسا و شراکت در بدن و خون مقدس مسیح بپوشم چیست؟

 در خطبه‌های قبلی‌مان، که به تفسیر ليتورگى الهی می‌پرداخت، در مورد توصيه به مؤمنان که بیایند و عشاء ربانى را دريافت كنند، شنيديم:

1. در ترس از خداوند. باید با احترام عمیق و ترس الهی به هدایایی نزدیک شد که فرشتگان با آنها در اطراف عرش آسمانی خدا ایستاده اند.

 2. در ایمان. همانطور که در اعتقادنامه آمده است، به طور قاطع بر این ایمان داریم که عیسی مسیح پسر خدا، «خدای حقيقى» است. در عین حال، ما باید باور داشته باشیم که آنچه من دریافت خواهم کرد، بدن مقدس مسیح است که برای نجات ما مصلوب شده و در جلال زنده شده است. همچنین، من همراه با آن در خون گرانبهای مسیح که بر روی صلیب جلجتا برای نجات جهان ریخته شده است، سهيم خواهم شد.

3. با محبت. با محبتى که مسیح تعلیم داد که دو جهت دارد. اولاً ما خدا را محبت مى نماييم، که طبیعی است با تمام قواى روحمان دوستش داشته باشیم زیرا از طریق عشاء مقدس الهی با او متحد مى شويم. و دوم اینکه ما برادرانمان را محبت مى نماييم. پولس رسول به ما توصیه می کند: "تا آنجا كه ممکن است، به اندازه اى که در شما نهفته است، با همه مردم در صلح زندگی کنید"(رومیان 1 :18). کینه و اصرار به انتقام و امثال آن نمی تواند در دل مؤمنی که می خواهد عشاء ربانى دريافت کند، جایی داشته باشد. شرط لازم این است که ما از کلام خداوند پیروی کنیم:« پس هرگاه هدیه خود را به قربانگاه بياورى و در آنجا به خاطر آورى که برادرت بر تو حقى دارد، هدیه خود را در آنجا پیش قربانگاه بگذار و برو، اول  با برادرت صلح نما، و سپس آمده و هدیه خود را تقدیم کن.» (متی 5: 23-24). گاهی لازم است عشاء مقدس ربانی را به تعویق بیندازید تا ابتدا با برادر خود آشتی کنید و سپس عشاء ربانی دريافت کنید.

اینجا یک مشکل پیش می آید. همانطور که با ظلمی که در حق طرف مقابل انجام دادم و از او طلب بخشش کردم، اما اگر او نخواهد مرا ببخشد، چه کنم؟ آيا بدون عشای ربانی زندگى كنم؟ در چنین حالتی ما موضوع را به پدر روحانی خود ارائه مى دهيم و دستورات او را دنبال مى کنيم.

همچنین به یاد داشته باشیم که هنگامی که برگزاركننده هدایای مقدس را در ليتورگى الهی بالا مى برد، این کلمات را تلفظ می کند: «هداياى مقدس براى مقدس». و همانطور که پدران ما آن را تعبیر می کنند، با این کلمات، برگزاركننده برخی را به عشای مقدس الهی دعوت می کند و از دیگران جلوگیری می کند - بسته به شرایط روحانى هر مؤمن. هر کس باید خود را بررسی کند که آیا رابطه او با مسیح هماهنگ است یا خیر، که آيا مسائل بی اعتمادی یا بی وفایی نسبت به خواست خدا پیش نيامده؛ که آيا بدن ما که «معبد روح القدس» است از گناهان نفسانی که جسم و روح را لکه دار می کنند، پاک نگه داشته شده است. و به طور کلی ما خود را بررسی می کنیم تا ببینیم آیا مرتکب گناهان بزرگی شده ایم که ارتباط ما را با خدا قطع کرده است یا خیر. وقتی چنین موانعی وجود دارد چگونه خداى قدوس می تواند با روح کثیف و بدن کثیف متحد شود؟

به همین دلیل است که پولس رسول به ما هشدار می دهد: "اما هر شخص خود را بررسی کند و بدين طرز از آن نان بخورد و از آن جام (یعنی بدن و خون مقدس) بنوشد، زیرا هر که ناشایست بخورد و بیاشامد، در واقع محكوميت خود را مى خورد و می نوشد اگر بدن خداوند را تشخیص نمی دهد، از اين سبب بسيارى در میان شما ضعیف و بیمار هستند و بسیاری خفته اند.»(اول قرنتیان 11: 28-30). درباره آن فکر کنید! چون آنانى كه بدون آمادگى دريافت كردند، مریض شدند و عده ای مردند. بگذارید این واقعیت ما را قبل از دريافت عشاء ربانى، بسیار مراقب سازد.

در خودآزمایی روحی خود، وجدان بیرونی ابعاد درونی ما را برای تخطی از اراده خداوند بررسی می کند و با روحیه توبه و تواضع باید به دنبال پدر روحانی مناسب (اعتراف گيرنده) باشیم تا با صداقت و بدون عذر دلهایمان را به روی او بگشاییم، و به تمام گناهان خود اعتراف کنیم. سپس از دستورات پدر روحانی پیروی کنیم، هم در مسائل روحانى که به ما مربوط می شود و هم در همه چیزهایی که مربوط به مشارکت ما در عشاء مقدس الهی است. بسته به شرایط روحی ما، پدر روحانی هر زمان که نیاز به عشاء ربانى داشته باشیم ما را به دريافت آن سوق مى دهد. 

بیایید آن را بدیهی نگیریم، که هرکسی که در کلیسا شرکت می کند، باید بدون پیش شرط های فوق الذکر، عشای ربانى نیز دریافت کند. فقط با آمادگی مناسب هر بار می توانیم به عشاء مقدس نزديك شويم. سپس فیض روح‌القدس می‌آید و ما با مسیح متحد می‌شویم و هدف مقدس عشاى مقدس برای تقدیس ما برآورده می‌شود. آمین

~ متروپوليتن سوتيريوس از پيسيديه