همانطور که ما امروز به جشن شادی قیام می پردازیم ، همچنین از شهید بزرگ پیروزی ، قدیس جورج نیز یاد می کنیم. وی اهل کاپادوکیا بود و در خانواده ای ثروتمند و نجیب به دنیا آمد. وی یک افسر عالی رتبه در ارتش روم و یک مسیحی بود که به دلیل ایمان خود در یکی از آزار و اذیتها به دستور امپراتور دیوکلتیان (284-305) دستگیر شد. پس از یک دوره محاکمه وحشتناک ، وی گردن زده شد و بعداً در لیده فلسطین دفن شد. در بطن کلیسا، با الهام از معجزه های فراوان در اطراف وی، بلافاصله او به عنوان یک قدیس شناخته شد. تکریم قدیس جورج به زودی در سرتاسر جهان گسترش یافت ، و پس از پایان یافتن آزار و شکنجه ، کلیساهایی در قسطنطنیه ، سوریه ، مصر و جاهای دیگر وقف به او ساخته شد.

 

شهادت قدیس جورج ، رنج ها و معجزات او چنان شناخته شده است که ما نیازی به تکرار آنها در اینجا نداریم. کافی است از ستایش هایی که شهید بزرگ جورج در سرودهای کلیسا بخاطر ایمان عظیم وی به مسیح ، دریافت می کند، بشنوید. او ثروت و قدرت را تحقیر کرد و با شهامت و آرامش به شهادت رسید. این طرز برخورد در مواجهه با چنین وحشتی بسیاری از مشرکین را که شاهد این وقایع بودند، تکان داد. سرود تروپاریون وی، قدیس جورج را "آزاد كننده اسیران ، مدافع فقیران ، پزشك بیماران و قهرمان پادشاهان" اعلام می کند.

 

اما در قدیس جورج نیز ویژگی دیگری را مشاهده می کنیم که باعث شده او حتی از جانب کسانی که مسیحی نیستند نیز مورد علاقه و تحسین قرار بگیرد. آن چیست؟ عشقی که وی نسبت به غیر مسیحیان نشان می دهد. در بعضی از تصاویر از قدیس جورج ، قدیس بر روی اسب با لباس نظامی نشان داده شده است ، که اژدها را با نیزه می کشد تا بتواند زنی را که در معرض خطر خوردن قرار دارد نجات دهد. در بخشی از این ماجرا ، قدیس جورج از زن در مورد ایمان والدینش سؤال کرد. حتی با اینکه او به وی گفت که آنها بت پرست هستند ، قدیس هنوز او و کل شهر را از دیو آزاد کرد.

 

بسیاری از معجزات قدیس جورج برکت دادن به همه کسانی است که او را می خوانند ، مهم نیست که چه دینی داشته باشند. این حتی در روزگار ما مشهود است ، با ده ها هزار نفر که هر سال در روز جشن او از پله ها به صومعه قدیس جورج واقع در جزایر پرنسس بالا می روند. این افراد برای تکریم آیکون معجزه‌آسای وی می آیند ، و بیشتر آنها حتی مسیحی هم نیستند. آنها شمع روشن می کنند ، شمایل را در آغوش می گیرند و از قدیس می خواهند که به آنها کمک کند. بسیاری از مسافت های خیلی دور برای تشکر از وی بخاطر پاسخ دادن به دعایشان می آیند. این تمامش نیست. هنگامی که در آسیای صغیر جمعیت زیادی از ارتدوکس ها وجود داشتند ، در جشن هایی که در کلیسای قدیس جورج برگزار می شد ، هم مسیحیان و هم مسلمانان با هم جشن می گرفتند. این کار همچنین در کلیسای کوچک قدیس جورج در کوه آلانیا انجام می شد ، همانطور که توسط ساکنان قدیمی تر جامعه همسایه گفته می شو. مسلمانان در بسیاری از مناطق همچنین تصمیم گرفتند که تعطیلات '' Hıdırellez '' خود را در 23 آوریل ، روز جشن قدیس جورج جشن بگیرند. این نشان از عشق و افتخار آنها به قدیس جورج دارد ، اینطور نیست؟

 

این عشق به قدیس جورج که در همه وجود دارد ، ناشی از عشق به خدای پدر است ، که- همانطور که عیسی گفت - "زیرا که او آفتاب خود را بر بدان و نیکان طالع می سازد و باران بر عادلان و ظالنان می باراند." (متی 5: 45). آرزوى اینكه همه مردم با هم جمع شوند، بدون اینکه مهم باشد به چه ملتی یا مذهبی تعلق داشته باشند، در مثل معروف خداوند ما در سامری نیکو تأكید شده است. این روحیه عشق به همه ، بدون تبعیض ، باعث الهام بخشی تمام پدران مقدس و قدیسین کلیسای ما شد. این موضوعی است که امروزه به دلیل حرکت سریع مردم در سراسر دنیای مدرن ، مورد توجه است. ما اغلب خودمان را با همسایگانی در جوامع خود می بینیم که از نژادها و / یا اعتقادات مذهبی دیگری هستند. یک مسیحی باید با روحیه انجیل آنها را با عشق احاطه کند. آنها نباید دشمن تلقی شوند یا مورد تحقیر واقع شوند زیرا آنها "دیگری" هستند. در صورت امکان باید به این افراد كمك شود و در صورت نیاز خدمت شوند. همانطور که قدیس نکتاریوس می گوید ، '' اختلافات مذهبی عشق به یکدیگر را از بین نمی برد.'' مهم نیست که دولت چه تصمیمی برای مقابله با بحران مهاجرت یا پناهندگی اتخاذ می کند ، مسیحیان ارتدوکس باید با عشق مسیحی به آنها نزدیک شوند ، به ویژه کسانی که مجبور به ترک خانه های خود شده اند. سخنان خداوند را بخاطر بسپارید که او در بازگشت ثانوی خود خواهد گفت: '' ... غریب بودم و مرا جا دادید ... "(متی 25: 35).

 

برادران و خواهران من ، بیایید از عشق قدیس جورج به همه سرمشق بگیریم و برای هر سختی در زندگی مان از شفاعت او بهره مند شویم.

 

~ متروپولیتن سوتیریوس از پیسیدیه